بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«به نام خداوند بخشنده مهربان»

«همه موجودات برای خدای تعالی تسبیح می کنند»

سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿۱﴾

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، براى خدا تسبیح مى کنند و او عزیز حکیمى است. ﴿۱﴾

«چرا به آنچه می گوئید عمل نمی کنید»

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ ﴿۲﴾

اى کسانى که ایمان آورده اید، چرا مى گویید آنچه را که عمل نمى کنید؟ ﴿۲﴾

كَبُرَ مَقْتًا عِنْدَ اللَّهِ أَنْ تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ ﴿۳﴾

در نزد خدا بسیار بد است اینکه بگویید آنچه را که عمل نمى کنید. ﴿۳﴾

«خدای تعالی مؤمنین پر قدرت را دوست می دارد»

إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الَّذِينَ يُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِهِ صَفًّا كَأَنَّهُمْ بُنْيَانٌ مَرْصُوصٌ ﴿۴﴾

قطعا خدا کسانى را که در راه او در صف واحدى مى جنگند و مانند بنیان آهنین اند، دوست مى دارد. ﴿۴﴾

«اشاره ای به قضیه حضرت موسی علیه السلام»

وَإِذْ قَالَ مُوسَى لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ لِمَ تُؤْذُونَنِي وَقَدْ تَعْلَمُونَ أَنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِينَ ﴿۵﴾  

و وقتى که موسى به قومش گفت: اى قوم، چرا مرا اذیت مى کنید و حال آنکه شما مى دانید که من فرستاده خدا به سوى شمایم؟ پس وقتى که آنها منحرف شدند، خدا هم قلوبشان را منحرف کرد. و خدا فاسقها را هدایت نمى کند. ﴿۵﴾

«بشارتی به رسول اکرم صلی الله علیه و آله از زبان حضرت عیسی علیه السلام»

وَإِذْ قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ إِنِّي رَسُولُ اللَّهِ إِلَيْكُمْ مُصَدِّقًا لِمَا بَيْنَ يَدَيَّ مِنَ التَّوْرَاةِ وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ يَأْتِي مِنْ بَعْدِي اسْمُهُ أَحْمَدُ فَلَمَّا جَاءَهُمْ بِالْبَيِّنَاتِ قَالُوا هَذَا سِحْرٌ مُبِينٌ ﴿۶﴾

و زمانى که عیسى بن مریم گفت: اى بنى اسرائیل، من فرستاده خدایم به سوى شما در حالى که من توراتى را که قبل از من آمده است، تصدیق مى کنم و من بشارت دهنده هستم به پیامبرى که بعد از من خواهد آمد، اسمش «احمد» است. پس زمانى که با دلایل و بینات نزد آنها آمد، گفتند: این سِحر آشکارى است. ﴿۶﴾

وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ وَهُوَ يُدْعَى إِلَى الْإِسْلَامِ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ ﴿۷﴾

و چه کسى ظالم تر از آن کسى است که بر خدا دروغ مى بندد و او به اسلام دعوت شده است؟ و خدا قوم ستمگر را هدایت نمى کند. ﴿۷﴾

«خدا نمی گذارد نورش خاموش شود»

يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ ﴿۸﴾

مى خواهند نور خدا را با دهانشان خاموش کنند، ولى خدا نور خود را تمام مى کند و اگر چه کافران کراهت داشته باشند. ﴿۸﴾

«دین اسلام بر همه ادیان غلبه خواهد کرد»

هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ ﴿۹﴾

او کسى است که رسولش را با هدایت و دین حقّ فرستاده تا آن دین را بر همه ادیان غلبه دهد و اگر چه مشرکین کراهت داشته باشند. ﴿۹﴾

«تجارت با راهنمائی خدای تعالی»

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنْجِيكُمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿۱۰﴾

اى کسانى که ایمان آورده اید، آیا شما را بر تجارتى که از عذاب الیم نجاتتان بدهد، دلالت کنم؟ ﴿۱۰﴾

تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِكُمْ وَأَنْفُسِكُمْ ذَلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿۱۱﴾

به خدا و پیامبرش ایمان بیاورید و با اموالتان و جانهایتان در راه خدا جهاد کنید، این براى شما بهتر است اگر بدانید. ﴿۱۱﴾

يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَيُدْخِلْكُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِي جَنَّاتِ عَدْنٍ ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ ﴿۱۲﴾

تا خدا گناهانتان را ببخشد و در بهشتهائى که از دامن آن نهرها جارى است و در مسکنهاى پاکیزه در بهشتهاى جاویدان داخلتان کند، آن موفّقیت عظیمى است. ﴿۱۲﴾

«پیروزی نزدیک است»

وَأُخْرَى تُحِبُّونَهَا نَصْرٌ مِنَ اللَّهِ وَفَتْحٌ قَرِيبٌ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ ﴿۱۳﴾

و دیگرى که آن را دوست دارید، یارى از جانب خدا است و فتح نزدیک است و به مؤمنین بشارت بده. ﴿۱۳﴾

«چه کسی خدای تعالی را یاری می کند؟»

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصَارَ اللَّهِ كَمَا قَالَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوَارِيِّينَ مَنْ أَنْصَارِي إِلَى اللَّهِ قَالَ الْحَوَارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصَارُ اللَّهِ فَآمَنَتْ طَائِفَةٌ مِنْ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَكَفَرَتْ طَائِفَةٌ فَأَيَّدْنَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَى عَدُوِّهِمْ فَأَصْبَحُوا ظَاهِرِينَ ﴿۱۴﴾

اى کسانى که ایمان آورده اید، پشتیبانان خدا باشید، آنچنان که عیسى بن مریم به حواریینش فرمود: چه کسى پشتیبان من است در راه خدا؟ حواریون گفتند: ما یاوران خدا هستیم. پس جمعى از بنى اسرائیل ایمان آوردند و جمع دیگرى کافر شدند. پس ما کسانى را که ایمان آورده بودند، علیه دشمنشان کمکشان کردیم. پس وقتى رسید که (بر آنان) پیروز گردیدند. ﴿۱۴﴾

برداشت از آیه ۱۴

نفاق

سالک الی اللّه باید پشتیبان خدا باشد و با خلوص کامل خدا را نصرت دهد و هیچ گونه نفاقی در او راه پیدا نکند.