بایگانی دسته ی سایر آثار

درباره خودم       

بسمه تعالي …………. من در قم از درسهاي پر فيض خارج فقه حضرت آية الله شريعتمداری خيلي استفاده کردم و چون بعد از انقلاب اسلامي ايران علاقه زيادي به مسائل سياسي نداشتم در اين امور از قبيل تشکيل حزب خلق مسلمان و مسائل ديگر سياسي با معظم له ارتباط کاملي نداشتم ولي در عين حال معظم له را مجسمه اخلاق و انسانيت و استاد بزرگ در فقه و اصول و دقيق در مسائل فقهي و اعتقادي و متخصص در علم اخلاق و اجتماعي و داراي شرح صدر کامل و باگذشت و انعطاف پذير که مثل او را بي نظير و يا کم نظير ديده ام. مرحوم آية الله شريعتمدار اگرچه مورد کم لطفي انقلاب و انقلابيون واقع شد ولي آن مقداري که من اطلاع دارم وجود پر قيمت و بي آزاري بود و در همه حال و همه جا  نمي خواست خوني از  دماغي ريخته شود. به هر حال در دنيا و آخرت اينجانب خود را مديون الطاف اين بزرگوار مي دانم. در سال ۱۳۴۶ که براي اولين بار به سفر حج واجب مشرف شده بودم. معظم له هم مشرف بودند و بهره هاي علمي خوبي از ايشان مي بردم. ايشان در آن سال به پادشاه سعودي براي تعمير و ساختمان قبور ائمه بقيع عليهم السلام پيشنهاداتي دادند که هيچ يک قبول نشد و در آخر فرمودند که ما با خرج خود تمام قبرستان بقيع را با سنگ مرمر سنگ فرش مي کنيم و سنگ هائي پرقيمت روي قبور ائمه عليهم السلام مي گذاريم و بدون سقف قبور ائمه بقيع عليهم السلام را از اين صورت در مي آوريم اگر چه اين نظريه قبول شد و اشکالي از نظر مذهب وهابيت در انجام اين عمل وجود نداشت ولي چون از سوي ساير پادشاهان سعودي اجازه داده نشد. اين پيشنهاد بدست فراموشي سپرده شد و تا بحال به همان وضع تاسف بار باقي مانده است. مرحوم آية الله شريعتمداري بعد از آن سفر حج مرا به عنوان مدير بعثه خود به حج فرستادند و توانستم چند نفر از علماء اهل سنت را مستبصر کنم خدا ايشان را رحمت کند و با مواليانشان محشورشان نمايد.

درباره زندگی خودم            

بسمه تعالی ………….. من در سال های ۱۳۴۴  و ۱۳۴۵ برایم مسائل بسیاری یا در شرف انجام بود و یا انجام شده بود. و چون ۳ سال از تاسیس کانون بحث و انتقاد دینی در مشهد گذشته بود و کم کم دشمنان بخصوص آنهائی که با موفقیت علمی و دینی جوانان موافق نبودند و یا غیر مسلمان بودند. متوجه هدف کانون بحث و انتقاد دینی گردیدند و می خواستند به هر نحوی که ممکن است آن تشکیلات را از بین ببرند و با جنگ سرد و تبلیغات و شایعات و حاضر شدن در جلسات و طرح مسائل مشکل و پیچیده علمی با ما مشغول مبارزه شدند. در مقابل کانون بحث و انتقاد دینی که آن وقت ها در خیابان شاهرضا نو ( آزادی ) واقع شده بود. بیمارستان آمریکائی ها که در حقیقت مرکز تبلیغات مسحیت بود قرار گرفته بود و آنها هم آزادانه با ما مبارزه می کردند از همه بدتر سیاست رژیم شاهی بود که نمی خواست جوان ها مشکلات دینیشان رفع شود تا به مسائل سیاسی و آزادی و استقلا ل فکر نکنند. بخصوص که ما معتقد بودیم که دین ما عین سیاست ما است و دین از سیاست جدا نیست. لذا مامورین مخفی رژیم سوالاتی را مطرح می کردند که ما را به مسائل سیاسی و مخالفت با رژیم بکشانند تا بهانه ای داشته باشند که کانون بحث و انتقاد دینی را تعطیل کنند و از طرف دیگر چون من در حوزه دروس سطوح عا لیه را برای طلاب جوان می گفتم و در آنجا نیز سخن از روشن فکری طلاب بود و جمعی از تحصیل کرده های دانشگاهی را مُعمم کرده بودم. رژیم شاهی سخت با شخص من دشمنی پیدا کرده بود ( چنانکه در کتاب مجموعه آثار یاران امام به روایت اسناد ساواک درباره اینجانب این مطلب به وضوح نقل شده است ) و من هم می خواستم سوژه ای بدست آنها ندهم تا مبادی همه کارهای ما را تعطیل کنند ولی در عین حال با مسولیتی که به من محول شده بود از شخصیت هائی مانند مرحوم آیة الله شهید دکتر بهشتی ، مرحوم شهید باهنر و مرحوم شهید هاشمی نژاد و افرادی از این قبیل دعوت می کردم تا مسائل را آنها مطرح کنند و جوان های عزیز ما را روشن نمایند. به هر حال این سالها که از طرفی دشمنان هجوم آورده بودند و رژیم محمد رضای پهلوی قدرت پیدا کرده بود و سازمان امنیت ایران را تشکیل داده بود و هر چند روز یکبار مرا به ساواک می خواستند و لازم بود با یک فکر و هوش دقیقی اعتراضات آنها را در سخنان گویندگان و مطالبی که خودم مطرح می کردم و مخالف سیاست آنها بود جوابگو باشم و با اذیت های آنها از خود شرح صدر نشان بدهم و کوشش کنم که رشته فعالیت های اسلامی و روشن گرائی را از دست ندهم و بحمدالله با لطف حضرت بقیة الله روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء موفقیت خوبی بدست آوردم و حتی جمع زیادی از مسئولین و دانشمندان و خدمتگذاران به انقلاب اسلامی ایران از همان جوان های دوران فعالیت کانون بحث و انتقاد دینی مشهد بودند .

جلسه سوم صراط مستقيم مورخ ۱۴۲۶/۱۱/۱۰ مصادف با ۱۳۸۴/۹/۲۲  

بسمه تعالی ……………… خدای تعالی  در چهل جاي از قرآن حرف از صراط مستقيم زده و در روايات شايد صدها بار از صراط مستقيم اسم برده شده و از همه مهمتر همين سوره حمد است, سوره  فاتحه است که در هر نماز بايد خوانده شود و فرموده اند « لا صلوة الا بفاتحة الکتاب»نماز نيست مگر اينکه فاتحه الکتاب بايد در آن  باشد نماز آيات فاتحه دارد نمازهاي مستحبي چه يک رکعتي چه دو رکعتي فاتحه دارد و بالاخره شما نمازي پيدا نمي کنيد که در آن فاتحه الکتاب نباشد. فاتحة الکتاب چه خصوصيتي دارد که در تمام نمازها بايد باشد و در شبانه روز ما بايد ده مرتبه اين سوره را لااقل بخوانيم اين سوره آن قدر پر ارزش است که امام مي فرمايد اگر اين سوره را به مريضي خواندي و شفا پيدا نکرد ديگر از آن مأيوس باش؟ حالا حتماً شفا پيدا مي کند منتها طرزخواندن و اخلاص آن شايد مطرح باشد, که اعتقاد انسان بايد مطرح باشد. اينها  بحث هايي است که اينجا جايش نيست.

سوره فاتحه الکتاب مستقلاً در قرآن, کنار قرآن ذکر شده و فرموده است که ما بر تو قرآن  و سبع المثاني را نازل کرده ايم, منظور از سبع المثاني فاتحة الکتاب است. اين فاتحه الکتاب دو بخش دارد يک بخش تعظيم پروردگار است , کرنش در مقابل خداست در بخش دوم آن  تقاضاي اين است که خدايا مواظب من باش به تعبير من با برداشت عرض مي کنم مواظب من باش  من از صراط مستقيم خارج نشوم من به اين طرف و آن طرف تمايل پيدا نکنم من بطرف مغضوبين و بطرف ضالين نچرخم, من هميشه تعادل را حفظ کنم, هميشه در راه راست باشم هيچ وقت حتّي کنار راه که خطرناک است من نيايم, اين مطلبي نيست که ما با مسامحه با آن روبرو شويم و  من نمي دانم چرا علماي بزرگ علم اخلاق به اين مسئله توجه بيشتري نکرده اند. اين مسئله ايي است که اگر نباشد هيچ چيز از معنویات و کمالات وجود ندارد. 

اخلاق    

بسمه تعالي ………….. حضرت استاد فرمودند : انسان در هر حال بايد خود را در محضر خدا بداند  ……. پس بايد زبانش را كنترل كند …….. گوشش را كنترل كند …….. چشمش را كنترل كند ……. و از همه بالاتر قلبش را كنترل كند تا كاري نكند كه خدا راضي نباشد با زبانش مردم آزاري نكند. با گوشش بدي ديگران را نشنود. با چشمش گناه نكند و به ديگران توهين نكند و كينه كسي را در دل نگيرد و اگر كسي او را اذيت كرد عفو ش كند كه خداي تعالي فرموده : << ان السمع و البصر و الفئود كل اولئك كان عنه مسئولا >> انشاالله موفق باشيد .

عقل چيست       

بسمه تعالي ……همانگونه كه از معني عقل پیدا است عقل چیزیست که انسانراعقال میکند. یعنی پابند میزند و به حقایق  انسان را مقید میکند که دراصطلاح قرآن آنرا فطرت انسا نی هم میگویند . توضیح انکه . طبق احادیث متواتره خدایتعالی ارواح انسانها را دوهزار سال قبل ازابدان کوچکی که درعالم میثاق یاعالم< ذر> به آنها داده.خلق فرمودودراین مدت روح راکه بدنی نداشت تحت تعالیم خودبوسیله مخلوقات پاک اول ماخلق الله که عقل کل بودند قرارداد.  در آنجا چون روح باید تاابد بماندهمه حقایقی که برای روح لازم بود به اوتعلیم داد. ونام آن علوم راعقل گذاشت. چون آنرا از<عقل کل> . انسان فرا گرفته بود واین عقل واین معارف اورا به بندگی وادار میکرد. لذا فرموده <ونفس وماسواها فالهمها فجورها وتقواها> سپس خدایتعالی از این روح عاقل در<عالم ذر> پیمان گرفت که به انچه یاد گرفته عمل کند. اینجا ازاوسئول کرد که ایا من مربی شما نیستم که درقرآن به آن تصریح فرموده < الست بربکم >  وبه او اختیار داده بود. لذاهمه انسانها  گفتند < بلی > سپس برای او امتحا نی قرار داد تا او خودرا بشناسد که فرموده < خلق الموت والحیا ت لیبلوکم ایکم احسن عملا> دراینجا به اوبرای آنکه تحولی درزندگیش داده بود واوراوارد رحم مادر وسپس وارد دنیا فرموده بود. همه  چیزهائیکه درعالم ارواح ازمعقولات به او یاد داده بود به اوفراموشی داد ولی پیامبران <ع> رابرای یا د آوری او فرستاد تا بشررابه انچه فراموش کرده است ازمعقولات متذکرکنند. این بودمعنی عقل. امید است بادقت انرا باآیات قرآن وروایات تطبیق دهید تا حقیقت را دریابید

زلزله ناگهاني        

زلزله وسيل هاوحوادث ناگهاني كه منجر به ازبين رفتن جمعي ميشود اگربگوئيم بلائي ازجانب خدايتعالي است  سوال ميشود چرا؟ آيا خدايتعالي مي خواهد به بي گناهاني كه در اين بين كشته ميشوند ظلم كند؟ مسلم است كه خدا سر سوزني ظلم نمي كند بعلاوه در امم گذشته هر زمان كه مي خواسته بلائي برقومي نازل كند به آنهامكرراخطارميداده تاآنها حواسشان راجمع كنندپس  چگونه ممکن است باین امت مرحومه بدون اخطارناگهان سیل یازلزله نازل شود و کوچک وبزرگ را ازبین ببرد جواب این مسئله راپیشوایان شیعه داده اند آنهائی که کشته میشوندبه منزله شهید اند وبرای باز ماندگان امتحان الهی است که ما چه گونه عمل میکنیم و تنبیهی است که مواظبت کنیم بناها را محکم بسازیم

فراز چهارم از فرمایشات حضرت آیت الله ابطحی در خصوص مرحله محبت 

بسمه تعالی ………………. حضرت آیت الله ابطحی در ادامه فرمایشاتشان در کلاس تخصصی محبت، به توصیف مخلَصین پرداخته و تفاوتهای میان مخلِصین و مخلَصین را چنین بیان فرمودند: «مخلَص کسی است که روز قیامت حساب ندارد، خدا در دنیا و آخرت روزی مادی و معنوی بی حسابی به او می دهد، نمی فرماید این قدر عبادت کردی بیا مزد بگیر، به مقام لا خوف علیهم و لا هم یحزنون می رسد و یک انسان باشخصیت در کنار پیغمبر اکرم صلی الله علیه واله ، در کنارائمه اطهار علیهم السلام، در کنار تمام خوبان قرار می گیرد. نمونه مخلَصین ائمه اطها ر علیهم السلام بوده اند که در قرآن فرموده «و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا» برای محبت خدا کار می کنند «انما نطعمکم لوجه الله» حتی به فکر این هم نیستند که در مقابلش چیزی بخواهند «لا نرید منکم جزاء ولا شکورا» توقع کاری که برایشان بکنند ندارند، هیچ، انتظار تشکر هم ندارند. مخلَص وقتی به بهشت می رسد، نه درخت می بیند، نه حورالعین می بیند، می گوید: پس آقا کجاست؟ پس خدا کجاست؟ یکسره می برندش خدمت آقا «و شیعتک علی منابر من نور مبیضة وجوههم حولی فی الجنة و هم جیرانی» ما در دنیا مبتلا به غیبت حضرت بقیة الله علیه السلام بودیم، حالا هم که مردیم باز هم آقا را نبینیم؟ این راه، راه خلوص است . اکثر مردم این راه را درک نمی کنند و نمی توانند بروند. هم راه خلوص و هم راه اخلاص شما را به بهشت می رساند. منتها مخلِص مانند مهمانی است که به مهمانی رفته و فقط به سفره و محتویات آن کار دارد و به اصطلاح غذا شناس است . ولی مخلَص مانند مهمانی است که صاحبخانه شناس است، غذا هرچه بود برایش فرق نمی کند.»

«فراز دوم از فرمایشات حضرت آیت الله ابطحی در جمع دوستان اهل محبت»

بسمه تعالی …………… حضرت آیت الله سید حسن ابطحی در ادامه فرمایشاتشان در جمع دوستان اهل محبت فرمودند: «همه موجوداتی که در عالم هستند،از طرف پروردگار بر اساس مهر و محبت ایجاد شده اند،که فرمود: «کنت کنزا مخفیا فاحببت ان اعرف» من دوست داشتم که شناخته شوم،محبت من ایجاب کرد که «خلقت الخلق لکی اعرف». فکر نکنید بشر یک موجود بسیار بی ارزشی است،اگر تو ارزش نمی داشتی به این شکل خلقت نمی کردند،شکل تو شکل پیغمبر است. اگرچه موجودات زیادی هستند که از نظر ظاهر قیافه شان از ما بهتر است ولی خدای تعالی ائمه اطهار علیهم السلام را در دنیا در این قالب و شکل قرارشان داده و لذا ما اشرف مخلوقاتیم. بقیه مخلوقات را هم میفرماید: خلقت الاشیاء لاجلک همه چیز را برای تو خلق کردم، برای اینکه تو خدا را بوسیله آن مخلوقات بشناسی،برای اینکه خدمتگزار تو باشند،برای اینکه همه چیز در زیر سایه تو باشد،ولی تو را برای خودم خلق کردم.اي افراد بشر،اي افراد متدين،اي سالكين الي الله به جايي خودتان را برسانيد كه براي خدا باشيد، در راه خدا باشيد، اين قدر سستي و تنبلي نداشته باشيد، من از خدا خواسته ام كه يك عده از شما انشاءالله از اولياء خدا بشويد» ایشان در ادامه فرمایشاتشان فرمودند: «باید انشاءالله کاری کنیم که خدا ما را دوست داشته باشد،خودش در قرآن فرموده که چه کسانی را دوست دارد«ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین» هر کس توبه نصوح کند و دیگر گناه نکند خدا دوستش دارد، و کسانی که خودشان را پاک می کنند. پاکی ظاهری داریم که علامت ایمان است و پاکی دل که از همه مهمتر است،اگر با خدا یا مردم دورویی داشته باشید شما متطهر نیستید،اگر انسان پاک شد میتواند حقایق قرآن که حکمت است را بفهمد،«لا یمسه الا المطهرون» قرآن مس ظاهری دارد که برای مس ظاهری باید با وضو باشید اما مس باطنی داریم كه براي رسيدن به حقايق قرآن بايد از متطهرين باشيد.» 

