۲۸ شعبان ۱۴۱۳ قمری- دوري از مقدس بازي اخلاق۳۸
دوري از مقدس بازي اخلاق 38
اعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم.
الحمد لله رب العالمين و الصلاة و السلام علي اشرف الانبياء و المرسلين. سيدنا و نبينا ابو القاسم محمد. (اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم). و علي آله الطيبين الطاهرين لا سیما علي سيدنا و مولانا حجة ابن الحسن روحي و ارواح العالمين لتراب مقدمه الفداء و اللعنة الدائمة علي اعدائهم اجمعين من الآن الي قيام يوم الدين.
قد اقبل عليكم شهر الله. ماه خدا، ماه رمضان، ماهي كه قرآن در اون نازل شده. ليلة قدر در اين ماه قرار گرفته به شما رو كرده است يا امشب شب اول ماهه يا فردا شب. چون ماه شعبان بيست و نه روز اگر باشد امشب اول ماهه. اگر سي روز باشد فردا شب. به هر حال ماه رمضان آمد. اقل كاري كه انسان در ماه رمضان بايد بكنه اين است كه هيچ يك از صفات رزيله را نداشته باشه يا لااقل لباس تميزي روي بدن پر از زخمش، بدن پر از چرك و خونش كثافتش بپوشه كه بديهاش ديده نشه. حالا اين را توضيح بدم. يك وقت هست انسان بدني داره سالم از باب مثال عرض مي‌كنم هيچ عيب و نقصي نداره بسيار خوش تيپ، زيبا يك وقت هستش كه نه بدني داره پر از پيسي و زخم و كج و ماوج و اينها اين شخص مي‌خواد بره براي يك مهماني. خوب هر دو از اين افراد بايد حتما لباس خوبي داشته باشند. اوني كه لباس خوب نداره اين را به هر حال با نظر پستي بهش نگاه مي‌كنن، چه اون خوش تيپ، خوش اندام، سفيد پوست، بدنش خيلي زيباست باشه چه اون كسي كه بدنش پر از زخم و كثافته باشه. اينها هر دو بايد لباسي داشته باشند. البته بهتر اين است كه انسان بدنش هم سالم باشد. قد رساي كشيدة سر بلند، همه چيز مرتب اگر اين را نداره لباس خوبي لااقل بايد داشته باشد.
تقوا لباسه. و لباس التقوا ذالك. خداي تعالي در قرآن اسم تقوا را لباس گذاشته است. انسان اين لباس را حتما تو ماه رمضان بايد داشته باشد. يعني چه باطنش را درست كرده باشه چه درست نكرده باشد. يعني البته باطنش را درست نكرده باشه هم معلوم نيست مورد عنايات صاحب خانه باشه. اما اگر درست نكرده باشه و در راه درست كردنه لباس تقوا را بايد داشته باشه. انجام واجبات و ترك محرمات لباس تقواست. اين را بدونيد.تحت برنامة اسلام قرار گرفتن و صد در صد تحت برنامة قوانين اسلام بودن اين لباس تقواست. حالا چه صفات رزيله در شما باشه يا نباشه اين را بايد داشته باشيد. يعني اگر حسوديد حسادت نكنيد، اگر بخيليد بخل نكنيد. اما اگر انسان يك لباسي پوشيده همة چرك و خونهاش از زير لباس زده بيرون، همش. لباس كثيفي اين پوشيده. پشتش چرك و خونه اين طرفش خدمت شما عرض شود كثافت ديگه‌اي هست،اونطرفش نجاسته اون لباس، لباس صحيح نيست. به درد مهماني خدا نمي‌خوره. ترك واجبات نكنيد و محرمات را ترك كنيد اين اولين لباسي است كه بايد بپوشيد همه بايد بپوشند. چون كه خودش را تزكيه كرده، چون كه انسانه، چون كه تزكيه نكرده و هنوز انسان نشده، بالاخره تو اين ميزباني تو اين مهماني ميزبان توقع داره كه شما وقتي كه وارد ميشيد لباستون تميز باشه. لباس فاخري داشته باشيد. لباسي مناسب با مجلس داشته باشيد.
خداي تعالي شما را دعوت كرده. خيلي مهماني بسيار پر عظمت و پر اهميّتي است. چون هر چه ميزبان شخصيتش بالاتر باشه مهماني پر اهميّت‌تر است. الان مثلا توي يك مملكت يك وقت هستش مثلا فرض كنيد رئيس جمهور مي‌خواد بده به شما، بايد سر وقت رفت، بايد ببينيم شرايطش. دورانهاي طاغوتي كه خيلي تشريفاتي بود، كلاس داشتند، كلاس وارد شدن به مهماني. شما يك وقت هستش يك فرد فقير مثلا فرض كنيد يك آدم مستحقي دعوتتون كرده. ميگيد حالا هر جور شد ديرتر هم رفتيم بالاخره اين افتخار را بهش خواهيم داد كه يك ساعتي ميريم پيشش. مهمانيش ميريم. دير بريد، زود بريد، خدمتتون عرض شود كه غذاتون را خرده باشيد بريد با لباس خوب بريد با لباس بد بريد، فرقي نمي‌كنه. اما هر چه شخصيت يك فرد بالاتر ميره، هر چه اهميتش بيشتره شما بايد بيشتر قائل باشيد. اصلاح ميكنيد. نميگم ريشتون را مي‌تراشيد. حالا ببينيم اگر مثلا فرض كنيد ميزبان ريش تراشيده است انسان ريشش را بايد بتراشد. اصلاح كه من ميگم اين افساد كه ريشش راكسي بتراشه. اصلاح بكنيد. سر و صورتتون را مواظبيد. لباستون را يك لباس خوبي تهيه ميكنيد. حتي پول نداشته باشيد، از زنها بپرسيد مي‌رن عاريه مي‌كنن. بايد لباس خوب باشه.
