۲۹ رمضان ۱۴۱۶ قمری – ۳۰ بهمن ۱۳۷۴ شمسی – حقيقت زكات و ماليات
حقيقت زكات و ماليات 29 رمضان 1416
اعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم
الحمد لله رب العالمين و الصلاة و السلام علي اشرف الانبياء و المرسلين. سيدنا و نبينا ابو القاسم محمد. (اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم) و علي آله الطيبين الطاهرين لا سیما علي سيدنا و مولانا حجت ابن الحسن روحي و ارواحنا العالمين لتراب مقدمه الفدا. و اللعنة الدائمة علي اعدائهم اجمعين من الآن الي قيام يوم الدين.
حقيقت زكات و ماليات چيه؟ در يك مملكت يك جمعي دارند زندگي ميكنند. حالا مملكت را كوچيكش كنيد در يك خانه. يك جمعي دارند زندگي ميكنند. اين خانه مخارجي داره. هر كس بيشتر از اين خانه دارد استفاده ميكند بيشتر بايد دنگش را بپردازه. و بالاخره بايد همه يك دنگي بدهند تا مخارج اين خونه را تأمين كنند. اين خدمت شما عرض شود كه يك مسئلة طبيعيه. توي يك خونه، يك نفر مثلا هست زن داره، بچه داره، بچه‌هاي متعدد داره اين خوب بيشتر بايد باصطلاح از دنگ بده. اون كه يك نفره كمتر. آني كه خدمت شما عرض شود متوسطه، متوسط. همين را بزرگش كنيد بشه يك مملكت. همين مملكتي كه ما داريم. يك عايداتي داره يك مخارج. مخارج از قبيل آسفالت، سوبسيدهايي كه داده ميشه، فرض كنيد كه تشكيلاتي كه شهرداري براي حفظ شهر داره. امثال اينها. يك مخارجي اسلام داره. اين را از زكات ميگيره. يعني دين شما مخارجي داره كه زكات به هشت بخش تقسيم ميشه. اولش للفقراء و المساكين، يك عده را بايد از كفار هستند اگر پول بهشون بديد دشمني باهامون نمي‌كنند. و الف قلوبهم هستند مصرف ميكنند. ساختمانها، پل‌سازيها، اينها. كه از ناحيه اسلام بايد تأمين بشه. خوب اين براي دولت كمه. براي دولت كمه و دولت اگر دولت اسلامي باشه و ولي فقيه در رأس كارش باشه، تصويب ميكنه كه از مردم هم چقدر بگيريد بعنوان ماليات. اسمش مالياته. حالا مسئلة اسم مطرح نيست. هر كسي كه توي اين مملكت بيشتر از منافع اين مملكت برداشت ميكنه، بيشتر بده. اين اصل هم ماليات و زكات هردويش در واقع يك چيزه. منتهي يكي را خدا تعيين كرده آن يكي را ولي فقيه روي مصالح اجتماعي تعيين كرده و هردويش هم بر مسلمانها واجبه كه عمل كنند. شما مي‌تونيد قصد قربت كنيد و ماليات بديد. يك وقتي هست كه اين مالياتي كه آمدند از شما بگيرند اين آقا ميتونه بگه هم كمش كنند هم ميتونه زيادش كنند. اين درست نيست. بايد طبق قانون. هم شما تابع قانون باشيد هم آن مميز. هم شما ازش تقاضا نكنيد كه كم بكنه. چون اگر كم كرديد و واقعا مصرف شما از اين مملكت زيادتر بود، مديون شصت ميليون جمعيتيد. مثل كسي كه توي اين خانه زندگي كرده دو كيلو پياز مصرف كرده، يك كيلو، خدمت شما عرض شود كه بده. صورت بده. خيلي اين جهات را مواظب باشيد. اگر مطالب را بدهند در دست افرادي كه به مردم مطلب را روشن كنند، مردم مسلمانند. منتهي وقتي كه اين مميز مي‌آيد در اين، حالا نميدانم اسم اين كسي كه مي‌آيد دم مغازه‌ها يا مثلا سابقها مي‌گفتند مميز. حالا هم همينه؟ اون وقتي مي‌آيد نه او بايد شما را مراعات بكنه نه شما بايد از او تقاضاي يك چيزي بكنيد. قانون دقيق. چون تقسيم شدة روي درآمده. درآمدها همه ميره توي صندوق دولت، گوش ميديد. چه درآمد ماليات باشه چه درآمد معادن مثل نفت و ساير اينها. اينها همه ميره توي صندوق دولت بودجه مملكت را نمايندگان شما در مجلس شوراي اسلامي منظور ميكنند و خرج ميكنند. هر كدام اشتباه بكنند، هر كدام كم بگذارند، زياد بگذارند، ولخرجي بكنند، اسراف بكنند، كم مصرف كنند، مسئولند. خيلي هم كار دقيقه‌ها. خيلي هم مشكله. و اين را ميگند، زكات هم ميشه اسمش را گذاشت. چون سابقا فقط زكات مي‌گرفتند. و حالا نمي‌تونند تحت عنوان زكات بيان بكنند، ماليات اسمش را مي‌گذارند. و الاّ و خلاصه‌اش هم اينه كه شما توي اين مملكت داريد زندگاني مي‌كنيد، يك استفاده‌هايي هم مي‌كنيد، درآمدتون درآمد به اندازة مصرفتون نيست، مصرفتون را خودتون اين اضافه‌اش را بايد تعيين بكنيد، همين، اين ميشه ماليات.
يك زكات بدنه. بدن خداي تعالي تعيين كرده كه بايد زكات بده. يعني شما ماه رمضان روزه گرفته‌ايد. روزه در همه كس تأثير مفيدي طبعا داره اگر روي برنامة صحيح خودش انجام بشه. صوموا تصحوا. روزه بگيريد تا سالم بمونيد. اگر صحيح انجام بشه، روزه خوب دقت كنيد، اين براي همه مفيده. اما گاهي صحيح انجام نميشه. صحيح چطور انجام نميشه؟ شب كه ميشه از اول افطار، بخور، بخور، بخور. هي ميخوره تا سحر. روز دل درد، مسموميت، كسالتهاي مختلف، اين را نگفتند روزه. اول افطار يك چند، حتي بعضي روايت داره كه يك خرمايي، آبي، خيلي نمي‌خواهد خودت را بكشي كه من صبح تا حالا چيزي نخوردم. به اندازة دو لقمه مانده سير بشي، دست بكش. سحر هم همينطور. خود اينكه معده يك مقدراي خالي بمانه و يك مقداري استراحت كنه. چون هر چيزي يك استراحت مي‌خواد. استراحت كنه خود اين مفيد براي بدنه. يك مقدار آب، سر افطار، اين را مقيد باشيد. حالا كه اول ماه رمضان مي‌خواست اين حرفها را بزنيم. حالا كه رفت تموم شد. ولي اول ماه رمضان ما خدمتتون نبوديم. يك مقداري آب. چون معده طبعا يك مدتي غذا نخورده. چيزهاي ملايم و يك قدري شيريني يا بهترش خرماست. انسان افطار ميكنه و مي‌آيد تا سحر ديگه. حالا ما وقت گذشته مي‌ترسم غصه بخوريد كه ما چرا تاحالا بعكس كرديم و نميدونم اينجور غذا خورديم و اينها.