فراز پنجم بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله

بسمه تعالی…………………………..حضرت آیت الله ابطحی در بخش پایانی سخنانشان فرمودند : « والاخرة للمتقین» تقوا اساس همه کارهاست. از مرحله یقظه باید تقوا را شروع بکنید و در مراحل پیش بروید تا برسید به مرحله اعتصام. اعتصام از ریشه عصم است، معصوم هم از همین ماده است. به یک جایی می رسید که علاوه بر اینکه نمی خواهید گناه بکنید، با اشتهای کامل به سمت خوبیها می روید. لذا خدای تعالی فرموده « واعتصموا بالله » معرفت خدا را پیدا کنید، تقوا داشته باشید تا به مقام اعتصام برسید. و یا « واعتصموا بحبل الله » با معرفت خاندان عصمت خودتان را به مرحله اعتصام برسانید و معصوم از گناه بشوید.» ایشان در توضیح بخش دیگری از آیات تلاوت شده فرمودند : « و من یعش عن ذکر الرحمن نقیض له شیطانا فهو له قرین» هر چه هستید از یاد رحمانیت خدا کناره نگیرید. به نعمتهای الهی نگاه کنید. به سر انگشتانتان نگاه کنید. چقدر این نقش سر انگشتان اهمیت دارد. این خطوط سر انگشت را دزد هم دارد. شمر هم دارد. اولین ولی خدا هم دارد. این معنای رحمانیت پروردگار است که شامل حال همه می شود. ولی رحیمیت، مهربانی خاص پروردگار است، اگر حالتی دارید که از حرف خوب و صراط مستقیم خوشتان می آید، این مربوط به رحیمیت است، همه اینطور نیستند. اگر نیمه های شب بلند می شوی، با خدا مناجات می کنی، سر به سجده می گذاری و اشک می ریزی، این رحیمیت خداست……………….. ولی اگر کسی از رحمانیت خدا فراموش کند، شیاطین مانند سگهایی که دور لاشه جمع می شوند، اطرافتان را می گیرند.» معظم له درباره ظهور حضرت بقیة الله علیه السلام فرمودند: « حواستان جمع باشد، من هر شب که اعلام می شود شهاب باران است منتظر خبری هستم، چون شیاطین بیشتر از ما حواسشان جمع است. هر وقت بخواهد خبر تازه ای از ظهور بشود به آسمان هجوم می برند و این شهاب سنگها مانع نفوذشان به آسمانها می شود. فرج این طور نیست که یک دفعه انجام بشود و همه منکر حضرت بشوند، کم کم همینطور که می بینید از ۳۰ سال قبل تا بحال چقدر نام مقدس حضرت بقیة الله ارواحنا فداه شایع شده ، مانند بین الطلوعین ظهور پیشرفت کرده است.».ایشان در خاتمه فرمودند: « خدای نکرده از ذکر رحمان غافل نشوید و ذکر رحیمیت پروردگار را هم داشته باشید تا گرفتار شیاطین نشوید و ان شاالله همه تان از خوبان بشوید.»

فراز سوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله       

بسمه تعالی…………………………..حضرت آیت الله ابطحی در فراز دیگری از بیاناتشان فرمودند: « علت اینکه خدا به کفار مطلق هم آن نعمتها و ثروتهای دنیایی مفصل را نداده، این است که در این صورت همه ما هم همان طرف می رفتیم و به کفار می پیوستیم. درست مانند همان کدخدایی که اگر بخیل بود سایرین هم که تحت نفوذ او بودند بخیل می شدند.» ایشان خطاب به اهل تزکیه نفس فرمودند : « شما اهل تزکیه نفس خدای نکرده کاری نکنید که دیگرانی که به شما نگاه می کنند، بگویند این هم اهل تزکیه نفس، این هم افراد پاک، و همینطور اگر عمل غیرمتعارف یا ظاهرا خلافی از کسی مشاهده نمودید، شاید او روی مصالحی و با یک حساب دقیقی این کار را انجام داده، شما بدون در نظر گرفتن آن مصالح آن کار خلاف را انجام ندهید. خیلی باید رعایت کنید، یک اوقات تلخی، یک عصبانیت ممکن است اثرات بدی داشته باشد. شما تنها نیستید. یک عده چه بخواهید و چه نخواهید به شما چشم دوخته اند و عقب سر شما حرکت می کنند. اگر تو کار خلاف کردی بدان که خدای تعالی فقط بخاطر آن کار خلاف تو را مواخذه نمی کند، بلکه بخاطر اینکه عده ای هم پشت سر تو آمده اند و مرتکب خلاف شده اند هم مواخذه می شوی. روزه خوردن درخفا فقط کفاره دارد ولی روزه خوردن علنی شلاق و کتک دارد. به جهت اینکه حیثیت ماه مبارک رمضان را از بین برده. اگر بالاتر از این کسی حیثیت اولیاء خدا را ببرد به مراتب گناهش سنگین تر است و ما همه ان شاالله می خواهیم از اولیاء خدا باشیم.» معظم له در ادامه فرمودند: « من معتقدم ائمه اطهار علیهم السلام ثروتمند بودند ولی در عمل، غیر از ثروتمندهای معمولی بوده اند. ثروتمند معمولی و دور ازخدا، خودش خوب می خورد، همه را برای خودش جمع می کند، بهترین وسایل را برای خودش تهیه می کند، به کسی هم کاری ندارد. اما ثروتمند الهی که ائمه اطهار علیهم السلام در این جهت باید مقتدای ما باشند، کار می کنند، فعالیت می کنند، ثروتشان را زیاد می کنند که دستشان باز باشد تا بتوانند به فقرا و افراد محتاج پول برسانند. علی بن ابیطالب علیه السلام نخلستان ایجاد می کرد. همین مسجد شجره ای که حجاج از آنجا محرم می شوند نام اصلیش « بئار علی» یعنی چاه های علی است و اینکه نام مسجد را شجره گذاشته اند، بخاطر این بوده که اطراف آنجا پر از درختهای نخلستان بوده است. شما حساب کنید یک باغ آن حضرت هزار نخل خرما داشته که باید با فاصله ۱۰ متری کاشته شده باشند. چند هکتار زمین آباد شده؟ حضرت زهرا سلام الله علیها با اینکه فدکش را گرفته بودند، با این حال روز وفاتش  تولیت 7 پارچه آبادی را به امام مجتبی علیه السلام سپرد و روایاتی که به اسرائیلیات معروف است و از فقر و احتیاج حضرت امیر به یک یهودی و چادر فاطمه زهرا علیها سلام که 70 جایش وصله خورده، آن هم از لیف خرما، حکایت دارند ناصحیح و ساخته دشمنان دانا است.»

بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در قم        

بسمه تعالی…………………………..حضرت آیت الله سید حسن ابطحی در روز جمعه هفته گذشته که مصادف بود با پنجم ذیحجه 1426 قمری در دفتر قم و در جمع سالکین الی الله مطالب مهمی را در ارتباط با آیات قرائت شده در آن جلسه بیان فرمودند. معظم له با قرائت آیه شریفه 33 از سوره مبارکه زخرف فرمودند: « در زمان ما صنایع، اکتشافات و مال دنیا آن چنان انسانها را به سمت خود می کشد که گاهی افراد به هیچ وجه به یاد خدا نمی افتند. اگر ما دیدیم یک نفر کافر سالم است خیال می کنیم بخاطر کفرش سلامتی دارد یا اگر دیدیم ثروتمند است گمان می کنیم بخاطر کفرش ثروتمند شده است. علت این امر ظاهربینی ماست و اینکه از هر چیزی ظاهرش را می بینیم.» ایشان در ادامه فرمایشاتشان ضمن بیان تحقیقی روانشناسانه در قبل از انقلاب که توسط معظم له و عده ای از طلاب تحت تربیت ایشان صورت گرفته بود نتیجه آن تحقیق را چنین بیان فرمودند : « من وقتی برای سرکشی و نظارت بر کار طلاب به دهات و روستاهای مختلف می رفتم، طرز برخوردهای متفاوتی از مردم روستاها مشاهده می نمودم. مثلا در یک روستا آن قدر مردم خسیس بودند که حتی حاضر نبودند به مبلغین ما غذایی بدهند و در روستای دیگر آن قدر سخی و بخشنده بودند که حتی اگر با برنامه تبلیغی ما مخالف هم بودند باز هم پذیرایی و مخارج مبلغین را به عهده می گرفتند. نتیجه تحقیق درباره علت این تغییر رفتار از یک روستا به روستای دیگر این بود که مردم ، به رفتار و منش کدخدای ده نگاه می کردند، اگر کدخدا مرد سخی و بخشنده ای بود، مردم آن ده هم سخاوتمند بودند و برعکس اگر کدخدای ده بخیل بود، مردم آن ده هم بخیل بودند. آن چنان که فرموده اند : «الناس علی دین ملوکهم» ملوک جمع مالک است، منظور یک نفر بزرگتر است که سایرین به او چشم دوخته اند و فکر می کنند اگر هر کار او کرد اینها هم بکنند، افراد بزرگی می شوند وشخصیت پیدا می کنند. اگر یک روحانی در بین مردم محبوب باشد، سایرین می خواهند هر کار او کرده بکنند تا به آن مرحله که او رسیده برسند. اگر یک تاجر موفقی ببینند، دنبال این هستند که این تاجر چه کرده که موفق شده است. آیا با بی دینی به اینجا رسیده یا با دینداری. و لذا شما دوستان و علی الخصوص روحانیون و کسانی که سایرین به آنها به عنوان افراد موفق نگاه می کنند و از رفتارشان الگو برداری می نمایند، خیلی باید مواظب حرکات و رفتارهای خودتان باشید. »

۲۹ ذي حجه ۱۴۲۶ فرازي از فرمايشات حضرت آيت الله ابطحي در جمع سالكين مرحله عبوديت (۲)        

بسمه تعالي………………………..حضرت آيت الله ابطحي در فراز ديگري از فرمايشاتشان درباره شكر چنين فرمودند : خدا هر چه به شما بدهد خوب است. حتي اگر مريض سختي هم شديد باز خوب است. چون يا خودتان كاري كرده ايد كه باعث مريضيتان شده يا امتحان شماست كه خداي تعالي ببيند شما چطور از امتحان بيرون مي آييد و يا آن قدر ثواب به شما مي دهد كه آرزو مي كرديد اي كاش هميشه مريض بوديد. شما تا اين مرحله كه رسيده ايد خيلي مورد لطف پروردگار واقع شده ايد و خيلي بايد شكر كنيد. چون خدا هدايتتان كرده است. او قبل از تولد برايتان شير در سينه مادر قرار داده، از نظر بعد ملكوتي و معنوي شما را از اصلاب شامخه به ارحام مطهره منتقل كرده است. « شيعيتنا خلقوا من فاضل طينتنا و عجنوا بماء ولايتنا » اگر طينت  پاك نباشد،  شيعه نمي شوند. شيعه معصيتكار و گنهكار اگر زن باشد، رحمش مطهره است، اگر مرد باشد صلبش شامخه است، چون شيعه را از اضافي خاك ائمه اطهار عليهم السلام خلق كرده اند و اضافي خاك ائمه ناپاك نمي شود. و مهمتر اينكه با آب ولايت ائمه عجين شده اند. بعد هم از عالم ذر وقتي مي خواستي وارد دنيا بشوي اگر از صلب يك يهودي اسراييلي در اورشليم يا فلسطين اشغالي خارج مي شدي چكار مي كردي؟  وقتي هم كه متولد شدي در همان لحظات اول پدرت در گوش هايت اذان و اقامه گفته و مادرت روي سليقه هاي شخصي بدون وضو شير به تو نداده است. بگوييد خدايا شكرت مي كنيم كه ۲۰۰۰ سال ما را در مدرسه ات راه دادي و  استاداني مثل ائمه اطهار و پيغمبر اكرم عليهم السلام داشتيم و همه آنچه از علوم و معارف كه الان در دل ما تبلور دارد از همان مدرسه ياد گرفته ايم و تا اينجا دست ما را گرفته اند. معظم له در فراز ديگري از بياناتشان فرمودند: بعضي ها مي گويند از وقتي ما در اين راه واقع شديم، خواب و مكاشفات خوبي هم كه داشتيم قطع شد. فكر نكنيد اگر اين مراحل را گذرانديد خواب خوب و مكاشفات داريد. مكاشفه اي كه يك حقيقت علمي را براي شما باز نكند ارزشي ندارد. اينكه از آينده فردي اطلاع بدهيد كار مهمي نيست، اينها كار متصوفه است كه چيز ديگري براي گفتن ندارند. معظم له در بخش ديگري از فرمايشاتشان با استناد به آيه شريفه« والذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا » فرمودند : يكي از اين سبل رفتن به آخرت است، يكي از اين سبل زندگي دنيا است، يكي از اين سبل معاشرت با مردم است. و اگر خوب در اين مراحل قدم برداريد، در همه اين راهها خدا دستتان را مي گيرد. « ان الذين امنو و عملو الصالحات سيجعل لهم الرحمان ودا » طوري مي شود كه همان دشمن ترين دشمنانتان هم براي شما يك احترامي قائل است. شمرهم  در حد خودش جرأت نمي كرد به گودي قتلگاه وارد شود. معظم له در بخش پاياني فرمايشاتشان فرمودند: براي ظهور بايد آماده باشيد، مثل سربازاني كه درآماده باش هستند« و نصرتي معدة لكم ». فكر نكنيد هنگام ظهور حضرت با يك فوت شما را درست مي كنند. بايد جدي باشيد و خوب كار كنيد و اميدواريم كه همه شما در اين جهت موفق باشيد.

فراز پنجم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله            

بسمه تعالي……………………..حضرت آيت الله ابطحي در فراز ديگري از فرمايشاتشان درباره آيه شريفه « إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ » مائده/۵۶ فرمودند: حضرت امير عليه السلام  زكات كه يك عبادت اجتماعي است و ركوع كه يك عبادت  فردي است هر دو را با هم توأم كرده ، يعني هم اجتماع را علي عليه الصلوة والسلام دارد، هم به جامعه مي رسد، هم شرح صدري دارد كه كوچك ترين كار اجتماعي از نظرش از بين نمي رود و هم مشغول عبادت است. همان جمله اي كه: « رِجَالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَ لَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ » (نور / 37) يك فقيري آمده يك چيزي مي خواهد، كمكي مي خواهد، نبايد از نظر رهبر مسلمين احتياج او مخفي باشد. در عين اينكه بزرگترين و حسّاس ترين عبادت را مي كند. ركوع حساس ترين عبادت است ، يعني يك عبادتي است كه بايد بيشتر از هر چيزي به آن انسان متوجه باشد. در حال قيام انسان همه جا را مي بيند، در حال سجده هيچ جا را نمي بيند، در حال ركوع خيلي بايد انسان مواظب باشد كه ركوع سالمي داشته باشد، امّا در عين آن كه ركوع سالمي دارد كه خدا تصديق كرده ركوع اين شخص را، در حال ركوع زكات مي دهد. انسان بايد داراي يك حالتي باشد كه « لا يشغله شأن عن شأن »، شما نمي شود كه مشغول يك كاري باشيد و يك كاري كه مخالف اين كار است هر دويش را صد درصد داشته باشيد و هر دويش مورد تصديق پروردگار باشد. در حال ركوع كه حساس ترين عبادت است كه شش دانگ حواس انسان بايد به آن باشد، در آن حالت به زكات پرداختن مهم است، انسان هم به كار اجتماعي برسد، هم به كار عبادي فردي برسد اين نمونه است كه هر دو با هم انجام بشود. غير از دوازده معصوم عليهم الصلوة والسلام، شما يك نفر پيدا نمي كنيد كه يك چنين خصوصيتي داشته باشد، يعني هم در امور اجتماعي عادل باشد و دقيق آنچه خدا مي خواهد و تأييد مي  كند انجام بدهد و هم در امور عبادي، لذا اين چنين كسي را خدا، مثل امروزي براي پيشوايي و ولايت تعيين مي كند. « يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ » ، ببينيد توأم كرده، يك چنين فردي را خداي تعالي به عنوان وليّ شما مردم مسلمان قرار مي دهد، وليّ شما مردم مسلمان كيست؟ خداست، خدا جاي خود دارد، خيلي معلوم، روشن، بعد از آن پيغمبر صلي اله عليه و اله ، پيغمبر هم مشخص است براي هر مسلماني. پيغمبر معلوم است كه كيست و چيست و چه خصوصيتي دارد. حالا چرا نفرمود علي بن ابيطالب؟ به عللي، يكي براي حفظ قرآن از خطر تحريف، كه اين بحث مفصلي دارد و دوّم به خاطر اينكه ساير ائمه را شامل بشود يك نمونه اش كه علي بن ابيطالب در حال ركوع دارد زكات مي دهد و نمونه هاي ديگر با توضيحات حضرت رسول اكرم، يا در كتاب علي اينها بيان شده و همه اينها يك همچين خصوصيّتي دارند. از اعمالشان هم اين خصوصيّت پيداست. تا مي خواست يك بي عدالتي بشود، مي بينيم كه اينها از همه ي مناصب دنيا دست مي كشند كه مبادا يك بي عدالتي به وسيله آنها انجام بشود.