سر ساعت مي‌رسيد، مبادا بگن چرا دير آمدي! منظم هستيد توي مجلس كه نشستيد مواظب هستيد كه ببينيد بزرگترهاي مجلس، شخصيتهاي بالاتر چكار مي‌كنن، شما هم همان كار را بكنيد. تا بزرگترها دست به غذا دراز نكردن شما دست دراز نمي‌كنيد. منتظر مي‌شويد كه تمام محتواي سفره را بچينند بعد شروع كنيد. اين آدابي است ديگه حالا من نمي‌خوام آداب سر سفره را براتون بگم. يك جمله‌اي را بد نيست بهتون تذكر بدم، گاهي بعضي از افراد خيلي مقدس بازي در مي‌آورند تا نون و نمك را گذاشتند شروع ميكنند به خوردن. مستحب هست، ببينيد اين را مي‌خوام خوب بفهميد، ولو جملة معترضه است اين وسط ولي بد نيست بهتون عرض كنم. يك وقت هستش كه شما به دره كه بقية غذا را بياره اينجا اسلام ميگه نه شروع كن، نه همينه شايد. يك وقت هست مي‌دونيد اين نيست تنها. اينجا اگر مخصوصا صاحب خانه دو تا بيشتر كارگر نداره، خدمتگزار نداره، سفره پهن كن به اصطلاح نداره اين تا وقته از اونجا بكشه و برداره بياره اين نون را شما تمام كردي، و او دوست نداره، دعوتت كرده، مي‌خواد از بهترين غذاش، اون غذاي خوبش را هم مي‌خواد گرما گرم بهت بده. اينجا مقدس بازيها اصلا به طور كلي بايد از بين شماها بره. اصلا به طور كلي. من آقا مستحب است كه نان و نمك آمد بخور. اين خلاف ادبه. ما خودمون، من خودم يك وقت افطاري رفته بودم يك جا اينجا معناي اينكه نون و نمك اگر آماده شد روايت داره كه بخور اين كه ميگم به روايت شماها حالا باز هم عرض ميكنيد به دستور مجتهد باز هم عرض ميكنيد همينه معناش. نان و نمك، ما يك جا افطار رفته بوديم پنير بود و چايي شيرين و نون. يك غذايي هم اوجا سر بار بود. طبعا ميگن افطاره. ما نون و پنير را شروع كرديم آرام، آرام به خوردن، تا ببينيم اين آقا ميره اين غذاي سر بار را برمي داره مي‌ياره ديگه به هر حال. ديديم نه ايشان هم همينجوري نشسته داره نون و چايي را خودش تندتر از ما هم ميخوره. خوب من داشتم كم كم حدس مي‌زدم كه بيشتر از اين نان و پنير و چايي نبايد باشه. وضع زندگيش هم همينطورها بود. ولي يك نفر صداش درآمد گفت آقا من بين دو غذام فاصله بشه، نمي‌دانم مراعات كنيد ماها عادت كرديم كه بين غذا فاصله نياندازيم. انشاء الله افطاريها ميگم چه جوري افطاري بايد بديد شماها. فاصله نياندازيد. چايي شيرين بخور با نون، بردار، من فاصله بندازم غذام بهم ميخوره، ديگه نميتونم سحري بخورم، ترش مي‌كنم، به او به صاحبخانه گفت. هرچي مي‌خواي بياري، بيار بخوريم. گفت اون مال سحره. غذاي شما همينه. خوب اينجور جايي آدم همينطور بايد رفت. خوب منتظر غذاي ديگه‌اي نباشه. اما وقتي مي‌بيني كه زير دستي برات گذاشتند، قاشق برات گذاشتند، چنگال گذاشتند، خدمتتون عرض شود كه خورشت هم گذاشتند. برنجش هنوز، با عجله، تو شروع بكني به خوردن اينجا خلاف اخلاقه. صبر كن، همة سفره را كه چيدند، خودتون ميزبان باشيد خوشحال ميشيد. مي‌بينيد مهمان دست به هيچي نزده تا همة غذا را چيديد بعد دست ميزنه. خوشحال ميشه. ولي اگر شروع بكنيد اينهايي كه مي‌بيني سفره را يك اطاق مي‌اندازند بعد ميگن بريد براي همينه كه شما زودتر از برنامه شروع ميكنيد اگر سفره را بيارن جلوتون بيندازند. اينها را دقت كنيد. روايت داريم. ولي روايت را شماها نبايد عمل بكنيد. نه اينكه شماها، مردم نبايد عمل بكنند. اين ميشه مقدس عمل كردن. ميشه خشكه، همين خشكه مقدسها گرفتاري همه‌اش همينه كه اينها خدمتتون عرض شود يك