۱۷ ربیع الاول ۱۴۲۴ قمری – ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۲ شمسی – ۱۹ می ۲۰۰۳ میلادی

اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اَلْحَمْدُ للهِ وَ الصَّلاهُ وَ السَّلامُ عَلَی رَسُولِ اللهِ وَ عَلَی آلِهِ آل الله لَاسِیَّمَا عَلَی بَقِیَّهِاللهِ رُوحِی وَ اَرْوَاحُ الْعَالَمِینَ لِتُرَابِ مَقْدَمِهِ الْفَدَاءُ وَ اللَّعْنَهُ الدَّائِمَهُ عَلَی اَعْدَائِهِمْ اَجْمَعِینَ مِنَ الْآنِ اِلَی قِیَامِ یَوْمِ الدِّینِ.

«اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ لَقَدْ جَائَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَئُوفٌ رَحِیمٌ»^([1])

شب میلاد مسعود حضرت رسول اکرم و امام صادق صلوات اللّه علیهما و آلهمابه همه‌ی شما تبریک عرض می‌‌کنیم و امیدواریم که زیر سایه‌ی حضرت بقیه‌اللّه همه شاد و خرّم و همیشه مورد عنایات خاصّه حضرت ولی‌عصر قرار گیرید. شب بسیار بزرگ و بسیار محترم، شبِ تولّد حضرت رسول اکرم و شب میلاد مسعود حضرت امام صادق؛ دو عیدِ بزرگ، دو جشنِ پُراهمیّت‌، امیدواریم در این شب عزیز خدای تعالی ما را از همه‌ی کجروی‌ها، از همه‌ی انحرافات، از همه‌ی نافهمی‌ها و بی‌درکی‌ها نجات مرحمت بفرماید و پیغمبراکرم و صراط مستقیمِ دین را خوب بشناسیم.

عنایتی که خدای‌ تعالی در امشب به مؤمنین فرموده این است که بر ما منّت گذاشته؛ خدای عزیز، خدایی که رحمان است و به کافر و مسلمان بخشنده است، خدایی که به تمام مردمِ مؤمن رحیم است، پیغمبری را برای ما فرستاده که: «بِالْمُؤْمِنِینَ رَئُوفٌ رَحِیمٌ»واسطه‌ی رحمت خاصّه‌ی پروردگار است و به مؤمنین یک مهربانی خاصّ دارد و رأفت خاص، لذا پروردگار متعال از مردم مؤمن خواسته است که از خدای تعالی تقاضای رحمت خاصّ‌الخاص برای پیغمبر بکنند، در آیات قرآن هست که اگر به شما یک محبّتی کسی کرد، یا جوابش را بدهید یا بهتر از او به او پاسخ بگویید، مؤمنین کسانی که ایمان به خدا دارند، کسانی که صدّ عن سبیل‌اللّه نمی‌شوند، کسانی که در صراط مستقیمِ دین قرار گرفته‌اند، اینها از ناحیه‌ی پروردگار به وسیله رسول‌اکرم موردِ مهربانیِ خاصِ آن حضرت و خدای‌ تعالی واقع می‌‌شوند که فرموده: «بِالْمُؤْمِنِینَ رَئُوفٌ رَحِیمٌ، لَقَدْ جَائَکُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنفُسِکُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْکُمْ بِالْمُؤْمِنِینَ رَئُوفٌ رَحِیمٌ»، این رحیم بودن رسول اکرم مخصوصِ مؤمنین است؛ همان طوری که وقتی معنای رحیم را از امام سؤال می‌‌کنند می‌‌فرماید: «لِلْمُؤْمِنِینَ خَاصَّهً»^([2])، این