فراز سوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله  

بسمه تعالي……………………..حضرت آيت الله ابطحي در فراز ديگري از فرمايشاتشان درباره اهميت حديث شريف كساء فرمودند: پيغمبراكرم صلي الله عليه و اله خسته شده بود ، همه نظر با پيغمبر منفي داشتند ، اين خستگي مي آورد، نگوييد پيغمبر نبايد خسته بشود. ماها يك كلمه هم با بعضي از مخالفين نمي توانستيم صحبت كنيم، پيغمبر بود كه اين همه صحبت مي كرد، طبيعتاً خسته مي شد، يك روز آمد منزل فاطمه ي زهرا عليها سلام، فرمود: « اني لاجد في بدني ضعفا »، فاطمه من يك ضعفي در بدن خود احساس مي كنم، كساء يماني را كه مال يمن است بياور « فغطّيني به »، روي من بكش، خيلي عجيب است! حيف كه ما مسلمانها، ما شيعيان قدر اين راهنمايي ها را نمي دانيم. خدا مي داند من خودم هر وقت كه مريض مي شوم يك چيزي روي خودم مي كشم، مي گويم: يا فاطمة اغيثيني، خيلي مؤثر است، حالا مربوط به ايمان است، مربوط به اينست كه تا چه اندازه ببينم دست فاطمه زهرا دارد اين پتو را روي من مي كشد. كساء يماني را روي حضرت كشيد ، خودش مي گويد: « فصرت انظر اليه »، برگشتم نگاه كردم به پيغمبر، پيغمبري كه خسته شده، رنگش طبعاً يك خورده اي ممكن است تغيير كرده باشد، آثار خستگي از سر و صورتش ديده بشود، مي گويد نگاهش كردم « كأنّه البدر في ليلة تمامه و كماله »، مثل ماه شب چهارده مي درخشيد. ديگر مشغول خوشي شدند، حضرت امام حسن عليه السلام آمد،به مادر عرض كرد : بوي پدربزرگ را من مي شنوم، « اني اشمُّ عندك رائحة طيّبه كأنّها رائحة جدّي رسول اللّه صلي الله عليه و اله»، حالا اين اشمُّ چه معنا دارد، خيلي معنا دارد.« فقلت نعم »، گفتم بله، همين طور است. «انَّ جدّك تحت الكساء»، خدا لعنت كند آنهايي كه مي خواهند به هر وسيله اي كه هست اين فضيلت با اين بزرگي را از فاطمه زهرا سلام الله عليها بگيرند. حديث كساء سندش چطور؟ وضعش چطور؟ مگر يك كس ديگري مي تواند يك چنين كلماتي را رديف كند؟ « فما كانت الاّ ساعة » زماني نگذشت مگر يك چند دقيقه اي، امام حسين عليه السلام آمد. بعد علي بن ابيطالب عليه السلام، همه رفتند دور اين بزرگوار، دور حضرتش جمع شدند، حضرت هم عبا را روي سر همه شان كشيد ، حضرت زهرا سلام الله عليها هم آمد، جبرئيل گفت: خدايا مي شود من هم بروم با آنها ششمي شان بشوم؟ ششمي كه تو نمي تواني بشوي، خمسه طيّبه هستند، ولي برو ، برو يك هديه هم برايشان ببر، اين آيه را دو مرتبه برايشان بگو،  « إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً »؛ خداي تعالي فرمود كه: «اني ما خلقت سماء مبنيه و لا ارضاً مدحيّة و لا قمرا منيرا و لا شمسا مضيئة» ، خلاصه هيچ چيزي را خلق نكردم « الاّ لاجلكم و محبتكم» مگر به محبت شما پنج نفر.

فرازپنجم از فرمايشات حضرت آيت الله ابطحي در اولين جمعه سال ۱۴۲۷     

حضرت آيت الله ابطحي در فراز ديگري از فرمايشاتشان درباره تعليمات عالم ارواح فرمودند: « طبق روايات متواتر و متعدد شما ۲۰۰۰ سال نزد خاندان عصمت عليهم السلام درس خوانده ايد، حالا ممكن است بگوييد اين همه درس خواندن چه لزومي داشته. باور كنيد اگر سابقه قبلي نداشته باشيد و قبلا به شما تعليم نداده باشند و اينجا بخواهيد يك صفت رذيله اي را بفهميد بد است، بسيار مشكل و تقريبا محال است. اگر تعليمات خاندان عصمت نبود، اگر آن قوه دراكه اي كه خدا به ما داده نبود، ما هم مثل حيوانات بوديم. اگر شما مي توانيد به يك حيوان بدي يك صفتي را بفهمانيد، آن وقت مي توانيد بگوييد ۲۰۰۰ سال وقت لازم نبوده. اين كه الان مي بينيد زود متوجه مي شويد، بخاطر اين است كه قبلا يادتان داده اند، الان يادتان مي آيد، متذكر مي شويد. در قرآن زياد به كلمه ذكر برخورد مي كنيد.  ذكر يعني يادآوري، ولي ما يادمان نمي آيد واين را بدانيد اگر يادتان مي آمد اين نبوديد كه الان هستيد. اگر اين مطالب را قبلا به ما ياد نداده بودند الان ما با حيوانات هيچ فرقي نداشتيم. معظم له در بخش ديگري از فرمايشاتشان فرمودند: « يك عده مي خواهند خودشان را از خدا دور كنند، در همه چيز آمده اند يك چيز بدلي كنارش گذاشته اند، خدا مي فرمايد « وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا » بقرة/۳۲  اينها مي گويند ما غار نشين بوديم، خودمان با تجربه خودمان كم كم چيز ياد گرفتيم. خدا مي فرمايد من آدم را دفعتاً خلق كردم و همه شما نسل حضرت آدم هستيد. اينها مي گويند اجداد ما ميمون بوده . خدا مي گويد همه چيزتان من باشم، ما مي گوييم خدايا تو حوصله ما را سر مي بري همان شيطان بهتر ما را راهنمايي مي كند. تمام كارهايي كه شيطان به شما پيشنهاد مي كند اگر حساب كنيد، زحمت بيشتري دارد از آن چيزهايي كه خدا به شما پيشنهاد مي كند. خدا راحتي را براي شما مي خواهد، خدا رحمان است ، خدا رحيم است، خداي تعالي مي فرمايد « هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَ مَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَي النُّورِ » احزاب/۴۴ خدا بر ما صلوات مي فرستد تا از تاريكي ها به سوي نور خارجمان كند. معظم له در بخش پاياني بياناتشان فرمودند: ما اگر شرح جريان كربلا را خوب دقت كنيم مي بينيم عمر سعد به آخرت يقين ندارد، مي گويد اگر آخرتي بود توبه مي كنيم، حضرت سيدالشهداء به عمرسعد فرمودند:  تو از گندم ري نصيبت نمي شود، گفت من به جو ري هم راضي مي شوم. خداي نكرده ما يك وقت اينطور نباشيم. يكي را مي بينيد كه راه طولاني بين كربلا تا كوفه و تا شام را مي تازد تا سر مقدس سيدالشهداء را به نزد يزيد ببرد. بايد براي اين گريه كنيم كه اگر اين بزرگواران را در بين خودمان محترم جا مي داديم و از محضرشان استفاده مي كرديم الان بشريت به كجاها رسيده بود.»

فرازسوم از فرمايشات حضرت آيت الله ابطحي در اولين جمعه سال ۱۴۲۷  

حضرت آيت الله ابطحي در ادامه فرمايشاتشان درباره قرآن كريم فرمودند: « حروف قرآن را خداي تعالي خودش ايجاد و در كنار يكديگر قرار داده است،  لذا اين حروف بايد به بهترين زبان هاي عالم باشد و بهترين زبان هاي عالم در نزد پروردگار بر خلاف افكار منحرف ما مردم مسلمان، زبان عربي است. زبان خدا زبان عربي است، زبان پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله زبان عربي است، زبان علي بن ابيطالب عليه السلام زبان عربي است و بالاخره زبان حضرت بقية الله كه همه مان فداي مقدمش بشويم عربي است، ولي متاسفانه در زمان ما بهترين و كاملترين زبان از نظر ما زبان انگليسي است و واي برما كه اين قدر از صراط مستقيم فاصله گرفته ايم و اگر كسي زبان انگليسي بلد نباشد، بعضي بي سوادش مي دانند. اگر دقت كرده باشيد به وسايل مختلف مي خواهند شما را مجبور كنند كه زبان انگليسي بلد باشيد، از آن طرف اسلام به وسايل مختلف خواسته شما را مجبور كند كه زبان عربي بلد باشيد. يك مبارزه جدي بين مردم زمان ما با خدا و پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله شروع شده،  منتها ما متوجه نيستيم، مثل خيلي از چيزهاي ديگري كه درست درك نمي كنيم. خدا ما را مجبور كرده در نمازها روزي چند دقيقه با او به عربي صحبت كنيم و خودش هم با ما به عربي صحبت فرموده. ما هيچ اعتنا نمي كنيم. من نمي گويم زبان انگليسي بلد نباشيد، ولي وقت ما محدود است. شما ابتدا زبان عربي را خوب ياد بگيريد. قرآن را حفظ كنيد، كلام الهي را در ذهنتان بسپاريدف نمازتان را با توجه بخوانيد، بعد به سراغ زبان هاي غير مسلمانها برويد. معظم له در ادامه بحث نزول قرآن فرمودند: « نزول سوم و چهارم قرآن براي بشر بوده است كه در نزول سوم به زبان عربي نازل شد و در نزول چهارم بصورت تدريجي نازل گرديده . چون از آيه شريفه « فَإِنَّمَا يَسَّرْنَاهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ » دخان/۵۹  اين معنا استفاده مي شود كه قرآني در قلب مقدس پيغمبر اكرم بوده و حالا اين قرآن را آسانش كرديم « لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ » شايد ما انسانها متذكر شويم.»

فراز اول از فرمايشات حضرت آيت الله ابطحي در اولين جمعه سال ۱۴۲۷    

حضرت آيت الله ابطحی در اولين جمعه سال ۱۴۲۷ قمري در جمع سالكين الي الله در شهر مقدس قم، ضمن توضيح آياتي از قرآن كريم درباره نزول قرآن فرمودند: « نزول قرآن به اين معناست كه تعليماتي از ناحيه پروردگار كه علم مطلق و بي نهايت است، به اول شخص عالم خلقت حضرت رسول اكرم صلي الله عليه و اله داده شده و قلب مقدس رسول اكرم صلي الله عليه و اله وسعتي داشته كه كلمات خدا را در خود پذيرفته و كلمات خدا هم در قرآن وصف شده كه

«  قُلْ لَوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَاداً لِكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي وَ لَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَداً » كهف/۱۱۰  

و در آيه ديگري مي فرمايد: « وَ لَوْ أَنَّ مَا فِي الْأَرْضِ مِنْ شَجَرَةٍ أَقْلَامٌ وَ الْبَحْرُ يَمُدُّهُ مِنْ بَعْدِهِ سَبْعَةُ أَبْحُرٍ مَا نَفِدَتْ كَلِمَاتُ اللَّهِ » لقمان/۲۸  

اگر هفت دريا مثل اين درياي آزاد مركب شوند كلمات خدا را نمي توانند احصاء كنند. معظم له در توضيح معناي كلمه فرمودند: كلمات، مطالب و علومي است از ذات مقدس پروردگار بصورت كلمه و كلمه يعني وسيله اي كه علمي را از جايي به جايي منتقل كند . كلمة الله يعني چيزي كه علم الهي را به مخلوق منتقل كند. نزول اول قرآن همين بوده كه علم الهي بصورت معلوم و كلمه در قلب مقدس پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله وارد شده و مراحل نزول يكي پس از ديگري طي شده تا رسيده به زماني كه پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله به رسالت مبعوث گرديد. يعني در سن ۴۰ سالگي.»  معظم له در توضيح اين موضوع كه چرا پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله تا سن ۴۰ سالگي به رسالت مبعوث نگرديد، فرمودند: « خداي تعالي پيغمبر اكرم را ۴۰ سال در بين مردم جاهليت نگه داشت تا درباره رسول اكرم صلي الله عليه و اله دچار افراط و تفريط نشوند و او را كاملا بشناسند،  لذا خداي تعالي در قرآن مي فرمايد « قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَي وَ فُرَادَي ثُمَّ تَتَفَكَّرُوا مَا بِصَاحِبِكُمْ مِنْ جِنَّةٍ »  سبا/۴۷  فكر كنيد اين كسي كه با شما بوده ۴۰ سال با شما زندگي كرده، اين شخص كار مخفي نداشته، او را امين مي شناسيد، تا بحال يك دروغ نگفته، آن وقت در سن ۴۰ سالگي كه مردم معمولا عقلشان رشد مي كند بيايد دروغ بگويد، آن هم دروغ به خداي عظيم! و او را مجنون خطاب كنيد ؟»

بيانات حضرت آيت الله ابطحي در جمع سالكين الي الله در ماهشهر  

بسمه تعالي………………………حضرت آيت الله ابطحي طي ديداري كه از سالكين الي الله در ماهشهر داشتند ضمن قرائت آيه شريفه « إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يَحْزَنُونَ  » احقاف/۱۴  فرمودند: « مهمترين چيز براي يك بشر در هركاري استقامت و پشتكار داشتن است. اگر انسان نتواند پشتكارش را داشته باشد به تعبير علي بن ابيطالب عليه السلام « همج رعاء » است، « اتباع كل ناعق » دنبال هر صدايي حركت مي كند، با هر بادي مي لغزد. معظم له در توضيح آيه شريفه « إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ » فرمودند : رب انسان يا خداست و يا شيطان است. پدر و مادري كه شما را به طرف شيطان و كار شيطاني سوق مي دهند و يا استادي كه اهل گناه و معصيت باشد در واقع شما را تحت تربيت شيطان قرار مي دهند. انسان اگر بخواهد ربش خدا باشد، بايد از مربيان شيطاني اطاعت نكند. در روايات است كه براي يادگرفتن هر علمي، استادي براي خودتان انتخاب كنيد كه شما را با عملش به سوي خدا دعوت كند. در هر كاري ابتدا فكر كنيد كه آيا با انجام دادن آن كار تحت تربيت خدا واقع مي شويد يا تحت تربيت شيطان.» معظم له در بخش ديگري از فرمايشاتشان فرمودند: « كسي كه به مرحله يقظه وارد مي شود، اين « رَبُّنَا اللَّهُ » را گفته است. در مرحله توبه چون متعهد به انجام واجبات و ترك محرمات مي شود گفته اش را تثبيت نموده است.« ثُمَّ اسْتَقَامُوا » بعد استقامت كنيد. شما اگر يك روز يا يك ساعت براي شيطان كار كنيد، از اعتبار مسلمان بودن ساقط مي شويد. مثل اينكه يك سرباز ايراني در زمان جنگ تحميلي، يك ساعت براي صدام كار مي كرد كه مجازات چنين فردي اعدام بود.»