روايت آقاي نعمتي رفته روي منبر خونده كه افطاري دادن ولو بشق تمرة ولو به نصف خرمايي افطاري دادن مستحبه. آخه ولو داره. معناش اينه كه تو يك بشقاب چيز، خرما برداري بياري توي مسجد، آنهم نصفه‌اش بكني، ثواب افطاري دادن را خدا به شما داد. نه. خدا هم سرش كلاه نميره. اين را بدونيد. تو ميتوني شكمي سير بكني، بايد شكم سير كني. نصف خرما چيكار ميكنه، اگر اين بندة خدا جاي ديگه دعوت باشه كه حق خوردن نداره. شما دعوتيد اينجا بيائيد افطاري بخوريد. توي مسجد خرما بهتون دادند نبايد بخوريد. بيا اينجا افطارت را بخور. ما دوست داريم تو افطارت را اينجا بكني. نه اينكه حالا اخلاقا بگيم نه شرعا. اگر طرف طي كرده باشه كه شرعي ميشه. آقا جاي ديگه افطار نكن بيا خونة ما افطار كن. دعوتي كرده. اين اخلاقا خوب نيست كه شما ولو نصف خرما بخوريد بعد بياييد خونة اين آقا. اگر هم كه دعوت نيستيد، بازهم خدمتتون، حالا. اين مسئلة ديگه است. ولي بدونه كسي كه افطاري اينجوري ميده، توي يك بشقاب خرما رفتي گرفتي به دويست تومان. به خود صاحبخانه كه خود خداست، بهتر از اين دويست توماني كه خرما خريدي و به همه دادي، اين است كه يك چلوكباب بدي به يك گرسنه‌اي كه پول نداره بخوره. يك نفر را تو سير كن. ايني كه مي‌بينيد يك عده آن كار را ميكنند، آنها مقدسند. مقدس با عارف، مقدس با سالك، مقدس با خدمت شما عرض شود اينهايي كه ميگيم مقدس، اسمشون نيست‌ها، يعني پاك. از قدس مي‌آد، از پاكي مي‌آد. مقدس حالا اصطلاح شده، و الا اين آدم بايد اسمش را گذاشت احمق. اين احمق سود جوي سر ديگران را كلاه گذاري كه خدا را هم مي‌خواد سرش را كلاه بگذاره. باور كنيدها، همينجوريه. تو آقا يا داري يا نداري. داري برو يك غذاي حسابي بگير بده به يكنفر بخوره، از گرسنه‌ها پيدا بكن، گرسنه هم نباشه، يك كسي يك غذاي حسابي بهش بده بخوره. و اگر نداري، همون آرزويش را داري بسه. اين كارها را شماها نكنيد لااقل. شماها لااقل كارهايي كه سليقه‌اتون، يك سر سوزن نبايد سليقة شما در عباداتتون دخالت داشته باشه. من دوست دارم سجده‌ام را زياد طول بدم! سجده را براي هواي نفست كردي و براي شيطان، براي خدا نيست، از همان لحظه‌اي كه ميگي من دلم مي‌خواد زيادي طولش بدم از آن لحظه تو بندة شيطان شدي و سجده‌ات هم براي شيطانه نه براي خدا. بعله. حالا لابد شما سؤال ميكنيد كجا؟ جاش راسته، حق باشه. واقعا نصف شب است و دوست داريد با خدا خودتون مناجات بكنيد. مستحبه انسان كارهاي مستحبش را مخفي‌تر بكنه و كارهاي واجبش را نمازهاي واجبش را، اينها را علني‌تر انجام بده. نصف شبه و دوست داري با خدا مناجات كني. بكن. آنجا را نميگم. اما نه. توي مسجد سرت را از ديگران ديرتر بردارم از سجده، اينجا چرا اين كار را كردي آقا؟ ميگد كه همانجا اگر به نفسش مراجعه كنه ميفهمه كه داره بندگي كي را ميكنه؟ بندگي شيطان را خداي نكرده اگر ملاحظه بكنيم، بهرحال.
به ما گفتند كه مثلا در يك روايتي هست كه پنير كراهت داره. خوب، روايتي هم هست، شما مي‌دونيد، روايتي هست كه بهش عمل ميشه يعني روايت صحيحه‌اي است كه امام صادق صلواة الله عليه فرمودند به يكي از اصحابشون كه برو پنير بخر بيا بخوريم. او پرسيد. حضرت فرمود كل شي‌ء لك حلال حتي تعلم انه حرام بعينه. من پنير نميخورم. نخور. ولي اين را بدون اگر بگي كه كراهت، مگر فتوا داده باشند. هر جا كه فتوا هست، مرجع تقليد گفته هيچ. اما روايت را حق نداريد عمل بكنيد.
