۱۴۲۶/۱/۵ قمری – ۱۳۸۳/۱۱/۲۷ شمسی – درباره خودم (مرحوم آیة الله حاج شیخ مجتبی قزوینی – علت هجرت از مشهد به قم)

درباره ‏خودم

"حضرت آية الله حاج شيخ مجتبي قزويني رحمة الله علیه"

بسمه تعالي… روزهاي قبل درباره خودم مي‏گفتم….. در مشهد تا سن هفده سالگي بودم. در اين مدت درباره عقائدم تحقيقات بسيار دقيقي انجام مي دادم. زيرا اهل معني مي گفتند اگر انسان بخواهد موفق به تزكيه نفس بشود و چشم و گوشش به حقايق باز شود و حكمت در قلبش جاي بگيرد اول بايد عقائدش را در صراط مستقيم قرار دهد. لذا با مرحوم آية اللّه حاج شيخ مجتبي قزويني مأنوس شدم. خوشبختانه منزل ايشان نزديك منزل ما بود و تا وقتي در مشهد بودم زمستان و تابستان با آن مرحوم در تماس بودم و از سن هفده سالگي تا وقتي كه ايشان زنده بود اگر چه در زمستان ها در قم مشغول تحصيل بودم ولي در تابستان كه به مشهد بر مي گشتم در درس هاي ايشان و در جلسات خصوصي ايشان در خدمتشان بودم و عقائدم را از ايشان اجتهادي ياد گرفتم و آن مرحوم مرا از مطالب سري و حقايق قرآني جداي از آنچه در كتاب هايشان نوشته‏ اند آگاه مي فرمودند و لذا در فلسفه و علوم غريبه و تزكيه نفس و كمالات روحي به من خيلي چيزها ياد دادند. تا آنكه در سال ۱۳۳۱ شمسي با مرحوم اية اللّه شريف رازي صاحب كتاب گنجينه دانشمندان آشنا شدم و او هم خودش از اولياء خدا بود و هم اكثر اولياء خدا را مي‏شناخت. لذا به من اصرار كرد كه از مشهد براي تحصيل به حوزه علميه قم بروم. زيرا در آنجا بهتر مي توانستم با مرحوم حاج ملا آقا جان و ساير اولياء خدا در تماس باشم. در تاريخ فوق از مشهد به قم با ايشان هجرت نمودم.