۱۴۲۷/۴/۲۱ قمری – بيداري – فراز دوم از تدريس هفتگي حضرت آيت الله ابطحي

بيداري – فراز دوم از تدريس هفتگي حضرت آيت الله ابطحي         

بسمه تعالي……………………..معظم له در توضيح آيه شريفه « أَ لَمْ يَأْنِ لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنْ تَخْشَعَ قُلُوبُهُمْ لِذِكْرِ اللَّهِ وَ مَا نَزَلَ مِنَ الْحَقِّ »حديد/۱۶ فرمودند: خداي غريب، خداي مظلوم، در اين آيه شريفه به بندگانش مي فرمايد : آيا وقت آن نرسيده كه دلهايتان با ياد خدا خاشع شود؟ تا كي مي خواهيد در غفلت باشيد؟ تا كي مايليد همه چيز را بر ذكر و ياد خدا ترجيح دهيد؟ آيا وقتش نرسيده كه در مقابل قرآن كه ذكر خداست، دل انسان خاشع شود؟ مي گويند: دزدي در نيمه هاي شب به قافله اي دستبرد مي زد كه اين آيه شريفه را از زبان فردي كه در نماز شبش آن را مي خواند شنيد، اشكش جاري شد و صدا زد :‌ چرا خدا، وقتش شده، وقت آن شده كه دلم خاشع شود. اين دزد از خواب غفلت بيدار شد، نكند ما بيدار نشويم و مرده اي باشيم كه هرچه روي سرمان فرياد مي زنند تكان نخوريم و همان برنامه هاي قبل از يقظه را داشته باشيم. آن دزد وقتي اين آيه را شنيد، تكاني خورد، خودش را به مولايش امام صادق عليه السلام رساند و توبه كرد.