بهرحال از اين حرفها بگذريم. اينها يك جلسة مستقلي مي‌خواد كه من براتون بگم. ماه رمضانه. لباس تقوي بايد بپوشيد، همه‌اتون. لباس تقوي چيه؟ ترك محرمات و انجام واجبات. طبق دستور. شما مي‌خواهيد وارد اين مجلسي كه مفصله بشيد. كسي يك مقداري نجاست من مي‌خوام بچسبونم به سينه‌ام، دم در مجلس، يا توي مجلس. حاضر ميشيد؟ لباس سفيد مرتبي هم پوشيديد. خيلي منظم. يك مقدار نجاست به بدنتون بزنند. خودت هم مواظبي غذا را طوري بخوري كه ترشح روغن روي لباست نريزه. توي ماه رمضان يك دونه كار مكروه، لااقل به اندازة يك ترشح روغني روي لباست مي‌ريزند. كار حرام يك كثافتي است كه به بدن تو، به لباس تو چسباندند. ترك واجب مثل اين است كه انسان توي يك همچين مجلسي شلوارش را درآره. اِ. خيلي بدتر از اين. خيلي بدتره. واجبه، چون بقية لباسها واجب نيست. آني كه واجبه عورتين پوشاندنه. آدم توي مجلس باشكوهي كه يكطرف فرض كنيد رئيس جمهور نشسته، يك طرف كي نشسته، شلوارش را درآره. ميگن اين ديوانه است. به حق حق قسم كسي كه در ماه رمضان گناه بكنه‌ها، از كسي كه توي مجلسي كه همه وزرا نشستند، شخصيتها نشستند، شلوارش را درآره و عورتينش را نشون بده بدتره. حيف كه ما اينها را نمي‌فهميم. خيلي بدتره‌ها. يك وقت گناه نكنيد، واجباتتون را ترك نكنيد. واجبات انجام بشه و محرمات ترك بشه. اين لباس تقواست. نداشته باشيد، ترك واجب مثل شلوار درآوردنه و گناه مثل اينه كه يك كثافتي روي لباستون بچسبه. مثال ميخوايد اينه. و صدها برابر بدتر. همان اندازه‌اي كه فرق بين شخصيت رئيس جمهور تا خدا، همين اندازه هم اين گناهان در اين مجلس، در اين يك ماه، اين لباس را بايد داشته باشيد. اگر كسي خوب، باطنش هم درست باشه كه چه بهتر. حالا ممكنه بعضي‌هاتون بگيد ما هنوز خوب، مراحل تزكية نفس را كامل نكرديم، پس توي اين مهماني وارد نشيم. نه. حلاله، واجبه همة مردم، دعيتم فيه ضيافت الله همه را دعوت كرده‌اند. اما لباس را بايد داشته باشيد. لباس تقوي را بايد داشته باشيد. خداي نكرده يك وقتي شهوات بر شما مسلط نشه كه يك گناه ولو كوچك انجام بديد. كار مكروه حتي. اين لباس تقواست. اگر كسي هم تزكية نفس كرده باشه خوشا بحالش. هم خوش قامت، هم خوش لباس، خوب. مي‌برندش آن بالاها مي‌نشانندش. اولياء خدا قرارش ميدن. توي اين مجلس امام زمان هست. خوب شما ميگيد كه مواد غذايي توي اين مجلس چيه؟ مواد غذايي اينقدر عجيبه كه روح شما آنچنان تغذيه ميكنه در اين ماه كه اولا صبر شما را، استقامت شما را، حالا من اگر بخوام مراحل كمالات را براي شما توضيح بدم كه همة اينها را به طرز نمونه در شما بوجود مي‌آره، شايد آنهايي كه مراحلشون پائينه، مراحل بالا را بفهمند. ولي اين اندازه‌اش است. شما از امشب كه انشاء الله اگر ماه رمضان باشه يا از فردا شب، خداي تعالي اول كاري كه ميكنه توبة همه را قبول ميكنه. دوم كاري كه ميكنه شما را با روزه گرفتن، چون شكم خيلي مهمه، انسان هر چه هست توي شكمشه ديگه. همة بديها را كه انجام ميده براي شكمشه، براي اينه كه گرسنه نمونه. شما را با روزه گرفتن داراي استقامتتون ميكنه. اين دو تاش كه خيلي ساده است. در هر شبانه‌روز يك ميليون، هزار هزار نفر را توبه‌اشون را قبول ميكنه. يقينا، خدمت شما عرض شود دستة اول آنهايي هستند كه توبه كردند. آنوقت انفاسكم فيه تسبيح. نفستون، نفس مجبوره انسان بكشه، در ماه رمضان تسبيحه. يعني مثل اينه كه داريد ميگيد سبحان الله، سبحان الله، و تسبيح شما اين را بدونيد سبحان الله اهميتش بالاتر از هر ذكريست. البته با توجه. لولا كان من المسبحين اگر حضرت يونس از مسبحين نبود للبث في بطنه الي يوم يبعثون. تا روز قيامت در شكم ماهي مي‌ماند. انفاسكم فيه تسبيح. خوابتون عبادته. مي‌خوابيد، كه روزه را بتونيد بهتر بگيريد، ملائكه چيكار ميكنند آقا؟ حالا كه ايشان خوابيده، بنويسيد داره نماز ميخونه، بنويسيد داره بندگي خدا را ميكنه، بنويسيد داره ذكر ميگه، هر چي. عبادته، همينطور نومكم فيه عباده. اين مواد غذايي اين ماهه. از اين بهتر ديگه نميشه. كه شما نفستون تسبيح باشه، ديگه بقيه‌اش معلوم. قرآن خوندنتون چي؟ خيلي. دعاي ابو حمزة ثمالي خوندنتون چي؟ خيلي مهمه. افطاري دادنتون؟ خيلي مهم. افطاري خوردنتون؟ خيلي. دعاهاتون مستجاب. همه چيز درست. خوب. اينهم مواد غذاييش. ميزبان هم خداست. سگ هم از در خانه برداشتند، شيطان را دورش كردند. شما مي‌تونيد راحت بريد با خدا انس بگيريد، با خدا حرف بزنيد. شيطان هم در ماه رمضان ميگن محبوس ميشه. بعضي‌ها هستند شيطان اول ماه رمضان كه كوكشون ميكنه، تا آخر ماه رمضان خودشون كار ميكنند. بعله اين ساعتهايي بودش سابق، شبانه‌روز كوك بود. الان كه ساعتهاي كامپيوتريه، دائم الكوكه! ولي ساعتها يك شبانه‌روز كه كوكش نمي‌كردي بعد واي مي‌ايستاد. بعضي‌ها بود ماه كوك بود، من ديده بودم. كه ساعتي بود كه هر يك ماه مي‌خواست…، هفته كوك كه ماها يا، قبل از ماه رمضان همه را كوك ميكنه كه تا آخر ماه رمضان خودشون كار شيطاني را انجام بدهند. خودشون ميشوند فعال از طرف شيطان. اينهم مربوط به خدمتتون عرض شود كه، شيطان نيست، شيطان فعاليتهايش خيلي ضعيف ميشه. يعني اصلا فعاليت مستقيم نداره. اين را روايت هم داره، درست هم هست، تجربه هم شده. منتهي عرض كردم ديگه. خود عادت انسان را وادار به آن كارهاي شيطاني ميكنه.
