۲۱ جمادی الثانی ۱۴۱۲ قمری – ۲۸ آذر ۱۳۷۰ شمسی – مقام توبه – حرکت بسوی خدا
اعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم. الحمد لله رب العالمين و الصلاة و السلام علي اشرف الانبياء و المرسلين. سيدنا و نبينا ابو القاسم محمد. (اللهم صل علي محمد و آل محمد و عجل فرجهم). و علي آله الطيبين الطاهرين لا سیما علي سيدنا و مولانا حجة ابن الحسن روحي و ارواح العالمين لتراب مقدمه الفداء. و اللعنة الدائمة علي اعدائهم اجمعين من الآن الي قيام يوم الدين.
توبه با استغفار فرق دارد. ماها اكثرا توبه را با استغفار تقريبا فرقي بينشون نمي‌گذاريم. در عقد توبه اين جملات گفته ميشود كه استغفر الله ربي و اتوب اليه. به ما چه بگويند كه استغفار كن و چه بگويند توبه كن. تقريبا فرقي نمي‌گذاريم. استغفار طلب بخشش از خداست. انسان كار گناهي كرده، نافرماني كرده، خدا را به غضب آورده، در اين صورت بايد استغفار كنه. يعني طلب بخشش از پروردگار. از خدا بخواهد كه خدا او را ببخشه. خداي تعالي آن گناه را نديده بگيرد. معناي توبه اينه. معناي استغفار اينه. استغفار يعني طلب بخشش. انسان فرض كنيد به يك فردي بد كرده، و ديگه هم نمي‌خواد او را ببينه. باهاش هم هيچكاري نداريه. بايد برود از او طلب بخشش بكند و رضايتش را بگيرد. ديگه در اينجا توبه‌اي وجود نداره.
يك فردي كه بخواهد از خدا طلب بخشش بكند اين ممكن است بعد از اين هم رابطه‌اي با خدا داشته باشد يا نداشته باشد. فرقي نمي‌كنه. طلب بخشش مال گذشته است. مربوط به كارهايي است كه انسان انجام داده. گناهاني كه كرده است. انسان فرض كنيد شب جمعه است و شب آمرزش گناهان و يا شبهاي عزيز ديگر مثل شبهاي تولد خاندان عصمت و طهارت، شبهاي شهادتهاي آنها و شبهاي قدر و شب جمعه. اينها شبهاي بخشش گناهانه. انسان در اين شبها گناهان گذشته‌اش را از خدامي خواهد كه خدا آنها را ببخشد. عفو كند. اين معناي استغفار. مثلا امشب كه شب جمعه است. شما در دعاي كميل بيشتر استغفار بكنيد. سرتاسر دعاي كميل استغفاره. ميگيد كه خدايا(قطع صداي نوار)
ميگيد خدايا در دعاي كميل اللهم اغفر هي الذنوب التي تهتك العصم. خدايا گناهاني كه من را از آن پاكي، از آن باصطلاح عصمت، مي‌اندازه و عصمت مرا هتك ميكنه، اين را ببخش. اللهم اغفر هي الذنوب التي تحبس الدعا. خدايا گناهاني كه دعا را حبس ميكنه، نميگذاره دعا مستجاب بشه. انسان گاهي يك گناهاني داره كه تا آن گناه را ترك نكنه دعاش مستحاب نميشه. اللهم اغفر لي الذنوب التي تنزل البلاء. خدايا گناهاني كه بلا را نازل ميكنه، از من ببخش. اينها همه‌اش استغفاره. يعني دعاي كميل بيشترش استغفاره. بخشش گناهانه. حالا يك بچه‌اي كه مثلا فرض كنيد اين چهارده ساله‌اش، دعاي كميل و اين استغفارها را لازمه بخوانه؟ نه. بجهت اينكه اين گناهي نداره. چي را ميگه خدايا ببخش؟ مي‌خوام خوب براتون استغفار را معنا كنم. آيا يك فردي كه مثلا فرض كنيد واقعا گناهي نداره، ولو اينكه انسان همينقدر كه به تكليف رسيد، خودش را در مقابل پروردگار گناهكار ميدونه، حتي معصومين خودشون را ناقص و در مقابل پروردگار، گناهكار مي‌دونند. هميشه يك فرد بزرگ وقتي كه در مقابل انسان واقع شده، انسان خودش را در مقابل او كوچك و گناهكار و ضعيف و ناقص ميدونه. اما فرض مي‌كنيم يك فردي كه هيچ گناهي نداره، اينجا دعاي كميل را ديگه معنا نداره بخونه. خدايا گناهان، همين بهتر از همه مثال، بچة چهارده ساله، پسر چهارده سالة باسواد. مثلا ميگه خدايا آن گناهاني را از من ببخش كه بلا را نازل ميكنه. تو گناهي نداري. دختر هشت ساله. تو گناهي نداري. خوب معني استغفار اينهاست. دعاي كميل سراسرش. دعاها زياده در استغفار.