فراز پنجم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله   

بسمه تعالي………………حضرت آيه الله ابطحي در بخش پاياني فرمايشاتشان به توضيح ادامه آيات سوره مباركه محمد صلي الله عليه و اله پرداختند و فرمودند: « وَ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ آمَنُوا بِمَا نُزِّلَ عَلَي مُحَمَّدٍ وَ هُوَ الْحَقُّ مِنْ رَبِّهِمْ كَفَّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَ أَصْلَحَ بالَهُم » محمد/۲     شما بدانيد اگر امروز براي حضرت امام هادي و امام عسگري عليهما السلام اظهار محبت كرديد، چه جاناً، چه مالاً، خدا گناهان شما را مي آمرزد و همه كارهايتان را اصلاح مي كند. معظم له در بخش ديگري از بياناتشان به توضيح معناي ياري امام زمان عليه السلام پرداخته و فرمودند: در هفته گذشته فكر مي كردم،متوجه شدم كه اگر چه ياري امام زمان عليه السلام در اذهان اكثر ما اين است كه حضرت، ظهور بفرمايد و ما در پيش روي مباركش با دشمنان بجنگيم، ولي ياري آن حضرت قبل از ظهور كه بسيار مهم است و بايد از همين الان شروع بشود و سنگيني آن بر دوش شيعيان و مخصوصاً شما اهل تزكيه نفس مي باشد، برداشتن موانع از صراط مستقيم و بستن راههاي انحرافي است كه حضرت بقيةالله ارواحنافداه بايد بعد از ظهور اين موانع و دست اندازها را از بين ببرد تا همه مردم با سرعت بتوانند به سوي خدا حركت كنند. لذا ياري حضرت ولي عصر عليه السلام اينجا خيلي خودش را نشان مي دهد كه شماها بايد كوشش كنيد راههاي انحرافي كه افراد را به مقصد نمي رساند، يا ببنديد و يا اگر نمي توانيد، لا اقل به مردم اطلاع بدهيد ، تذكر بدهيد كه « اين ره كه تو مي روي به جهنم است »، اين راه نيست . چون متاسفانه اكثر مردم طرفدار اين راههاي انحرافي هستند . معظم له در پايان فرمايشاتشان از خداي تعالي خواستند كه اين بلاهاي عظيم و غيبت امام عصر عليه السلام را به خاطر امام زمان و خاندان عصمت پايان مرحمت فرمايد .

فراز سوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله

بسمه تعالي………………حضرت آيت الله ابطحي در بخش ديگري از فرمايشاتشان به توضيح آياتي از سوره محمد صلي الله عليه و اله كه در ابتداي مجلس قرائت شد پرداخته و تطابق اين آيات را با حوادث روز بسيار عجيب و مناسب دانستند.  معظم له در توضيح آيه شريفه « اَلَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ أَضَلَّ أَعْمَالَهُم » محمد/۲ فرمودند:  كساني هستند كه راه خدا را مي بندند ، راه خدا چه كسي است؟ در دعاي ندبه خوانديد و خداي تعالي هم در قرآن فرموده : « قُلْ مَا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِلَّا مَنْ شَاءَ أَنْ يَتَّخِذَ إِلَي رَبِّهِ سَبِيلاً » فرقان/۵۸ اي پيامبر، بگو من اجر و مزدي كه از شما خواستم براي كساني است كه بخواهند راهي بسوي خدا پيدا كنند. حرم مطهر امام هادي و امام عسگري عليهماالسلام را خراب مي كنند كه صد عن سبيل الله كنند.«أَضَلَّ أَعْمَالَهُم» محمد/۲ ، راه را گم كرده واشتباه كرده اند. معظم له در ادامه فرمايشاتشان بشارتي به دوستان امام عصر عليه السلام داده و فرمودند: با وجود اينكه مي دانم خيلي قلبهايتان داغدار و محزون است، چون قلب عالم امكان محزون است، ولي اين بشارت را به شما مي دهم: كه اگر در قبل از انقلاب در ممالك اسلامي اسمي از شيعه برده مي شد كسي آن قدر متوجه نمي گرديد و شيعه شناخته شده نبود، ولي بعد از انقلاب اسلامي ايران كه من سفري به مكه داشتم، ديدم پرفروش ترين كتابها در مكه و مدينه كتابهاي مربوط به امام زمان عليه السلام است. نه تنها نام تشيع و مذهب شيعه، بلكه نام امام عصر ارواحنافداه در تمام دنيا پخش شده بود و بخصوص با جنگ تحميلي عراق عليه ايران كه ۴۵ درصد اخبار روز دنيا را در آن وقت به خود اختصاص داده بود مردم دنيا بيشتر به اين مملكت متوجه شدند كه يك عالم، يك فقيه كه بالاترين منصبش اين است كه نائب امام زمان عليه السلام باشد، قيام كرده و با اظهار قدرت رژيم شاهنشاهي را سرنگون ساخته و خودش وليّ امر مسلمين شده است. اين امام زمان كيست كه نايبش اين كارها را كرده و لذا درباره مذهب تشيع به تحقيق و مطالعه پرداخته اند.

فراز اول از بیانات بسيار مهم حضرت آیت الله ابطحی درباره هتك حرمت به حرم امام هادي و امام عسگري عليهما السلام در جمع سالکین الی الله    

بسمه تعالي………………حضرت آيت الله ابطحي مدظله العالي در جمعه آخر ماه محرم الحرام در جمع سالكين الي الله و عزاداران اهانت به ساحت مقدس معصومين عليهم السلام،  ضمن قرائت آيه شريفه « وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُواأَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ » شعراء/۲۲۸  و عرض تسليت به محضر مبارك صاحب آن روضه منوره ، حضرت بقية الله عليه السلام فرمودند: « شنيدن اين جريان، قلوب مسلمين و شيعيان علي بن ابيطالب عليه السلام را به درد آورد و خداي تعالي وعده فرموده كه جواب اين دشمنان را هرچه زودتر بدهد و اجازه مي دهد كه آنها خودشان را نشان دهند تا شيعيان ، دوستانشان را از دشمنان تشخيص دهند، « لِيَمِيزَ اللَّهُ الْخَبِيثَ مِنَ الطَّيِّبِ ».انفال/۳۸ يك روز اهانت به رسول اكرم صلي الله عليه و اله كردند، ديدند مردم مسلمان همبستگي شان با يكديگر بيشتر شد. شيعه و سنّي همه قيام كردند. دشمنان فهميدند از اين راه نمي توانند مسلمانان را از پا درآورند. گفتند بايد تفرقه انداخت و حكومت كرد. لذا فكر كردند، اگر قبر مطهر اميرالمومنين عليه السلام را صدمه بزنند، هم شيعه، علي عليه السلام را خليفه پيامبر مي داند، هم اهل سنت . حرم حضرت سيدالشهداء عليه السلام را اگر صدمه بزنند، باز اهل سنت امام حسين عليه السلام را فرزند پيامبر صلي الله عليه و اله مي دانند. قبور چهار امام بقيع را هم كه قبلا خراب كرده بودند، به قبر مطهر حضرت رضا عليه السلام هم كه عاشقان، پروانه وار دورش مي چرخند دسترسي ندارند. لذا قبر مطهر امام هادي و امام عسگري عليهما السلام را مورد هجوم و حمله قرار دادند.»

فراز چهارم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در دفتر قم        

بسمه تعالي……………… حضرت آيت الله ابطحي در بخش ديگري از فرمايشاتشان به توضيح آياتي كه در ابتداي مجلس قرائت فرمودند پرداخته و عنوان نمودند: « خداي تعالي مي فرمايد: « وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّي نَعْلَمَ الْمُجَاهِدِينَ مِنْكُمْ وَ الصَّابِرِينَ وَ نَبْلُوَا أَخْبَارَكُمْ » محمد/۳۲  شما را در يك آزمايش سختي قرارتان مي دهيم تا اينكه مجاهدين و صابرين از شما مشخص شوند. امتحانات الهي براي اين نيست كه بر علم خدا در خصوص حالات شما چيزي اضافه شود، چون علم خدا عين ذات خداست و ذات خدا كم و زياد نمي شود. بلكه براي اين است كه « لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً » ملك/3 خدا به شما بفهماند كه كداميك از شما بهتر عمل مي كنيد. اينكه در آيه شريفه بصورت جمع مي فرمايد: « نَعْلَمَ » يعني ما بدانيم، به اين دليل است كه خداي تعالي بخشي از علم را به معصومين عليهم السلام نداده است. خداي تعالي مي فرمايد: « وَ قُلْ اِعْمَلُوا فَسَيَرَي اللَّهُ عَمَلَكُمْ وَ رَسُولُهُ وَ الْمُؤْمِنُونَ » توبه/ ۱۰۵ معصومين عليهم السلام اعمال ما را مي بينند و همين امروز در دعاي ندبه خوانديد كه « و اودعته علم ما كان وما يكون الي انقضاء خلقك»  خداي تعالي علم گذشته و آنچه بوده و آنچه خواهد بود به پيغمبر عنايت كرده، ولي بخشي از علم كه مربوط به غيب و آينده است به آنها داده نشده است. چون بداء شاملش مي شود و علت بداء هم اختياري است كه در دست ماست. خداي تعالي مي خواهد به شما و مربيان شما بفهماند كه صابرين و مجاهدين چه كساني هستند و حتي پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله هم بدليل اختياري كه در دست ماست نمي داند كه مثلا قرار است فلان شخص در جنگ احد از دشمن فرار كند. معظم له در توضيح معناي اختيار فرمودند: « وَ قَالَتِ الْيَهُودُ يَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ» مائده/۶۵ يهود گفتند دست خدا بسته است. چون خدا مي داند كه مثلا شما آدم بدي خواهي شد و بايد همينطور هم بشود. و حال اينكه آن ولدالزنايي كه خبيث ترين وضع را دارد با اختيار خودش مي تواند بهترين افراد باشد، اگر غير از اين باشد او ديگر تقصيري ندارد. پس اختيار عمل در دست ماست و ملاي رومي هم مي گويد: اين كه گويي اين كنم يا آن كنم……………….. خود دليل اختيار است اي صنم. »

فراز دوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در دفتر قم      

بسمه تعالي……………… حضرت آيت الله ابطحي مدظله العالي در بخش ديگري از فرمايشاتشان درباره واژه هاي تحريف شده فرمودند:« بعضي از واژه ها از نظر قرآن خيلي پر اهميتند ولي از نظر ما زياد اهميت ندارند، چون تحريف شده اند و در ذهن ما چيز ديگري غير از حقيقت قرار گرفته است. يكي از اين واژه ها صبر است. اگر يك نفر منتظر كسي باشد و به او بگويند صبر كن تا بيايد، معناي صبر از نظر ما در اينجا اينست كه بيكار بايست و جايي نرو. همين اندازه بيشتر از معناي صبر در تمام كارها در ذهن ما رسوخ نكرده است. معظم له در ادامه توضيح واژه صبر فرمودند: شما اگر به كتب لغت مراجعه كنيد در معناي صبر نوشته اند: شكيبايي، ايستادگي در برابر مشكلات، تحمل مشكلات در راه رسيدن به مقصد. مثلا شما مسافرتي مي رويد و در راه به مشكلاتي برخورد مي كنيد. تحمل اين مشكلات تا رسيدن به مقصد صبر است. اينكه فردي در خانه بخوابد و گاهي كه چرتش پاره مي شود بگويد « اللهم عجل لوليك الفرج » اين معناي انتظار فرج نيست، صبر يعني حركت كن. طبعا وقتي امر به معروف و نهي از منكر كردي و در مقابل كفار ايستادگي نمودي آنها روي تو فشار مي آورند، اذيتت مي كنند. اينجا صبر كن يعني از پا ننشين، فرار نكن، كوتاه نيا، اين معني صبر است. شما در زمان غيبت بايد صبر كنيد. معناي صبر در اينجا يعني حركت كنيد، جاده را براي ظهور صاف كنيد. براي رسيدن به مقصد مردم را وادار به صبركنيد. قوم بني اسرائيل به حضرت موسي گفتند تو برو با خدا، دو نفري مصر را فتح كنيد، « إِنَّا هَاهُنَا قَاعِدُونَ » مائده/ ۲۵  ما اينجا نشسته ايم. منتظريم. صبر مي كنيم.خداي تعالي ۴۰ سال آنها را در بيابان سرگردان كرد و به مصر راهشان نداد.»

فراز پنجم از فرمايشات حضرت آيت الله ابطحي در جلسه تخصصي مرحله يقظه

بسمه تعالي………………………..حضرت آيت الله ابطحي در بخش ديگري از فرمايشاتشان فرمودند : فكر نكنيد بعد از ورود به اين مراحل خوابهاي خوب مي بينيد و يا مكاشفات و مشاهداتي خواهيد داشت . اينها مثل شكلاتي است كه در هواپيما به مسافرين مي دهند و خدا هم ميزبان بسيار بامحبتي است كه از شما پذيرايي مي كند . ولي اگر هدف كسي اين باشد كه هواپيماي گران قيمت را بخاطر شكلات سوار شود و رسيدن به مقصد هدفش نباشد ، اين فرد از نظر ما ديوانه است . و متاسفانه اين فكر را صوفيه در اذهان ما فرو كرده اند كه فكر مي كنند معناي سير و سلوك، داشتن خواب و مكاشفه است . شما بايد شش دانگ حواستان و فكرتان روي اين باشد كه صفات رذيله نداشته باشيد ، از دنيا استفاده كنيد ولي محبت به دنيا نداشته باشيد. معظم له در توضيح معناي مكاشفه فرمودند: مكاشفه حالتي است بين خواب و بيداري كه چشم به خواب رفته ولي گوش هنوز بيدار است و مي شنود و در آن حالت چيزهايي را فرد مي بيند. چرا شما كه اهل محبت به امام زمان عليه السلام هستيد ايشان را در خواب يا مكاشفه ببينيد؟ كاري كنيد كه حضرت اراده بفرمايد تا در بيداري به محضرش مشرف شويد. چرا شما خواب حضرت سيدالشهداء عليه السلام را ببينيد؟ مثل ابراهيم مجاب مقابل ضريح مقدسش بايست، سوال بكن و مستقيم جوابت را بگير. از اين بالاتر كاري كن كه آن حقيقتي كه مي خواهند با كلام و امواج هوا به گوش تو برسانند، در قلبت القاء‌ كنند. مشاهده هم حالتي است كه شما پيغمبر و ائمه عليهم الصلوة و السلام را مي بينيد. ولي اگر روحياتت به روحيات پيغمبر صلي الله عليه و اله شباهت نداشته باشد ، اين ديدن فايده اي برايت ندارد. در زمان پيغمبر صلي الله عليه و اله خيلي از منافقين بودند كه هر روز آن حضرت را مي ديدند ولي چون صفات رذيله داشتند اين ديدن نفعي به حالشان نداشت. خواب و مكاشفه خوب، تنها فايده اي كه دارد شما را به ادامه مسيري كه در آن در حال حركت هستيد تشويق مي كند، مثل همان شكلاتي كه در هواپيما به شما داده اند. شما كه در مرحله يقظه هستيد از پله هاي اين هواپيما بالا رفته ايد و ان شاالله با بيداري كامل حركت مي كنيد و با ياري حضرت موسي بن جعفر عليه السلام و ساير ائمه عليهم السلام بخصوص حضرت بقية الله ارواحنا فداه به مقصد برسيد. 

فراز سوم از فرمايشات حضرت آيت الله ابطحي در جلسه تخصصي مرحله يقظه         

بسمه تعالي………………………..حضرت آيت الله ابطحي در بخش ديگري از فرمايشاتشان درباره بيداري فرمودند :علامت بيداري شما اين است كه تعهد مي كنيد به هيچ وجه گناه نكنيد . اگر به يك فرد بيدار بگويند: دست از برنامه و راهت بكش، در مقابل به تو خانه و ماشين و سرمايه مي دهيم، او در مقابل مي گويد : همه اينها تمام شدني است ولي « وَ مَا عِنْدَ اللَّهِ بَاقٍ » نحل/۹۷  آنچه كه در نزد خداست باقي ماندني است « هُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ » بعد خدا مي فرمايد: «أُولَئِكَ عَلَي هُدًي مِنْ رَبِّهِم» لقمان/۵و۶  اينهايي كه يقين به آخرت دارند از طرف پروردگارشان هدايت مي شوند . اگر مي خواهيد خدا دستتان را بگيرد، بايد يقين به آخرت داشته باشيد . اگر نهايت عمر شما در دنيا صد وبيست سال هم باشد در مقابل، خداي تعالي مي فرمايد: « خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً » طلاق/۱۲ در آخرت هميشه خواهيد بود . كسي كه حاضر شود زندگي ابدي آن هم پر از نعمت را بدهد و زندگي دنيا را در مقابلش بگيرد ، اين آدم خواب است . چيزي كه من براي شما مي ترسم اين است كه مبادا دو مرتبه خوابتان ببرد و حواستان پرت شود . شيطان بيكار ننشسته، مي آيد و شما را چرتي مي كند . در همان مرحله عبوديت هم يقظه لازم است، چون اگر آنجا خوابتان ببرد شيطان زمينتان مي زند  .         