روزه انسان را صحيح و سالم، آنوقت يك مهر صحتي بايد به پايان اين دورة رياضت بدنيتون زده بشه و آن فطره است. اسمش را مي‌گذارند زكات فطره. زكات فطره. هر كسي كه قبل از مغرب شب اول ماه شوال متولد شده تا آن كسي كه بعد از مغرب شب اول ماه شوال فوت كرده، بر همه واجبه. چقدر بايد بده؟ بگند چقدر ميشه؟ صد و پنجاه تومان. كم نگيدها. چون مديون ميشيد. صد و پنجاه تومان. خيلي خوب. صد و پنجاه تومان هر نفري. از بچه‌اي كه عرض كردم، انشاء الله اگر فردا شب بود، بهرحال بگردند ماه را پيدا بكنند توي آسمان… اگر فردا شب بود، قبل از مغرب هر كسي كه متولد ميشه‌ها، از آن بچه‌اي كه قبل از مغرب متولد شده تا آن كسي كه بعد از مغرب فوت كرده. خوب متوجه شديد؟ از اين تعريف از اين بيان، جامع و مانع‌تر پيدا نميشه. و همه، همه بايد فطره بدهند. مگر كسي كه نداشته باشه. او بايد بگيره. يا بگيره يا بده. يكي از اين دو تا. دقت كرديد. نگيد ما نمي‌گيرم. خوب بررسي كن. اگر مخارج دورة سالت را نمي‌توني درآري، كسر داري؛ بگير. اگر كه نه، الحمد لله ما نه بدهي داريم، نه كسر داريم، مخارجمون را درآورديم و در مي‌آوريم و بيشتر هم در مي‌آوريم؛ بده. ديگه دست گردون و اينها يك چيزهايي است كه حالا نميدونم كي اين را اختراع كرده كي اينها را گفته؟ نميدونم اگر خداي تعالي گفته زكات بده، بده. اگر گفته نده، نده. هم تو كه ميگيري ثواب داري، ميتوني بگي خدايا چرا براي ما هم برسون كه ما هم بتونيم زكات بديم. هم تو كه ميدي ثواب داري. فرق نميكنه. هم آني كه روزه‌اش را ميگيره و بدنش سالمه اجر داره پيش خدا. هم آني كه روزه را ميخوره. اي آقا ما امسال توفيق نداشتيم روزه بگيريم چون نميدونم سنگ كليه داشتم، چي داشتم. اين حرفها، توفيق نيست. خدا گفته نگير، بگو چشم. ما بايد بندة خدا باشيم. خدا گفته بگير، بگو چشم. خدا گفته زكات فطره را بده، ميگيم چشم. خدا گفته نده ميگيم چشم. خيلي ساده. بررسي مي‌كنيم. هيچكس هم نمي‌خواد بياد بالاي سرتون، بررسي مي‌كنيم. مخارجتون چقدره آقا؟ اگر به اندازة مخارجتون درآمد داريد، بديد ديگه. صد و پنجاه تومان بدهيد. اگر به اندازة مخارجتون درآمد نداريد اشكال نداره، خيال نكنيد بد چيزيه. صدقه است. بعضيها خيال ميكنند صدقه بد چيزيه. نه. صدقه يعني يك پولي يك برادر مسلماني به يك برادر مسلمانش ميده. نه درد و بلاي اين ميخوره به او. نه درد و بلاي، البته صدقه بلا را رفع ميكنه. اما به سر فقير بيچاره نميزنه كه. او خودش رفع ميكنه ميره بالا. اونهم كه صدقه را ميخوره، اونهم بلائي بهش متوجه نميشه. واقعاها. يك وقتي، اين حرفها خيلي حرفهاي عوامانة قديمي نادانيه. پول را مي‌گذارند بالاي سر مريض، مرضها بره توي آن پول، فردا صبح هر فقيري آمد بيچاره از راه رسيده، مرضها بره بخوره، خدا اصلا كجا اينجور كارها را تعيين كرده؟! يا دور سرش مي‌گردونه ميده به فقير. اينها را شماها لااقل توي ذهنتون اصلا نباشه، توي فكرتون نياد، توي مغزتون نباشه. يك كسي ميگفت كه صدقة امام زمانه. گفتم چرا اينطور ميگي تو؟ گفت براي اينكه به امام زمان بلائي متوجه نشه. خوب. حالا، اما بلاي حضرت بخوره به ما نه حضرت راضيه، نه اين كار انجام ميشه. هيچي.