اما بعضي از دعاها هست كه دعاي توبه است. توبه را براتون معنا كنم. يعني حركت به سوي خدا. انسان گاهي ميشه كه گناهانش بخشيده شده، استغفار كرده، متوجه‌ايد. گناهش بخشيده شده. خيلي از اوقات هست كه انسان كاملا احساس ميكنه كه گناهانش تا اين ساعت بخشيده شده. شما هفت قدم در تشييع جنازة مؤمن كه برداريد، گناهانتون بخشيده ميشه. البته حق الناس و واجبات و اينها نباشه. زن وقتي كه وضع حمل ميكنه، در روايت داره كه خدا گناهانش را ميبخشه. اگر خدماتي نسبت به هم نوعتون كرديد. يك نفر را از فقر نجات داديد، يك گرسنه‌اي را سير كرديد، يك لختي را در اين هواي سرد پوشانديد، واجباتتون رادقيقا انجام داديد، محرماتتون را دقيقا ترك كرديد، خداي تعالي گناهانتون را ميبخشه. اولئك يبدل الله سيئاتهم حسنات. حالا يك مرحلة بالاتر، علاوة بر اينكه خدا گناهان را ميبخشه، تبديل ميكنه گناه را به حسنه. يعني كار بد كرديد، آمديد استغفار كرديد، خدا اين كار بدتون را از توي نامة اعمالتون برميداره بجاش كار خوب مي‌نويسه. كار خوبي كه نكرديد. نماز شب نخونديد. نماز شب به نامة عملتون مي‌نويسه. خوب اين خدمتتون عرض شود كه يك معناي استغفاره. استغفار پس اينطور شد. توبه به معناي بازگشته. شما يك راهي را عوضي رفتيد حالا بر مي‌گرديد به راه صحيح. گناهانتون بخشيده شده. خيلي از افراد هستند كه استغفارشون قبوله ولي توبه‌اشون قبول نيست(قطع صداي نوار)
پس خيلي از اوقات هست كه استغفار هست ولي توبه نيست. خيلي از اوقات هست كه توبه هست، استغفار نيست. اينهم ميشه. عرض كردم يك نفر فرض كنيد هفت قدم يا بيشتر در تشييع جنازة يك مؤمن حركت بكنه، اين شخص گناهانش بخشيده شده. دقت كرديد. يعني هيچ گناهي نداره. استغفار انجام شده. بخشش، غفران انجام شده. اما توبه هنوز انجام نشده. توبه به معناي بازگشته. برگشتن. خدا هم توبه ميكنه. خدا از چي؟ اگر به معناي گناه باشه خدا از چي توبه ميكنه؟ انه هو التّواب الرحيم. در همين آية شريفه است. از نظر فكر ما و معناي توبه از نظر ما اين است كه توبه اين است كه ديگه از اين كارها نمي‌كنم. حالا شايد هم معناش اين باشه. ولي خدا توابه. يعني چي؟ يعني خدا زياد هم توبه ميكنه. تائب يعني چي؟ توبه يعني چي؟ يعني برگشت. انسان كار بد كرده، استغفار براي كار بد و براي آينده‌اي خوب، توبه. توبه يعني چه؟ يعني برگشت. انسان كار بد كرده استغفار براي كار بد و براي آينده‌اي خوب، توبه. توبه به معناي اين است كه انسان يك راهي را كه بايد حركت بكنه و تابحال حركت نكرده، بايد شروع كنه. عرض كردم يك جوان چهارده ساله‌اي كه هيچ گناه تابحال نكرده اين استغفار براش معنا نداره. اما توبه براش معنا داره. يك كسي كه گناهانش را ميخواد خدا ببخشه، اما قصد سير الي الله را نداره. اين شخص باز استغفار براش معنا داره، توبه معنا نداره. جدا ميشه توبه و استغفار. ولي ما هم بايد توبه بكنيم هم استغفار. هم استغفار بكنيم و هم توبه