۸ ذی قعده ۱۴۱۱ قمری – ۲ خرداد ۱۳۷۰ شمسی – شرح آیاتی از سوره بقره
اعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم.
الحمد لله رب العالمين و الصلاة و السلام علي اشرف الانبياء و المرسلين. سيدنا و نبينا ابو القاسم محمد. (اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم). و علي آله الطيبين الطاهرين لا سیما علي سيدنا و مولانا حجة ابن الحسن روحي و ارواح العالمين لتراب مقدمه الفداء. و اللعنة الدائمة علي اعدائهم اجمعين من الآن الي قيام يوم الدين.
اعوذ بالله من الشيطان الرجيم. و اقيموا الصلوة و آتوا الزكوة و اركعوا مع الراكعين.
آياتي كه تا به امشب تلاوت شده و بحث شده من خودم شخصا مقيدم كه هر آيه‌اي كه مي‌خوام در شب جمعه براي شما بحث كنم، اين آيه را حفظش كنم. ديگه احتياج به نگاه كردن توي قرآن نباشه. شما هم اگر همينكار را بكنيد، يك وقت مي‌بينيد كه قسمتي لااقل از قرآن را حفظ كرديد. همين آيه سر نيم جزء قرآنه كه اگر انسان تا اينجا حفظ كرده باشه، من ظاهرا حفظ كردم، نيم جزء از قرآن را حفظ كردم هيچ معطلش هم نشدم. چون هفته‌اي اين اندازه. و اقيموا الصلواة و آتوا الزكاه و الركعوا مع الراكعين. اين خيلي زحمت نداره. آية بعديش هم اتأمرون الناس بالبر و تنسون انفسكم و انتم تكون الكتاب و انتم افلا تعرفون. آية بعدش هم نستعين بالصبر و الصلاة انها لكبيرة علي الخاشعين. اين سه تا آيه براي سه هفتة ماست. ما الان سه هفته جلوييم.
قرآن كلام خداست. بايد انسان براي كلام خدا اهميت زيادي قائل باشه. و متأسفانه ما حتي به اندازة كلام مردم عادي هم براي كلام خدا اهميت قائل نيستيم. حالا چرا اينطوري شده؟ از مضامين روايات استفاده ميشود كه هر چيزي كه ارزشش از نظر معنا و اهميتش از نظر روحي بيشتره، شيطان بيشتر مي‌خواد او را مانع بشه. مثلا نماز جماعت از چيزهايي است كه چون مربوط به همين آيه هم هست، از چيزهايي است كه خيلي اهميت داره. يعني شايد در ميان اعمال مستحبه كم نظير يا بي نظير باشه كه اگر يك ركعت نماز جماعت را انسان با ده نفر بخوانه، ده نفر و بيشتر، تمام ملائكه نويسنده بشن، تمام درياها مركب بشه، تمام درختها قلم بشه، نميتونند ارزشش را، ثوابش را، اجرش را بنويسند. حالا ببينيم چقدر سد و چقدر مانع براي نماز جماعت شيطان برامون ايجاد ميكنه؟
يا مثلا قرآن خوندن، در يك روايت ديدم كه هر حرفي از قرآن، ده درجة انسان را بالا ميبره. ده گناه از نامة انسان، نامة اعمال انسان محو ميكنه و ده اجر هم خداي تعالي به انسان عنايت ميكنه. همة كارها را حاضريم. دو ساعت حاضريم بنشينيم با رفيقمون وراجي بكنيم، يك حزب قرآن نخونيم و بعضيها هم كه بلد نيستند قرآن خوندن را اساسا و بعضيها هم كه قرآن را مي‌خونند معناش را متوجه نيستند. حالا حفظ كردن قرآن و شب و روز قرآن خواندن، چه فوايدي داره، چه ثوابهايي داره، چقدر اهميت داره، اينها بمانه. ديگه مسلمان از سي جزء قرآن اگر روزي يك حزب قرآن را نخوانه، اين ديگه خيلي مسلمان ضعيفي است. خيلي مسلمان بي حال و بي عشق و بي محبت.
