۱۴۲۷/۵/۵ قمری – فراز دوم از تدريس هفتگي حضرت آيت الله ابطحي

فراز دوم از تدريس هفتگي حضرت آيت الله ابطحي

بسمه تعالي………………معظم له در ادامه فرمايشاتشان فرمودند: اگر شخصي از مسافرت بيايد و شما هم مثلا يك آيت الله هستيد، براي شما عروسكي هديه بياورد كه صدايي هم مي كند. شما علاوه بر اينكه ناراحت مي شويد و از او تشكر نمي كنيد، بلكه اين مرد را بسيار بي عقل تصور مي نماييد. دنيا لهو و لعب و اسباب بازي است. اما آخرت حيات دائمي است. شما هم يك فردي هستيد كه دائما به فكر آخرت و اهل سير و سلوك و لقاء پروردگار هستيد. حالا يك نفر آمد و گفت: از فردا شما وزيري، مدير كلي، باور كنيد اگر انسان، انسان بشود و عاقل باشد، اين كار از آن عروسكي كه يك نفر براي يك آيت الله يا حكيم هديه آورده باشد مسخره تر است. اگر كسي به شما خانه و زندگي و ثروت زيادي هديه داد و فرد با تقوايي بود، بخاطر تقوايش از او متشكر باشيد، و الا هرقدر هديه اش ظاهرا بزرگ باشد، نبايد از ران ملخي كه مورچه به نزد حضرت سليمان برد، در نظر شما با ارزشتر باشد. كسي كه دنيا را همه چيز بداند و آخرت را اهميت ندهد، اين فرد فكرش پليد است. افكار پليد فقط فكر دزدي و خيانت و زنا نيست. اگر شخصي را ديديد كه مسافرتهاي طولاني در هواي گرم را تحمل مي كند و با بي دينيها مواجه مي شود تا مقداري پول بدست بياورد، فكرش پليد است. چون خداي تعالي مي فرمايد: « وَ مَا مِنْ دَابَّةٍ فِي الْأَرْضِ إِلَّا عَلَي اللَّهِ رِزْقُهَا وَ يَعْلَمُ مُسْتَقَرَّهَا وَ مُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِي كِتَابٍ مُبِينٍ » هود/6. دابة يعني جاندار. از آن موجود تك سلولي را شامل مي شود تا بزرگترين حيوانات همه را خدا روزي مي دهد. «علي الله رزقها» يعني بر عهده خداست كه روزي همه را بدهد.