بكنيم. لذا در اين صيغة توبه و استغفار استغفر الله ربي و اتوب اليه. طلب بخشش مي‌كنم از خدايم و به سوي او بر مي‌گردم. بازگشتم به سوي اوست. برمي گردم به سوي او. يكي از چيزهايي كه در برنامه‌هاي كمالات روحي حتما و حتما لازمه، مرحلة توبه است. توبه. توبه بعد از استغفار. توبه يعني برگشت به سوي خدا. تابحال حواسم پرت بوده. اين توبه در همة مراحل هم هست. توجهم به مردم بوده. فلانكس بياد به من كمك بكنه. در تفسير آية شريفة و ما يؤمن اكثرهم بالله و هم مشركون. امام صادق عليه الصلاة و السلام مي‌فرمايد كه اكثر مردم مشركند. به اين معناست. همينكه تو بگي خدا فلان دكتر را بيامرزه، پدرش را بيامرزه، اگر نبود من مرده بودم. اين شركه. فلان ثروتمند اگر به داد من در فلان ورشكستگي نمي‌رسيد، من از بين رفته بودم. اين شركه. فلانكس آمد به من فلان محبت را كرد. اگر نمي‌كرد من بدبخت شده بودم اين شركه. و ما يؤمن اكثرهم بالله و اكثرهم مشركون. راوي ميگه پس چي بگيم آقا؟ حضرت مي‌فرمايد بگو اگر خدا، همان حرفي كه مي‌زدم، اگر خدا بوسيلة فلاني، فلاني وسيله است، فلان طبيب وسيله است. فلان ثروتمند وسيله است. فلان قدرتمند وسيله است. اگر اين فكر من شد كه اينها دست خدا هستند، اينها وسيلة پروردگارند، اگر اينطور گفتيم موحديم كه همه چيز در دست خداست و بقيه وسائل پروردگارند. وسيله‌اند. خوب اگر اينطوره. ما بايد تمام فكرمون را بديم به خدا. اين معناي توبه است. اعمالمون براي خدا باشه.
ما به يك عنوان اگر فكر كنيم، مي‌بينيم كه تمام مراحل كمالات در توبه خلاصه ميشه. اگر توبه كرديم، اگر برگشتيم به سوي پروردگار، همه چيزمون درسته. مثل يك ماشيني كه باصطلاح تابحالا رو به يك شهر ديگه ميرفته، حالا به سوي خانة خدا ميخواد حركت كنه. به طرف خدا ميخواد بره. مثلا ميخواد بره طرف مكه. اين ديگه نميشه بگيم كه اطاقش باز هم روش به همان طرفه، ولي موتورش از اينطرفه. اين ديگه ماشين نيستش. نمي‌دونم جلوبنديش طرف مكه است ولي بقية تايرش، و امثال اينها بطرف جاي ديگه است. اين نميشه ديگه. بايد با تمام وجود. چشمش، گوشش، زبانش، اعضاي بدنش تمامش بايد توبه بكنند. توبه باز هم بمعناي استغفار نيست. توبه يعني برگشت. تاحالا به زن نامحرم نگاه ميكرده، استغفار كرده، گناهان گذشته‌اش بخشيده شده. حالا فقط و فقط به آنچه خدا راضي هست نگاه كنه و ديگه چشمش به جائي كه خدا راضي نيست ندوزه. گوشش تابحال غيبت مي‌شنيده، حرف لغو مي‌شنيده، موسيقي مي‌شنيده، يك مرحله‌اش اينه كه بشينه استفغار بكنه، يعني گوشش را از گناه پاك بكنه. بعد هر چي كه مي‌شنوه خوب باشه، يعني از اين به بعد مدح مردم را گوش بده، از اين به بعد آيات قرآن را گوش بده، كلمات حق را گوش بده. و گوش به حرف باطل نده، گوش به غيبت نده، گوش به تهمت نده، گوش به موسيقي نده. زبانش تابحال غيبت ميكرده، دروغ مي‌گفته، لذا اين سه عضو بدن خيلي گناهكاره و توبة اينها مهمترين چيزهاست.