فرض كنيد انسان يك محبوبي داشته باشه. محبوبي بالاتر از خدا نميشه. معشوقي، چون كلمة عشق تعبيرش به خدا غلطه، روي يك اساس علمي هم هست، ولي اگر عشق به معناي حبّ زياد باشه، معشوقي بالاتر از خدا نيست. آنوقت انسان، او هم هميشه آمادة براي حرف زدن با ما باشه. هميشه آماده باشد كه با ما سخن بگويد و جواب ما را بگويد و ما هيچ توجهي بهش نداشته باشيم و ما حاضر نباشيم. اين خيلي زشته. يعني يك مسلمان با اعتقاد به اينكه خدايي هست و قرآن كلام خداست كه هر يك از اين دو را ما منكر بشويم، كافريم و اعتقاد به اينكه قرآن هم در اختيار ماست و خدا هميشه آمادگيش را اعلام كرده كه با ما حرف بزنه و ما كاري به خدا نداشته باشيم. به‌به عجب عاشقي!، عجب محبي!، عجب دوستي! عجبا من محب كيف ينام. كل نوم علي المحب حرام. عجب از عاشقي كه خواب كند خواب بر عاشقان حرام بود.
انسان نبايد شب تا صبح حتي خوابش ببره. محبوبي به اين نزديكي. كنار انسان باشد و اقرب اليك اين را از خودم ميگم آيه‌اي نيست، من حبل الوريد. از رگ گردن نزديكتر، از هر موجودي به انسان نزديكتر، آواز خدا هميشه در گوش انسان و انسان اظهار محبت هم ميكنه. ميگيم از هر چيزي چه چيزي را بيشتر دوست داري؟ كيه كه بگه غير از خدا. همه امون ميگيم خدا را. عملا اينطور نيستيم. همه چيز را بيشتر از خدا. همه چيز را بيشتر از خدا.
اقيم الصلوة. بپاي بداريد نماز را. حالا اقل معناش اينه كه نماز بخونيد و زكات بديد. اين دو جمله را در اين آيه است و بعد مي‌فرمايد و اركعوا مع الراكعين. با ركوع كننده‌ها ركوع كنيد كه در روايات داره اشاره به نماز جماعته. و اركعوا مع الراكعين يعني چون ركوع از اركان مهم نمازه، سجده درسته كه كمال خضوعه، اما دوتاش يك ركنه. اما ركوع تنهايي يك ركنه. لذا آن نقطة حساس نماز را فرموده كه و اركعوا مع الراكعين. اگر شما در يك ركعت به ركوع امام رسيديد، يك ركعت حساب ميشه اما اگر به سجدة امام رسيديد يك ركعت حساب نميشه. شما مثلا ركعت دوم امام رسيديد، اگر در حال قيام قبل از ركوع باشه، اقتدا كرديد درسته. يك ركعت حساب ميشه. اگر در ركوع بهش رسيديد حساب ميشه. اما اگر در ركوع نرسيديد، در همان ركعت اول، سجدة اول هم برسيد يك ركعت حساب نميشه. لذا ذات مقدس پروردگار فرموده و اركعوا مع الراكعين. ركوع كنيد با ركوع كننده‌ها. منظور اينكه نماز جماعت بخونيد. بعضيها خيال مي‌كنند نماز جماعت براي سهل شدن كاره. من زياد ديده بودم كه مأمومين مي‌نشستند با هم صحبت مي‌كردند تا وقتي كه امام مي‌خواست بره به ركوع، آنجا پا ميشدند اقتدا مي‌كردند. اگر هر ركعتي از نماز جماعت آنقدر ثواب دارد كه ملائكه نمي‌توانند بنويسند و تمام درياها مركب بشه نميتونند، باز كمك باشند براي نوشتن، اگر اينطوري باشه، خوب يك ركعتش كه اينطور باشه، طبعا يك حرفش هم حساب داره. اين نيست كه يعني به همون مقداري كه شما از تكبيرة الاحرام عقب افتاديد و با امام جماعت دستتون بالا نرفته كه تكبير بگيد، و او بسم الله را هم گفته و بعد تكبير گفتيد، به اندازة همون از اجرتون، از كمالي كه بايد نصيبتون بشه، كم ميشه. اين مسلمه.
چطور در وقتي كه يك جنسي مي‌خوايد بخريد، مقيديد كه آن بندة خدا انگشتش را زده يك مثلا انگشتش چرب شده، روغن خريديد، مي‌گيد حتما انگشتت را لب حلب تميز كن كه اين جزء روغنهاي من باشه، نه جزء روغنهاي خودت. تا اين حد. مواظبيد بهرحال. چطور در اينجا اينقدر بذل و بخشش داريد. مي‌گيد اينهمه ثواب را من ولش مي‌كنم. آنهايي كه اهل كمالاتند، اهل معنا هستند براي اين مسائل حساب قائلند، مي‌روند پشت سر امام جماعت مي‌ايستند كه استحباب هم داره بخصوص طرف راستش. تا امام جماعت گفت الله اكبر آنها هم مي‌گويند الله اكبر. كه يك حرف از اعمال نماز جماعت از دستشون نره.