رحمانیّت همه‌ی مردم را شامل می‌‌شود امّا رحیمیّت پروردگار مخصوص مؤمنین است، رحمت خاصّ پروردگار وقتی که از ناحیه‌ی پیغمبر به مؤمنین رسید و مورد مهربانی پیغمبراکرم قرار گرفتند، خدای‌ تعالی بر پیغمبراکرم مهربانی‌ خاص‌الخاص را نازل می‌‌کند که فرموده است: «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا»^([3]) در جلساتِ یکی دو ماه قبل عرض کردم که مهربانی‌ِ خاص‌الخاص پروردگار که مخصوص عدّه‌ای از اولیای خدا است، صلوات است و لذا دستور فرموده به مردمِ مسلمان که ای مردمِ مسلمان! حالا که پیغمبراکرم به شما رئوف است، رحیم است و مهربانی خاص به شما دارد، شما از خدا برای او مهربانی و محبّت خاص‌الخاص را طلب کنید، خدا خودش بر او و بر آلش ملائکه بر او و بر آلش رحمتِ خاص‌الخاص را نازل می‌‌کنند، شما طلب کنید، شما همان چیز را بخواهید که خدا بر او نازل فرموده، لذا اگر کسی نام پیغمبراکرم را بشنود و بر آن حضرت صلوات نفرستد در حدیث است که «أَخْطَأَ طَرِیقَ الْجَنَّهِ»^([4]): راه بهشت را عوضی گرفته، اشتباه کرده؛ خلاصه‌اش این است که اگر کسی در مقابل رسول اکرم خضوع نکند، کسی که پیغمبراکرم را آن قدر دوست نداشته باشد که از خدا رحمت خاص‌الخاصش را برای آن حضرت طلب کند یا حتّی آلش را، برای آل پیغمبر اگر رحمت خاص‌الخاص را طلب نکند، این شخص در مقابل پیغمبراکرم کوتاهی کرده و حتّی پیغمبر فرمود که وقتی بر من صلوات می‌‌فرستید کوشش کنید که بر آل من هم بفرستید، من از آنها جدا نمی‌شوم، آنها از من جدا نمی‌شوند، اینها همان عترتی هستند که عدیل قرآنند، «لَنْ یَفْتَرِقَا»، اینها از هم جدا نمی‌شوند و اگر برای مدّت کوتاهی از نظر ظاهر آنها از من جدا شدند و من از آنها جدا شدم، قرآن را در بین شما گذاشتم، اهل‌بیتم را گذاشتم و اینها با یکدیگر خواهند بود، «حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ»^([5])،در جایی با من جمع می‌‌شوند، در جایی با هم هستیم که کنار حوض کوثر؛ یعنی منبع و مرکز حکمت الهی، یعنی همه‌ی علومِ الهی و همه‌ی حکمتِ الهی که باید نصیب مخلوق شود در آنجا جمع شده و لذا وقتی که ان‌شاءالله خواستید وارد بهشت شوید، آنجا متوجّه می‌‌شوید که کوثر یعنی چه؟ عترت یعنی چه؟ اهل‌بیت پیغمبر یعنی چه؟ و چرا پروردگار متعال از مؤمنین خواسته، با منّتی که بر مؤمنین گذاشته که: «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ»^([6]): بر مؤمنین خدا منّت گذاشته که این پیغمبر را برای آنها فرستاده و از شما خواسته است که بر او صلوات از خدای تعالی برای او و فرزندانشان و اهل‌بیتش از خدای‌ تعالی طلب رحمتِ خاص‌الخاص بکنید.