حالا مثلا فرض كنيد كه اگر يك ماشيني باشه موتورش بالاخره به طرف قبله باشه، به طرف خدا باشه، به طرف خانة خدا باشه، حالا فرض كنيد كه يك خورده‌اي مثلا يك صندليش كج باشه. اين بالاخره ميره. ولو نبايد آن صندليش هم كج باشه. صندليش هم چپه مثلا گذاشته باشند. نبايد اينطوري باشه. اما بالاخره ميره. چشم و گوش و زبان. اين سه چيز خيلي اهميت داره. مثل موتور ماشينه، مثل چرخهاي ماشينه، مثل فرمون ماشينه. اين سه چيز بايد حتما توبه بكنه. هر كدامش توبة خاصي داره. بايد مدتي براي چشمتون را به طرف خدا سوق بديد. مدتي گوشتون را به طرف خدا سوق بديد. مدتي زبانتون را به طرف خدا سوق بديد. بقية اعضاي بدن هم بايد به طرف خدا باشه. اما توبة واقعي بيشتر روي چشم و گوش و زبانه. تا حالا غيبت مي‌كردي از حالا ديگه نبايد غيبت كني. تاحالا غيبت مي‌شنيد نبايد از اين به بعد غيبت بشنوي. تا حالا به معصيت چشمت را مي‌دوختي، از حالا بايد مواظب باشي چشمت به معصيت باز نشه. اينها معناي توبه است. و الاّ توبه معنا ندارد بنشينيد اينجا صد مرتبه، ده هزار مرتبه، يك ميليون مرتبه بگيد استغفر الله ربي و اتوب ايه و لحظة بعدش مثلا گناه بكنيد. استغفار قبوله‌ها. استغفارتون قبوله ولي توبتون قبول نيست. توبه لازمه كه ديگه از اين به بعد تا آخر عمرتون به هيچ وجه گناه نكنيد. اگر توبه مي‌خوايد انجام بشه. ديگه ماشيني كه رو به مكه به اصطلاح مكه داره ميره. اين نبايد يك چند ساعتي، حتي اين شعر غلطه، اين شعر از افكار خودمون تنظيم شده، صد بار اگر توبه شكستي باز آ. اين معناش اينه كه اگر صد بار استغفار را شكستي باز آ. توبه يعني انسان يك راهي را داره ميره، باز برگشت. باز يك مقدراي بره، باز برگشت. هي بره هي برگرده هي بره هي برگرده. اين درجا زده. يك قدم پيشروي نكرده. اين را توبه نميگن. توبه يعني روت را كه كردي به طرف خدا، برو ديگه. و توبوا الي الله توبة نصوحا. در تفاسير دارد كه توبة نصوح اين است كه انسان ان لا تعود فيه ابدا. در معصيت اصلا برنگرده. قطعه قطعه‌ات بكنند، من گناه نمي‌كنم. بكشندت. من گناه نمي‌كنم. گناه كوچيكه. گناه كوچيك باشه، بزرگ باشه، يك ذره باشه، من گناه نمي‌كنم. اين شخص توبه كرده. توبة نصوح معناش اينه. حالا بعضي‌ها ميگن اين توضيح توبه است. توبه البته ممكنه انسان برگرده. يك نفري مثلا فرض كنيد سر ده كيلومتري مشهد، هي سرته ميكنه ماشين را ده كيلومتر ميره، باز سرته ميكنه برميگرده، باز سرته ميكنه بر ميگرده. ميگيد اين ديوانه است. حتي استغفارش هم تكرارش غلطه. يك نفر هي گناه ميكرد هي ميگفت استغفر الله. هي گناه ميكرد هي استغفرالله. حضرت فرمود سكلت امك. مادرت به عزات بنشينه. به تعبير خلاصه‌اش خدا مرگت بده با اين استغفار. چرا؟ براي اينكه تو مثل مستهزء هستي. تو خودت قصد استهزاء نداري. ولي شكل استهزاء كننده‌ها، اين بچة شما هي كار بد بكنه بگه. باز كار بد بكنه باز بگه ببخشيد. ببخشيد. باز كار بد بكنه باز بگه ببخشيد. همينطور پشت سر هم. شما ميگيد من را مسخره كردي. چي ببخشم؟ در استغفار هم همينطوره ولي در توبه خيلي بده. اصلا توبه نيست. توبه نيست. شما ده سال اگر اين ماشينتون را ده كيلومتر بريد جلو، باز برگرديد، باز بريد جلو برگرديد، باز بريد جلو باز برگرديد، سر ده سال مي‌بينيد باز همان شخص اينجا ايستاده كه ده سال قبل شروع كرده.همة ضايعات و استهلاك و بنزين هم كه داره هيچ، اين همان جايي وايستاده كه ده سال قبل شروع كرده. و لذا توبه را خيلي بايد اهميت داد. توبه، توبة نصوحه. استغفار، استغفار نصوح نداره. ولي توبه، توبة نصوحه. و توبه و استغفار با همه. اكثر صيغه‌هايي كه براي استغفار گفته شده، چون هر عملي كه در اسلام هست، اكثرا، يك صيغه‌اي داره. صيغه به معناي اين است كه يك كلماتي براي اينكه اين عقد خونده بشه و اين گره زده بشه، چون عقد به معناي گرهه، اين گره در قلب زده بشه، يك جملاتي تنظيم كردن براي او. كسي كه ميخواد ازدواج كنه يك كلماتي زوجت قبلت اينهاست. در ايقاعات هم همينطوره، در عقود هم همينطوره. عقود آني است كه بين دو نفر انجام ميشه. ايقاعات اين است كه انسان به تنهايي، خودش باصطلاح يك عملي را انجام ميده. اكثرا چه در ايقاعات و چه در عقود بايد يك جملاتي گفته بشه و آن جملات را صيغة عقد مي‌گويند. صيغة عقد اخوت مثلا. نذر. شما بشينيد شايد اكثر مراجع فتوا مي‌دهند كه اگر شما بنشينيد كه بگيد من نذر كردم كه اگر فلان طور بشه، فلان گوسفند را، مثلا يك گوسفند را در راه خدا ميكشم. اين حالا حاجتتون هم برآورده شد. آيا بايد گوسفند را بكشي؟ نه. اكثر علما فتوا مي‌دهند كه نه لازم نيست بكشي. اِ من نذر كردم.(قطع صداي نوار)
نذر اينه. لللّه عليّ اين دو تا كلمه حتما بايد باشه. كه اكثرتون هم بلد نيستيد الحمد لله. لله علي ان افعل كذا. يعني اگر فلان كار شد از براي خدا بر عهدة من باشد كه من يك همچين كاري را بكنم. اينجا نذرتون درسته. گوش مي‌ديد؟ البته حالا شايد هم من الان توي مراجع كسي را نمي‌شناسم كه بگن بدون صيغة نذر، نذر قبوله. ولي اجمالا احتمال ميدم كه بعضي از علما، چون وقتهايي كه ما درسهايش را مي‌خونديم، بحث بود كه مثلا اني نظرت للرحمن صوما اينجور صيغه‌اي را نخونده، حالا آنجا نذرش چي بوده، نظرش چطور بوده بحث فقهي هست و شماها مقلديد و بايد از مرجع تقليدتون تقليد كنيد. شايد نظر مباركشون اين باشد كه اينجور نذري انعقاد پيدا نمي‌كنه. للّه عليّ حتما جزء صيغة نذره چون بقيه‌اش مربوط به كيفيت نذر شماست. صيغة استغفار هم استغفر الله. همين كلمه. صيغة توبه اتوب الي الله. اينها كلماتي است كه البته حالا در توبه بيشتر همان نيت قلبه. ولي اگر ما مي‌شينيم صد مرتبه مي‌گيم استغفر الله ربي و اتوب اليه. دو تا صيغه خونديم. يكي بخشش براي گناهان گذشته‌امونه و يكي هم خدمتتون عرض شود كه توبه براي بازگشت براي آينده است. يعني رفتار و حركات بعد از اين. پس توبه به اين معناست. آنوقت توبه خدا هم توابه. خداي تعالي هم توابه.
