۱۴۲۶/۷/۲۲ قمری – ۱۳۸۴/۶/۶ شمسی – درباره خودم (خصوصیات دوران کودکی)

درباره خودم

"تصوير اينجانب در سن ۶ سالگی در کنار پدرم و سن ۷۰ سالگی کنار ديوار منزلی که من در آن متولد شده ام"

بسمه تعالي……..دقيقا ۷۰ سال قبل در چنين ايامي اين جانب در اين منزل متولد شدم از نظر قمري مي‏گويند تولد من نيمه ماه مبارك رمضان سالروز تولد حضرت امام مجتبي علیه السلام بوده است. شايد پدرم به همين مناسبت نام مرا «حسن» گذاشته بود و من تا سن ۶ سالگي در همين منزل با پدر و مادرم زندگي مي‏كردم. روزي كه در مكتب خانه قرآن كريم را به پايان رساندم و روخواني آن را ياد گرفتم در اين منزل بوديم. پدرم در اين خانه عصرهاي جمعه روضه داشت و قبل از غروب روز جمعه كه ساعت استجابت دعا است دعاي سمات مي‏خواند و براي حوائج خود و جمعي كه در اين منزل جمع شده بودند دعا مي‏كرد. من و دو نفر از خواهرانم در اين منزل متولد شده بوديم. منزل خوش يمن و پرمعنويتي بود. اين منزل در مشهد مقدّس بالا خيابان كوچه زردي پلاك ۱۱۲ همانگونه كه در تصوير مشاهده مي‏كنيد هنوز هم وجود دارد و با اين كه حدود ۸۰ سال از بناء اين منزل مي‏گذرد هنوز قابل استفاده است. شايد اين باقي ماندنش بخاطر همان دعاهايي كه مرحوم پدرم در اين منزل مي‏خواند اين گونه استوار باقي مانده است. مرحوم پدرم مقيد به نماز شب و تهجد بود و در طبقه همكف در اطاق مخصوص عبادتش قرآن مي‏خواند و عبادات ديگرش را در آنجا انجام مي‏داد. در اطاق مجاور اين اطاق مادر پيرش كه لهجه يزدي شيريني داشت با كسالت «سل» زندگي مي‏كرد. در طبقه بالا مادرم و ما بچه ‏ها بوديم. پدرم يك اطاق ۲ در ۳ را به قناري‏ هايي كه خودش تكثير كرده بود اختصاص داده بود شايد حدودا صد جفت قناري قيمتي نگه مي‏داشت. او به ما مي‏گفت: نگه داشتن حيوانات مخصوصاً اين گونه حيوانات بي‏ آزار در خانه مستحب است و ما پس از آن كه اين منزل را فروختيم و به نزديك حرم مطهر حضرت علي بن موسي الرضا علیه السلام در كوچه گندم آباد كه فعلا در صحن مطهر آن حضرت افتاده رفتيم ديگر اين منزل را نديديم تا آن كه چند روز قبل كه از كوچه زردي عبور مي‏كرديم ديدم منزل به همان وضع سابق باقي است و خاطرات كودكي من در ذهنم رژه رفت و به ياد آن روز اين تصوير را گرفتيم. شما مي‏توانيد گذشت زمان را با مقايسه تصوير اينجانب در سن شش سالگي كه در كنار پدرم نشسته ‏ام با تصوير من كه به ديوار منزل كنار درب تكيه داده ‏ام ببينيد.