۲۲ رمضان ۱۴۲۴ قمری – ۲۵ آبان ۱۳۸۲ شمسی – ۱۶ نوامبر ۲۰۰۳ میلادی

@ متن سخنرانی شب ۲۲ رمضان المبارک ۱۴۲۴ مصادف با ۲۵ آبان ۱۳۸۲ و ۱۶ نوامبر ۲۰۰۳

اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اَلْحَمْدُ للهِ وَ الصَّلاهُ وَ السَّلامُ عَلَی رَسُولِ اللهِ وَ عَلَی آلِهِ آل الله لَاسِیَّمَا عَلَی بَقِیَّهِاللهِ رُوحِی وَ اَرْوَاحُ الْعَالَمِینَ لِتُرَابِ مَقْدَمِهِ الْفَدَاءُ وَ اللَّعْنَهُ الدَّائِمَهُ عَلَی اَعْدَائِهِمْ اَجْمَعِینَ مِنَ الْآنِ اِلَی قِیَامِ یَوْمِ الدِّینِ.

«اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ، وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَهُ الْقَدْرِ، لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ، تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَهُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ، سَلَامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ»^([۱])

مطالبی در این سوره‌ی مبارکه باقی مانده که از باب شناختِ دوستان و حقیقتِ مطلبِ لیله‌ی القدر باید عرض شود والاّ من می‌خواستم این شب‌ها یک مقداری درباره‌ی قیامت و بهشت صحبت کنم حالا یک مناسبت‌های بعدی درباره‌اش حرف بزنم چون متأسفانه همه‌ی محافل و مجالسی که در این شب‌ها تشکیل می‌شود درباره‌ی سوره‌ی قدر حرف می‌زنند و به حقیقتِ مطلب کمتر اشاره شده شاید مقتضیاتِ مجالس‌شان ایجاب نمی‌کند که درباره آن حقایق حرف بزنند، ما در تقسیمات نزول قرآن فهرست‌وار عرض کردم که تمام علمی که پروردگار برای مخلوقاتش لازم بود در ابتدای خلقت نورِ پیغمبراکرم به او وحی کرد والاّ اگر قرآن که «تِبْیَانًا لِکُلِّ شَیْءٍ»^([۲])،است به پیغمبراکرم داده نمی‌شد آن حضرت همان‌طوری که در قرآن آمده «وَ وَجَدَکَ ضَالًّا فَهَدَى»^([۳])،مثلِ سایر چیزها بود و لذا می‌فرماید: «کُنْتُ نَبِیًّا وَ آدَمُ بَیْنَ الْمَاءِ وَ الطِّیْنِ»^([۴])،پیغمبراکرم مخبر عنه الله تعالی بود آن وقتی که هنوز آدم در بین خاک گل و آب مانده بود و بعد در وقتی که اشیاء را خدای تعالی خلق فرمود همزمان برای نظم تمام موجودات به وسیله‌ی همین علمِ قرار گرفته در قلب پیغمبراکرم احکام و قوانین موجودات عالَم تکوین را نازل کرد که این در شب قدر بوده از قلب پیغمبر بر تکویّنات به وسیله پروردگار نازل شده، در شب‌های قدری که ما داریم در این شب‌های قدر دیگر قرآن نازل نمی‌شود این مربوط به همان شبِ اوّلی است که خدای تعالی عالم خلقت را خلق فرمود بقیّه سوره ممکن است با شب‌های قدرِ ما تطبیق کند و قرآن را بدانید که یک تأویلی دارد و یک ظاهری، دیشب یک چند کلمه‌ای که صحبت کردم درباره‌ی تأویلِ قدر بود که دوستان اشاره کرده بودند و امشب هم جناب آقای رفیعی اشاره فرمودند که قدر علی بن ابیطالب یا فاطمه‌ی زهرا و یا هر یک از ائمه‌ی اطهارند، قدر به معنای اندازه، میزان، صراط مستقیم که همه چیزمان باید با آن‌ها تطبیق کند این تأویل آیه است، «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَهُ وَالرُّوحُ»،نزول قرآن که «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ»،با تنزل الملائکه یک مختصر فرق دارد آن بر تمام عالم، به عنوان حکم، به عنوان فرمان الهی، به عنوان نظم امور عالم هستی نازل شده و این یعنی ملائکه و روح برای امری، برای کاری نازل می‌شوند، نزول این‌ها هم همان اجتماع آن‌ها است در کره‌ی زمین و در آن شب اوّل قدر برای تدبیرِ امورِ کلّ عالم که ملائکه و روح همه‌ی عالم هستی را به عنوان مجری تنظیم می‌کنند، «فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْرًا»^([۵])،«بَلْ عِبَادٌ مُکْرَمُونَ، لَا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَهُمْ بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ»^([۶])، ملائکه را مدبرات