در قرآن مجيد خداي تعالي به پيغمبر ميگه و خذ من اموالهم صدقه. پيغمبر صدقه از اينها بگير. نميگه چيكارش بكن، مصرفش بكن. ولي شما كه به پيغمبر صدقه داديد مرضها خورد به پيغمبر اكرم و خدمت شما عرض شود پيغمبر اكرم ذليل شد و تو آقا شدي! نه. اين حرفها نيست. اينها حرفهاي عوامانه، از عوامانه هم يك خورده آنطرفتر. آخه يك وقت هست حرف عوامانه است، يك وقت هست چي بگم آخه؟! خيلي بي ادبيه. هيچوقت صدقه بلا را از شما به كسي نميزنه. اين را بدونيد. دفع بلا خود صدقه ميكنه. شما الان اگر اول ثروتمند فرض كنيد ايران را، دعوت كنيد خونه‌اتون يك غذايي بهش بديد. او هم يك فرد متدينتري باشه، خوبي باشه، اين را بهش غذا داديد، بلا ازش دفع ميشه به جهت اينكه صدقه بهش داديد. اطعامش كرديد. اين خودش اسمش صدقه است. هر كس اين شبها ما را به افطار دعوت ميكنند اگر بخواهيم اسمي در مقابلش در عربي بگيم صدقه است. نه آقا ما صدقه به شما نمي‌دهيم. بدي يا ندي اين اسمش اينه در عربي. صدقه يعني باصطلاح يك محبتي از يك مسلماني به يك كسي. حالا صد و پنجاه تومان، حالا صدو پنجاه تومان، اين را انشاء الله شب عيد فطر از مالتون بيرون بياوريد و اين شرايطي كه عرض ميكنم اينها خلاصة حكم خدمتتون عرض شود، زكات فطره است. صد و پنجاه تومان براي هر نفر. زن، مرد، بچه، كوچك، بزرگ، هرچي هست. صد و پنجاه تومان. خدمتتون عرض شود كه اگر با يك فردي كه مخارج دورة سالش را نداشته باشه، يعني كار ميكنه روزي مثلا فرض كنيد كه هزار تومان در مي‌آره، هزار و صد تومان خرجشه. صد تومان ميشه بهش صدقه داد. براي يك روزش البته و الا دورة سالش را بخواهيد حساب كنيد، خيلي زياد ميشه. ميشه بهش داد، ميشه از اين زكات بهش داد. كسر داره. كسريش را مي‌تونيد تأمين كنيد. آن كسي كه بهش زكات فطره مي‌دهيد در مرحلة اول توي اقوام و خويشاوندانتون باشه. در مرحلة دوم توي شهري كه زندگي مي‌كنيد باشه. اگر اين دو تا پيدا نشد آنوقت مي‌فرستيد براي شهري كه آنجا مستحقي وجود داره. سيد زكاتش را، زكات فطره‌اش را هم ميتونه به سيد بده هم به غير سيد. ولي غير سيد نميتونه زكاتش را به سيد بده. اينجا جائي است كه ما سيدها ضرر كرديم. اينجا جزء بعله، ضررهاي ماست. كه نميتونه زكات بگيره. كسي كه مادر سيده، ميتونه زكات بگيره يا نه؟ يا زكاتش را ميتونه به سيد بده يا نه؟ به مرجع تقليدش مراجعه كنه ببينه نظر آنها چيه؟ و الاّ منكه توي كتاب انوار زهرا نوشته‌ام، كسي كه مادرش سيده عين سيدي است در تمام احكام مثل آني كه پدرش سيده. اين نظر ما است و استدلال هم كرديم. ولي خوب، چون مسئلة فتوايي است به نظر مرجع تقليدش مراجعه كنه ببينه چي مي‌فرمايند.
مسئلة ديگري بنظرم نميرسه، كلياتش همينها بود. آنوقت زكات، مسئلة خوبي ايشان اشاره كردند. مي‌خواستم بگم توي ذهنم پريد. خدمت شما عرض شود زكات يك نفر را به دو نفر نميشه داد. مثلا صد و پنجاه تومان را نصفه‌اش كنيم نصفي بديم به اين نصفي به اون، نه. زكات سه نفر را به دو نفر نميشه نصف كرد و داد. يك زكات كامل را به يك فرد كامل. يا دو تا را به يك فرد. يا سه تا را به يك فرد. يا چهار تا را به يك فرد. دقت كرديد؟ يك تقسيم، مگر روي اين اصل. آنهايي كه مي‌خواهند زكاتشون را جمع كنند و خودشون كسي را ندارند كه بپردازند، تعيين ميكنند. همين صد و پنجاه تومان باشد همانطوري كه همه گفته‌اند، ظاهرا صد و پنجاه تومان بيشتر نيست. همين صد و پنجاه تومان باشه كه اگر خواستند تقسيم كنند مشخص باشه. مشخص ميشه ديگه، مثلا پانزده هزار، مثلا پانزده هزار تومان ميشه چند تا زكات؟ صد تا. اين معلومه. خدمتتون عرض شود كه پنج هزار تومان چقدر ميشه؟ جور در نمي‌آيد. چهار هزار و پانصد تومان بايد باشه تا اينكه خدمت شما عرض شود كه سي نفر را زكاتش را داده باشند. اينهم مسئله‌اي.