زمان مرحوم آسيد ابو الحسن اصفهاني رضوان الله تعالي عليه ايشون جايز مي‌دونستند فرادا كردن در نماز جماعت را. و همينطور ادامه پيدا كرده بود تا زمان ما. چون من زمان ايشان را درست درك نكرده بودم. يعني آنوقت بچة كوچكي بودم. ولي تا مدتها يك عده بقاء بر تقليد ميت، چون با تنبلي انسان هم سازش داره، خيلي رسم شده بود كه نماز را، دو نماز يك نماز كنند. دو نماز يك نماز را بلد نشيد چون اكثر آقايون فعلا فرادا كردن در نماز جماعت را جايز نمي‌دونند. ولي ايشان چون جايز مي‌دونستند دو نماز را يك نماز. چيكار مي‌كردند؟ در نماز ظهر در قنوت، فرادا مي‌كردند. يعني زودتر از امام مي‌رفتند به ركوع و سجود، پا ميشدند دو ركعتشون را مي‌خواندند. تا امام مي‌رفت به ركعت سوم مي‌خواست بره به ركوع، بلند ميشدند نماز ديگرشون را مي‌خواندند. جمع و جور و بعد هم من خودم مكرر از بعضي از عوام شنيده بودم كه هر دو نمازمون را به جماعت خونديم. پس هر دو نمازمون به جماعت، ثواب بهمون ميده. تو خودت در كارهاي بازاريت همينطوري؟ همينجوري عمل مي‌كني كه خدا عمل كنه. يا مثلا فرض كنيد كه مثلا نماز مسافر انسان، نماز مغرب را صبر ميكنه، نماز مغربش را نميخونه صبر ميكنه نماز عشاء امام جماعت چهار ركعته. اين باصطلاح پنج ركعت داره. خوب چيكار كنه؟ سه ركعتش را با سه ركعت امام ميخونه و يك ركعتش هم اون آخر با نماز امام ميخونه. بقيه‌اش هم راحت. اينجوري ميشه ديگه.ه
مين مقدار بهت محبت مي‌كنند. تو هر چقدر محبت كني محبت مي‌آره. تو كه اينجور از نماز و از عبادت فرار مي‌كني. صبر مي‌كني در آن لحظه‌اي كه آن آخرين لحظة باصطلاح شروع نماز جماعته براي تو هست، آنوقت مي‌آئي و السلام عليكم پا ميشي ميري. و وسط نماز هم حوصله نمي‌كني. حالا من اينجا نمي‌خوام چيز كنم. بعضيها كار دارند لابد مي‌روند بيرون. الا بين دو تا نماز، انسان حوصله نكنه كه اينجا بنشينه، پاشه بيرون يك گردشي بكنه و بياد. اگر يك همچين پيشامدي شد. بعضيها كار دارند مي‌روند. ولو آنكه همونش هم عذر موجه نيست. بخاطر اينكه هر كاري داري قبلا بكن. تو در محضر كي آمدي؟ محضر پروردگاري هستي، شما را به خدا قسم اگر بنا بود پيش رئيس جمهور بريد، مثلا حالا يك تكه از حرفهايش تموم شده وسط ساكت نشسته، يا شما ساكت نشستيد. بگيد من برم بيرون دست به آب و برگردم! يك همچين كاري مي‌كنيد؟ انسان در نماز بايد يك حال، ميگم اصل چهرة نمازهاي ما و چهرة به اصطلاح عبادت ما و توجهمون به خدا اصلا عوض شده. اصلا عوض شده. و الا در يك جماعت، در يك نماز جماعت بايد صداي احدي بلند نشه. همه ساكت. اذكاري هم اگر انسان مي‌خواد بگه آهسته. فقط حمد و سورة امام جماعت چون از ناحية همه است، بايد بلند خونده بشه، آنهم در نماز صبح و مغرب و عشا. و مستحب است كه امام جماعت بلند بخوانه، بقيه بشنوند. و كراهت شديد داره كه مأمومين صداشون به گوش امام جماعت برسه. ببينيد چقدر عالي ميشه، چقدر آرامش پيدا ميشه، چقدر حال پيدا ميشه.