امرا گفته‌اند، ملائکه «لَا یَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ»، در سخن بر خدا پیشی نمی‌گیرند، «وَ هُمْ بِأَمْرِهِ یَعْمَلُونَ»، این‌ها به امر پروردگارشان عمل می‌کنند، ولی در شبِ قدر یعنی شبِ یک شب از شب‌های ماه مبارک رمضان اینی هم که ما محدود کرده‌ایم به ماه رمضان، البته تا حدّی استدلالی است، در قرآن مجید خدای تعالی می‌فرماید:«شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ»^([۷])، ماه رمضانی که قرآن در آن نازل شده و در این سوره هم می‌فرماید: «إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ»،اگر آن نزول ماه رمضان همان نزولی باشد که در شب قدر گفته شده طبعاً باید شب قدر در ماه رمضان باشد و اگر آن نباشد دیگر در تمام سال هر شب، احتمال شب قدر هست و لذا بعضی از علمای بزرگ با همین فکر دوره‌ی سال را نه این‌که حالا تا صبح احیاء نگه بدارند ما ذهن‌مان در شب قدر فقط به این مطلب متمرکز می‌شود که تا صبح ولو ضرر برایمان داشته باشد بیدار باشیم، کلمه‌ی احیاء با قدر تقریباً مساویش می‌دانیم ، ولی این‌طور نیست شما هر شب به عنوان این‌که شاید شب قدر باشد نیم ساعت که وقت دارید، حوائجتان را از خدا بخواهید که مهم‌ترینش عافیت است که دیشب توضیح دادم و یک ساعتی هم مشغول تحصیل علومِ دینی و معنویتان هست و بلد نیستید یاد بگیرید، اعمال شب قدر را انجام دادید می‌شود هم دوره‌ی سال این کار را بکنید، من نمی‌خواهم بگویم شب قدر توی همه‌ی شب‌های دوره‌ی سال است و استدلال هم بد نیست ولی خیلی قوی نیست که حتماً شب قدر در ماه مبارک رمضان باشد و علاوه در این سه شب روایات برای این سه شب مطلب فرموده‌اند و بلکه در دعاهای این شب‌ها و این روزها می‌بینیم که اسمی از شب قدر برده شده و احتمالِ بسیار قوی دارد که شب قدر یکی از این سه شب باشد و باز احتمال بیشتر شب بیست و سوم است، بهرحال درباره‌ی این مطلب نمی‌خواهم بحث کنم، اگر یک کسی اهمّیت به زندگیش و عالم آخرتش بدهد هر شب را شب قدر می‌داند و هر شب را قدر می‌داند و کارِ زیادی هم شب قدر ندارد حتّی همین قرآن سر گرفتن را مجموعه‌ی آنچه که در روایات آمده و دستور داده شده و بسیار عمل زیبایی است قرآن سر گرفتن ، این را می‌‌شود هر شب انسان انجام بدهد، خیلی مشکل نیست شاید مجموعاً ده دقیقه طول نمی‌کشد بهرحال «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَهُ وَالرُّوحُ»،ملائکه و روح نازل می‌شوند، این نزول برای کار است نه برای این‌که احکام صادر شود، شما ببینید یک وقت در مثلاً فرض کنید مجلس شورای اسلامی یک قوانینی یا در مجلس خبرگان یک قوانینی را به عنوان قانون اساسی این‌ها را تنظیم می‌کنند و بعد به دستِ مجری که قوه‌ی مجریّه باشد می‌دهند که او این قوانین را پیاده کند، قوانینی که در اسلام و عالَم تکوین وجود دارد و از جانب پروردگار نازل شده همان دو نزول اوّل است یعنی یکی بر قلب پیغمبر حقایق قرآن، دوّم برای عالم هستی و ماسوی اللّه، امّا اجرای این قوانین باید گاهی تدریجی باشد و کم‌کم عمل بشود و از زمانی که قرآن نازل شد، سوره‌ی اقرا نازل شد تا وقتی که پیغمبراکرم فرصت داشت یعنی بیست و سه سال که بسیار فرصت کمی بود برای آن همه حقایق و علوم که به مردم گفته شود برای مردم بیان کرد بعد از آن حضرت تدریجاً علی بن ابیطالب برای مردم به وسیله‌ی کلمات خودش و توضیحاتی که درباره‌ی قرآن می‌داد حالا به صورت خطباتِ نهج‌البلاغه باشد، به صورت کلماتشان باشد، به صورت نامه‌هایشان باشد یا به طور کلّی سخنانی که از علی بن ابیطالب پخش شد همه‌اش از حقایق قرآن برداشته شده و بعد هم یک‌یک از ائمه حقایق قرآن را گفتند و تا جائی هم که ممکن بود اجرا کردند و توضیح برای مردم دادند، البته ما معتقدیم باز هم که تمام حقایق قرآن همه‌ی آن چه که باید آن روحِ مقدس و ملائکه‌ای که نازل شده‌اند