در ماه مبارك رمضان كارهايي را كه من اين را بدونيد، امشب خودم را رسوندم براي اين مجلس بخاطر اينكه اين جلسه امشب باشه. و الا كارهايي داشتم كه ضرورت داشت كه يكي دو روزي تهران بمونم. و اين را هم ضمنا خدمت آقايون عرض كنم من آن هفته‌اي كه در سوريه بودم از طرف همة آقايون، شايد مكرر زيارت كردم. هم از حضرت زينب هم از حضرت رقيه، هم ساير مشاهدي كه آنجا هست. آقاي فاني هم انشاء الله همين كار را كرده باشند. و اين را خدمت آقايون عرض كنم كه خودم را رسوندم براي امشب براي چند موضوع. يكي اينكه برنامة ماه رمضانتون، برنامة عموميتون معلوم باشه. يك اينكه اگر وظيفه‌اتون روزه گرفتنه روزه بگيريد. اگر وظيفه‌اتون روزه نگرفتنه، به همان خوشحالي و راحتي كسي كه روزه ميگيره شما هم همان اندازه خوشحال باشيد. خوشحال باشيد كه روزه‌اتون را مي‌خوريد. اگر كسي ميگه اِ چطور، اين توي مجلس ما نمونه. چون خدا گفته كه روزه‌ات را بخور. فان كنتم مرضي او علي سفر او عدة من ايام اخر، اگر مريضيد يا مسافريد، روضه اتون يك وقت ديگه، هر وقت مريض نيستيد يا مسافر نيستيد. هميشه مريضيد؟ خدا ازتون روزه نخواسته. نگيد اِ. اي خدا اي كاش من ميشد روزه ميگرفتم! خدايا، نه بخور. همان ثوابي، من از فيوضات ماه رمضان عقب موندم! نه. اگر وظيفه‌ات بوده كه روزه‌ات را بخوري از فيوضات ماه رمضان عقب نماندي. هيچ فرقي بين تو، چون روزه مسئله نيست در ماه رمضان. يكي از برنامه‌ش روزه براي افراد سالم، افراد غير مسافر. مسافري بخور. اگر توي دلت مي‌گفتي كه‌اي كاش من مريض نبودم، تا اينجاش خوبه، اي كاش من مريض نبودم. خوب خوبه. انسان، مرض يك نقصي است، يك كسري است در انسان. از خدا بخواهيد مريض نباشيد. اما «كه روزه ميگرفتم» اينجاش داريد از عبوديت خارج ميشيد. چرا روزه گرفتن را بهتر از روزه نگرفتن ميخوايد؟ يكي از علماي بزرگ بود، اهل معنا. شايد اسمش را ببرم يك عده اتون بشناسيد، به معنويت مي‌شناسيد. من خدمتشون بودم. به من گفت كه من، هشتاد سال از عمرشون ميگذشت. گفت من در اين مدت عمرم يك روز روزة ماه رمضانم ترك نشده، مريض هم بودم روزه را گرفتم، هر جوري بوده روزه را گرفتم. من به جان شما آن اعتقادي كه تا اين لحظه داشتم، برگشت. گفتم اي بابا! ما خيال مي‌كرديم تو از اولياء خدا هستي. ايني كه ميگم من بعضي حرفها را توي اين مجلس مي‌خوام بگم كه جاي ديگه نميتونم بگم براي اينه. واقعا معتقد شدم كه از اولياء خدا نيست. و الا اين كار را نميكرد. ولي خدا بهش ميگن روزه بگير ميگه چشم. ميگن نگير ميگه چشم. و به ولي خدا بگن كه آقا، تو نماز بخون ميگه چشم. نماز نخون ميگه چشم. پيغمبر اكرم سرش را گذاشته بودند روي دامن علي بن ابيطالب. علي بن ابيطالب ديد پيغمبر را كه نميشه بيدار كرد. ما باشيم ميگيم پاشو. ما تو را هم كه دوست داريم براي نماز دوست داريم. آفتاب رفت پائين، نماز عصر حضرت امير، آفتاب غروب كرد نماز حضرت امير صلواة الله عليه قضا شد. گفت اصل نماز روي زانوي منه. اين را من ميگم. شايد اينهم نگفت. الان خدا داره ميبينه، پيغمبر خدا سرش روي دامن منه، نماز چيه در مقابلش. نماز قضا شد. به جان همه‌امون، اگر يك عده‌اي، شما حالا انشاء الله داريد درست ميشيد، درستيد، اگر بعضي از ماها نگاه بكنيم ميگيم بابا! علي بن ابيطالب ما خيال مي‌كرديم اهل نمازه. نمازت داره آقا قضا ميشه! ابدا. پيغمبر از خواب سرش را برداشت. حتي توجيه هم نكرد كه پيغمبر خواب و بيداري نداره، پاشو مي‌خوام نماز بخونم. ماها باشيم ميگيم پيغمبر خواب و بيداري نداره. پاشو، حالا نقدا سرش را گذاشته، اگر خواب و بيداري نداره كه ميدونه نماز من داره قضا ميشه. اگر هم خواب و بيداري داره كه خوب خوابه. نبايد بيدارش كرد. بي ادبيه نسبت به پيغمبر. بعد يك مورد رد شمس همينه‌ها. يعني وقتي پيغمبر بلند شد در مدينه بود، فرمود نمازت قضا شد يا علي؟ اشاره فرمود خورشيد برگشت به موقع عصر رسيد، حضرت نمازش را خوند، بعد خورشيد غروب كرد.