فراز اول از فرمايشات حضرت آيت الله ابطحي  در جلسه تخصصي مرحله يقظه 

بسمه تعالي………………………..حضرت آيت الله ابطحي مدظله العالي در جلسه تخصصي مرحله يقظه در شب ميلاد مسعود حضرت موسي بن جعفر عليه السلام ضمن تبريك اين عيد سعيد فرمودند: اميدواريم مزد زحمات شما بيداري از غفلتهايي باشد كه اكثريت مردم كره زمين به آن دچارند كه « أَكْثَرَهُمْ لَا يَعْلَمُونَ » يونس/۵۶  و « أَكْثَرَهُمْ لَا يَشْكُرُونَ » يونس/۶۱ . معظم له در ادامه فرمايشاتشان به بيان اهميت اعتقادات پرداخته و فرمودند : زير بناي تمام مراحل تزكيه نفس در همه موارد اعتقادات صحيح است . در زمان ما متاسفانه چون از زمان ظهور اسلام فاصله پيدا كرده ايم، اعتقادات مردم را بعضي از دشمنان منحرف كرده اند . يعني پس از بني اميه كه بني العباس روي كار آمدند، از تجربيات گذشتگان درس گرفتند و به روش بني اميه كه مستقيم مي خواستند ريشه دين را بزنند عمل ننمودند، بلكه به تحريف دين و منحرف نمودن آن به روشهاي مختلف پرداختند . يكي از اين روشها ترجمه كتب فلسفه يونان به عربي بود كه مردم را  در باب معارف سر گرم فلسفه نمودند . درباره احكام نيز چهار مجتهد در مقابل امام صادق و امام كاظم عليهما السلام عَلَم نمودند و مردم را به بهانه هاي مختلف مجبور مي كردند تا احكامشان را از آنها ياد بگيرند .

فراز چهارم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله  در دفتر تهران   

بسمه تعالي………………………..حضرت آيت الله ابطحي مدظله العالي در ادامه فرمايشاتشان درباره خرافات فرمودند: دين امروز آن قدر از نظر ما پايين آمده كه بقول يكي از دانشمندان غربي،  دين بين خرافات و علم قرار گرفته است. امروز اگر مي گويند كسي تحصيل علم زبان مي كند، زبان انگليسي را منظور مي كنند وحال آنكه زبان دين ما، زبان خدا و زبان نماز، زبان عربي است. در زمان ما اگر سخني از قول سقراط  و افلاطون و فلاسفه بزرگ نقل شود ، بشدت مورد توجه قرار مي گيرد، اما اگر مطلبي را گفتيم كه در قرآن به صراحت بيان شده ، زياد باور نمي كنند. اگر حرفي از علم به ميان آيد، ذهنها به سمت علوم مادي مي رود كه تمامش فرضياتي بيش نيست و توجهي به فرمايشات ائمه اطهار عليهم السلام نمي شود. اين مسائل و مشكلات كه همه تاسف بار است به اين جهت بوجود آمده كه ما به قرآن عمل نكرديم، به كلمات اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام دقت نكرديم. اگر كتاب آيين دوست يابي كه نوشته يك آمريكايي است و در آن 6 راه منحصر بفرد براي كسب محبوبيت نزد ديگران تعليم داده و 5 مليون نسخه از آن منتشر گرديده است ، من در كتاب اتحاد و دوستي 32 راه براي ايجاد محبوبيت از آيات قرآن و روايات اهل بيت عليهم السلام استخراج كردم كه آن 6 راه هم جزو اين ۳۲ تاست. من در آنجا نوشتم كه مسلمانها مثل گدايي هستند كه روي گنج بزرگي خوابيده باشند و دستشان را به طرف ديگران دراز كرده باشند و بخواهند از آنها صدقه بگيرند.

فراز دوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله  در دفتر تهران      

بسمه تعالي………………………..حضرت آيت الله ابطحي مدظله العالي در بخش ديگري از فرمايشاتشان درباره خرافات فرمودند: يكي از امتيازات زمان غيبت و بخصوص اين اواخر اين است كه فهم مردم بالا رفته است. اگر به شما اصرار كردند كه سيزده بدر برويد، شما بگوييد: توجيه عاقلانه اي براي ما بكنيد، فايده اي ولو جزئي برايش در نظر بگيريد تا ما هم بياييم. ولي آنچه كه ما مي بينيم جز دعوا و گناه و اذيت و آزار مردم چيز ديگري ندارد. همين سفره هفت سين، چه فايده اي دارد؟ چه فعلي انجام مي دهد؟ اگر خدا مي خواهد بوسيله اين ۷ تا سين خوشبختتان كند، بايد در قرآن و يا روايات فرموده باشند كه مثلا موقع تحويل سال، هفت تا سين جلوي چشمتتان باشد تا خوشبخت شويد ولي نفرموده اند. اگر رسومات و سنتهاي گذشتگان است، همان اقوامي كه اين رسومات را داشتند، يكي از رسم هايشان اين بوده كه در روز ۱۳ فروردين، پيغمبرشان را كه آنها را از عبادت بتهاي دوازده گانه نهي مي كرد، كشتند و او را در چاه انداختند. در تفسير برهان ببينيد ائمه اطهار عليهم السلام درباره اصحاب رس چه فرموده اند. اگر هم يكي دو جا بوي تاييد از فرمايشات ائمه عليهم السلام مي آيد، من باب تقيه بوده است. چون هارون الرشيد وقتي به ايران آمد و اين رسومات را ديد و غالبا خلفا و قدرتمندان از هديه آوردن و تعظيم كردن خوششان مي آمد، از اين رسم استقبال كرد و حضرت موسي بن جعفر عليه السلام را وادار نمود كه شما بايد عيد نوروز بنشينيد و مردم به شما تبريك بگويند. و الا ما در دستورات ديني داريم كه هر جا كلام امام عليه السلام موافق دشمن بود و در مقابل، درباره همان مطلب، مخالف دشمن سخني فرموده باشند ،‌آن كلام موافق، تقيه بوده است.

فراز پنجم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله  در مشهد مقدس 

بسمه تعالي……………………….معظم له در بخش پاياني فرمايشاتشان فرمودند: چند روز ديگر اربعين سيد الشهداء عليه السلام است، شهادت پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله است، شهادت امام مجتبي عليه السلام است، شهادت حضرت علي بن موسي الرضا عليه السلام است ، قبر مطهر امام هادي و امام عسگري و حضرت نرجس خاتون و حضرت حكيمه خاتون عليهم السلام و از همه مهمتر خانه حضرت بقية الله ارواحنا فداه خراب شده و هنوز درستش نكرده ايد! آن وقت عيد نوروز مي گيريد و به يكديگر تبريك مي گوييد؟ اين همان چيزي است كه دشمن مي خواهد كه شما را كم كم از افكار ديني و مذهبي بيرون بياورد. شما فرض كنيد امروز كه جمعه است اگر حضرت بقية الله ارواحنا فداه تشريف بياورد، آيا مردم بيشتر به فكر او هستند يا به فكر عيد نوروزشان؟ اگر هم روز اول فروردين خواستيد ديد و بازديد بكنيد اشكالي ندارد ولي تبريك گفتن و شاد بودن و فراموش كردن از شعائر اسلامي در شرايطي كه با روز اربعين مطابق شده كار درستي نيست. معظم له در ادامه فرمايشاتشان درباره رعايت ادب فرمودند: اين دعاي ندبه اي كه شما در جلساتتان مي خوانيد جاي ديگري پيدا نمي شود كه وقتي خطاب به حضرت بقية الله ارواحنا فداه مي شود، همه بايستند و اشكشان جاري باشد و رعايت ادب حضور را در محضر حضرت ولي عصر عليه السلام بنمايند. من دعاي ندبه خواني را ديدم كه پايش را روي هم انداخته بود و سيگار مي كشيد و با آواز دعاي ندبه را مي خواند. اين وضع با حال يك عاشق كه به معشوقش مي گويد: پدر و مادرم به قربانت، جانم به قربانت، جور در نمي آيد. شما امام زمانتان را با چشم دل مي بينيد، شما به جايي رسيده ايد كه بدانيد امامتان به شما احاطه دارد و شما در محضرش هستيد. در مقابل ائمه ديگر چون بدن مقدسشان در عرش است آن تواضع بدني لزومي ندارد، اگر چه تواضع روحي بايد باشد . در خصوص حضرت بقية الله ارواحنا فداه چون بدن مقدسشان در بين ماست خيلي بايد رعايت ادب حضورش بشود. ادب هم فقط اين نيست كه در مقابل حضرت بايستيم، بلكه هرچه فرمودند بايد انجام دهيم. معظم له درباره آداب معاشرت با يكديگر فرمودند: « المومن مالوف» مومن اهل الفت است. امام عليه السلام مي فرمايد: خيري در كسي كه با مردم الفت نگيرد و الفت مردم را نپذيرد وجود ندارد. رهبانيت و انزوا در دين اسلام نهي شده است. لذا نسبت به هم ادب را رعايت كنيد و هر كه را تقوا و علمش بيشتر است بيشتر احترام نماييد. البته منظور از علم، علمي است كه خداي تعالي تاييد نموده و پيغمبراكرم صلي الله عليه و اله نيز فرموده « طلب العلم فريضة علي كل مسلم و مسلمة»  طلب علم بر هر مرد و زن مسلماني واجب است، همان علمي كه فرموده اند: « انما العلم ثلاثة» و شامل تزكيه نفس، اعتقادات و اجكام مي شود. اميدواريم كه خداي تعالي همه ما را از خرافات و انحرافات حفظ فرمايد و همه مان لايق محضر حضرت بقية الله ارواحنا فداه باشيم.

فراز سوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله  در مشهد مقدس   

بسمه تعالي……………………….معظم له در فراز  ديگري از فرمايشاتشان درباره رعايت آداب فرمودند: بعد از رعايت ادب در محضر پروردگار و معصومين عليهم السلام نوبت مي رسد به پدر و مادر كه با آنها چطور رفتار كنيم و ادب آنها را چگونه رعايت كنيم. آيات شريفه قرآن در اين ارتباط مي فرمايد « وَ اخْفِضْ لَهُمَا جَنَاحَ الذُّلِّ مِنَ الرَّحْمَةِ وَ قُلْ رَبِّ اِرْحَمْهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيراً » اسراء/۲۵  در مقابل پدر و مادر مانند كبوتري كه بالهايش را پهن كرده باشد و آنچنان كوچكي كرده كه حركتي  نداشته باشد، بايد رعايت ادب را بنمايي . به زور هم نبايد خودت را وادار به احترام كني. چون مي فرمايد « مِنَ الرَّحْمَةِ» . با مهرباني قلبي احترامشان كن .« قُلْ رَبِّ اِرْحَمْهُمَا » با خودت بگو خدايا به پدر و مادرم مهرباني كن، اينها زماني كه من بچه بودم خيلي به من مهرباني كردند . در دعاها هست « اجزهما بالاحسان احسانا و بالسيئات غفرانا» . ببينيد چه قدر ادب را رعايت فرموده اند كه مشغول دعا براي پدر ومادر شده اند . فقط پدر و مادر صالح هم منظور نبوده اند، هر پدر و مادري حتي اگر مشرك يا كافر هم بودند احترامشان لازم است . مگر اينكه اصرار كنند مشرك شوي يا بت پرست شوي كه در اين موارد خداي تعالي استثناء فرموده و اجازه فرموده كه اطاعتشان را نكني . « وَ إِنْ جَاهَدَاكَ لِتُشْرِكَ بِي مَا لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ فَلَا تُطِعْهُمَا » عنكبوت/۹  اگر اصرار كردند كه گناه بكن، مخالفت خدا را بكن و اطاعت پدر و مادر را بر خدا ترجيح بده، اينجا «  فَلَا تُطِعْهُمَا ». اطاعتشان نكن « فَلَا تَقُلْ لَهُمَا أُفٍّ » اسراء/۲۴ . به آنها اف هم نگو . در روايت امام عليه السلام مي فرمايد : اگر از اف بي احترامي كمتري بود خدا آن را مي فرمود . اگر پدرتان حتي براي مرتبه دهم مي خواهد قضيه اي را براي شما تعريف كند نگوييد: اف، چقدر حرف مي زند. همين اف را اگر گفتيد، نهي الهي را كه گناه است انجام داده ايد. در روايت دارد كه « الآباء ثلاثة » پدر و مادر سه تا هستند: اول پدر ومادر خودتان، دوم پدر و مادر همسر و سوم استاد اخلاق است . اين تبليغات كه مي گويند مادر زن، دشمن تو است، اينها حرف شيطان است . اكثر نزاعها و جدالهاي خانوادگي مربوط به همين موضوع است كه اگر طبق دستور اسلام هيچ فرقي بين مادر خودتان و مادر زنتان نگذاريد، به نظر من ۵۰ درصد اين اختلافات رفع مي شود .

فراز اول از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله  در مشهد مقدس    

بسمه تعالي……………………….حضرت آيت الله ابطحي مدظله العالي در روز جمعه مورخ ۱۶ صفر ۱۴۲۷ در جمع سالكين الي الله و در مشهد مقدس در توضيح واژه هاي تحريف شده فرمودند : يكي از واژه هاي تحريف شده كه در بين ما به اشتباه از آن استفاده مي شود كلمه ادب است. ادب در لغت عربي به معناي قرار دادن و استفاده كردن هر چيزي در جاي خودش است . به ادبيات زبان، ادبيات مي گويند چون كسي كه ادبيات را خوب بلد است ، هيچ گاه فاعل را منصوب و مفعول را مرفوع نمي خواند . ادبيات در زبان يعني هر كلمه اي را در جاي خود استفاده كردن و رعايت نمودن مخرج حروف در هنگام ادا نمودن كلمات. مثلا اگر شما در نماز صمد را با صاد بخوانيد ، به معني موجودي است كه جوف ندارد و از اسماء بسيار بلند مرتبه خداي تعالي است ولي اگر با سين تلفظ شود معناي خوبي ندارد . معظم له در ادامه توضيح معناي واژه ادب فرمودند: وقتي خداي تعالي با انسان صحبت مي فرمايد، بايد كمال ادب را رعايت كرد . هر چه خضوع داريد بايد اظهار كنيد، دو زانو بنشينيد و حرف نزنيد و كلام الهي را گوش دهيد. اينها حداقل رعايت ادب در مقابل پروردگار متعال است . حداكثرش اين است كه انسان قالب تهي كند و آب بشود . جايي كه همام در آن خطبه معروف امير المومنين عليه السلام كه اوصاف متقين را بيان مي فرمايند، پس از شنيدن كلام علي عليه السلام فريادي مي زند و جانش در همان فريادش بيرون مي آيد، كلام خدا بايد چه بكند ؟ البته بعضي از بزرگان گفته اند : همين غفلت ما خودش نعمتي است، به جهت اينكه اگر غفلت نداشته باشيم و خدا را از رگ گردن به خود نزديكتر بدانيم و دائما متوجه او باشيم به هيچ كار ديگري نمي توانيم توجه كنيم.