من يك مثالي زدم هر چه فكر مي‌كنم آن مثال خيلي جالبه و آن اينه. در يك روايت هست كه‌اي بندة من تو يك قدم به طرف من بيا من ده قدم به طرف تو مي‌آيم. ولي من فكر مي‌كنم كه اين روايت را براي اين گفتند كه، براي اين فرمودند كه يك خورده‌اي با مسائل ظاهري ما تطبيق بكنه. و الا خدا قدمي نداره. ما يك مثال اينطوري مي‌زنيم. يك فرد مفلوك، مفلوك، نه پول داره، نه وسيله داره، نه جرأتش را داره، بله؟، در مقابل يك دوستي داره كه آن دوستش هم پول داره، هم وسيله‌اش را داره، هم قدرتش را داره، هم جرأتش را داره و بهترين وسيله را هم داره و او بيشتر به شما كه اينطوري هستيد يعني قدرت نداريد، وسيله نداريد، هيچي نداريد، او به شما بيشتر هم علاقه داره. شما براش يك نامه براش بنويسيد كه فلاني من دلم برات تنگ شده. تابحال با رفقاي نابابي حركت مي‌كردم. حالا مي‌خوام بيام طرف شما. من آمدم. همين يك كلمه. من آمدم. اون ميگه نه تو نيا من مي‌آم. تو وسيله ندراي، تو قدرت نداري. تو صبر كن من آمدم. من ولو سينه خيز هم باشه مي‌آم، دلم تنگ شده براي تو. الم يعنن الذين في قلوب تخشون ذكر الله. نوبت خدا نشده كه انسان حالا ديگه به طرف خدا بره. تا گفت اتوب اليك خدايا من به طرف تو حركت كردم بيام خداي تعالي توابه. انه هو التواب الرحيم. حالا چقدر اصلا قابل مقايسه نيستيم ما با خدا. او همه چي داره. او قدرت، اساسا اوست و ما هيچ. شما بگو من آمدم و بيا، ماشينت را سر و ته بكن، يك اشاره‌اي بكن، بگو حتي به زبان كه من آمدم، به خدا قسم فورا خدا خودش را ميرسونه مي‌بينيد در همين آيه‌اي كه امشب مورد بحثه، خيلي عجيب بوده، حتي مشرك بودند، بت پرست. ميگه و اذ قال موسي لقومه يا قوم انكم ظلمتم بانفسكم باتخاذكم العجل. فتوبوا الي بارئكم. تا حالا گوساله مي‌پرستيديد حالا بياييد برگرديد به طرف خدا. فتوبوا الي بارئكم. فخطوا انفسكم. اين هواهاي نفساني را البته طبق تفسير، اين هواهاي نفسانيتون را بكشيد. ذلكم خير لكم عند بارئكم. اين بهتر است براي شما. در آخر آيه مي‌فرمايد كه انه هو التواب. اصلا كلمة تواب به همين معناست يعني اگر تو يك قدم بيايي، تو يك حركت جزئي بكني، من با سرعت خودم را به تو مي‌رسونم. آخه فايده‌اي نداره كه او بياد و تو فرار بكني. فايده نداره كه او بياد و تو اعتنا نكني. اين بر شقاوتت بيشتر ميشه، افزوده ميشه. اما تو روت را بكن آنطرف. تو بيا. به خدا قسم ما افرادي داشتيم كه با توبه همة سعادتها