يك مورد ديگه. دو مورد رد شمسه كه معروفه. رسيده علي بن ابيطالب به اراضي بابل، از جنگ صفين داره برميگرده رسيده به اراضي بابل، با لشگر. اذان ميگن، ظهر شده. حضرت امير فرمود كه هيچ پيغمبري و هيچ وصي پيغمبري در زميني كه بهش غضب شده و اراضي بابل از جاهايي است كه غضب شده، نبايد نماز بخونه. اينها را رد كردند. يك عده همانجا وايستادند نماز خوندند. يك عده رفتند ديدند نه داره نماز هيچي داره از بين ميره. باز آنجا وايستادند. يك نفر عقب سر علي بن ابيطالب حركت كرد. اون ديد كه غروب شد اصلا. علي نماز نخونده. داره ميتازه ميره. رسيد به حله. يعني حلة فعلي. آنجا كه رسيد حضرت امير صلواة الله عليه مغرب شده، آفتاب يعني غروب كرده. شماها باشيد چيكار ميكنيد؟ شما نگيد او امامه ما هر چي… الان اين حرفها را مي‌زنيد. ما دوازده امام، كلماتشون و همة مراجع و بزرگان و علما گفتند كه ما اينجور امام شناس شديم. ميگيم نماز فداي سر امام. و الاّ مردم آنوقت همچين فرقي بين علي و معاويه نمي‌گذاشتند. حتي گاهي ترجيح مي‌داد يك عده علي بن ابيطالب را، يك عده هم معاويه را. الان مي‌بينند علي بن ابيطالب نمازش را نميخونه. بهانه هم آورده نستجير بالله كه اينجا زمينهاي باصطلاح مغضوبه است. حضرت رسيدند آنجا در حله، كه الان محل رد شمس در حله هست، در مدينه هم بود. و حضرت اشاره خودشون فرمودند خورشيد برگشت نمازشون را خوندند. اينجاهاست كه گرفتاري درست ميكنند مقدسها. گرفتاري براي خودشون براي كس ديگه نه. صد تا حرف پشت سر يك كسي مي‌زنند براي يك كاري كه ده تا توجيه دارها، ولي در عين حال توجيه نمي‌كنند به ظاهرش اكتفا ميكنند. غيبت ميكنند، تهمت مي‌زنند، حرفهايي مي‌زنند. ايني كه ميگم مقدس نشيد، مقدس مقدس اصطلاحي منظورمه؛ به همين جهته. ما هميشه در فكرمون از آدم خوب يك ترسيمي داريم و همة خوبها را و بدها را با آن ترسيم تطبيق ميديم. آدم خوب چطور آدميه؟ هر وقت كه بهش برخورد ميكنند بگند روزه است. ما يك دوستي داريم كه شايد سالهاست به من اصرار داره كه من جزء مثلا توي برنامه‌اي باشم و اينها. براي يك كارش، براي يك كارش من تابحال قبولش نكردم. آن يك كار را نميگم بخاطر اينكه شماها مي‌شناسيدش. براي يك عمل عبادي بي نظمش. ميگه همين يك چيز را نگيد شما، تركش كن، عبادت ميكنه‌ها، عبادت خيلي اهل حال. اين را هم اگه ترك كن هر چي شما بگيد من حاضرم گوش بدم. ميگم منهم هيچي بهت نميگم. من اگر يك وقتي ميگم پدر من مثلا هميشه روزه‌دار بود يا فلاني هميشه روزه‌داره، اين تعريف نيست. اين معناش اينه كه حالا، كي گفته شما هميشه روزه دار باشيد. كي گفته كه، اگر طبق دستور باشه خوبه. اما اگر روي هواي نفس باشه، خيلي بده، خيلي زشته. هميشه مفاتيح زير بغلشه. كبوتر حرمه. كي گفته توي حرم دائما شما بريد بمونيد آنجا؟ جرم انظر فانصرف. وقتي وارد حرم ميشيد السلام عليك يا مولاي يا علي بن موسي الرضا، آقاجون خداحافظ. همه‌اش هم به همين يك جمله ختم ميشه. يعني زيارت وارث هم كه مي‌خونيد همين جمله تكرار ميشه. زيارت جامعة كبيره را كه بخونيد، معارفتون مي‌خواد بره بالا، سطح معارف شما، اگر معناش را نفهميد هيچي. مثل يك جمله بگيد السلام عليك يابن رسول الله، همان كافيه. براي اينكه معارف، چون آنجا يك دنيا معارفه. چهار جلد، پنج جلد كتاب در شرح زيارت جامعه نوشته‌اند. براي اينكه معارفتون در ضمن اينكه محبتتون تحريك شده و داريد با مولا، حضرت علي بن موسي الرضا داريد صحبت ميكنيد، معارفتون هم بره بالا. ببينيد ميگه السلام عليكم يا اهل البيت النبوه و موزع الرساله و مختلف الملائكه و محبط الوحي. اينها همه‌اش جمله به جمله‌اش حساب داره، بايد اعتقادتتون اين باشه. اشهد انكم ائمة الراشدون المهديون المعصومون. شما به همين چند جمله كه الان گفتم معتقد باشيد، امام شناسيد. زيارت جامعه، بهترين زيارت را چرا حضرت وليعصر صلواة الله عليه در وقتي كه حاج علي بغدادي ميگه آقا افضل زيارات را براي من بخونيد. حضرت زيارت امين الله، شما مي‌بينيد يك سلام هم بيشتر نداره، السلام يا امين الله في ارضه و حجته علي عباده اشهد انك جاهدت في الله حق جهاده و عملت بكتابه و اتبعت سنن نبيه. تازه همينهايش هم معارفه، بعد هم دعا. اگر مي‌بينيد تكرار در سلام هست، اگر مثلا در زيارت عاشورا، اين بخاطر اينكه يكيش را درست بگي اقلا. شب تا صبح كي گفت بري توي حرم مزاحم مردم بشي؟ كي گفته كه شما با چرت و كسالت دعاي كميل بخونيد؟! كي اين حرفها را به شما گفته؟ با نشاط. با برنامه‌هاي صحيح، اينه يكي از مسائل كه مي‌خواستم بهتون بگم كه فكر نكنيد اگر يك وقتي حالا، يك جوري شد، طبيب متدين گفت روزه براي شما ضرر داره. شما غصه بخوريد كه، عيب نداره كه غصه بخوريد چرا مريضيد. ولي غصه نخوريد بخاطر اينكه چرا روزه نمي‌تونيد بگيريد. خدا خواسته، شما هم روزه نگيريد. خدا خواسته روزه بگيرم ميگيرم. ما روزه را براي هواي نفسمون نه مي‌گيريم نه ترك مي‌كنيم.