فراز چهارم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله  در مشهد مقدس

بسمه تعالي…………………………….معظم له در فراز ديگري از فرمايشاتشان درباره معرفت به پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله فرمودند: متاسفانه در زماني واقع شده ايم كه هنوز در دنيا عده اي هستند كه معرفت به مقام رسول اكرم صلي الله عليه و اله ندارند . بعضي از نويسندگان نادان بي مطالعه مي گويند: وقتي پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله در غار حراء بود و جبرئيل خدمت حضرت رسيد ، آن حضرت هيچ چيز بلد نبود و تازه آنجا شروع كرد به چيز ياد گرفتن . رواياتي از ناحيه اهل سنت و شيعه رسيده كه اول چيزي كه خداي تعالي خلق فرمود روح مقدس رسول اكرم صلي الله عليه و اله بود ، و در همان لحظه يعني همانجا كه آن روح مقدس و آن قوه دراكه عجيب خلق گرديد، تمام علم پروردگار كه در مخلوق بايد پياده بشود به او عنايت شد . « وَ وَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَي » ضحي/۷ البته معناي اين آيه اين نيست كه مدتي پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله گمراه بود و چيزي بلد نبود، در همان لحظه ، همه علوم به ايشان عنايت شد . علي بن ابيطالب و ساير معصومين عليهم السلام هم همينطور . چون فرموده اند « كلّنا واحد ». رواياتي هست كه ائمه اطهار عليهم السلام فرموده اند: «فسبّحنا فسبّحت الملائكة » ما تسبيح كرديم، پس ملائكه تسبيح كردند و فرموده اند: « بنا عُبِد الله، بنا عُرِف الله » بوسيله ما خدا بندگي شد، بوسيله ما خداي تعالي شناخته شد . ائمه اطهار و حضرت زهرا عليهم السلام بجز نبوت، از نظر علم و عصمت مساوي با پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله هستند و معناي نبوت، ارتباط پيامبر با خداي تعالي در زمينه امور ديني است كه همه آنچه براي بشر لازم بود، بر پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله نازل شد و ائمه اطهار عليهم السلام ناشر همان مطالب بودند. يك باب از كتاب بحار الانوار روايات مربوط به اين موضوع است و در كتاب ينابيع المودة كه يك سنّي نوشته ، يك فصل مهمش به اين موضوع اختصاص دارد . شيخ سليمان حنفي سنّي استدلالي از قرآن كرده كه در آيه شريفه « إِنْ كَانَ لِلرَّحْمنِ وَلَدٌ فَأَنَا أَوَّلُ الْعَابِدِينَ » زخرف/۸۱ خداي تعالي مي فرمايد : بگو اگر براي خدا مي خواست فرزندي باشد ، من اول عابد هستم . اول عابد يعني اول مخلوق . چون همه مخلوقات و موجوداتي كه در عالم هستند يك عبادت تكويني دارند كه مجبور به انجامش هستند ، مثل گردش خورشيد و ماه كه خداي تعالي امر فرموده كه اين طور حركت كنند و آنها هم اطاعت مي كنند . البته عبادت تشريعي هم داريم كه از روي اختيار انجام مي شود و اجر و مزد بيشتري دارد . اين پيغمبر با اين عظمت آمده بين مردم دنيا، ۶۳ سال زندگي كرده، ۴۰ سالش را اجازه نداشته صحبتي بكند ، فقط عمل مي كرده، ۲۳ سال ديگر حرف زده ، آن هم از جانب خدا ، « وَ مَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَي إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَي » نجم/۳و۴ . 

فراز دوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله  در مشهد مقدس 

بسمه تعالي…………………………….معظم له در بخش ديگري از فرمايشاتشان فرمودند: گناه ابولبابه كه خود را به ستون توبه بست و ثلث از اموالش را صدقه داد تا توبه اش پذيرفته شد، اين بود كه در مقابل جمعي از يهودي ها كه براي اسلام آوردن خدمت پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله رسيده بودند، اشاره اي كرد كه به آنها بفهماند اگر اسلام بياورند، كشته خواهند شد و آن يهودي ها در اسلام آوردنشان سست شدند. شما هم اگر خداي ناكرده، با اعمالتان، با حركاتتان، با مسامحه در انجام امور ديني تان، با بي توجهي به نماز اول وقتتان، باعث سست شدن زن و فرزند و اطرافيانتان نسبت به اسلام و راهتان شويد گناه بسيار بزرگي مرتكب شده ايد و بايد به همان شدت توبه كنيد. ابولبابه از گناهي كه انجام داد بسيار مضطرب شد و آن قدر خود را به ستون توبه بست و از خدا طلب مغفرت كرد تا آيه اي نازل گرديد و توبه اش پذيرفته شد. يك مومن وقتي مرتكب گناهي مي شود، آن چنان بايد مضطرب شود كه مبادا خداي تعالي به من غضب كند و آن چنان بايد به خود بلرزد كه در اولين فرصت خودش را به مسجدي برساند و دو ركعت نماز توبه بخواند و استغفار كند، شايد خدا از گناهش بگذرد. فكر نكنيد خدا با ما كاري ندارد و خدا مهربان است، « مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ » انفطار/۶ اگر گناهي كرديد و آن چنان مضطرب نشديد و بلكه آرامشي داشتيد، مخصوصا گناهاني كه برايتان عادي شده و فكر مي كنيد گناه نيست، اين مربوط به ضعف ايمان شماست. كوچكترين گناه و بلكه كوچكترين عمل مكروه بايد مومن را مضطرب كند، تا خدا و پيغمبرش بر او صلوات بفرستند تا « سَكَنٌ لَهُمْ » توبه / ۱۰۳ براي آنها آرامش پيدا شود. آرامش خيلي مهم است. اين افسردگي هايي كه امروز اين قدر بين مردم زياد شده ، بي حسابي و كتاب نيست. معظم له در بخش ديگري از فرمايشاتشان درباره كمك به بازسازي سامراء ‌فرمودند: متاسفانه با آمدن نوروز همه ما از سامراء فراموش كرديم. كمك هاي شما در بازسازي حرم سامراء ممكن است ناچيز و به ظاهر، بي ارزش باشد. ولي اصل، نيت و آن اخلاص شماست كه در پشت عملتان قرار دارد. با خودتان فكر نكنيد من كه چيزي ندارم. همان كم شما، گاهي آن چنان بركت پيدا مي كند كه مي بينيد تمام سامراء، حرم امام هادي و امام عسگري عليهماالسلام شد. بنابراين كيفيت كار مهم است نه كميت آن.

فرازپنجم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی درباره ملك و ملكوت در مشهد مقدس        

بسمه تعالي…………………معظم له در فراز آخر فرمايشاتشان در توضيح ملكوت عالم فرمودند: شأن خداي تعالي خيلي بالاتر از آن است كه با من و شما صحبت كند. در قرآن فرموده « وَ مَا كَانَ لِبَشَرٍ أَنْ يُكَلِّمَهُ اللَّهُ إِلَّا وَحْياً » شوري/۵۲ اينطور نيست كه خداي تعالي با بشري صحبت كند، مگر وحي كه خداي تعالي مستقيم به قلب پيامبران وحي مي كند. « أَوْ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ » يا اولياء خدايي هستند كه خيلي مقامشان عالي است ولي به اندازه پيامبران، خدا را نمي فهمند، با يك پرده اي با آنها صحبت مي فرمايد.« أَوْ يُرْسِلَ رَسُولاً » يا با واسطه اي با ما صحبت مي فرمايد، مثل همين قرآني كه بر پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله نازل شده و پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله براي ما خوانده است. شما نبايد توقع داشته باشيد همانطور كه خداي تعالي در كوه طور با حضرت موسي صحبت فرمود، با شما هم صحبت بفرمايد. ولي امام زمان عليه السلام را قرار داده و فرموده زبان من است. مي فرمايد: گوش من است. او را قرار داده كه شما با او صحبت كنيد و صحبت با او صحبت با خداست. « من احبكم فقد احب الله، من ابغضكم فقد ابغض الله» هميشه هم حجت الهي در بين مردم هست و هيچ وقت زمين از حجت خدا خالي نمي شود. نگوييد ما كه امام زمان عليه السلام را نمي بينيم. پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله وجود مبارك حضرت بقية الله ارواحنا فداه را به خورشيد پشت ابر تشبيه فرموده اند. اين ماييم كه در پشت ابرهاي غيبت قرار گرفته ايم، چاره اش سوار شدن به يك هواپيماست كه از ابرها عبور كنيد و به نور خورشيد برسيد. همه حرف ما هم همين بالارفتن است. راه بالا رفتن و عبور از ابرها، تزكيه نفس است. دين شما بليط هواپيما را برايتان صادر نموده و فقط بايد همت كنيد و آنرا تهيه نماييد. همچنين معظم له به توضيح واژه هاي قرآني « جنات » و « عيون » اشاره نموده و فرمودند: يكي از كلماتي كه در ذهن ما تحريف شده، كلمه جنات است كه فكر ميكنيم منظور بهشت است، آن هم بهشت خلد. جنات در همين دنيا هم هست، به شرط اينكه به ملكوتش وارد بشويد. ما دوستاني داريم كه خودشان مي گويند: از وقتي وارد راه تزكيه نفس شديم از زندگي جهنمي در آمديم و به بهشت وارد شديم. ممكن است وضع مالي شان هم زياد مناسب نباشد ولي در همين دنيا به بهشت وارد شده اند . بهشت آنجاست كازاري نباشد…….كسي را با كسي كاري نباشد. كسي كه در اثر تزكيه نفس و بندگي خدايتعالي، از تسلط شيطان و اذيتهايش رهايي يافته كه خداي تعالي مي فرمايد « إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ » حجر/۴۳ آن هم شيطاني كه از روز اول قسم خورده كه همه را اغواء كند « وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ » حجر/۴۰ اين شخص در بهشت قرار گرفته است. « فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ » ذاريات/16 عيون يعني چشمه ها. اگر دل ما مثالش در عالم ملكوت سدي باشد كه پشتش آب جمع مي شود، اين آب پشت سد، حاصل بهم پيوستن چشمه ها به يكديگر است كه آمده اند و پشت سد آب جمع شده و آن قدر هم زياد است كه اگر رها شود ممكن است شهري را خراب يا آباد كند. مطالب حكمت آميزي كه از ابتداي كودكي در مجالس ديني شنيده ايد مانند همان آبي است كه پشت سد جمع شده، اين علم و حكمتي را كه خداي تعالي به شما داده نگه داريد و وقتي ذخيره شد به موقع به مردم بدهيد. « جرت ينابيع الحكمة من قلبه الي لسانه » ذخيره كردن آب و استفاده نكردن از آن هم درست نيست. چه بسا سيلي بيايد و آب سرريز كند و باعث ويراني شود. « زكات العلم بذله » علمي كه خدا به تو داده بين مردم پخش كن. اميدواريم امام عسگري عليه السلام كه امروز شهادت ايشان است، ما را در بهشت هاي دنيوي و اخروي وارد نمايد و ما را از چشمه هاي علم و حكمت بهره مند نمايد.

فرازسوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی درباره ملك و ملكوت در مشهد مقدس         

بسمه تعالي…………………معظم له در فراز سوم بياناتشان درباره ملك و ملكوت فرمودند: عالم ملك فقط عالم حيواني نيست. چون از حيوانيت كه انسان سرازير مي شود به شيطان مي رسد، شيطان وليّ و سرپرست او مي شود و صريح قرآن است كه « إِنَّ الشَّيَاطِينَ لَيُوحُونَ إِلَي أَوْلِيَائِهِمْ » انعام/۱۲۲ شيطان به اوليائش وحي مي كند، اگر تابع شيطان باشيد راهنمائي تان مي كند، تا آنجا مي رسيد كه حتي به طفل شيرخواره هم رحم نمي كنيد، به امام معصوم هم رحم نمي كنيد. شيطان آن قدر بر انسان هاي اسير عالم ملك مسلط مي شود كه با كوچكترين سوء ظني، انسانها به جان هم مي اندازد. ولي هيچ وقت حيوانات بخاطر بدگماني، به يكديگر تجاوز نمي كنند. خداي تعالي بعضي از انسانهايي را كه حيوان سيرتند و به طرف شيطان رفته اند، از رتبه حيوانيت نيز پايين تر مي داند. چون حيوانات خوبند و در انجام وظايفشان مطيعند . بنابراين بياييم و خودمان را از اين ملك نجات بدهيم . در صفي بايستيم كه پيامبران و ائمه اطهار عليهم السلام ايستاده اند . صفمان را معلوم كنيم . اگر تزكيه نفس نكردي، ولو نمازت را اول وقت بخواني و خودت را با فشار به بهترين كارها وادار نمايي ، باز در صف حيواناتي. چون صفات حيواني در تو هست . بلكه صفات شيطاني هم در وجودت هست . از روايات چنين استفاده مي شود كه اگر كسي تزكيه نفس بكند، از او زياد عمل به مستحبات نمي خواهند. چون عبادت براي رسيدن به ملكوت و حقيقت و كمال است . نماز شب و استغفار در سحرگاه كه در قرآن مكرر تمجيد شده واجب نيست ، جزء مستحبات است. ولي اگر تزكيه نفس را به حمام مثال بزنيم ، استغفار صابوني است كه براي تميزي استفاده مي كنيم . حمام بدون صابون زدن فايده ندارد . نمي شود انسان تزكيه نفس بكند و استغفار نكند و تزكيه اش قبول نيست .

فراز اول از بیانات حضرت آیت الله ابطحی درباره ملك و ملكوت  در مشهد مقدس       

بسمه تعالي…………………حضرت آيت الله ابطحي مد ظله العالي در روز جمعه، اول ربيع الاول سال ۱۴۲۷ ، در جمع سالكين الي الله در مشهد مقدس، ضمن قرائت آيه شريفه « إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ » ذاريات/۱۶ و تسليت شهادت امام عسگري عليه الصلوة و السلام به محضر مقدس امام عصر ارواحنا فداه فرمودند: هر چيزي در عالم دو بعد دارد، يكي بعد ملكي و ديگري بعد ملكوتي. بعد ملكي عالم، همين چيزهايي است كه ما مي بينيم و با حواس پنجگانه آنها را حس مي كنيم ولي بعد ملكوتي آن چيزهايي است كه با اين حواس احساس نمي شود. با چشم سر ديده نمي شود ولي با چشم دل ديده مي شود. با گوش ظاهري شنيده نمي شود ولي با گوش باطن قابل شنيدن است. حتي توصيف ملكوت با زبان،  كه خيلي مشكل است و زحمت زيادي دارد، براي عده اي كه خداي تعالي اذن فرموده و حكمت را از قلبشان به زبانشان جاري نموده است، كاري است آسان و مي توانند ملكوت هر چيزي را براي مردم بيان نمايند. بنابراين اگر انسان بخواهد به كمالاتي برسد و متوجه ملكوت عالم گردد، بايد يك چشم ديگر ، يك گوش ديگر، يك زبان ديگر و يك قلب ديگري داشته باشد تا بتواند به آن وادي وارد شود و اكثر مردم اين طورند كه « لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَ لَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ » اعراف/۱۸۰ ملك را همه حيوانات مي بينند و حتي ممكن است با زباني بين خودشان درباره آن صحبت كنند و اصلا خداي تعالي، عالم ملك را هم براي حيوان قرار داده و هم براي انسان. ولي اگر انساني به همين ملك و ظاهر اكتفا كرد،  از دايره حيوانيت بيرون نيامده و قدمي در ملكوت عالم نگذاشته است. كسي كه از محدوده ملك تجاوز نكرده است، اگر به بهشت هم وارد شود باز هم به فكر ميوه و سايه و حورالعين و امثال اينهااست. ولي بهشت در فارسي و جنت در عربي يك ملكوتي دارد كه اكثر انسانها بخاطر روحيه ملك شناسي و ملك پرستي و محبت به ملك و غلبه جنبه هاي حيواني بر جنبه هاي معنوي متوجه آن نيستند.