این رحمت، این صلوات خیلی پُراهمیّت است، آن‌قدر صلوات بر رسول اکرم و آلش اهمیّت دارد که اگر انسان به حقیقتش برسد و با این حقیقت از خدای تعالی این رحمت خاص‌الخاص را بخواهد و با توجّه صلوات بفرستد، روایت دارد که اگر کسی یک صلوات بر پیغمبر و آلش بفرستد، خدای تعالی ده بار صلوات بر او می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرستد و اگر ده بار باشد، صد بار خدا. و صلوات و رحمتِ خاصّه‌ی خدا آن‌قدر در قرآن برایش اهمیّت قائل شدند که اگر ما بفهمیم و درک کنیم، از صلوات نه ذکری بهتر است و نه دعایی و نه عملی؛ در قرآن مجید خدای تعالی به وسیله‌ی صلوات تازه مؤمنین را ظلمات به نور وارد می‌‌کند، اگر مؤمن نباشد، صابر نباشد، بر او صلوات نمی‌فرستد خدای تعالی، «هُوَ الَّذِی یُصَلِّی عَلَیْکُمْ وَمَلَائِکَتُهُ لِیُخْرِجَکُمْ مِنْ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ»^([7]): خدا آن کسی است که بر شما صلوات می‌‌فرستد، برای چه؟ چه کاربردی این صلوات دارد، «لِیُخْرِجَکُمْ مِنْ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ»، ظلمات این تاریکی‌های دنیایی و شب و اتاق تاریک نیست، ظلمات، ظلماتِ جهل است، ظلمات، ظلماتِ صفات رذیله است، ظلمات، ظلماتِ نافرمانی از پروردگار است، ظلمات، ظلماتی است که گاهی یک انسان با همه‌ی نیرویی که دارد و می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهد خودش را به خدا برساند به یک تاریکی برخورد می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند، یک غرور، یک جهل، یک تکبّر، یک خودخواهی، ناگهان در آن ظلمات سقوط می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و از بین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌رود، خدای‌ تعالی شما را اگر در صراط مستقیم آن صراطی که خدا در سوره‌ی یاسین می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرماید: «إِنَّکَ لَمِنْ الْمُرْسَلِینَ ، عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ»^([8]): تو از مُرسلینی، نه مُرسلِ معمولی، مُرسلی که در صراط مستقیمی، خدا شهادت می‌‌‌‌‌‌‌دهد که او در صراط مستقیم است. البتّه همه‌ی انبیاء در صراط مستقیم بودند امّا پیغمبراکرم صد درصد، بدون کوچک‌ترین لغزشگاهی، یک راننده توی جادّه حرکت می‌‌‌‌کند در همان محدوده‌ی جادّه گاهی به طرف راست می‌‌‌‌رود، گاهی به طرف چپ، گاهی جادّه خلوت است از چپ حرکت می‌‌کند و گاهی مقیّد نیست به دستورات راهنمایی و رانندگی عمل کند برای اینکه خطری احساس نمی‌کند، امّا پیغمبراکرم در صراط مستقیم است به احترامِ خدا، به احترام خدا، با اینکه ممکن است خطری در کار نباشد جز از وسط راه، جز از آنچه که خدا به او دستور داده، جز بندگی پروردگار، نه هوای نفسی در کار است، نه محبّت به غیری در کار است، نه کم‌درکی و بی‌درکی در کار است، یک‌پارچه عصمت از جهل و نادانی و انحراف است و لذا آن حضرت را خدای تعالی شهادت داده و الاّ در اوّل سوره‌ی یاسین غیر از شهادت پروردگار هیچ معنای دیگری ندارد که بفرماید: «یس»؛ پیغمبر، یا رسول‌اللّه!، البتّه «یاییاسین،یای ندا» نیست، این را بدانید. بعضی‌ اشتباه ترجمه می‌‌کنند، «یاسین»مجموعاً اسم پیغمبراکرم است به دلیل اینکه در سوره‌ی صافات «آل‌سین» نمی‌گوید، آل‌یاسین می‌‌گوید، یاسین مرکبّاً اسمِ پیغمبراکرم است و لذا این طور است معنایش؛ پیغمبر! «انّکِ»،قطعاً تو از فرستادگان منی، تو تنها کسی هستی که برای من فخری، من فخر می‌‌کنم به وجودِ تو، «عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِیمٍ»^([9])،چرا؟ در راه راستی، صد درصد راه راست، به یک راننده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویند: سر پیچ شما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانید این پیچ را بشکنی از روی خطِ ممتدد برو آن طرف و بیا این طرف، جادّه هم خلوت است، خوب این حرفی است، امّا، امّا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید: استادم، مربّی‌ام، رئیس کارم به من گفته از این طرف خطّ برو، همان جا هم محبّت او، عشق و علاقه به او، او را وادار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند که در همین جا هم تخلّف نکند، بندگی کند، به هر کس بنده نمی‌گویند، هر کس گفت: من بنده‌ی خدا هستم که بنده‌ی خدا نیست، بنده‌ آن کسی است که در خلوت، در جلوت، در بین مردم، در میان خانه، در ارتباطِ با زن و بچّه حتّی تمام دستورات دین را رعایت کند، این را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویند بنده، بنده‌ی خدا آن کسی است که همه جا چون خدا هست، همه جا بنده‌ی خدا باشد و همه جا طبق دستورات الهی حرکت کند این یک چنین شخصی خدا صلوات می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرستد، «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیّ»^([10])، شما هم اگر می‌‌‌‌‌‌‌خواهید ای مردم مسلمان، ای مؤمنین! اگر می‌‌‌خواهید خدا شما را هم با پیغمبرش در این رحمتِ خاصّه شریک کند چه کنیم؟ اوّل جزء صابرین باشید، دوّم جزء مؤمنین واقعی باشید، آنچه در دل داری همان را اظهار بکن و هر چه که اظهار می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنی همان باشد که در دلت هست، اگر این گونه پاک نباشی، تو را خدای تعالی به عنوان یک بنده قبول نمی‌کند، من نمی‌خواهم جریاناتی از انبیاء عرض کنم تا بتوانید مقایسه کنید با پیغمبراکرم و عظمت و ارزشِ رسول‌اکرم این پیغمبر عزیزی که خدا بر ما منّت گذاشته و برای راهنمایی ما فرستاده عرض کنم، چون پیغمبران در صراط مستقیم بودند، معصوم بودند، امّا گاهی وقتی با همان مثال جادّه را خلوت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دیدند، پیچ‌ها را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شکستند، از روی خط‌ ممتدد گاهی با توجّه به مصالحی که فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کردند ممکن است ضرری نداشته باشد کارهایی انجام می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دادند، ولی آن ادبی که پیغمبراکرم دارد، آن محبّتی که رسول اکرم به خدای تعالی داشت که «عقل کلّ» اسمش شده، عقل کلّ؛ یعنی صد درصد تمامِ قدرتش را، تمامِ وجودش را، بندگی پروردگار گرفته، نمی‌گذارد بر خلاف بندگی کاری بکند، این پیغمبر بر ما امشب آمده، نازل شده، «مَنَّ عَلَیْنَا بِکُمْ»^([11])، خدا منّت گذاشته بر ما، که یک چنین پیغمبری را برای ما فرستاده، «لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ»، بنابراین من امشب و فردا به همه‌ی شما توصیه می‌‌کنم اگر می‌‌خواهید از ظلمات به نور وارد بشوید، اگر می‌‌خواهید پیغمبر را از خودتان شاد کنید، زیاد صلوات بفرستید، زیاد از خدا بخواهید که خدایا! همان‌طوری که تو پیغمبر را دوست داری من هم پیغمبر را دوست دارم، هر کسی به اندازه‌ی خودش، تو صلوات بر او