دوم اينكه در اين ماه بهترين كارها تحصيل علم و دانشه. چيز فهميدن. مجالس تشكيل دادن براي چيز فهميدن. به جهت اينكه در تمام اين ماه، در تمام ماه رمضان، بهترين شبش شب قدره. و در شب قدر از امام سؤال ميكنه كه چه كاري بكنم بهترينش باشه؟ چه اعمالي بهترينشه؟ مي‌فرمايند چيز ياد گرفتند. يك دوره رسالة توضيح المسائل را نگاه كن، حفظ كن. ميگيد اِ، قرآن نخونم. ميگم نه، از من مي‌شنويد اگر تزاحم پيدا كرد، اين كار لازمتر از قرآنه. حالا نمي‌خوام اين را توي برنامه اتون بگذارم‌ها. يك دوره توضيح المسائل را نگاه بكن، اين ثوابش بيشتر از يك ختم قرآن كه هيچي، بيشتر از ده ختم قرآن كردنه. اينها را باور ميكنيد يا نه؟ اگر باور نكنيد شما هم مثل همان مقدسها هستيد. من هر سال يك ختم قرآن مي‌خوندم. امسال نخون. امسال اگر مزاحم، قرآن را بخونيد. اگر تزاحم داره، يعني يا بايد اين كار را بكنيد يا توضيح المسائل را يك دوره نگاه كنيد، توضيح المسائل را يك دوره نگاه كنيد، قرآن را نخونيد . گناهش، نخونيد، گناهش گردن من ثوابهاش مال شما. تحصيل علم. اول تحصيل علم. و لذا من يك پيشنهادي دارم. چون در ماه رمضان، آن اواخر ماه رمضان ميشه تزاحم ميشه در دعوتهاي افطاري. بعضي‌هاتون ميخوايد افطاري بديد به رفقا، بعضي‌هاتون نمي‌خوايد بديد. آنهايي كه مي‌خوان بدن، ولو آخر ماه باشه، اينها الان، امشب تعيين بكنند و ما بيست و پنج نفر بيشتر حق افطاري دادن در اين ماه، زن و مرد ندارند. يعني بيشتر فرصت نيست. چون پنج شبش مال متفرقه‌هاست. و بيست و پنج شب. يك شبش شب، اين بيست و پنج شب هر كس مي‌خواد افطاري، كوشش هم بكنيد كه همين رفقاي جلسه باشند. هر كي مي‌خواد افطاري بده اسمهايشون نوشته بشه، بعد قرعه مي‌زنيم هر شبي خونة هر كسي واقع شد، ميريم آنجا. منهم مي‌آم. اين برنامة افطاري امسال. و هر شب هم دور هم باشيد. همون سر سفره هم بهترين، چون روايت، يك چيزي كه شما شايد باورتون نياد، سر سفره نشستن ساكت اين كراهت داره. انسان ساكت بنشينه هيچي نگه. سر سفره مستحبه كه حرفهاي علمي زده بشه، مستحبه كه حرفهاي شادي گفته بشه، غذا در انسان مفيد واقع بشه و كراهت شديد داره كه حرفهاي ناراحت كننده زده بشه. كه غذا را، غذاي آدم بخيل را انسان بخوره، آدم بخيل را مي‌دونيد چرا غذاشون كراهت داره خوردنش؟ بگيد مراعات نكرد. غذا البخيل دار. درده. آدم اگه بدونه طرف بخيله‌ها، اين لقمه را كه برميداري مي‌بيني اين داره ميشمره. من چند تا لقمه تا حالا برداشتم. و غذاي شخص سخي شفاست. بر انسان نيرو ميده. اين را در كتب روانشناسي همه نوشته‌اند كه اگر انسان غذا را با شادي و راحتي و خوشحالي بخوره، غذا به بدنش باصطلاح اثر مفيد داره، انرژي ميده. اما اگر كه غذا را با ناراحتي بخوره. شما يك روز با زنتون دعوا كنيد سر سفره. اين بدونيد غذا را ترش ميكنه معده‌اتون بعد هم اذيت ميشيد. همة دعواها را بگذاريد يا دو ساعت قبل از غذا، يا دو ساعت بعد از غذا. شما كه دعوا نبايد بكنيد انشاء الله. سر سفره هم انسان نشسته يك نشاطي داره، و آنجور تزاحم هم پيدا نميشه. پارسال تزاحمي پيدا شد كه بعضي‌ها واقعا دعوت كردند، من ديدم جاي ديگه دعوتم. نرفتم. از همين اول ماه انشاء الله روشن بشه و هر شب دور هم باشيم. سحري را با خانواده‌اتون بخوريد كه آنها هم حقي دارند. خوب.