نصيبشون شده. همة سعادتها. با توبة به همين معنا. چهل روز نشسته گفته كه خدايا اين چشم گنهكار من را ببخش و ديگه از اين ساعت به بعد اين چشم به گناه باز نميشه. اين معناي استغفار و توبه است. گوش گنهكار من را ببخش از اين لحظه به بعد تا آخر عمرم، به گناه گوش داده نخواهد شد. اين زبان گنهكار من را خدايا ببخش، از اين ساعت به بعد ديگه زبانم به گناه باز نميشه. اين را گفته باصطلاح اين كلمات را گفته، آثار توبه در روزهاي آخر آنچنان در طرف ظاهر ميشه كه احساس ميكنه مثل پر كاهي شده. سبك. خدا را از خودش راضي كرده. خدا آمده او را مثل عزيزي در بغل گرفته و نمي‌دونم حالا چه جوري عرض كنم. و تمام سعادتها را نصيبش كرده.
همين ديشب با يكي از دوستان صحبت مي‌كردم كه خيلي شاكر بود. مي‌گفتم ببين در همين مدتي كه تو از مرحلة توبه‌ات تا همين مرحله‌اي كه آمدي، ببيني يكي از صفات رذيله در تو وجود نداره. خيلي عجيبه. يك دونه صفت رذيله، البته خوب مراحلي را هم طي كرده بود، در تو وجود نداره. حالا برو در بين شخصيتها، دانشمندان، بزرگان، خدا نكنه كه دانشمندي، بزرگي، عالمي، مجتهدي تزكية نفس نكرده باشه. يك غرور، يك كبري، يك نخوتي، من دكترم حالا بيام تزكية نفس بكنم. يعني چي؟ من نمي‌دونم عالمم، من روحاني هستم، من چه هستم امثال اين حرفها كه هست. خداي تعالي تو توبه بكن، خداي تعالي تو را در بغل ميگيره. بخدا قسم انسان احساس ميكنه كه روي گونه‌اش بوسه‌هاي پروردگار آنچنان لذتبخش كه چون نديدند حقيقت ره افسانه زدند. چون لذت مناجات با پروردگار را نفهميدند و درك نكردند، گفتند اين حرفها چيه؟ خدا كه لب نداره. ميريم طرف اين مسائل مادي خودش.
امام زمان عليه الصلاة و السلام دستهاش دست خداست، چشمهاش چشم خداست. مي‌بينيد با چشمش شما را ميبينه، با دستش شما را در بغل ميگيره و اظهار محبت ميكنه. اكثر شماها متوجه هستيد كه من چي مي‌گم. يا صاحب الزمان. شب جمعة آينده، شب تولد مادرت زهرا سلام الله عليهاست. ما در شبهاي وفات فاطمة زهرا در اينجا براي او مادر مظلومه‌مون اشك ريختيم. ميشه در اين هفته فرجت را از خدا بخواهيم. به خودت قسم آقا بيشتر گناهان ما، بيشتر اينكه ما توبه نمي‌كنيم و بيشتر اينكه ما به سوي خدا نمي‌رويم، غيبت امام زمان ماست. الله انا نشكو اليك فقد نبينا و غيبة ولينا. امام زمانمون نيست. ما اگر يك لحظه جمال مقدس تو را آقا ببينيم محال است گناه بكنيم. محال است معصيت بكنيم. يك شب يكي از دوستان ميگفت علت توبة من و بازگشت من به سوي خدا اين شد. يك شب در عالم رؤيا ديدم آقا وليعصر تشريف آوردند. آمدند جلو دستي بر سر من كشيدند با كمال محبت. فرمودند فلاني از تو گناه بده. گناه نكن، تو بيا به سوي خدا برگرد. آنان كه خاك را به نظر كيميا كنند آيا كه شود كه گوشة چشمي به ما كنند.