و می‌شوند برای مردم بیان کنند نکرده‌اند، تا وقتی که حضرت بقیهاللهارواحنافداهتشریف بیاورد که از بیست و هشت بخش علم قرآن را دو بخشش را همه‌ی انبیاء و اولیاء و ائمه توضیح داده‌اند در عین این‌که همه‌ی حقایق و همه‌ی مطالب قرآن فقط بر پیغمبر نازل شده امّا توضیحاتش را باید ائمه‌ی اطهار بدهند و بیست و شش بخشِ دیگر از علم قرآن را حجه ابن الحسن ارواحنافداهخواهد بیان کرد و خواهد اجرا کرد و همین دلیل بر این است که دنیا با آن مجری پُر قدرت و با بیان همه‌ی علوم قرآن، دنیا پر از عدل و داد می‌شود بعد از آن‌که پر از ظلم و جور شده باشد، نازل می‌شوند ملائکه و روح در آن شب می‌آیند ولی گاهی می‌شود مردم آمادگی ندارند این را بدانید خدای تعالی از وقتی که بشر را خلق کرده چون به صورت بشر خلقش کرده خلیفهاللّه می‌خواسته باشد معنای خلیفهاللّه هم این است که همه‌ی علوم نازله از جانب پروردگار را بداند و همه‌ی آن مطالب را باید در وجود خودش پیاده کند، از زمان حضرت آدم البته هوای نفس و شهوت، غضب و شهوت به بشر اجازه نداد، شیطان به بشر اجازه نداد که این کار را همه بکنند مگر یک عدّه از انبیاء و اولیاء که آن‌ها انجام دادند و خلیفهاللّه شدند و لذا در زمان ظهور همه هر چه که باید انجام بدهند می‌دهند، یک مجری مقتدر که به باطن حکم می‌کند، یک مجری که همه‌ی باطن‌ها را می‌خواند، اگر یک فرد بیاید اظهار ایمان بکند و دغلی داشته باشد او را ردّش می‌کند، از دل‌ها اطلاع دارد و تمام دستورات را اجرا می‌کند این روح مقدّس است که همیشه آماده است، آمادگی از ناحیه‌ی خدا و ائمه‌ی اطهار علیهم الصلوه و السلامهمیشه بوده، من مکرر گفته‌ام که روز ظهور حضرت ولی عصر علیه الصلوه و السلامهمان روزی بوده است که امام عسکری از دار دنیا رفته است، هر یک از ائمه هم همین‌طور بوده‌اند به مجرّد این‌که حضرت مثلاً سیّدالشهداء یا حضرت امام مجتبی از دار دنیا رفت این معنایش این است که خدمتش در این دنیا، کارش در این دنیا تمام شد به بعدی سپرد و در خصوص امام عصر هم همین‌طور است، به مجرّدی که امام عسکری از دار دنیا رفتند به بعدی سپرده‌اند، امام ما است آن حضرت نهایت چون این آخرین امام است باید همه‌ی کارها را انجام بدهد و طبعاً طولانی می‌شود و طبعاً باید عمر درازی داشته باشد در بین مردم نمی‌تواند باشد، مردم باورشان نمی‌آید که یک نفر هزار و صد و هفتاد سال عمر بکند و یک عدّه‌ی کمی با او باشند ولی از نسل پاکِ پیغمبراکرم و ائمه‌ی اطهار که نباید این نسل ولو از نظر بدنی آلوده بشود اجدادش باید همه امام باشند، از امام عسکری علیه الصلوه و السلاممتولّد می‌شود ولی متأسفانه اجرای کارش را در آن موقع و همین الان نمی‌تواند انجام بدهد، اذنی از جانب پروردگار ندارد لذا در هر شب قدر این مطلب را می‌خواستم عرض کنم در هر شب قدر حجه‌ابن الحسن نزول می‌کند روح مقدسش که همان روح‌القدس است، روحِ مبارکش که همان روح‌الامین است، روحِ پُر عظمتش که: «وَ یَسْأَلُونَکَ عَنْ الرُّوحِ قُلْ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّی»^([۸])، این روح بزرگوار می‌آید توی صد درصد توی مردم، من آماده‌ام، من آماده‌ام که شما فردا شب اگر همه‌تان همدل شوید، حالا که خواب را بر خود حرام کرده‌اید، صفات رذیله را هم بر خود حرام کنید من با یک قشون ملائکه آمده‌ام این ملائکه مدبرات امرند، همه کار از آن‌ها بر می‌آید، فقط شما، مجبور نمی‌خواهم شما را بکنم، توی سرتان بزنم، چون اکثریت قریب به اتّفاق مردم کره‌ی زمین را باید مجبور بکند نه با میل خودتان بیایید سر این کلاس بنشیند تا من اوامر پروردگارم را اجرا کنم، در هر شب یک شب، در هر سال یک شب با ملائکه که لشکر امام زمان است نازل می‌شود، «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَهُ وَ الرُّوحُ»،«واو»شاید به معنای منیعت باشد، ملائکه با روح نازل می‌شوند، «فیها»،در آن شب، هر چند وقت یک دفعه سری داخل کلاس می‌کشد ببیند این بچّه‌ها سر جایشان نشسته‌اند؟ آمادگی برای درس گرفتن دارند یا نه؟ «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَهُ وَالرُّوحُ فِیهَا»،البته یک مطلب هست «بِإِذْنِ رَبِّهِمْ»، همه‌ی کارها با اذن پروردگار است، «لِعِلْمِهِ بِعَاقِبَهِ الْأُمُورِ»، برای این‌که عواقب امور را خدا تنها می‌داند شما نگویید پس امام زمان مگر نمی‌داند، نه این مربوط به بدا است، عاقبه الامور، در همین دعای افتتاح می‌خوانید، هر شب هم می‌خوانید، از ناحیه خود حضرت بقیهالله هم این دعا رسیده که «لِعِلْمِکَ بِعَاقِبَهِ الْأُمُورِ»^([۹])،خدا عاقبت امور را می‌داند، امام زمان چطور؟ امام زمان عاقبت همه‌ی امور را می‌داند امّا یک مسأله در کنار این علم واقع شده که ممکن است پروردگار برای بشر به خاطر اعمال بشر بدا حاصل کند، همان‌طوری که از روزِ وفات امام عسکری تا بحال هر لحظه و هر ساعت بدا شده، «فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ»،اذن پروردگار، خدایا این شب بیست و سوم اجازه هست دیگر ما با مردم باشیم، امور را اجرا کنیم، عدل و داد برقرار کنیم، ظلم و جور را از بین ببریم؟ اگر بگوید بله، حالا یا همان ساعت اعلام می‌شود یا با یک مقدماتی که لازم دارد بعد از مدّتِ کوتاهی اعلام می‌شود که: «الایا اهل العالم انا امامکم المنتظر»، و اگر فرموده باشد خدای تعالی که خدایا امسال ما تقاضا می‌کنیم، اجازه بده، اذن بده مصلحت اگر هست اجازه بده که امام زمان با این ملائکه‌ای که از هر مخلوقی بیشترند، قدرتمندند، بندگانِ خاص خدایند، عباد مکرمونند با این ملائکه امام زمانمان مشغول کار بشود ما هم شب را که بیداریم، چشم در انتظاریم، کنار مسجد جمکران هم که قرار گرفته‌ایم، هوا ابر بشود، ابرها پایین بیایند بگویند تمام این جمع بیایند سوار بشوند که حجه ابن الحسن از جانب پروردگار اذن دارد و بنا است همه‌تان ان‌شاءاللّه در محضرش باشید و امیدواریم که همه‌مان آن چنان آمادگی داشته باشیم که نه علم‌مان، نه زخارف دنیائی‌مان، نه شغل‌مان، نه زن و فرزندمان هیچ چیز مانعِ ما نشود، و «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَهُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ»،تمام امور درست می‌شود، بدهکاری‌های شما داده می‌شود، صفاتِ رذیله‌تان برطرف می‌شود، آنچه بدی داریم از بین می‌رود، عدل و داد بوجود می‌آید بعد از آن‌که دنیا پُر از ظلم و جور شده باشد و این را هم بدانید «سَلَامٌ هِیَ»،سلامتی در این شب هست، همه‌تان راحت وقتی که برای یک سفری که می‌خواهید بروید هر جا بنشینید مشکل دارید، با هواپیماها بخواهید بروید، با ماشین بخواهید بروید، با هر چه بخواهید بروید یک مشکلاتی یا در دلتان خطور می‌کند و یا این‌که متوجه‌تان می‌شود، امّا وسیله‌ای که امام عصر برای شما می‌فرستد همین ابر است، ابر یک بخار است امّا این بخار مثل این که انسان روی صدها کیلو پنبه‌ی زده شده بنشیند راحت با یک چشم بر هم زدن به محضر حجه ابن الحسن فرودتان می‌آورد در خانه‌ی کعبه، می‌بینید آقا تازه شروع کرده به کار، آی خدا می‌شود؟ تازه می‌خواهد مردم را دعوت کند، «و اذن للناس فی الحج»،ان‌شاءاللّه کاری بکنیم امشب و فرداشب که جز‌ء آن دسته باشید، «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَهُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ»،آنچه که من گفتم تفسیر قرآن نبود، تفسیر به رأی نبود، توضیحاتی بود، من حتی یک وقتی می‌خواستم یک چیزی درباره‌ی قرآن بنویسم توضیح آیات قرآن را نوشتم، تفسیر نیست، لازمه‌ی این‌که قدر امام زمان باشد، لازمه‌ی این‌که «تَنَزَّلُ الْمَلَائِکَهُ وَالرُّوحُ»حقیقت پیدا کند همینی است که عرض کردم و ان‌شاءاللّه امیدوارم شب آینده از همین جا موفق بشوید.

