۱۴۲۶/۴/۹ قمری – درباره زندگی خودم (حاج آقای میر محمد صادقی)

درباره زندگی خودم

بسمه تعالی ……….. در زمانی که اینجانب کانون بحث و انتقاد دینی را تاسیس کردم جمعی از محترمین که فعالیتهای صادقانه این موسسه را مشاهده نمودند. به کمک ما مالا و عملا کوشیدند و ما را تایید نمودند. من جمله آنها حاج آقای میر محمد صادقی که از تجار بازار در آن زمان بودند و بعد از انقلاب اسلامی ایران سمتهائی از قبیل رئیس اطاق بازرگانی و غیره داشتند. معظم له اهل اصفهان و تا اوائل انقلاب و بلکه سالها بعد از انقلاب به محبت خود ادامه می دادند. تا آنکه کانون بحث و انتقاد دینی از نظر مالی خود کفا شد و ایشان هم فعالیتهای اجتماعیشان زیاد گردید و ما نخواستیم مزاحم کارهای خدا پسندانه ایشان باشیم. لذا کمتر مزاحم ایشان بودیم . حاج آقای میر محمد صادقی و برادر بزرگتر ایشان از مردان خیر و اهل اصفهان اند . روزی سخن از علامه مجلسی که قبر مطهرش در اصفهان است سخن به میان آمد من گفتم : علامه مجلسی رضوان الله تعالی علیه کسی بود که شیعه را احیاء کرد و با جمع آوری آثار اهل بیت عصمت علیهم السلام و توضیح حکمت آنها و نقل حقایق دین راه مردم مسلمان را روشن فرمود و کسی که عقائدش غیر از آنچه این بزرگوار فرموده و از قرآن و روایات استنباط نموده باشد از صراط مستقیم خارج است. زیرا همانگونه که قبلا گفتم: حکمت متکی به وحی است و فلسفه متکی به افکار بشری است. لذا امتیاز مرحوم علامه مجلسی با سائر دانشمندان و فلاسفه اسلامی اینست که آن بزرگوار نظراتش متکی به حکمت است و از فلسفه بافیهای دیگران بخصوص آن کسی که همه افکارش به مادیات و این دنیای کوچک و این زندان زود گذر است تبری فرموده و همه افکار بلندش به آنچه از حکمت الهی. یعنی وحی برخواسته متمرکز شده و بیشترین توجهش به بقاء روح در عالم بعد از این عالم که باقی و همیشگی است بوده است . ولی مادیین چه اسما مسلمان باشند و یا نباشند به ادبیات زبان انگلیسی و اختراعات و اکتشافات مادی که تنها برای دنیایشان احیانا مفید است عشق ورزیده و حتی حاضر نیستند لحظه ای به خود آیند و حکمت خلقت انسان را از قرآن و گفتار پیشوایان دین بفهمند .