می‌‌فرستی، رحمتی را بر او نازل می‌‌کنی که گنهکاران امّتش را دست‌شان را می‌‌گیرد و از میان ظلمت جهل و نادانی نجات می‌‌دهد و به نور وارد می‌‌کند، من هم برای او این رحمت را می‌‌خواهم، خدای‌ تعالی هم بر تو آن رحمت را نازل می‌‌کند و ان‌شاءالله تعالی همه‌مان در راه محبّت به رسول‌اکرم متعهد می‌‌شویم، که آنچه پیغمبراکرم فرموده، آنچه بر او وحی شده، آنچه که آن حضرت، این پیغمبرِ بزرگوار برای ما از مهربانی و رحمت خواسته ما امروز ان‌شاءالله، امشب و فردا برای آن حضرت بخواهیم، «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ»، خیلی این آیه عجیب است، «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا»،ببینید یک کاری را یک بزرگی می‌‌کند به هر کسی نمی‌گوید: تو هم بیا بکن، یک کاری را خدای تعالی می‌‌گوید: من و ملائکه‌ام این کار را می‌‌کنیم، «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا»، به هر مؤمنی این کلام را نمی‌فرماید، به مؤمنینی که به رحیّمیت رسیده‌اند، به مؤمنینی که به رحمت خاص‌ّ خدا رسیدند به آنها می‌‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا»،و صلوات با این مهمّی که پیغمبر را سبب می‌‌شود که «شفاعت کبری» داشته باشد، برای پیغمبر، درجات پیغمبر با آن عظمت را بالا ببرد، این صلوات با این اهمیّت، می‌‌گوید: اگر آل من را کنار من قرار ندهید من این را نمی‌خواهم، خیلی عجیب است، صلواتِ؛ یعنی «لِیُخْرِجَکُمْ مِنْ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ»، برای پیغمبر شفاعت کبری است، برای پیغمبراکرم قربی است که«ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّى، فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَى»^([12])، این صلوات با این اهمیّت را پیغمبر می‌‌گوید: اگر فرزندان من، کنار من نباشند، از روایات استفاده می‌‌شود که یا این صلوات حرام است یا مکروه؛ از نظر بعضی از مجتهدین این صلوات فرستادن اصلاً حرام است، چرا فرزندان پیغمبر را از پیغمبر جدا کردی؟ چطور می‌‌‌‌‌شود یک کسی یک کسی را دوست داشته باشد و فرزندان او را دوست نداشته باشد، چرا فرزندان من را آزردی؟

یک کسی خدمت امام صادقعلیه الصلوه و السلامآمد گفت: فلان مردِ، فلان سیّد، فلان شخص، فلان فرزند فاطمه‌ی زهرا را من وقتی صلوات می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرستم او را نیّت نمی‌کنم، طیّبین و طاهرینشان را نیّت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنم، لذا مقیّدم بگویم: «اللّهم صل علی محمّد و آل محمّد و آله الطیّبین و الطاهرین»، حضرت فرمود: خاطرت جمع باشد، اینها همه‌شان طیّب و طاهرند و لذا در دوستان ما این طورند، در منبر هیچ وقت نمی‌گویند: «و آله الطیّبین الطاهرین المعصومین»، چرا؟ به جهت اینکه اوّلاً هیچ جا وارد نشده این کلام و بعد هم معصومین؛ یعنی دوازده امام، این جور نگویید؛«و آله‌ی کمّا صلیّت علی ابراهیم و آل ابراهیم»، آل ابراهیم مگر معصوم بودند؟ در وقتی که این آیه نازل شد شخصی به پیغمبراکرم عرض کرد ما چطور صلوات بفرستیم؟ فرمود بگویید: اللّهم(چون صلوات کامل این است)، «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کَمَا صَلَّیْتَ عَلَى إِبْرَاهِیمَ وَ آلِ إِبْرَاهِیمَ إِنَّکَ حَمِیْدٌ مَجِیدٌ»^([13])،آل ابراهیم که دوازده نفر نبودند که معصوم باشند، شما بخواهید یا نخواهید این را من به شما عرض کنم، شب تولّد رسول‌اکرم است، حسادت‌تان بگذارد یا نگذارد، بی‌ایمانی‌تان بگذارد یا نگذارد، تا گفتید: «اللّهم صل علی محمّد و آل محمّد»،همه‌ی فرزندان پیغمبر را شامل می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، حالا تو اگر خدای نکرده فرزندان پیغمبر را اذیّت کردی و مشمول «اَللَّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظَالِمٍ ظَلَمَ حَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تَابِعٍ عَلَی ذَلِکَ»^([14])،اگر واقع شدی، نه پیغمبر صلواتت را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهد، نه ایمانت را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهد، نه محبّتت را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهد، هیچ یک از خیرات تو را نه قبول می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند و نه می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پذیرد، همانطوری که شما صلوات بر پیغمبر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرستید سر شب تا صبح بنشنید بگویید: «اللّهم صلّ علی محمّد»، و همین جا اکتفا کنید ده هزار مرتبه، هر صلواتی که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرستید یک قدم از خدا و پیغمبر دور می‌‌‌‌‌شوید. چرا؟ به جهت اینکه نهی پیغمبر اینجا انجام شده، «لَا تُصَلُّوا عَلَیَّ  صَلَاهً  بَتْرَاء، صَلَاهً مَبْتُورَهً »^([15])، عجیب است یک کتابی یادم آمد، در کتابخانه‌ی آستان قدس است و خود من هم فکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌کنم توی همین کتاب‌هایم دارم، یک کتابی است به نام «سعاده الدارین فی صلاه علی السیّد الکونین»،مالِ شیخ نبهایی سنّی است، در این کتاب، فقط این کتاب برای این است که وقتی که انسان صلوات بر پیغمبر فرستاد باید حتماً آلش هم با او ضمیمه کند، کتاب هم قطور است، شاید حدوداً هفتصد –هشتصد صفحه دارد، یک کتابی این طوری نوشته است، ولی این کتاب را وقتی مطالعه کنید خوب طبعاً اسم پیغمبر زیاد توی آن برده می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود، همه جا می‌‌‌‌‌‌‌‌‌گوید: «صلی اللّه علیه وسلم»،من به یکی از علماء یک وقتی تعجّب ‌‌‌‌‌کردم گفتم: نگاه کن، این خودش در اثبات این دارد می‌‌‌‌‌نویسد این جوری، گفت: این عادت کرده، عادت کرده، این صلواتش که می‌‌‌‌‌‌گوید: «صلی اللّه علیه وسلم»،یک سنگی می‌‌‌‌‌‌شود می‌‌‌‌‌‌خورد توی مغزش، واقعاً این طور است ها! علاوه اینکه رحمت نیست این جوری است.

خوب بحمداللّه یک نکته‌ای را می‌‌خواستم توجّه‌تان بدهم در خصوص حضرت امام جعفر صادق که جان همه‌مان به قربانش، هر چه داریم از امام صادق علیه الصلوه و السلاماست، امّا این به آن معنا نیست که بعضی می‌‌گویند: «مذهب شیعه از امام صادق است، بنیان‌گذار مذهب شیعه است»، این جز کمک به آنهایی که می‌‌گویند: بنیان‌گذار مذهبِ حنفیفه و بنیان‌گذار مذهب شافعی و بنیانگذار مذهب مالکی و بنیانگذار مذهب حنبلی فرقی ندارد. امام صادق کاری نکرده، امام صادق علیه الصلوه والسلامعلوم پیغمبر را به مناسبت زمانی که آن حضرت داشت بیشتر از دیگران توانست پخش کند، همان کلماتِ امام، کلماتِ رسول اکرم را پخش کرده، نه اختراعی کرده، نه چیزی را بنیان گذاشته، مذهب شیعه مذهبِ واقعی اسلام است با صد تا دلیل محکمِ علمی من حاضرم برایتان ثابت کنم و ثابت هم کردم، دقّت می‌‌کنید؟ ان‌شاءالله امیدوارم این کلمات را، البته نگویید: هر کس این حرف را زد حواسش پرت است، اینها عادت شده، مذهب از کِه داری؟ از امام جعفر صادق، این حرف اصلاً غلط است، ما مذهبِ‌مان و دین‌مان و اسلام‌مان و قرآن‌مان همه‌ی آن از پیغمبر اکرم است و ائمّه‌‌ی اطهار به نوبه‌ی خودشان و با وسایلی که در اختیارشان بوده، در اختیار مردم همان چه را که بر پیغمبراکرم نازل شده برای مردم شرح دادند، یک مذهبِ خاصّی ما  داشته باشیم، پنج مذهب باشد، تازه ما را قبول نکنند و بگویند نه مذاهب اسلام چهارتا است، از این حرف‌ها ما نداریم، نه، «لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ»«لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ» ما قطعاً، یقیناً، حتماً آنچه را که شما قبول دارید و می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پرستید ما قبول نداریم، توی بهشتی که آنها باشند ما نمی‌رویم، توی جهنّمش هم مشکلمان است، «لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ، وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ»، ما از آن خدایی که شما می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پرستید، آن پیغمبری که شما قبول دارید، آن خلیفه‌ای که شماها می‌‌‌‌‌‌‌‌‌گویید ما اصلاً نه دوست‌شان داریم، نه قبولشان داریم، نه اعتقاد به آنها داریم، «وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ، وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدتُّمْ، وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ» تکرار هم می‌‌شود، «لَکُمْ دِینُکُمْ»، دین شما مال خودتان، ان‌شاءالله روز قیامت با همان‌هایی که پیروی آنها هستید محشور می‌‌شوید و ما هم با همان امام صادق و همان مولا امیرالمؤمنین و حضرت بقیة الله ارواحنافداهمحشور می‌‌شویم، این مال ما، این هم مال شما، «لَکُمْ دِینُکُمْ وَلِیَ دِینِ»^([16]).

امیدواریم امشب خدای تعالی، خدای تعالی امشب ما را از بهره‌های فراوانِ رحمتِ خاصّه‌یِ پیغمبر، آقایان! من هی مطلبی یادم می‌‌آید واقعاً اینها مهم است، همانطوری که به مؤمنین خدا می‌‌گوید که «صَلُّوا عَلَیْهِ»^([17])، بر پیغمبر صلوات بفرستید، همانطور به پیغمبر می‌‌گوید که: «إِنَّ صَلَاتَکَ سَکَنٌ لَهُمْ»،«وَصَلِّ عَلَیْهِمْ»^([18])، تو صلوات بر آنها بفرستد. بیایید با پیغمبر رفیق باشید، جدّاً، او بر ما صلوات بفرستد، ما بر او صلوات بفرستیم، صلواتِ او غیر از صلواتِ باصطلاح چه عرض کنم؟ می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌خواهم یک چیزهایی بگویم که واقعاً ارزش صلوات را ما نمی‌دانیم، برای این‌که آقایان، بنده مثلاً نفسی تازه کنم شما صلوات بفرستید، برای اینکه من آب بخورم شما صلوات بفرستید، برای اینکه حواس مردم جمع بشود شما صلوات بفرستد، این حرف‌ها چیست؟ صلوات؛ یعنی ارتباط با خدا آن هم در یک مرحله‌ی بسیار بالا، پیغمبر بر شما صلوات می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرستد، خدا بر شما صلوات می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرستد، ملائکه‌اش بر شما صلوات می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرستند، شما بر پیغمبر و آل او صلوات می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرستید، ملائکه بر پیغمبر و آل او صلوات می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فرستند، خدای تعالی هم بر پیغمبر و آل او صلوات می‌‌فرستد، ببینید چه