آقا ولی عصر ما جمعیت‌مان زیاد نیست، مشکلی ندارد اگر توی این جمع ده نفر را بخواهید ببرید ما هم منتظریم، از شما بعید است، «وَ لَیْسَ مِن دَأْبِکَ یَا سَیِّدِی»^([۱۰])، دئب شما نیست که ما را به چشم انتظاری، ما بنشینیم غصه بخوریم شما ده نفر را فقط از این‌جا ببرید، همه‌مان می‌آییم ان‌شاءاللّه، هر جوری شده سوار می‌شویم، هر جوری شده حرکت می‌کنیم، مخصوصاً اگر امشب که شام غریبان علی بن ابیطالب است بر جدّ بزرگوارش گریه کنیم، اظهار محبت کنیم که محبّت علی بن ابیطالب خیلی کار می‌کند، السلام علیک یا امیرالمؤمنین، السلام علیک یا سیّد الوصیین، السلام علیک و الرحمه اللّه و برکاته، اشهد انک اوّل المظلوم،آقاجان شهادت می‌دهیم که تو اوّل مظلومی بودی که در آل پیغمبر بودی، جدّاً مظلومیّت علی بن ابیطالب عجیب است، بیست و پنج سال،«صَبَرْتُ وَ فِی الْعَیْنِ قَذًى وَ فِی الْحَلْقِ شَجًا»^([۱۱])، صبر کردم در حالی که استخوان در گلو داشتم و در چشمم مثل کسی بود که خار رفته باشد، بعد هم که چند سال بسیار مختصری به او اجازه حکومت داده شد، قاسطین، مارقین و ناکثین به آن حضرت حمله کردند و وقت آن وجود مقدّس را گرفتند. خدایا! به آبروی علی بن ابیطالب همین امشب فرج امام زمان ما را برسان.

نسئلک و ندعوک باعظم اسمائک و بمولانا صاحب الزمان یا اللّه و یا اللّه و یا الله و یا اللّه و یا الله یا اللّه یا اللّه، یا رحمن یا رحیم، یا غیاث المستغیثین،

عجل لولیک الفرج.

عجل لمولانا الفرج.

عجل لسیدنا الفرج.

خدایا! آقای ما را به ما برسان.

ما را از بهترین اصحاب و یارانش قرار بده.

قلب مقدسش را از ما راضی بفرما.

دین و دنیا و آخرتمان در پناه آن حضرت از همه‌ی مشکلات حفظ بفرما.

خدایا! به آبروی امام زمان ما را از یاران آن حضرت، از کسانی که در رکاب آن حضرتند قرار بده.

امواتمان غریق رحمت بفرما.

مرض‌های روحی‌مان شفا عنایت بفرما.

مریض‌های منظور شفای کامل مرحمت بفرما.

عاقبت امرمان را ختم بفرما.

و عجل فی فرج مولانا.

جهت دانلود صوت و یا پخش آنلاین کلیک کنید