اينهم خدمتتون عرض شود كه انشاء الله سر سفره هم به اين مستحب اسلامي عمل ميشه كه يك چند جمله‌اي، مطالبي گفته بشه، حالا بعدش، قبلش، دعايي، آن ديگه مربوط به حال شماست. من گفتم هميشه دعا را، عبادت را تحميلي انجام نديد. انشاء الله اگر برنامه‌اي شد، خدا به منهم كمك كنه، دعايي كنيد كه كمك كنه كه من بتونم خدمت بكنم به شماها. نتونم بكنم هم ناراحت نيستم. ولي بتونم خدمتگزار شماها باشم. اگر هم نتونستم عرض كردم، خيلي غصه ندارم. همون بندة خدا بايد بود بهرحال. انشاء الله طوري باشه كه منهم بتونم اين برنامه را ادامه بدم و بتونم خدمت دوستان باشم. نماز را ممكنه بريم، بياييم آنجا، آقاي نعمتي نماز بخونند يا ما نماز بخونيم و بعد هم افطار بكنيم و بعد هم يك دعاي مختصري و بعد هم خداحافظ. اينهم مطلب دوم. سوم بود نمي‌دونم يا دوم.
مسئلة سوم اينكه قرآن در اين ماه حتما يك ختمي بكنيد. با برنامه‌هاتون منافات نداره. برنامه هاتون را انجام بديد. يك ختم قرآن را شروع بكنيد به خوندن. آنهايي كه قرآن خوب نمي‌تونند بخونند مقيد باشند، اين راديو قرآن خوبي ميخونه. آن ساعت قرآن را بگذارند از راديو گوش بدهند و اينها هم آهسته بخونند، چون قرائت قرآن ثواب داره، لبشان تكان بخوره و قرآن را انشاء الله، يك ختم قرآن را حتما بخونند. بيشتر خواستيد بخونيد اشكال نداره. ولي يك ختم قرآن حتما بخونيد.
و صلوات در اين ماه زياد بفرستيد. خوب دعاهاي مختصر روزانه يا شبها را بخونيد. حالش را داشتيد بخونيد حالش هم نداشتيد مسئله‌اي نيست، واجب نيست. و نماز شب را هم انشاء الله در اين ماه، چون قيام ليلش خيلي تأكيد شده، چه توي برنامه‌هاتون باشه، چه توي برنامه‌هاتون نباشه، نماز شب را بخونيد. تا سفره را بيندازند سحري بخوريد، نماز شبتون را هم بخونيد. چيز ديگه‌اي به نظرم نمي‌آد كه بخوام عرض كنم. و انشاء الله امشب اگر شب آخر شعبان باشه، خدا در اين ماه لباس تقوي را به ما پوشانده باشد و اميدواريم كه اگر خودمون لايق نيستيم، حضرت بقية الله ارواحنا فداه وساطت كرده باشند و ما را در اين ضيافت الله، دعيتم فيه الي ضيافة الله بالبركة و الرحمة و المغفره. بركت هست در اين ماه، رحمت هست، بخشش هم هست. و انشاء الله اميدواريم خداي تعالي به ما كمك كنه، برنامه‌هامون صحيح انجام بشه، قرآن را هم اگر مي‌تونيد شب بخونيد يا اينكه بعد از نماز صبح بخونيد. شب را يك مقداري استراحت بكنيد، شب بلنده، عيبي نداره. الا سه شب احياء. خوب احياء در شبهاي احياء انسان بهرحال ديگه بايد ولو اينكه همون شب هم احيائش مستحبه. ولي اگر كسي مريض ميشه اگر نخوابه يا ناراحت ميشه، چون نومكم فيه عباده. آنهم عبادت حساب ميشه، ولي خوب. تأكيد شده، خيلي تأكيد شده در احياي شبهاي احيا و شب قدر. به جهت اينكه حتي در روايتي داره كه حضرت زهرا آب به صورت بچه‌ها مي‌پاشيدند كه بيدار بمونند. يعني معلومه حتي بيدار موندنش مسئله است. مقدماتش را فراهم كنيد. حالا يك روز از كار دست بكشيد. ميگيد آقا من روز مثلا فرض كنيد بيست و دوم ماه رمضان دنبال كار نرم. حالا نمونه‌اش، يك روز مرخصي بگيريد. از حالا زمينه‌اش را فراهم كن كه آن روز بخوابي. بهرحال شبهاي احيا را بايد بيدار بود. اينجا خوبه كه بگي من از اول عمرم تا حالا شب احيا نخوابيدم. اين بد، چون خيلي تأكيد شده. حتي از اين روايات استفاده ميشه كه انسان خودش را به زور هم بيدار نگه داره بهتره. يكي بين الطلوعين يكي شبهاي احياء. و بقية شبها را بگيريد استراحت كنيد. يك مقداري كه بتونيد انشاء الله به عبادتهايتون با كمال راحتي و با خيال راحت برسيد.
خدايا به آبروي خاندان عصمت و طهارت توفيق بندگي كامل خودت را به ما مرحمت كن. الهي آمين. توفيق بودن در صراط مستقيم را به همة ما عنايت كن. الهي آمين. خدايا به آبروي آقامون حجة ابن الحسن لباس تقوي را به همة ما بپوشان. الهي آمين. خدايا لباس پر قيمتي از لباسهاي تقوا، از البسة تقوا كه ما بتونيم در كنار حجة ابن الحسن در اين ماه در مهماني تو بنشينيم، به ما عنايت بفرما. الهي آمين.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.