فراز چهارم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در دفتر تهران   

بسمه تعالي…………………معظم له در بخش ديگري از فرمايشاتشان در توضيح آيات سوره ذاريات فرمودند: وقتي دو ملك به خانه حضرت ابراهيم وارد شدند و از ايشان پذيرايي شد، آنها دست به غذا دراز نكردند. علتش اين است كه ملائكه غذاي بدنشان با ما فرق مي كند. غذاي ما با بدنمان كه مادي است، هم سنخ است ولي غذاي ملائكه عبادت و تسبيح و تقديس الهي است. ملائكه، مدبرات امر الهي هستند، يعني بندگان مطيعي هستند كه واسطه اجراي اوامر پروردگارند. حضرت ابراهيم آنها را با خودش مقايسه كرد و از اينكه غذا نخوردند تعجب نمود. يكي از مشكلات ما اين است كه همه چيز را با خودمان مقايسه مي كنيم. حتي خدا را هم با خودمان و محسوساتمان مي سنجيم و علت اينكه يك عده بت پرست شده اند همين است. يك عده عكس ملائكه را كه نقاشي مي كنند، به شكل آدمي كه بال دارد قرارش مي دهند. چون در قرآن فرموده « أُولِي أَجْنِحَةٍ مَثْنَي وَ ثُلَاثَ وَ رُبَاعَ »فاطر/2 آنهايي را كه مقرب ترند، با ۴ بال مي كشند و بقيه را با ۲ بال. اين بال در قرآن بمعناي وسيله حركت است و اصلا ملائكه شكل خاصي ندارند. همانطور كه ارواح ما در عالم ارواح و اجنه شكل خاصي ندارند. « الملك يتشكل باشكال مختلفه » ملائكه به هر شكلي مي توانند در بيايند. آن دو ملك به شكل مهمان بر حضرت ابراهيم وارد شدند يا وقتي به سوي قوم لوط رفتند به شكل دو پسر جوان بودند. در جريان حضرت مريم نيز « فَتَمَثَّلَ لَهَا بَشَراً سَوِيًّا » مريم/۱۸ ملك به شكل يك انسان معمولي ظاهر شد. حضرت ابراهيم به بهترين نحو از ميهمانانش پذيرايي كرد. يك مومن اگر تمام وجودش را در لقمه اي خلاصه كند و آن را در دهان ميهمان مومنش بگذارد باز كم است. استادي مي فرمود: طوري مهمانداري كن كه مهمان دعوت نكرده به خانه ات بيايد. در خانه ات باز باشد و هر چه داشتي در مقابلش بگذار و لازم هم نيست خودت را به زحمت بيندازي.

فراز دوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در دفتر تهران     

بسمه تعالي…………………معظم له در ادامه بيان تذكرات فرمودند: زندگي ابدي براي هر انسان ممكن است يكي از اين دو حالت باشد : اول اينكه انسان در رفاه و آسايش و امنيت باشد « فَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَ لَا هُمْ يَحْزَنُونَ » بقرة/۳۹ براي كوچكترين چيزي كه طالبند محزون نمي شوند، به جهت اينكه خداي تعالي مي فرمايد « فِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنْفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُن » زخرف/۷۲ هر چه دلخواهشان است در اختيارشان قرار داده مي شود . ولي در حالت دوم عذاب است كه از شب اول قبر شروع مي شود و تا بي نهايت ادامه دارد و در قرآن فرموده است « أُولَئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ » مجادله/۱۸ كسي كه معتقد به آخرت و زندگي ابدي است ، اگر در تزكيه نفس مسامحه و كوتاهي نمايد ، معلوم است كه حتي يقظه هم ندارد . مرحله توبه و مرحله استقامت از جانب خداي تعالي امر شده است و در قرآن فرموده « تُوبُوا إِلَي اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً» تحريم/۹ و فرموده « ِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ» فصلت/۳۱ ، صراط مستقيم آخرين آرزوي ماست كه در هر نماز مي گوييم « اِهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِيمَ» حمد/۶ محبت مطابق فطرت ماست ، پس ان شاءالله جدي باشيد و طوري خودتان را به خداي تعالي نشان دهيد كه روح و زندگي ابدي برايتان اهميت فوق العاده اي نسبت به بدن و زندگي دنيا داشته باشد.شما هر روز در نماز مي گوييد « إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ » حمد/۵ يعني خدايا منحصرا تو را عبادت مي كنيم و از تو كمك مي خواهيم . خيلي هم تكرار كرده ايم ، ولي آيا در ما اثر داشته است ؟ اين مراحل تزكيه نفس، مثل نقشي است كه با مداد روي ديوار زده شده كه اگر آن را قلم نزنيد و رنگ آميزي نكنيد، ممكن است بعد از مدتي پاك شود و نمونه اش را هم ديده ايم . 

فراز پنجم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در دفتر قم            

بسمه تعالي………………معظم له در بخش پاياني بياناتشان فرمودند: «اياك نستعين» حمد/۴  يعني خدايا منحصرا از تو كمك مي خواهيم. بطور كلي كمك ها، در يك بعد از غير خداست و در يك بعد تنها از سوي خداست. اگر ما به وسيله اي كه خداي تعالي براي ما تعيين فرموده متوسل شويم و از او كمك بخواهيم در حقيقت همان كمك گرفتن از خداست. مثلا خداي تعالي مي فرمايد: « وَ اسْتَعِينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلَاةِ » بقرة/۴۵  از نماز كمك بخواهيد. يا فرموده: « وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ » مائده/۳۵  وسيله قرار بدهيد براي رسيدن به خدا. اگر شما از ائمه اطهار عليهم السلام ، از تمام خوبان، از اولياء‌خدا و آنهايي كه با خدا در ارتباطند و كمك ها را از خداي تعالي دريافت مي كنند و به شما مي دهند، كمك گرفتيد، در حقيقت از خدا كمك گرفته ايد. اگر كسي واسطه شد كه چيزي را از من بگيرد و به شما بدهد آيا واسطه به شما داده يا من به واسطه داده ام كه او به شما بدهد؟ ما بوسيله غذا سير مي شويم ، بوسيله آب سيراب مي شويم و بوسيله ائمه اطهار عليهم السلام به حوائجمان مي رسيم و تجربه داريم كه در توان امام زمانمان هست كه نه حوائج كوچك ما، بلكه چيزهاي مهمي مثل بهشت و نجات از دوزخ را بدهد. اين همه كتاب در كراماتي كه از حرمهاي ائمه عليهم السلام مشاهده شده نوشته اند و بيهوده سخن به اين درازي نشود كه ميليونها نفر به سمت اين حرم هاي مطهر سالهاست مي روند و به حوائجشان هم مي رسند. بعضي ها مي گويند: فقط خدا و منظورشان اين است كه به حرم امام رضا عليه السلام نرويد و از ائمه عليهم السلام درخواست كمك نكنيد. و حال اينكه خداي تعالي درباره نزول قرآن مي فرمايد « إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ » قدر/۱ ما قرآن را در شب قدر نازل كرديم و ملائكه را در كنار خودش قرار مي دهد. شخصيت والايي كه « لَمْ يَلِدْ وَ لَمْ يُولَدْ وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ كُفُواً أَحَدٌ » توحيد/۳و۴  است، اگر خودش را با ديگران جمع زد، براي اين نيست كه خودش را كوچك كند و با ديگران مساوي قرار دهد. بلكه خواسته به آنها ارزش بدهد و آنها را بالا ببرد. از آن طرف پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله و اصحابش با همه رنجي كه در جنگ احزاب و متفرق نمودن آنها كشيدند، فرمود : « ‌وهزم الاحزاب وحده » يعني خداي تعالي به تنهايي همه احزاب را از بين برد. بنده بايد اين طور باشد كه همه را از جانب خدا بداند و هر چه غير خداست در نظرش وسيله باشند. اميدواريم از بركت وجود پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله كه در آستانه ولادتش هستيم به همه حقايق عالم قبل و عالم بعد و همين عالم برسيم كه اميرالمومنين عليه السلام فرمود: خداي تعالي رحمتش، مهرباني خاصش به آن كسي برسد كه بداند كجا بوده، الان كجاست و به كجا خواهد رفت. و مكرر گفته ام كه ما در عالم ارواح و عالم ذر بوديم، دنيا براي امتحان درسهاي آنجاست و آخرت هم براي زندگي است. كه خداي تعالي فرموده : « وَ إِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِيَ الْحَيَوَان» عنكبوت/۶۴ زندگي راحت و ابدي، معاشرت با احباء‌ و هم صحبتي با اولياء‌خدا و لقاء‌پروردگار و ائمه اطهار عليهم السلام و هر چه كه بخواهيد آنجا در اختيارتان هست و اميدواريم كه با دانستن اين حقايق، مورد رحمت خاصه پروردگار واقع شويم و در دنيا خوب امتحان بدهيم و زرق و برق دنيا مزاحم امتحان دادن ما نشود.

فراز سوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در دفتر قم           

بسمه تعالي…………..معظم له در ادامه فرمايشاتشان فرمودند: ممكن است بپرسيد اگر قرار بود همه آن حقايقي كه در عالم ارواح تعليم گرفتيم از يادمان برود، پس چرا به ما تعليم داده اند؟ شما بايد متوجه باشيد كه فرق است بين يادگرفتن و به يادآوردن. مثلا شما كامپيوتري داريد با حافظه اي مملو از اطلاعات ارزشمند كه بخوبي با آن آشنا هستيد، اگر در اثر حادثه اي دچار فراموشي شديد، به مجرد ديدن آن كامپيوتر، حتي همه اطلاعات و خصوصياتش را نيز به ياد مي آوريد. اما اگر بار اولي باشد كه با آن برخورد كرده ايد، مدتي وقت لازم است تا با زحمت زياد به شما بفهمانند كه در داخل حافظه اين كامپيوتر چه علومي نهفته است و چه خصوصياتي دارد. ما در اين دنيا متذكر حقايقي كه در عالم ارواح تعليم گرفته ايم مي شويم، نه اينكه تازه بخواهيم آنها را ياد بگيريم. شما اگر بچه يك روزه انسان را كنار بچه يك روزه يك حيوان بگذاريد هر دوي اينها چيزي نمي دانند، بلكه بچه حيوان ممكن است همانجا راه برود و بداند كه چه بايد بخورد، ولي بچه انسان نمي داند چه بايد بخورد و بايد چكار بكند. با گذشت زمان كه آن قوه دراكه شروع به كار مي كند و عقل انسان خودش را ظاهر مي نمايد، مي بينيد كه بچه 2 ساله انسان، قابل مقايسه با بچه يك حيوان نيست. بچه انسان در اين مدت ۲ سال، زباني را كه بزرگترها براحتي در اين مدت كوتاه ياد نمي گيرند، بخوبي ياد گرفته است. طوطي هم كه حرف مي زند معناي كلماتي را كه حفظ كرده نمي داند و متوجه نيست كه در كجا بايد بكار ببرد، اما بچه انسان مي داند. چون بچه انسان بمرور حقايق يادش مي آيد ولي بچه حيوان بايد ابتدائا ياد بگيرد. اين مقايسه ها فرق بين يادگرفتن و به يادآوردن را به ما مي فهماند.

فراز اول از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در دفتر قم         

بسمه تعالي……………… حضرت آيت الله ابطحي مدظله العالي در روز جمعه ۱۵ ربيع الاول سال ۱۴۲۷ در دفتر قم و در جمع سالكين الي الله ضمن قرائت آيه شريفه « وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَي تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ » ذاريات/۵۵و۵۶ فرمودند : يكي از چيزهاي كه خيلي به پيشرفت ما در سير الي الله كمك مي كند، اين است كه بدانيم همه حقايق و معارفي كه بشر در دنيا براي امتحان دادن و در آخرت براي زندگي كردن لازم داشته ، در عالم ارواح به او تعليم داده اند . ولي در بدو ورود به دنيا و تولد ، دچار يك فراموشي نسبي شده و لذا نام قرآن و پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله را ذكر و مذكِّر بمعناي ياد آوري كننده گذاشته اند . تمام دستورات اسلام در فطرت انسان كه همان خلقت اوست قرار گرفته و لذا دين مقدس اسلام يك دين فطري است . يعني در روز اولي كه خداي تعالي ارواح همه انسانها را مساوي با هم از همه نظر ، چه در استعداد و چه در فهم و شعور، خلق فرمود ، همه علوم مورد نيازش را براي زندگي ابدي به او تعليم داد « وَ نَفْسٍ وَ مَا سَوَّاهَا فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَ تَقْوَاهَا » شمس/۷و۸  و ۲۰۰۰ سال براي تثبيت اين معارف و حقايق فرصت داد كه اين دوهزار  سال مطابق سالهاي دنيايي است ، چون خداي تعالي و خاندان عصمت عليهم السلام در اين دنيا اين مطلب را به ما فرموده اند . پس علوم مورد نياز دنيا را هم به ما تعليم داده اند ولي ما فراموش كرده ايم و بخش بسيار كوچكي از آن را خاندان عصمت عليهم السلام به ما تذكر داده اند، اما بدليل كم ظرفيتي مردم و عدم آمادگيشان براي پذيرش بيشتر آن علوم، بقيه اش را در زمان ظهور، حضرت بقية الله ارواحنا فداه يادآوري مي نمايند . يعني به يادمان مي آورند كه خدا چه صفاتي دارد و خاندان عصمت عليهم السلام چه خصوصياتي دارند و اسرار عالم هستي را به ما متذكر مي شوند. اين مقدار از علوم دنيايي كه امروز به ما رسيده، در مقابل آنچه بعد از ظهور متوجه مي شويم بسيار ناچيز است. همانطور كه ۲۰۰ سال قبل اگر به مردم مي گفتيد كه ممكن است يك نفر آن طرف كره زمين حرف بزند و شما در طرف ديگر كره زمين، همه حركات و حرفهايش را ببينيد و بشنويد، باورشان نمي شد، ما هم الان باورمان نمي شود كه بعد از ظهور چقدر علوم دنيايي پيشرفت مي كند. ولي با همه اينها خداي تعالي اسم اين علوم دنيايي را لهو و لعب گذاشته و فرموده : « إِنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ » محمد/۳۶ دنيا هر چه هست، با همه عظمت و اسرار و پيچيدگي هايي كه دارد، همه اينها تذكراتي است براي زندگي عالم آخرت. چون جزء معتقدات مسلم ماست كه انسان بي نهايت در عالم هستي باقي مي ماند و همانطور كه ما نهايت زندگي مان را نمي دانيم، همانطور نهايت پيشرفت علمي كه به آن دست خواهيم يافت را نيز نمي دانيم و بايد در اين دنيا زمينه ساز آن رشد و كمال بي نهايت باشيم.

فراز چهارم-بیانات حضرت آیت الله ابطحی بمناسبت ميلاد پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله و امام صادق عليه السلام    

بسمه تعالي……………………. معظم له در ادامه بياناتشان فرمودند: جهل آن قدر بر مردم جزيرة العرب تسلط پيدا كرده بود كه آنها از ترس فقر، فرزندانشان را با دست خود مي كشتند. آيه قران نازل شد و فرمود : « تَقْتُلُوا أَوْلَادَكُمْ خَشْيَةَ إِمْلَاقٍ نَحْنُ نَرْزُقُهُمْ وَ إِيَّاكُم » اسراء/۳۱  از ترس گرسنگي و فقر، بچه هايتان را نكشيد. ما شما و آنها را روزي مي دهيم. از همه جهت جاهل بودند و انبياء را مستضعف قرار داده بودند و به حق اعتنايي نمي كردند. تا مثل امروزي كه نور مقدس رسول اكرم صلي الله عليه و اله در كره زمين ظاهر شد. خداي تعالي مي فرمايد « وَ كُنْتُمْ عَلَي شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا »آل عمران/۱۰۳  همه شما بر لب گودي آتش بوديد، همه تان بدبخت و بيچاره بوديد، او شما را نجات داد. در اولين قدم، خداي تعالي در مخالفت با همه افكار عربهاي زمان جاهليت، به او يك دختر داد. فرزند ديگري هم كه رشدي بكند نداشت. يك دختر كه كوثر بود، پاره تن پيغمبر بود، سيدة نساء العالمين بود، يك دختر كه مزيتش بر ۱۳ معصوم ديگر اين است كه با وجود همه علم و عصمت ساير معصومين، مسئوليتي ندارد. اسلام در دفاع از زنها مبارزات عجيبي را با جهل آغاز كرد. عربها زنان را در ايام عادت ماهانه در طويله جا مي دادند، پيغمبر فرمود : « الجنة تحت اقدام الامهات ». به مردمي كه با دست خود دخترشان را زنده به گور مي كردند، مي گويند اصل فاطمه است. « هم فاطمة و ابوها و بعلها و بنوها » با غلامان سياه طوري رفتار مي كردند كه گويا غلام سياه از حيوان هم پست تر است . حتي حق پوشيدن لباس نداشتند. پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله بلال حبشي را موذن خود قرار داد و موذن در آن زمان پرچمدار بود. واسطه انتقال كلام پيامبر به مردم بود. عده اي به لهجه بلال ايراد مي گرفتند كه غير عربي است. يك شب پيامبر فرمود بلال اذان نگويد . در روايت دارد كه آن شب صبح نشد. پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله فرمود : لهجه غير عربي بلال براي من ارزشش از فصيح سخن گفتن يك عرب بيشتر است. هدف، اذان گفتن نبود، بلكه مطرح كردن اين حرف بود « لا فخر للابيض علي الاسود » فخر بين سياه پوست و سفيد پوست نيست. گاهي سياه پوست بهتر از عرب سفيد پوست متعصب است. عربها مي گفتند: فارسها ارزش وجودي ندارند و اجنبي هستند و نبايد در ميان ما وارد شوند. ولي پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله سلمان فارسي را برازنده ترين قرار داد تا جايي كه فرمود : « السلمان منا اهل البيت » سلمان از ما خاندان است.