ديگه آن حالا مربوط به اعتقاد خود شماست كه ببينيد كه، اگر عرض كردم توي فاميلتون هست، توي نزديكانتون هست، آنجا بدهيد. اينها را گذاشتند براي كساني كه هيچكس را نمي‌شناسند زكاتشون را هم مي‌خواهند بدهند آنجا بريزند. اين خوبه. بعله. راجع به شرايط زكات گيرنده. زكات گيرنده اول بايد مستحق باشه كه گفتم. دوم اينكه پول را نبايد توي كار حرام، از شما بگيره بره قماربازي بكنه، نباشه. يا هروئين بگيره بكشه مثلا. اينجوري نباشه. در كار حرام مصرف نكنه. سوم بعضي احتياط كرده‌اند متجاهر به فسق نباشه. يعني علني گناه نكنه، ريش تراشيده نباشه مثلا. يا گناه علني نكنه. چهارم اينكه واجب النفقة يك آدم پولداري نباشه. مثلا پسره خودش پول نداره، خودش درآمدي نداره اما پدرش خيلي پولداره. اينهم حالا توي خرج پدرشه. واجب النفقة ديگري، يا زن آدميست كه وضعش خوبه. خود زنه پول نداره ولي شوهرش پول داره. يا مثلا بالاخره واجب النفقة يك شخص ديگري كه او اگر او مستحقه بايد به او داد. اگر مستحق نيست كه به اينهم نميشه داد. اينهم نباشه. ديگه چي؟ (سؤال نامفهوم) اگر ثابت بشه كه او پول نميده، آن پدر يا شوهر پول نميده و مخارج اين در نمي‌آيد، اينجا ميشه بهش داد. بعله. فردا شب رؤيت هلال انشاء الله واجبه. ضمنا اين را هم بدونيد رؤيت هلال ماه شوال بر همة مكلفين واجبه كه بروند استهلال كنند. اگر ديدند كه چه بهتر. نديدند هم خدمتون عرض شود كه وظيفه‌اشون را انجام دادند. مهمان اگر رسيد بايد فطره‌اش را بدهند. اينهمه خرج ميگذاره صد و پنجاه تومان كه پول دو سه تا نونه! بده ديگه. همه مي‌ترسند، مي‌ترسند فردا شب كسي را افطاري دعوت كنند. و حال اينكه آن بنده خدا اقلا هفت هشت هزار تومان خرج ميكنه براي يك مهماني. حالا صد و پنجاه تومان ديگه بده. اين ثواب هم داره و خيلي هم خوبه. اما اگر بعد از اذان مغرب اين مهمان وارد بشه، فطره‌اش به گردن خودشه. مگر اينكه نونخور باشه، مثلا سحري اينجا بوده، اصلا روزه نميگيره، نهار اينجا بوده، الان دم غروبي رفته بيرون و بياد. بعد هم مي‌آيد افطار ميخوره. تحت تكفل اينه. اين دم غروب هم باشه يا نباشه، بايد فطريه‌اش را آن كسي كه مخارج اين را به عهده گرفته بده. اين يك. اگر قبل از مغرب آمد مهمان هر كي بود فطريه‌اش به گردن ميزبانه. مگر اينكه ميزبان راضي نباشه. بگه آقا نيا. اينهم در باز شده خودش را انداخته تو خورده به شما. اين اگر راضي نبود گردن خودشه. خدمتتون عرض شود كه. سؤال: كسي كه قبل از مغرب مي‌آيد، آيا فطرية همان فرد واجبه يا نانخورهايش هم واجبه؟ جواب: نه ديگه، همون شخص، اگر يك ايلي هم پشت سرش باشند بعهدة اين شخصه. مگر اينكه توي خونه‌اشون باشند. آنوقت مثلا شما يك فرزندي داريد در قم يا در خارج از كشور، يا در تهران توي دانشگاه مشغول درسه. تمام مخارجش را شما ميديد. فطريه‌اش به گردن شماست. مگر اينكه شب عيد فطر توي خانة شما نباشه. يا هر كسي كه تحت تكفل شماست، فطرية او به گردن شماست. مهماني بر شما وارد شده كه شما خودتون فطريه‌اتون به گردن كس ديگه است. اينجا فطريه ظاهرا اصلا نبايست داده بشه. اون كه تكليف نداره، شما هم كه نداري بدي. و مستحبه كه مهمان اينچنيني فطريه را خودش قبول كنه بگه كه من خودم ميدم. بفرمائيد. هلال ماه در چه ساعتي ديده ميشه؟ هلال ماه خدمتتون عرض شود كه بعد از غروب آفتاب دقت كرديد و قبل از تاريك شدن خدمت شما عرض شود، صددرصد شب، در اين فاصله بايد هلال ديده بشه، اگر ديده نشد فردا شب انشاء الله مي‌بينيم. بعله، هر كس خرج اينها را ميده، مكان مطرح نيست. اگر شما شب عيد فطر يك جمعي را توي تالار پذيرائي دعوت كرديد و اينها هم سر وقت آمدند، بعله فطرية همه به گردن شماست. بعله اينجا از جاهايي است كه مستحبه، ولو صاحبخانه پولداره ولي تكليف آمده به گردن صاحبخانه ديگه. تكليفي به گردن خود مهمان نيست. اينجا بايد فطريه‌اش را خود صاحبخانه بده.
ديگه فطريه‌اش بعله، در واقع شب عيد بوده ايشان توجه نداشته يا مثلا علم نداشته. لذا فطريه‌اش به گردن ميزبانه. بعله.
نه مستحق به كسي مي‌گويند كه هيچي نداشته باشه. نه اينكه حالا پول همراهش نيست. اينجوري باشه كه همه‌امون كم و بيش مستحق فطريه هستيم. نه شب عيد فطر تا صبح بعد از خدمت شما، قبل از نماز عيد فطر، نماز عيد بايد او را يا كنار بگذاره يا بپردازه. اگر مستحقش را پيدا نميكنه كنار بگذاره. از توي جيبش دربياره بگذاره توي طاقچه، بگذاره يك جائي كه گم نشه. و يا اينكه بايد بده. خوب مثل اينكه امشب برنامه‌امون همه‌اش اينجور شد.
بعله اصلا تكليف مي‌افته گردن ميزبان. بعله گفتم كه مستحبه مهمان بگه آقا زحمت نكش. من خودم فطريه‌ام را مي‌پردازم. و ميزبان هم بايد مطمئن باشه كه بپردازه. و اگر كه اگر مهمان مستحقه نداره بده و ميزبان ميده. اين بايد مطمئن باشه كه او مي‌پردازه. اگر نپرداخت باز بايد همان ميزبان بده. خوب بفرماييد (سؤال؟) نه اينجا احتياط اين است بله خود اون ميزبان بپردازه. يا چون اون ميزبان كه ميگه من ندارم كه بدم ميزبان هم كه تكليف نداره هيچي. (سؤال)؟ ديگه داره مسائل تكراري ميشه بعد معلوم شد كه شب عيد فطر بوده و اين از قبل از مغرب وارد شده فطريه‌اش گردن ميزبانه. (سؤال)؟ فطريه را لازم نسيت كه بهش بگن كه اين فطريه‌اش است اولا، ثانيا لازم نيست به طرف بگن، هيچي فقط شرطش اين است كه اسحقاقش را انسان احراز بكنه. و مثل ما نباشه. من يك نفري بود فطريه امون را مي‌بردم بهش مي‌دادم. بندة خدا بعد از چند روز مريض شد و مي‌خواست وصيت بكنه، ما را خواست كه وصيت بكنه. به من گفت كه مكه هم براي من برن. مكه! بعد اون دفترچه‌اش را درآورد ديدم بله از مكه بيشتر هم پول تو دفترچة بانكش هست و بعدش هم اين فطريه كه مي‌داديم گذاشته توي بانك. اون وقت ما مجبور شديم ما از اين كارها، از اين گرفتاريها هم براي ما هست مجبور شديم تمام پولهايي كه به ايشان داديم به فقير و فقرا بديم. گاهي ميشه بعضي دروغهاي فقرا هستش كه براي انسان اسباب دردسر ميشه. سؤال؟ فطريه را نه تا ميشه بايد به فقرا و مستحقين بدن، براي ساختمان مسجد و اين جور چيزها نميشه داد. فطريه اين طور. (سؤال) نه از مالش جدا كنند. سؤال، مسحق هم باشه صاحب خانه بايد فطرية مهمان را بده اون وقت ميتونه فطرية خودش و همانش را بده به مهمان. سؤال؟ من نگفتم كه زمان پرداخت فطريه كيه. خوب الحمد الله كه سؤالات تمام شد. خوب خذ من اموالهم صدقه و تطهركم و تزكيهم بها و صل عليهم. پيغمبر اكرم را خداي تعالي مي‌فرمايد كه از اموال اينها صدقه بگير كه پاكشون كني، تطهرهم، و تزكيه اشون كني به وسيلة اين. چون گذشتن از مال خيلي مهمه. مال كه جان نيست كه راحت بده آدم، پوله. مشكله. اينهايي كه ما زياد داريم. افرادي هستند مسلمان، نماز خوب مي‌خونند، روزه خوب مي‌گيرند، آدمهاي خوبي هم هستند. اما تا انسان سالش مي‌رسه به زكات و اين جور چيزها مي‌رسه مي‌بينه هميچين ترمز ميكنند. واقعاها. بعضي هستند از همان اول من خودم مي‌فهمم، از همين اول معلومه كه اين، ولو مي‌خواد آمده اينجا مثلا صد هزار تومن خمسش را بده ميگه مالم زياد شه من ميدم، اين معلومه نميده. يكي دو روز شايد بده بعدش نميده. اين را بدونيد چه خمس، چه زكات، چه زكات فطره اگر ما بخواييم باز مثالي براش بزنيم. مثالش حرس كردن درخته. شما ببينيد وقتي يك درختي را حرس مي‌كنيد. نميدونم اهل كشاورزي هستيد يا نه؟ مي‌ريد توي باغها و الان وقتشه. اين درختها را حرس ميكنند، شاخه هاش را مي‌زنند. اي بابا اين را چرا مي‌زنند؟ حالا بهت مي‌گم. وسطهاي تابستان برو ببين اون درختي كه حرس كردند چي شده. شاخه‌ها زده بيرون خيلي بلندتر از شاخه‌هاي قبل پر از ميوه. يك درخت اون گوشه نرسيدن كه حرسش كنند. نه شاخه‌هاي خوبي داره، آفت هم بهش زده، ميوه هم نداره. به خدا قسم اين كه مي‌گم قسم دارم مي‌خورم، به خدا قسم مسئلة زكات و زكات فطره و خمس عين اينه. ما صد مورد بيشتر تجربه كرديم . آقا اين شخص هيچي نداشته، ميگه آقا من هيچي ندارم چه كار كنم؟ شما اين دفتر را تشكيل بده، مي‌نويسيم اين آقا هيچي نداشت. آقا سال بعد مي‌بينيم كلي درآمد داره. اگر همين وضع، گاهي ميشه بعضيها كلاه مي‌خوان سر خدا بگذارند مكر و مكر الله و الله خير الماكرين. آقا چقدر ميشه به ما ببخشيد. اين اصلا مال من نيست كه من ببخشم. نه سهم ساداتش مال ماست نه سهم ساداتش. سهم امام كه مال امام زمانه. سهم سادات هم مال سادات فقيره. كه من الحمد الله نيستم.