من يك وقتي نماز خودم را مي‌خوندم، كي نفر بلند بلند داره صلوات مي‌فرستاد پيش من. بعد از نماز بهش گفتم آقا اين صلوات فرستادن شما، اين را واقعا دقت كنيد كه اين خيلي مسائله. اين صلوات فرستادن شما مستحبه كه من صلوات بفرستم و كراهت شديد هم داره كه من نفرستم. چون روايت داره كسي كه نام پيغمبر اكرم را بشنوه و صلوات نفرسته، پيغمبر فرمود به من جفا كرده. اين كراهته ديگه. اقلش كراهته وگرنه بايد بگيم حرام هست. خوب اگر بنا بشه به اين صلواتهاي تو توجه كنم اينجور كه تو بلند مي‌فرستي نمي‌تونم توجه نكنم. من اگر مرتب صلوات بفرستم، نماز نمي‌تونم بخونم. يكسره داره صلوات ميفرسته، يكسره اين هم صلوات بفرسته، نماز واجبش بهم مي‌خوره. چرا يكي دو تا صلوات مستحب هم هست. توي نماز هم بوديد يك كسي صداي نام پيغمبر را بردند، حالا بصورت صلوات باشه، هر جوري اسم ببرند، مستحبه انسان صلوات بفرسته آنهم آهسته. يك وقت هست جنبة شعار پيدا ميكنه اين هم هست. در يك مجلسي، در يك مجلسي مثلا همين مجلس ما امشب، اين جنبة شعار داره وقتي كه نام پيغمبر اكرم را مي‌شنويد در همون اول خطبة منبر، اسم پيغمبر اكرم كه گفته ميشه، خوب اين مستحبه كه صلوات بفرستيد.
اينجا روايت داره. در وسائل الشيعه هست كه ارفعوا اصواتكم بالصلاة عليه. همتون صداتون را با هم، اينجا را ما شل مي‌آيم. من همين امشب مخصوصا چون نمي‌خواستم در اين موضوع صحبت كنم. همين امشب، يك قسمت اشاره هم مي‌كنم كه آقايون متوجه بشوند، صداي اينها به گوش من نمي‌رسيد. ارفعوا. دسته جمعي. شما ببينيد در يك خياباني اگر يك عده‌اي شعار بدهند. توي خيابان دارند مي‌روند. يك چند تا نصف اينها شعار را مي‌گويند، نصفي‌ها شل مي‌گويند، نصفي‌ها اصلا نمي‌گويند. شما چي برداشت داريد از اين جمع؟ معلومه اين جمع افكارشون با هم يكي نيست. يا اين دسته‌اي كه شعار را نمي‌گويند، مجبورند آمدند قاطي شدند. يا اينكه آن دسته‌اي كه شل مي‌گويند خيلي اعتقاد به اين شعار ندارند و بالاخره آدم يك نفاقي را از توي اين جمع برداشت داره. پيغمبر اكرم مي‌فرمايد كه صداتون را به صلوات بلند كنيد و انها تذهب بالنفاق. نفاق را از توي شما ميبره. اما اگر يك دسته صلوات فرستادند، يك دسته صلوات نفرستادند، اين خودش نفاق آوره. درسته ما متوجه نبوديم، حالش نبود، مسئله واجب كه نيست، مهم نيست. نه. چرا. خداي تعالي خيلي چيزها را واجب نكرده ولي ما بر خودمون لازمه كه واجب كنيم . اين را شما بدونيد. خداي تعالي يك مشت از چيزها را براي سهولت امر واجب نكرده. پيغمبر فرموئ لولا اشق علي امتي امرت علي السواك. براي اينكه واجبهاي الهي خلاصه‌اش دارم ترجمه مي‌كنم، دست و پاي مردم را نگيره و انزجار پيدا نشه از زياد واجب واجب گفتن‌ها، و مشقت نمي‌افتادن امتم، من واجب مي‌كردم كه مسواك كنند. مسواك را واجب مي‌كردم. لامرتهم بالسواك. مسواك اهميت داره. يك كار بسيار مستحبي است ولي واجب نيست. و همينطور چيزهاي ديگه. خيلي چيزها هست كه از نظر فقهي شايد واجب نباشه، مستحب باشه. اما انسان بر خودش لازمه كه واجب كنه. شما الان واجبه كه در مجلس مثلا همتون پاهاتون را جمع كنيد در موقع نشستن. خوب ميشه همه پاها را دراز كنند. كي حرام كرده؟ بر خودتون واجب كرديد كه پاتون را جمع كنيد در مجالس. مؤدب بنشينيد. يك كاري نكنيد مردم بگن اين عجب آدم بي مثلا ادبي است. در يك اجتماع نشسته ببين چيكار ميكنه. شما الان بعضي هاتون ممكنه سيگاري باشيد. در اين مجلس خوب سيگار نمي‌كشيد. چرا حرام كرديد بر خودتون. چرا؟ براي اينكه خلاف ادبه. يك اجتماعي است كه اينها در يك جاي سرپوشيده نشستند و تو داري كيف مي‌كني براي خودت و اونها ناراحتيش را بكشند. اين غلطه. دقت فرموديد؟ بعضي چيزها را انسان بر خودش حرام ميكنه، بعضي چيزها را بر خودش واجب ميكنه. و يكي از چيزهايي كه لازم است بر خودش واجب كنه اينه كه شعارهاي اسلامي را، يا شعار نديد يا همه با هم. ديديد كه در همين دوران انقلاب شعارها را چطور مي‌دادند. دستها، مشتها گره زده و حالا مرگ بر شاه مي‌گفتيد، مرگ بر آمريكا مي‌گفتيد، مرگ بر هر كس و ناكسي كه مي‌گفتيد، بهرحال با مشتهاي گره كرده و اگر يك عده‌اي بودند در آن عقب، نه مشتشون را گره كرده بودند، همينطور مي‌آمدند. مي‌گفتيد اينها فلان فلان شده‌ها ضد انقلابند. حالا چطور شده كه با اين جمع راه افتادند. لابد مثلا هدف ترور كردن اين آقايون را دارند. يا نيا توي اين جمعيت يا اگر آمدي بايد هماهنگيت را حفظ كني.
بنابراين اين را من توصيه مي‌كنم به شما كه در مجالس صلوات را با صداي بلند بفرستيد. ارفعوا اصواتكم بالصلاة عليّ فانها تذهب بالنفاق. حالا يك صلوات بفرستيد. اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم. حالا اين صلوات انشاء الله ثواب داره، اجر داره. ولي اگر با توجه به دعا بفرستيد بهتره. حالا تا اينجا ممكنه يك ذره صدامون را بلند كرديم مي‌خوام به انجام بديم. با توجه به خدا. همون صداها و همون صداي بلند، ولي با توجة به پروردگار. يك صلوات با توجه به خدا بفرستيد. اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم.
صلوات با توجه به خدا مثل آمينهاي شبهاي قدره. يا الله‌هاي شبهاي قدر. من هنوز زنگ مي‌زنه توي گوشم. شبهاي قدر توي همين مجلس كه هم اينجا پر از جمعيت بود، بيرون همه جا بودند، مردم چطور آمين مي‌گفتند. چطور يا الله مي‌گفتند، من مكرر مي‌خواستم جلوي اينها را بگيرند كه خسته شدند ديگه اينهمه يا الله. هم صداشون بلند بود، هم توجهشون به خدا زياد بود. و از اينكار دوري كنيد كه صلوات و آمين را باصطلاح رسمه توي مجلس بايد صلوات بفرستيم، رسمه بايد آمين بگيم، اينها نباشه. داريم از خدا تقاضا مي‌كنيم، سؤال مي‌كنيم كه خدايا اجابت كن اين دعائي كه شد. البته گاهي ميشه خود دعا كنند گفت بقول آقايون تركها، بله بيل بيله چغندر. به همديگر مي‌خورند. تركي نشد؟ خوب بالاخره شما فارسي را بعضي وقتها غلط مي‌گيد ما چيزي نميگيم. شما هم چيزي نمي‌گفتيد. الحمد لله يك چيزي ياد گرفتيم. بهرحال منبري هم آن دعا كننده هم مي‌گويد خدايا، من يك منبري ديدم كه داشت خودش را باد هم مي‌زد داشت دعا هم مي‌كرد. خدايا ما را بيامرز. آنهم مي‌گفت الهي آمين. دعا كنندة با توجه داره دعا ميكنه، شما گفتيد آمين همچين با بي توجهي، اين دوتا با هم سازش نداره. اين مستمع و منبري با هم نميخونه. اين دو دسته صلوات فرستنده بهم نمي‌خورند. اينها بايد با هم هماهنگ باشند.
