۱۴۲۶/۳/۱۰ قمری – درباره زندگي خودم (مسجد صاحب الزمان علیه السلام)

درباره زندگي خودم            

بسمه تعالی …………. در سال ۱۳۴۵ که مسجد صاحب الزمان علیه السلام را ساختیم و آیة الله میلانی و آیة الله قمی دستور دادند که من خودم در آن مسجد نماز بخوانم. زیرا آن مسجد در محله بهائیها واقع شده بود و کسی دیگری که اهل بحث و مناظره باشد نبود. به خودم دستور دادند که در آنجا با اینکه من در مسجد دیگری در خیابان آخوند خراسانی مشهد نماز می خواندم. نماز بخوانم.  لذا روز عید فطر همان سال آن مسجد را افتتاح کردیم و نماز عید را با جمعیت انبوهی که حتی میدان جلوی مسجد هم پر از جمعیت شده بود برگذار گردید و در قسمت فوقانی مسجد که جای نسبتا خوبی برای تشکیل جلسات کانون بحث و انتقاد دینی بود با مبل و صندلی از مستمعین استقبال نمودیم و کانون بحث وانتقاد دینی را از خیابان آزادی به آنجا منتقل کردیم و هر هفته جلسه عمومی روزهای جمعه تشکیل می شد و پاسخ سوالات داده می شد و سایر ایام جلسات خصوصی به عنوان درس اعتقادات و بحث و انتقاد و حتی درسهای علمی برگزار می گردید و این برنامه تا سال ۱۳۵۲ در آن محل ادامه داشت و شخصیتهای علمی مانند آیة الله مکارم شیرازی ، آیة الله سبحانی ، آیة الله دکتر بهشتی ، آیة الله سیدان و جمع زیادی از دانشمندان مختلف ایران و کشور های اسلامی در آن محل حضور می یافتند و سخنرانی های علمی و پاسخ به سوالات را عهده دار بودند ولی آنکه دائم در آنجا به پاسخ سوالات و درسهای اعتقادی و روشنگری افکار جوانان می پرداخت. من و مرحوم شهید هاشمی نژاد بودیم. به هر حال اگرچه هشتاد در صد فعالیت ما در رژیم شاهی دفع مانع بود ولی همان بیست درصد که کاری انجام می شد خیلی برای نسل جوان مفید بود. زیرا ما بخوبی دریافته بودیم که اگر عقده های جوانان حل شود و راه و روش زندگی را بفهمند و عقائدشان را محکم کنند و مشکلاتشان حل شود. دست به جنایت و فساد نمی زنند. لذا به کارمان ادامه دادیم و بسیار  از خدماتمان خرسند بودیم. امیدواریم بازهم بتوانیم از این راه خدمتگذار جامعه دینیمان باشیم .