فراز دوم-بیانات حضرت آیت الله ابطحی بمناسبت ميلاد پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله و امام صادق عليه السلام در دفتر تهران 

بسمه تعالي……………………. معظم له در ادامه فرمايشاتشان فرمودند: آنچه كه باعث ايجاد فساد و جنگ در بين بشر مي شود، جهل است. ملائكه هم همان جهل را مي ديدند كه عرض كردند: « أَ تَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَ يَسْفِكُ الدِّمَاءَ » بقرة/۳۰  آيا مي خواهي در روي كره زمين مخلوقي را ايجاد كني كه فساد و خونريزي كند؟‌ پروردگار متعال با علم ذاتيش، خبر از آخرالزمان داد و فرمود :‌«‌ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ » بقرة/۳۰ من چيزهايي را مي دانم كه شما نمي دانيد. حتي جبرئيل و اجنه و خود انسانها هم قبل از تعليم اسماء نمي دانند . خداي تعالي در اين بشر امتياز خاصي قرار داده و در آيات قرآن، مكررا آن را بيان فرموده كه بشر تا ابد خواهد بود و بي نهايت كسب علم خواهد نمود. روح بشر اين قابليت را دارد كه به گفته محققين، روزي ۵۰۰۰۰ تصوير را مي تواند تنها از طريق چشم دريافت و در خود ذخيره نمايد و يك چنين بشري را خداي تعالي خلق فرمود. اما ابر تاريكي بنام جهل كه مظهر آن شيطان است، بين ما و حقايق فاصله انداخت و لعنت خدا بر او قرار گرفت . لعنت، بمعني دور شدن از رحمت خداست و شيطان آن قدر از رحمت خداي تعالي دور شد كه در تاريكي و ظلمت جهل قرار گرفت و مظهر جهل مطلق شد و با وجود جهلش قدرت را از پروردگار متعال درخواست نمود كه « فَأَنْظِرْنِي إِلَي يَوْمِ يُبْعَثُونَ » حجر/۳۶  به من تا روز قيامت قدرت بده تا بتوانم فرزندان آدم را در جهل نگه دارم و آنها را پيرو خود نمايم. ولي خداي تعالي اين مهلت را به او نداد، چون عمده زندگي بشر در كره زمين، بعد از ظهور حضرت بقية الله ارواحنا فداه خواهد بود و اگر اين موجود در آن زمان فعال باشد، گرفتاري هاي زيادي براي بشر ايجاد خواهد نمود. لذا خداي تعالي فرمود: « فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ إِلَي يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ » حجر/۳۷و۳۸  تا زماني كه نزد من و تو معلوم و مشهود است، فرصت داري. او هم با كمال بي حيايي در مقابل پروردگار ايستاد و گفت: « لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ » حجر/۳۹ همه بشر را از صراط مستقيم منحرف مي كنم و آن قدر در صراط مستقيم، انحراف و بدعت ايجاد مي كنم تا حتي يك نفر شكرگزار واقعي پيدا نشود.

حقيقت علم- فراز پنجم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در دفتر شيراز   

معظم له در بخش پاياني فرمايشاتشان فرمودند: متاسفانه ما معناي علم را هم عوض كرده ايم. علم آن چيزي است كه صددرصد درست است. مثلا شما علم داريد كه الان روز است. اما اگر شك داشتيد، اين ديگر اسمش علم نيست. آن چيزي كه امروز بعنوان علم در بين مردم شناخته مي شود، اعم از فلسفه و علوم مادي، فرضياتي بيش نيستند. همه ظن و گماني هستند كه روزبروز عوض مي شوند. مثلا فلاسفه قديم مي گفتند: زمين يك جا ايستاده و همه كرات دورش مي چرخند، اما امروز مي گويند: كره زمين دور همه مي چرخد. داروين فرضيه اي را مطرح كرد و خودش معتقد بود فرضيه است، ولي ما آن را بعنوان علم پذيرفته ايم. اگر كسي از قول خدا و پيغمبر حرفي را بگويد، اسمش را علم نمي گذارند، مي گويند اينها مسائل ديني است و با بي اعتنايي با آن برخورد مي كنند. اما اگر گفتند: علم اينطور مي گويد، منظورشان دانشمنداني هستند كه از ظن و گمان خود پيروي كرده اند. « وَ إِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئاً » نجم/۲۸ ظن و گمان، انسان را از چيزي بي نياز نمي كند. آنچه كه خداي تعالي فرموده و هيچ اشتباهي ندارد، علم است. كلمات پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله و ائمه معصوم از جهل، علم است. بنابراين هرچه در ذهنتان هست كه سرچشمه اش گفتار خدا و پيغمبر و ائمه اطهار عليهم السلام نيست، بيرون كنيد. چه به آن يقين كرده باشيد و چه يقين نكرده باشيد. حضرت رضا عليه السلام در جرياني به حاجي اشرفي كه از علماي بزرگ بابل بوده است، فرمودند: « آيينه شو جمال پري طلعتان طلب…….جاروب زن به خانه و پس ميهمان طلب » يعني اول قلبت را پاك كن، تزكيه نفس كن، از ظنون و گمانها خودت را جدا كن و آينه شو. آن وقت آيينه را در مقابل هر چيز كه نگه داري، عكس همان چيز در آينه مي افتد. ما هم كه جز خدا و پيغمبر و ائمه اطهار عليهم السلام كسي را نمي شناسيم. آيينه قلبمان در مقابل صورت و سيرت اين خاندان قرار مي گيرد. جمال پري طلعتان در قلبمان منعكس مي شود. سعي كنيد درباره آنچه قرآن و خاندان عصمت عليهم السلام فرموده اند فكر كنيد. امام عليه السلام مي فرمايد: « التفكر دليل العقل » انسان، با فكر بسوي عقل راهنمايي مي شود. عقل، همان فطرتي است كه در وجود شما هست و با خلقت شما خلق شده، عقل جز گفتار خاندان عصمت عليهم السلام چيز ديگري نمي گويد. كوشش كنيد مردم را به عقل و قرآن و روايات دعوت نماييد كه همه اينها منتهي مي شود به ذات مقدس پروردگار و خداي تعالي فرموده است: « وَ مَنْ أَحْسَنُ قَوْلاً مِمَّنْ دَعَا إِلَي اللَّهِ » فصلت/۳۳ سخن چه كسي بهتر است از كسي كه مردم را بسوي خدا دعوت كند. اگر اين برنامه را عمل كنيد ان شاءالله از ياران امام عصر ارواحنا فداه خواهيد شد و موفق خواهيد بود.

حديث سلسلة الذهب – فراز سوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در دفتر شيراز   

معظم له در فراز سوم از فرمايشاتشان فرمودند: مردم نيشابور وقتي به حضرت علي بن موسي الرضا عليه السلام كه از طرف خاندان عصمت بعنوان صراط مستقيم معين شده است برخورد كردند، از ايشان خواستند روايتي را از جد بزرگوارش برايشان نقل نمايد، اينكه مردم نيشابور نگفتند: آقا خود شما هر چه صلاح مي دانيد بفرماييد و درخواست نقل حديث از پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله نمودند درسي است براي ما. چون ما معتقديم اگرچه ائمه اطهار عليهم السلام در علم و عصمت، با پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله مساوي هستند، ولي نبوت ندارند. همانطور كه پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله به اميرالمومنين عليه السلام فرمود: « انت مني بمنزلة هارون موسي الا انه لا نبي بعدي » تو جانشين من هستي. الا اينكه از طرف خدا درباه معارف به تو وحي نمي شود. حضرت اميرالمومنين عليه السلام در علم و عصمت بايد با پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله مساوي باشد تا بتواند بعنوان جانشين ايشان قرار بگيرد. چون جانشين يك فرد بايد همه خصوصيات آن فرد را دارا باشد تا بتواند جانشين واقعي او باشد. اما چون پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله خاتم الانبياء است و نبوت را ختم كرد، ساير ائمه اطهار عليهم السلام نبوت ندارند. حضرت علي بن موسي الرضا عليه السلام هم از اين مورد مستثني نيستند. لذا هر چه ايشان يا هر كدام از ائمه اطهار عليهم السلام فرموده اند، تمامش از پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله است. پيغمبر هم به تاييد خداي تعالي كه فرموده « مَا يَنْطِقُ عَنِ الْهَوَي  إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَي » نجم/۳و۴  هر چه مي فرمايد از طرف خداست. در روايات فرموده اند: اگر روايتي را مثلا امام صادق عليه السلام فرموده و شما به حضرت رضا عليه اسلام يا پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله يا هر كدام از ائمه ديگر نسبت داديد، اشكالي ندارد. لذا حضرت رضا صلوات الله عليه در جمع مردم نيشابور، حديثي را با ذكر تمام سندش، كه نامش شد حديث سلسلة الذهب، يعني سلسله راويانش همه از ائمه اطهار عليهم السلام هستند، از پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله به نقل از جبرئيل بيان مي فرمايند كه : « قال الله تعالي: كلمة لااله الاالله حصني فمن دخل في حصني امن من عذابي ». اگر چه جمله كوتاهي است ولي خيلي پرمعناست. هر كس كلمه لااله الاالله را بگويد، از عذاب نجات پيدا مي كند. اما اگر كسي فرعون را خداي خودش بداند و مثلا نام الله را روي او بگذارد و بگويد لااله الاالله، آيا باز هم از عذاب در امان است؟ اگر اسم خورشيد را الله بگذاريد، خورشيد هم نور مي دهد، هم يكي است، آيا واقعا خورشيد خداست؟ اگر شما رئيس اداره را روزي دهنده خود تصور كرديد و خدا را موثر ندانستيد، بازهم لااله الاالله را گفته ايد، ولي منظورتان از الله، رئيس اداره است. فقط اسم عوض شده است. خداي تعالي مي فرمايد: « إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَ آبَاؤُكُمْ » نجم/۲۳ بطور كلي هر چيزي كه معتقد باشيد مستقل از خداي تعالي فعال است و به اذن خدا كاري ندارد، براي شما در حكم الله است. و مي توانيد اسم الله را روي آن بگذاريد.

تصورات  – فراز اول از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در دفتر شيراز   

بسمه تعالي………………. حضرت آيت الله ابطحي مد ظله العالي در روز جمعه ۲۲ ربيع الاول سال ۱۴۲۷ و در جمع سالكين الي الله در دفتر شيراز، ضمن قرائت آيه شريفه « إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنْتُمْ وَ آبَاؤُكُمْ مَا أَنْزَلَ اللَّهُ بِهَا مِنْ سُلْطَانٍ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَ مَا تَهْوَي الْأَنْفُسُ وَ لَقَدْ جَاءَ‌هُمْ مِنْ رَبِّهِمُ الْهُدَي » نجم/۲۳ و در توضيح آن فرمودند: اگر ما به حقيقت اين آيه شريفه عمل كنيم، به همه حقايق مي رسيم و در غير اين صورت هر چه هم زحمت بكشيم باز احتمال انحرافمان خيلي زياد است. اكثر ما مردم درباره هر چيزي تصوراتي در ذهنمان داريم. مثلا درباره خدا، پيغمبر، ائمه، ملائكه و قرآن تصوراتي مي كنيم كه با واقعيت متفاوت است. مثلا در گذشته درباره خدا تصوراتي داشتند كه خدا به شكل خورشيد است يا به صورت ماه و ستارگان است. تا جايي كه در هندوستان،  معبدي هست با 22 گنبد طلا كه زير هر گنبد، ۳ صورت از خداي تعالي مجسم شده و همه با هم متفاوتند. علتش هم اين است كه افراد ثروتمند هند، هر كدام خدا را به شكلي كه در مكاشفاتشان ديده اند، به همان شكل مجسمه اي مي سازند و گنبدي برايش درست مي كنند. در گذشته نيز در زمان حضرت ابراهيم عليه السلام، آذر كه ظاهرا عموي ايشان بوده، بت تراش بود. به هر شكلي كه مي خواست بتها را مي تراشيد و حضرت ابراهيم، چون كودك و تحت تكفل ايشان بود، بايد بتها را به بازار براي فروش مي برد. حضرت ابراهيم هم ريسماني به گردن اين بتها مي انداخت و در كوچه ها مي كشيد و صدا مي زد: بياييد اين خداهاي بدبختتان را بخريد. امثال اين مسائل در گذشته ها زياد بوده و هر چه انبياء مي گفتند: اينها كه شما مي گوييد، خدا نيست، قبول نمي كردند. حتي درباره پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله با ظن و گمان خودشان وقتي آن حضرت را مقايسه مي كردند، او را مجنون مي گفتند و خود را عاقل تصور مي كردند. در موقع وفات هم پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله را اين طور معرفي مي كنند كه : « ان الرجل ليهجر ». اين مرد هذيان مي گويد، بيهوده حرف مي زند. و متاسفانه از اين قبيل مطالب را روي گمان و ظن خودشان، زياد به پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله نسبت داده اند.

رحمانيت پروردگار – فراز چهارم از بيانات حضرت آيت الله ابطحي در كلاردشت         

بسمه تعالي……………….معظم له در فراز چهارم از بياناتشان فرمودند : خداي تعالي در دنيا ، همان حقايقي را كه در روز اول بر قلب مقدس پيغمبر اكرم صلي الله عليه واله نازل شد و بخشي از آن را در عالم ارواح به ما تعليم دادند ، بوسيله قرآن به ما يادآوري مي فرمايد و اين لطف بزرگي است كه از ناحيه پروردگار متعال به ما شده است . در جلسات امتحان دنيايي ، معمولا اجازه نمي دهند شما از رفيق بغل دستتان كمك بگيريد يا از روي كتاب درسي جواب را بنويسيد و يا از معلمين راهنمايي بخواهيد ، بايد از همان علومي كه در ذهنتان طي يك سال ثبت شده است استفاده كنيد، ولي خداي تعالي با معلمين بشري خيلي تفاوت دارد ، مهرباني و رحمانيت خداي تعالي ايجاب كرده كه ۱۲۴ هزار نفر پيغمبر بفرستد ، حجت بفرستد ، قرآن نازل بفرمايد و حتي آسان قرارش دهد « وَ لَقَدْ يَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّكْرِ » قمر/۱۷ براي اينكه مطالب امتحان يادتان بيايد . خداي تعالي دوست دارد و مي خواهد همه را بهشتي كند ، اصرار دارد كه همه نمراتشان ۲۰ باشد ، كمكشان مي كند « وَ يَعْفُوا عَنْ كَثِيرٍ »شوري/۳۰ ، از بسياري از اشتباهاتشان مي گذرد و نديده مي گيرد ، به يك عده، هر چه هم اشتباه كرده باشند ، باز نمره ۲۰ مي دهد . آن قدر خداي تعالي مهربان است كه اگر يك نفر، در يكي از جزاير قرار مي گرفت و تنهاي تنها بود ، ممكن بود خداي تعالي به او لباس و خوراك و سر پناهي ندهد ، ولي معارف را به او يادآوري مي كرد . خود او را پيغمبر قرار مي داد ، به وسايلي به او حقايق را مي فهماند . حضرت ابراهيم تنها بود ولي خداي متعال دائم براي هدايتش به او وحي مي كرد. چون فرموده است « إِنَّ عَلَيْنَا لَلْهُدَي » ليل/۱۲ هدايت بر عهده ماست و به پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله فرموده:« إِنَّكَ لَا تَهْدِي مَنْ أَحْبَبْتَ وَ لَكِنَّ اللَّهَ يَهْدِي مَنْ يَشَاءُ » قصص/۵۶ تو هرگز نمي تواني هر كه را دوست داري هدايتش كني، بلكه خدا هر كس را بخواهد هدايت مي كند. بعلاوه خداي تعالي به انسان، عقل را بعنوان حجت باطني عنايت فرموده تا بوسيله آن، همه حقايق در وجود انسان فطري باشد. فطري يعني نمي توانيد از وجودتان بيرونش كنيد، مثل گرسنگي كه نمي توانيد فراموشش نماييد. «فطرت» در لغت يعني «خلقت». بمجرد اينكه روح ما را خداي تعالي بصورت قوه دراكه اي خلق فرمود، همه حقايق و علوم لازم را نيز به آن تعليم فرمود.