مسلئة هماهنگي كه شايد نظم مسلمين را معرفي ميكنه، نظم اجتماع مردم مسلمان را معرفي ميكنه، اين خيلي اهميت داره و در نماز جماعت خيلي روشن ميشه. كه در نماز جماعت اين را بايد عرض كنم، هر جائي از نماز جماعت رسيديد اقتدا كنيد، ميشه. مثلا امام ديگه شايد سختترينش اينجا باشه. امام جماعت در سجدة آخر نمازشه. شما مي‌گيد الله اكبر، مي‌ريد به سجده، بعد در تشهد هم باهاش همچين متجافي مي‌نشينيد، بعد پا مي‌شيد، از اول حمد و سوره را مي‌خونيد ديگه تكبيرة الاحرام نمي‌خواد، حمد و سوره را مي‌خونيد نماز را تمام مي‌كنيد. امام جماعت در سجدة اوله. الله اكبر مي‌ريد سجده. امام جماعت در ركوعه، ديگه حساب نميشه. در ركوعه، از ركوعش به بعد حساب ميشه. الله اكبر بريد به ركوع. يك ركعت اينجا حساب ميشه. چون يك ركوع اركانش با هم هست. امام جماعت در حال قيام ركعت آخر نماز جماعته. بعضيها صبر مي‌كنند كه امام جماعت برود به ركوع. علت اين صبر ميدونيد چيه؟ براي اينكه وقت براي حمد و سوره خوندن نيست. بايد اقلا حمد را بخونيد. اما اگر وقت داريد كه حمد را بخونيد، اينجا همون در حال قيام اقتدا بكنيد. يعني امام جماعت در قيام ركعت چهارم نماز ظهره، شما مي‌خوايد نماز ظهرتون را ببنديد. داره تسبيحات اربعة اولي را ميگه و شما هم وقت داريد كه يك حمدي را بخونيد لااقل. الله اكبر. بسم الله الرحمن الرحيم. الحمد لله تا آخر سوره مي‌خونيد و ديرتر هم يك خورده‌اي برسيد به ركوع اشكالي نداره و نمازتون هم ثوابش بيشتره. دقت كرديد. هر جايي از نماز (قطع صداي نوار)
امر الهي. امر الهيست و بعضي از علماي بزرگ فرموده‌اند كه اصل نماز در جماعت بر پا شده. ايني كه اجازه دادند فرادا بخونيد، اين اجازه است. يعني اصل نماز پيغمبر اكرم ايستاد جلو صلوا كما رأيتموني اصلي. همينجور كه من نماز مي‌خونم شما هم نماز بخونيد و مسلمونها هم اقتدا كردند و نماز فرادا اصل نماز نيست. نماز فرادا براي ضرورته و اگر كسي سه روز عمدا و با بي رغبتي به نماز جماعت و جماعت مسلمين حاضر نشه، در روايت داره كه بر يهود و نصاري سلام كنيد، بر امت من كه اينطوري هستند سلام نكنيد. و اگر كسي با بي اعتنايي از اجتماع مسلمونها، حالا انسان عذري به هر حال نداشته باشه كه اين عذرها را هم شيطان خيلي رديف ميكنه. اين امام جماعت محل ما عادل نيست. چيكار كرده كه عادل نيست؟ از تو كه بهتره بهرحال. اين امام جماعت ما نمي‌دونم دو تا زن داره. سه تا زن داره. خوب پيغمبر بيشتر داشت. يك جائي ما رفتيم گفتند اين امام جماعت ديديم بيچاره خيلي دور و برش خلوته. گفتند اين رفته يك زني گرفته. گرفته كه گرفته. نه ديگه اين از عدالت افتاد. آخه كي گفته از عدالته افتاده؟ امثال اينها، افكار شيطاني، شيطان تو را قبل از او زده به زمين. من خودم، دوستان هستند، هر جا ببينم نماز جماعته و جماعتي هم از محلي‌ها دارند باهاش نماز مي‌خونند. خوب همين علامت اينه كه اين گناه علني نداره. گناه كبيره نداره. از اين پيرمرد هم كاري بر نمي‌آيد. حالا جوانش هم حالا با اين لباس ، با لباس روحانيت كار خيلي شديد تند هم بر نمي‌آيد كه انجام بدهند. بريد نمازتون را بخونيد. اين عدالت را براي اين گفتند كه مثل اهل سنت ما نشيم. ديده بودم يك دزدي را گذاشته بودند جلو و بهش اقتدا كردند. گفتند چرا اين دزد آخه؟ گفتند اين عقب باشد كفشامونو ميبره. گذاشتيمش جلو مواظبشيم. ضمن اينكه اقتدا كرديم مواظبشيم كه دزدي نكنه. اينجور نباشه. و الا نماز جماعت ميشه. من واقعش اينه، يكي از دوستاني كه مي‌شناسم از رفقاي خودم. مي‌بينم اكثرشون را هم ميشه پشت سرشون نماز خوند. گناه نمي‌كنند. واجبات را انجام مي‌دهند. تا بتونند حتي دلشون نيمي خواهد كارهاي مكروه بكنند. خوب چي از اين بهتر. همينه ديگه. و ديگه شيطان نياد جلوتونو بگيره. يك نماز جماعتهايي كه اسمشون را نمي‌شناسي. عدالتي كه در شهادت لازمه، در نماز جماعت لازم نيست. شما اگر ده سال پشت سر يك مردي نماز خونديد بعد متوجه شديد اين يهودي بوده، نمازهاي شما درسته. حتي اين اندازه. نماز پشت سر يك امام جماعت خونديد، امام بعد اعلام كرد آقا من وضو نداشتم. نمازهاي شما درسته. خودش بايد بره دوباره وضو بگيره و اعاده بكنه. و اينقدرها اهميت نداره كه به ما شيطان، آخه شيطان به ما احكام تعليم ميده، احكام ميگه. ميگه كه اين آقا عادل نيست. اين آقا چه نيست.
