۱۴۲۶/۶/۱۳ قمری – ۱۳۸۴/۴/۲۹ شمسی – درباره زندگی خودم (آیة الله عرفانی – استقبال ازمرحوم امام بعد ازتبعید پانزده ساله)

درباره زندگی خودم

"از راست به چپ اينجانب و آقای خدائی و مرحوم آقای عرفانی"

بسمه تعالي……..مرحوم آيه اللّه عرفاني كه در تهران سكونت داشتند و در خيابان هاشمي در مسجدي اقامه جماعت مي‏كردند در شبي كه فرداي آن روز بنا بود حضرت امام خميني رضوان اللّه عليه از تبعيد ۱۵ ساله به وطن برگردند و انقلاب اسلامي ايران شروع شود من و نمايندگان حضرت آيه اللّه شريعتمداري كه براي استقبال حضرت امام از قم به تهران آمده بودند و من هم از مشهد به تهران به همين منظور رفته بودم در منزل معظم له شب را مانديم و صبح براي استقبال به فرودگاه مهرآباد رفتيم. در آن شب و روز فكر مي‏كرديم و با دوستان گفتگو مي‏نموديم كه چگونه خداي تعالي به وعده هايش عمل مي‏كند. يك روز در ۱۵ سال قبل حضرت امام رضوان اللّه تعالي عليه را رژيم ستمكار پهلوي با كمال بي‏ احترامي از قم به تهران و از تهران به تبعيدگاه‏ هاي تركيه و عراق برد و امروز خداي تعالي با آن عزت بي ‏نظير معظم له را به وطن برمي‏گرداند. نظير اين كار را در گذشته ‏هاي مختلف تاريخ زياد انجام داده است. بهترين نمونه‏ اش وقتي بود كه پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله را از مكه كفار قريش وادار به هجرت كردند و پس از ده سال با آن عزت و قدرت به وطن برگشتند و وعده الهي كه فرموده بود: «لرادك الي معاد» انجام شد. جناب آقاي عرفاني بعد از انقلاب در مجلس شوراي اسلامي وكيل مردم طالش بودند ولي متاسفانه در تصادفي ازدار دنيا رحلت كردند. خدا او را رحمت كند و با مواليانش محشورش نمايد و حضرت حجه الاسلام والمسلمين حاج آقا خدائي كه در تصوير (نفر وسط) ديده مي‏شوند از دوستان صميمي اينجانب هستند. عالمي فرزانه و دانشمندي متدين و اهل تزكيه نفس كه سالها است با ايشان صميميتي داريم و خدا ايشان را طول عمر عنايت كند و ما را از دعاهاي ايشان بهره ‏مند فرمايد.