نه اگر مي‌بخشيد من خدمتتون، نه ما كه دنبالت نفرستاده بوديم. و جداها بعضيها رسما اين طوري بهش ميگيم. فلان آقا مي‌بخشه، فلان آقا بزرگوارند، سخييند، اجازه از حضرت ولي عصر صلوات الله عليها لابد دارند. لابد از سادات مستحق خدمت شما عرض شود اجازه دارند ما نداريم چكار كنيم. بخشيده است. همة اينها ضعفه، آقا ميشه ببخشيد اين قسمت درخت را حرس نكنيم. اين را ببخشيد. تطهرهم، عجيبه‌ها و تزكيهم بها مي‌فرمايد كه به وسيلة صدقه‌اي كه از اينها ميگيري پاكشون كن، يعني از تمام آلودگيها، گناهان، آفت به وسيلة اين حرس كردن اين درختش را سر حالش كن. آفاتش را ازش بگير، رشدش بده. تطهرهم. و تزكيهم. تزكيه اشون كن. اصلا در كمالات انسان خيلي مؤثره. يعني اگر واجباتش را مخصوصا يعني زكات واجب تزكية واجب، خمس و سهم سادات واجب را اگر انسان بپردازه اين مهمتر از مسبحبه. حتي مستحبش هم اينطوره. تطهرهم و تزكيهم بها ببينيد بها ضمير بها برمي گرده به صدقه. يعني به وسيلة صدقه، يكي از وسائلي كه من ديشب عرض مي‌كردم كه بعضي چيزها وسيله است براي بعضي از چيزها به صريح قرآن صدقه دادن وسيله است براي پاك شدن. و براي خدمتون عرض شود تزكية نفس. تطهرهم و تزكيهم بها و صل عليهم. پيغمبر با اون عظمت كه همة عالم برش صلوات مي‌فرستند، الهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم. خداي تعالي به او ميگه تو اي پيغمبر بر اونها صلوات بفرست. خيليه‌ها. يعني رحمت خاصه را از من بخواه تا من بر اونها بفرستم و نازل كنم. و صل عليهم فايدة اين صلواتي كه پيغمبر بر ما مي‌فرسته بر كسي كه صدقه مي‌دقه. صدقه عرض كردم شامل خمس و زكات و فطريه مستحبات اطعام و امثال اينها ميشه. فايده‌اش چيه اين صلواتي كه پيغمبر بر مي‌فرسته؟يكي از فوايدش اون چيزي است كه همتون آرزوش را داريد. همتون آرزو داريد. يعني انسان در مرحلة كمالات هم باشه باز آرزوي اين را داره. ان صلاتك سكن الله. آرامش. آقا اين آرامش خيلي مهمه. يعني شما يك آرامشي پيدا مي‌كنيد مي‌گيد مردم، مردم مسئله‌اي نيست. خداي مهربان با منه. در عالم برزخ خداي مهربان با منه. در قيامت خدا، در بهشت خدا.
ببينيد يك آرامشي. بعضيها، يعني هممون مضطربيم. هر مقامي كه باشيم مضطربيم. كه چي ميشه آينده. من الان امشب مردم شب اول قبرم چه بر من مي‌گذره. اينها ناآراميه همش. حالا چطور ميشه خدا وقتي كه پيغمبر اكرم بر امتش صلوات مي‌فرسته و رحمت پروردگار بر اونها نازل ميشه اين ماية سكونت اينها ميشه. ان صلاتك سكن لها. اين خيلي مهمه. و لذا براي افرادي كه اهل تزكية نفس هستند بايد كوشش بشه كه پيشرفتهايي بكنند. واجباتشون را انجام بدن. صدقات واجبه را حتما انجام بدن. بعد هم كوشش بكنند كه صدقات مستحبه هم داشته باشند. چون مالش را انسان از مالش بگذره خيلي مهمه. چون وقتي انسان از مالش مي‌گذره در حقيقت مثل اين است كه به اصطلاح مي‌بينيد كه هم سخاوت داره هم طمع نداره، هم محبت به خدا داره كه اينها همه را شامل ميشه. و هم اين است كه مهرباني به مؤمنين و مردم با ايمان داره. خوب انشاء الله اميدواريم كه امشب شب آخر اين مجلس، به اين صورت نباشه فردا شب انشاء الله شب آخر ماه رمضان باشه يا نه، بله حيفه واقعا حيفه. اميدواريم انشاء الله ماه رمضانمون مقبول پروردگارمون بشود، مرضي امام زمانمون بشود، اعمالمون را خداي تعالي با عناياتش، با لطفش قبول كرده باشد. متوسل بشويم به حضرت علي بن موسي الرضا عليهم السلام. السلام علي الامام الرئوف.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.