۱۴۲۶/۳/۹ قمری – درباره زندگي خودم (مرحوم آقای رضوی)

درباره زندگي خودم

بسمه تعالی ………. در صفحات قبل گفتم. که وقتی وارد قم شد م با مرحوم آقای رضوی هم مباحثه بودم و به درس رسائل و مکاسب مرحوم آیة الله حاج شیخ جواد خندق آبادی که خصوصی برای  ما دو نفر درس می فرمود می رفتیم. در سال ۱۳۴۱ که من به مشهد مقدس برگشتم. مرحوم آقای رضوی هم به مشهد آمدند و در کنار قبر مطهر جدِّ بزرگوارشان حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام اقامت کردند و طبق معمول که در قم انجام می دادند. مجلس روضه ای در منزل داشتند و حدیث کساء را مرحوم آقای حاجی واله میخواند و جمعی ازاهل محبت به اهل بیت عصمت و طهارت در آنجا جمع می شدند. مرحوم آقای رضوی با این توسلات به مقام رفیعی از معنویات رسیده بود. حتی گاهی نقل می کرد که من وقتی مشغول صلوات بر محمد آل محمد علیهم السلام بودم. ناگهان مشاهده کردم حجاب های ملکی از جلوی چشمم کناری رفت حتی سقف اتاق برداشته شده بود و آسمان و ملکوت عالم را می دیدم. ایشان بوسیله همان توسلات به اهل بیت عصمت و طهارت علیهم السلام تزکیه نفس شده بود و به کمالات معنوی خوبی رسیده بود. معظم له اهل لاهیجان بود و پدر بزرگوارشان در آنجا سکونت داشتند و مجالس عزاداری و تبلیغات دینی در ماه محرم و صفر برگذار می کردند. مجلس آن بزرگوار، که او هم از برجسته گان علماء اهل معنی بود بسیار پر معنویت و با صفا بود. در سفری که با آیة الله خامنه ای دام ظله و بعضی از دوستان به لاهیجان داشتیم. در مجلس ایشان شرکت کردیم و از معنویت آن مجلس استفاده بردیم. معظم له در مشهد با ما رفت و آمدی داشتند و عکس فوق در منزل ییلاقی ما در طرقبه مشهد مقدس برداشته شده و به یاد ایشان این سخن را گذاشته ایم خدا ایشان را رحمت کند واو را با اجداد بزرگوارش محشورش نماید.