هر چه اين امام جماعتهاي ايران بد باشند، از امام جماعت مسجد الحرام وهابي بدتر نيستند. ما آنجا وظيفه، چرا آنجا وظيفه، وظيفة سياسيه ديگه، ما وظيفه داريم پشت سر آنها نماز بخوانيم و اقتدا بكنيم و نمازمان هم قبوله. توي هتل و توي مسافرخانه اگر رفتيد وقت هم داشتيد كسي هم نبود، لازم نيست اعاده كنيد. خوب حالا اينها هم عادلند بهرحال. ما نمي‌خوايم بگيم اينجا هم اگر فسقي ديدي نه. اما اينقدر هم اين اجتماع مسلمين را حفظ كنيد. و اركعوا مع الراكعين. با ركوع كنندگان ركوع كنيد و يك بهانه‌اي كه مردم در زمان علي بن ابيطالب عليه الصلاة و السلام داشتند، براي در خانة علي بن ابيطالب را آتش زدن همين بود كه سه روز گذشته بر علي و خاندانش و به جماعت مسلمين حاضر نشدند و در كلمات پيغمبر هست كه كسي كه سه روز به جماعت حاضر نشه بايد در خانه‌اش را آتش زد.
خوب امروز روز مصيبت اعلام شده. امروز واقعا مصيبت عظمائي است. خرابي قبر سيد الشهدا، امير المؤمنين، يكي از مسائلي كه راجع به قبر حضرت علي بن موسي الرضا عليه الصلاة و السلام داشتيم اين بود كه يا لهام المصيبة. بر قبر علي بن موسي الرضا مصيبتهايي وارد شده. كه بوسائل مختلف. به انحاء مختلف قبر مطهر حضرت رضا را، اطرافش را، يك عده از شيعيان را كشتند، اذيت كردند. يا حتي مثلا صدماتي به قبر مطهر وارد كردند. به مشهديها، مجاورين قبر علي بن موسي الرضا صدمه وارد كردند. ولي هيچكدام اين اندازه نبود. جدا مصيبت عظمائي است. كي مي‌خوان شيعه، بشر به ياد امام زمانش بيفته و حضرت بقية الله را به دادخواهي بخواد، اين ديگه مربوط به غفلته. بعضيها كه مرده‌اند. چون برنيايد ز مردگان آواز. هيچي. به فكرش هم نيستند و به فكر امام زمانشان هم نيستند و هر چه از اين بلاها هم نازل بشه باز مربوط به غيبت امام زمان نمي‌دانند و به ياد حجة ابن الحسن عليه الصلاة و السلام نيستند. ولي شماها كه به ياد حضرت هستيد امشب بايد با توسلاتتون از خدا بخواهيد كه فرج امام زمان را برسونه. چون تمام اين گرفتاريها مربوط به اين مسئله است. و من قتل مظلوما فقد جعلنا لوليه سلطانا. انشاء الله آن سلطه و آن تسلط حجة ابن الحسن كه ولي مظلومين است، ولي مقتولين است، انشاء الله ظاهر بشه و ما را از اين گرفتاريها نجات مرحمت بفرمايد.
