۱۴۲۶/۳/۲۲ قمری – درباره زندگی خودم (سفری برای وحدت بین شیعه و سنی به هندوستان)

درباره زندگی خودم            

بسمه تعالی ……… در سفری که برای وحدت بین شیعه و سنی به هندوستان رفته بودم در مدرسه الواعظین بوسیله جناب آقای ادیب و جناب آقای نقوی مورد استقبال واقع شدیم من سخنرانی بمناسبت ولایت و محبت خاندان عصمت و طهارت علیهم السلام کردم مجلس خوبی در آن مدرسه که محل تربیت وعاظ و مبلغین بود برگذار شد و درباره اینکه چگونه باید حقایق را برای مردم توضیح داد ، سخنرانی نمودم و مسائلی درباره اینکه یک روحانی باید اول روح را بشناسد و بعدا امراض روحی را تشخیص دهد و سپس داروی آن امراض روحی را دقیقا متوجه باشد و به مریض روحی پیشنهاد کند و مردم را طوری تربیت کند که دارای روح سالم باشند و قلب سلیم داشته باشند تا به حقایق برسند سخن گفتم . وعاظ و مربیان روحی جامعه باید در مرحله اول خودشان را از امراض روحی نجات دهند و سیر الی الله را جدی بگیرند و به لقاء پروردگار برسند که بعضی از دانشمندان و مربیان روحی معتقدند که انسان یک سیر من الخلق الی الحق دارد و دوم سیر من الحق الی الحق خواهد داشت و سوم به سیر من الحق الی الخلق موفق خواهد شد و اینجا است که انسان می تواند مربی جامعه باشد مطلب دیگری در این سخنرانی برای طلاب گفتم این بود که ما باید الگویمان رسول اکرم و ائمه اطهار علیهم السلام باشد زیرا خدای تعالی در قرآن فرمود : « و لکم فی رسول الله اسوة حسنه » پس باید همانگونه که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در عالم ظاهر چهل سال با خدای تعالی انس داشتند و سپس به تربیت مردم پرداختند و جز از کلام وحی به مردم چیز دیگری نفرمودند یک مبلغ باید اول انس خودش را با خدای تعالی کامل کند و سپس به تربیت مردم بپردازد تا بتواند موفق شود .