۱۴۲۶/۶/۵ قمری – ۱۳۸۴/۴/۲۱ شمسی – درباره خودم (مذاق ساده نویسی و دوری از فلسفه بافی)

درباره خودم

"اینجانب در سن ۱۶ سالگی وقتی که در مدرسه نواب مشهد بودم"

بسمه تعالي……..خاطره ‏اي از جوانيم همان وقتي كه در سن ۱۶ سالگي بودم و از درس مرحوم آقاي مدرس كه در مسجد گوهرشاد مشهد كتاب شرح لمعه را تدريس مي‏كرد.

اين فكر به مغزم خطور كرد كه چرا حوزه ‏هاي علميه به روش قديم از كتابهاي قديمي كه بسيار مشكل نوشته ‏اند و نظرات قديمي را داشته ‏اند استفاده مي‏كنند؟ مسائل علمي اكثرا عوض شده بخصوص آنچه مربوط به افكار بشري است. اگر مي‏بينيم مسلمان‏ها قرآن را حفظ كرده ‏اند و تغييري در عباراتش نداده ‏اند و يا رواياتي كه از پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله و اهل بيتش علیهم السلام رسيده است و در چهار چوب خود باقي مانده است اين بخاطر آن است كه قرآن كلماتش ساخته و پرداخته خدا است و روايات مضامينش باز از جانب خدا است و بر اين دو چيز معارف و احكام اسلام استوار است و دستبرد به اين دو ثقل اسلام را از بين مي‏برد لذا مسلمان‏ها اصل و نظم آنها را حفظ كرده‏ اند ولي چرا بايد حوزه‏ هاي علميه هنوز همان كتاب شرح لمعه كه بعضي از احكامش عوض شده مانند «منزوحات بئر» و احكام «برده داري» را بخوانند و يا كتاب رسائل و مكاسب و يا كتاب كفايه را تدريس كنند و وقت طلاب را بگيرند؟ اگر چه در آن زمان در حوزه ‏هاي علميه خواندن درس فلسفه از طرف مراجع عظام تحريم شده بود ولي مخفيانه عده ‏اي همان كتاب منظومه سبزواري و كتاب اسفار و ساير كتب فلسفي را مي‏خواندند كه آنها بيشتر از سايرين اوقاتشان را بيهوده مي‏گذراندند. من فكر مي‏كردم كه من نبايد اين گونه باشم. ما مسلمان‏ها از پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله شنيده‏ ايم كه فرمود: «اني تارك فيكم الثقلين كتاب اللّه و عترتي ما ان تمسكتم بهما لن تضلوا بعدي ابدا» بنابراين قرآن و روايات بايد به قوت خود باقي باشد ولي استفاده و اجتهاد از آن مي‏تواند دائما در تغيير باشد و لذا من در آن سن مي‏كوشيدم كه در آيات قرآن و روايات اهل‏بيت علیهم السلام جستجو كنم و آنچه به حقيقت و حكمت نزديكتر است در مرحله اول خودم به آن معتقد شوم و در مرحله ثاني آنها را با قلم ساده و بيان فصيح و بليغ به ديگران تعليم دهم. لذا از همان زمان شروع به گفتن و نوشتن حقايق كردم و اعتقادات و عمل خود را بر آن اساس پايه ريزي نمودم و از هر گونه فلسفه بافي و ذوقيات عرفاني و انحرافي دوري نمودم و تا به امروز كه سال ۱۳۸۴ را مي‏گذرانيم همه كتب و نوشته ‏ها و حتي ترجمه قرآني كه كرده ‏ام طبق همان مذاق ساده نويسي و مطابق سخنان پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله و ائمه اطهار علیهم السلام بوده است. اميدوارم خداي تعالي ما را در صرط مستقيم دين محكم‏تر و با نشاط ‏تر و جدي‏تر نگه دارد.