خدايا امشب شب جمعه است. شب زيارتي مخصوص ابي عبد الله الحسين است. شب جمعة اول ماه ذيقعده است. يا شب جمعة دوم شايد باشه. ولي نزديك تولد حضرت علي بن موسي الرضاست. از اعيادي است كه ما مشهديها و ما مجاورين قبر مطهر حضرت رضا عليه الصلاة و السلام بايد بيشتر خوشحال باشيم و بيشتر حق داريم. ولي اين جريانات بقدري قلوب شيعيان را محزون كرد. حرم مطهر حضرت امير المؤمنين كه انبياء به خدمتگزاري ايستاده‌اند. همين الان اگر به چشم دل نگاه كنيم مي‌بينيم حضرت آدم و نوح دو خدمتگزار داخلي حرم مطهر حضرت امير المؤمنين عليه الصلاة و السلام هستند. و تمام آرزوهاي مراجع، آرزوي مراجع تقليد اين بوده كه در نجف دفن بشوند. تمام آرزوي شيعه اين بوده كه در نجف دفن بشه. يك مركز امن. آنوقت اين خبرهايي كه ميرسه، خدا كنه درست نباشه. كه در كنار قبر امير المؤمنين عليه السلام، در كنار قبر ابي عبد الله الحسين عليه السلام و در كنار قبر ابو الفضل العباس يك عده كشته بشند، به خاك و خون كشيده بشن. بخدا قسم مصيبت خيلي بزرگه. و به ياد روز عاشورا انسان مي‌افته كه در همين سرزمين اصحاب سيد الشهدا روي خاكها افتاده بودند و سرزمين كربلا پر از خون و غرق به خون شده بود.
حالا چراغها را خاموش كنيد اميدواريم كه از اين مجلس بهرة كافي ببريم. انشاء الله توسلاتمون به خاندان عصمت زياد بشه. همه با چشم دل همه نگاه كنيم به قبر مقدس ابي عبد الله الحسين عليه السلام. شايد الان زائري نداشته باشد جز فرزندش حضرت بقية الله لتراب مقدمه الفداء. السلام عليك يا ابا عبد الله. السلام عليك يابن رسول الله. السلام عليك يا ثار الله و ابن ثاره. و الوتر الموتور. اشهد انك قد اقمت الصلاة و آتيت الزكوة و امرت بالمعروف و نهيت عن المنكر. يا ابو الفضل العباس. يابن امير المؤمنين. امشب از شما كه باب الحوائجيد، از شما كه دارد در روايت كه خداي تعالي روز قيامت، به حضرت ابو الفضل العباس يك مقامي خواهد داد كه تمام شهدا غبطه ببرند. از شما مي‌خوايم كه اين عيد روز يكشنبه كه تولد حضرت ثامن الحجج عليه الصلاة و السلامه، با ظهور فرزندش حجة ابن الحسن عيدي ما كامل شود. يا ابوالفضل العباس، يا باب الحوائج. سيد الشهدا آمد كنار بدن ابو الفضل ديدند از جا برخاست. دست به كمر گرفت. صدا زد علي ان كسر ظهري و قلت حيلتي. الان كمرم شكست و اميدم نا اميد شد. يا حجة ابن الحسن. يا صاحب الزمان. من زياد نمي‌خوام روضه بخوانم. فقط به همين جمله اكتفا مي‌كنم. در روايت دارد كه حضرت سيد الشهدا در روز عاشورا، هر چه بلا برش شديدتر ميشد، رويش سرخ‌تر و سرحال‌تر ديده ميشد. تا وقتي كه آمد بالين ابو الفضل العباس ديدند آثار شكستگي بر چهرة حسين عليه السلام ديده ميشود. همه با توجه. اعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم الهي عظم البلاء. و برح الخفاء و انكشف الغطاء و انقطع الرجاء و ضاقت الارض و منعت السماء و انت المستعان و اليك المشتكي. و عليك المعول في الشدة و الرخاء اللهم صل علي محمد و آل محمد اولي الامر الذين فرضت علينا طاعتهم و عرفتنا بذلك منزلتهم و فرج عنا بحقهم فرجا عاجلا قريبا كلمح البصر او هو اقرب من ذلك. يا محمد يا علي. يا علي يا محمد. اكفياني فانكما كافيان. و انصراني فانكما ناصران. يا مولانا يا صاحب الزمان. يا مولانا يا صاحب الزمان. يا مولانا يا صاحب الزمان. الغوث الغوث الغوث. ادركني ادركني ادركني. الساعه الساعه الساعه. العجل العجل العجل.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.