۱۴۲۷/۴/۱۴ قمری – توضيح آياتي از سوره مباركه واقعه

توضيح آياتي از سوره مباركه واقعه     

بسمه تعالي………………….. حضرت آيت الله ابطحي مدظله العالي، در تدريس هفتگي خود در جمع سالكين الي الله، به توضيح آياتي از سوره مباركه واقعه پرداخته و فرمودند : سوره هاي آخر قرآن، اكثرا مطالب تكان دهنده بيشتري در ارتباط با مبدا و معاد دارد كه پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله فرمود : « شيبتني سورة هود و الواقعة ». خداي تعالي در اين سوره مباركه مي فرمايد : « فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُوم »واقعة/۷۵. مواقع نجوم از نظر ملكي اهميت چنداني ندارد كه خداي عظيم، قسم به آن را عظيم بداند و شايد منظور از نجوم، همان است كه در روايات فرموده اند: « اهل بيت پيغمبر، مانند نجوم كه براي اهل آسمان امانند، اينها هم براي اهل زمين امان هستند.» در تفاسير هم آمده كه منظور از مواقع نجوم، موقعيت هايي است كه اهل بيت پيغمبر داشته و دارند. يازده نفر آنها در مواقع خاصي واقع شدند و يك نفر آنها كه حضرت بقية الله ارواحنا فداه است در موقعيت خاصي است. ۱۱۷۰و چند سال است ما را در پس پرده غيبت قرار داده و در عين حال براي اهل دنيا و بلكه براي جميع عالم هستي امان است. خداي تعالي مي فرمايد: « إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ ، فِي كِتَابٍ مَكْنُونٍ ، لَا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ »واقعة/۷۷،۷۸،۷۹. آن قرآن كريم، در كتابي است كه تكوين و ساخته شده و در دست مواقع نجوم است. يعني خداي تعالي مطالب آن را وحي فرموده، پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله دريافت نموده، براي علي بن ابيطالب عليه السلام بيان كرده و آن حضرت نوشته و الان در دست حضرت بقية الله ارواحنا فداه است و در واقع همان كتاب علي عليه السلام است.