يا صاحب الزمان. گرفتاريم. هواي نفس اگر داريم، متوجه ماديات اگر هستيم، هر چه هست بخاطر اين است كه يا لااقل يك بخشش بخاطر اين است كه از دامن تو دوريم. يكي از چيزهايي كه خداي تعالي به خاطر آن هم انسان را ميبخشه و هم توبه‌اش را قبول ميكنه، اشك ريختن بر سيد الشهدا عليه الصلاة و السلام است. برويم كنار گودي قتلگاه. همه با هم برويم. همان وقتي كه زينب كبري آمده دست برده زير بدن پاره پاره حسين بن علي. چراغها را خاموش كنيد. حال عزا پيدا كنيم. اميدواريم انشاء الله امشب فرج آقامون وليعصر را بعنوان عيدي تولد مادرش زهرا از خدا بگيريم. بدن ابي عبد الله الحسين روي دست بلند كرده. الهي اين قليل قرباني را از آل محمد قبول بفرما. همه‌امون دور گودي قتلگاه باشيم. ببينيم زينب كبري سلام الله عليها با اين بدن بي سر چه ميكنه؟ خم شد و لبها را به آن رگهاي بريده، بعد صدا زد يا رسول الله هذا حسينك مقمل بالدماء. مقطع الاعضاء، اين كشتة فتاده به هامون حسين توست. اين صيد دست و پازده در خون حسين توست. همه با توجه رو به قبله. اعوذ بالله من الشيطان الرجيم. بسم الله الرحمن الرحيم. الهي عظم البلاء. اين جملات معناي همان عرايضي است كه عرض كردم. خدايا بلا بر ما عظيم شده. الهي عظم البلاء و برح الخفاء و انكشف الغطاء و انقطع الرجاء و ضاقت الارض و منعت السماء و انت المستعان و اليك المشتكي. و عليك المعول في الشدة و الرّخاء. اللهم صل علي محمد و آل محمد. اولي الامر الذين فرضت علينا طاعتهم و عرفتنا بذلك منزلتهم. و فرّج عنها بحقهم فرجا عاجلا قريبا كلمح البصر او هو اقرب من ذلك. يا محمد يا علي. يا علي يا محمد. اكفياني فانكما كافيان. و انصراني فانكما ناصران. يا مولانا يا صاحب الزمان. يا مولانا يا صاحب الزمان يا مولانا يا صاحب الزمان الغوث الغوث الغوث ادركني ادركني ادركني الساعة الساعة الساعة العجل العجل العجل. همينطور كه رو به قبله ايستاده‌ايد، آقا جان يا صاحب الزمان. شما را بخاطر مادرتون زهرا قسم مي‌دهم. شما را بخاطر اين مادر عزيزتون، مادري كه خداي تعالي، همينطور كه روز قبل خواب ديده بود، من به بعضي از دوستان و بعضي از آقايون عرض كردم كه همه‌اتون انشاء الله به استقبال حضرت مي‌رويد و وقتي كه در خارج شهر كه آقا دارند تشريف مي‌آورند، ايشان ميگفت ديدم بي‌بي در جلو حركت مي‌كنند و امام زمان مؤدب در پشت سر حضرت فاطمة زهرا حركت مي‌كنند. اين معناش اين است كه به مادرشون فاطمة زهرا خيلي احترام مي‌گذارند. آقا بيا، دعاي شما مستجاب است، از خدا بخواه كه خدا فرجت را در همين هفته مقرر كند كه فرج شما عيدي تولد مادرتون باشد.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.