۱۴۲۷/۴/۷ قمری – رحمانيت و رحيميت، فراز اول از بيانات حضرت آيت الله ابطحي در كلاردشت

رحمانيت و رحيميت، فراز اول از بيانات حضرت آيت الله ابطحي در كلاردشت    

بسمه تعالي…………………. حضرت آيت الله ابطحي مدظله العالي در اولين جمعه ماه ربيع الثاني، در جمع سالكين الي الله در كلاردشت، ضمن قرائت آياتي از سوره مباركه «رحمن» فرمودند : اين سوره مباركه به ما مي فهماند كه از اول خلقت، ذات مقدس پروردگار به همه مخلوقاتش مهربان بوده ، چون در روايات تفسير آيه شريفه « بسم الله الرحمن الرحيم » فرموده اند: « رحمان » به معناي مهرباني پروردگار است به عموم مخلوقات و « رحيم » مهرباني خداي تعالي است مخصوص مومنين. مردم با ايمان، از جانب پروردگار يك مهرباني خاصي دريافت مي كنند كه سايرين ندارند. اين مهرباني ، مهرباني مادي نيست كه مثلا در دنيا افراد مومن، ثروتمندتر و سالمتر باشند و نعمتهاي ظاهري را بيشتر و بهتر از ديگران داشته باشند، بلكه در مرحله اول ، مهربانی خاص پروردگار در هدايت است ، لذا فرموده است: « وَ الَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا» عنكبوت/۶۹، كساني كه در راه ما جهاد بكنند ، زحمت بكشند و بر خلاف نفس اماره بالسوءشان عمل بكنند ، ما آنها را هدايت خاصي خواهيم كرد، از يك حقايقي آنها را بهرمند مي كنيم تا امام متقين باشند و بتوانند اهل تقوا را راهنمايي كنند. در ابتداي اين سوره مباركه خداي تعالي مي فرمايد: « الرَّحْمنِ » رحمن/1، يعني خدا آن كسي است كه به همه مخلوقاتش مهرباني يكساني دارد و بين خوب و بد فرقي نمي گذارد ، با مهرباني همه را خلق كرده و با مهرباني آنها را روزي مي دهد . البته مهرباني با محبت فرق دارد ، چون ممكن است خداي تعالي به چيزي مهربان باشد ولي به او محبت نداشته باشد، مثلا يزيد در آن وقتي كه قصد كرد حضرت سيدالشهداء عليه السلام را به شهادت برساند ، در آن موقع قطعا مورد غضب و تنفر خداي تعالي قرار گرفته و به هيچ وجه پروردگار متعال به او محبتي ندارد ، اما در عين حال به او نفس داده ، جان داده ، و مهرباني كرده ، يا در مثال ديگر ، شما از كوچه اي عبور مي كنيد ، سگ بسيار كثيف پر از مرض را مي بينيد كه در گوشه اي ايستاده و گرسنه است ، ممكن است شما به او غذايي روي مهرباني بدهيد ولي به هيچ وجه او را دوست نداريد . اين فرق بين مهرباني و محبت است ، كه با وجود مهرباني عام پروردگار ، فرموده است: « وَ اللَّهُ لَا يُحِبُّ الظَّالِمِينَ » آل عمران/۵۷ يا فرموده است: « إِنَّ اللَّهَ لَا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ »بقرة/۱۹۰ ، خدا افراد فاسق ظالم فاجر را دوست ندارد، ولي به آنها روزي مي دهد، سلامتي مي دهد، نعمت مي دهد. البته اين رحمانيت، از مختصات كره زمين است، والا در قيامت آنهايي كه مورد محبت خدا نيستند ، به عذاب شديدي مبتلا مي شوند .