مقامی! چه یگانگی‌ای! وای بر آن انسان احمقی که خودش را از رحمت خاصّه‌ی پروردگار برای دو تا گناه، برای یک مردم‌آزاری، برای یک مختصر انحراف از صراط مستقیم دور کند، می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌بینید دیگر، «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ»^([19])، حالا،«لِیُخْرِجَکُمْ مِنْ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ»^([20])،اینجا خدا و ملائکه بر شما مؤمنین صلوات می‌‌‌‌‌فرستند، آنجا می‌‌‌‌‌گوید: «إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِکَتَهُ یُصَلُّونَ عَلَى النَّبِیِّ»، شما هم صلوات بر پیغمبر می‌‌‌فرستید، پیغمبر بر شما صلوات می‌‌‌فرستد، یک جایی وارد می‌‌شوید یک دوستی داشته باشید او بگوید: خدا شما را رحمت کند، شما را خدا موردِ مهربانی قرار بدهد، شما به او بگویید، هی با هم این مسایل ردّ و بدل بشود، یک طرف خدا و ملائکه و پیغمبرند و یک طرف هم شما، «تَجَهَّزُوا رَحِمَکُمُ اللَّهُ »^([21])، «تَزَوَّدُوا رَحِمَکُمُ اللَّهُ »^([22])،زاد و توشه بردارید، فعّال باشید، شما را به خاطرِ پیغمبراکرم از این هواهای نفسانی دست بکشید، در صراط مستقیم دین قرار بگیرید، با خدا آن‌چنان انس داشته باشید که او بر شما صلوات بفرستد و پیغمبرش بر شما صلوات بفرستد و شما بر پیغمبر و آل پیغمبر صلوات بفرستید دائماً کارتان این باشد. امیدواریم امشب به آنچه که لازم است برسید تک‌تک شما رسیده باشید، و ان‌شاءالله ذکرِ شما، فکرِ شما، اظهار محبّت‌ خاص‌الخاص به پیغمبراکرم باشد تا پیغمبراکرم هم بر شما صلوات بفرستد«لِیُخْرِجَکُمْ مِنْ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ».

شب‌ها کوتاه، وقت آقایان هم کم، بعضی از شهرستان‌ها و تهران آمدند و از این که ما جای‌مان هم کم است معذرت می‌‌خواهیم، دو نفر از دوستان بنا است معمّم بشوند ان‌شاءالله امیدواریم که اینها سرباز واقعیِ امام زمان باشند، امیدواریم ان‌شاءالله اینها مورد لطف حضرت بقیة الله‌الاعظم واقع بشوند، اگر چه ما فعلاً این‌ها را نمی‌بینیم ولی به من این جوری تذکّر دادند که، (آقای فانی شما که معمم هستید برای همان از آن ور می‌‌روید)، خدا ان‌شاءالله این دوستی‌ها، این محبّت‌هایی که بین ماها هست حفظ کند برای همیشه‌مان و از هر گونه تفرقه و جدایی که بعضی ممکن است در مغزش‌شان برای اینکه شماها را از هم جدا کند اگر قابل هدایت نیستند، خدا ذلیل‌شان کند و ان‌شاءالله امیدواریم تفرقه در بین‌تان به وجود نیاید، با همین وحدت، با همین محبّت از همه جا که این جور اظهار محبّت می‌‌کنید به یکدیگر و از شهرستان‌های مختلف فرقی نمی‌کند، ان‌شاءالله این محبّت و موّدت باقی باشد و هیچگاه (بفرمایید آقایان اینجا) و هیچگاه ان‌شاءالله شماها در بین‌تان تفرقه‌ای به وجود نیاید، نه گوش دادید نه آمین گفتید، خوب، ان‌شاءالله آقایان، دو نفر از دوستان، اینها را من چهره‌هایشان را خوب می‌‌شناسم اهل تقوا هستند، اهلِ کمالات هستند، بنا است عمّامه‌های این آقایان را بگذاریم سر اینها، (کو عمّامه‌هایشان؟) ها آقا فانی رفت که عمّامه بیاورد، خوب، کارهای بی‌نظم ما اینجوری می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود دیگر، خوب معمول‌مان این است که علاوه بر آنکه واقعاً به آقایان تذّکر می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دهم که این سردوشی، این عمّامه‌ی افتخار، «تاج الملائکه»^([23]) در روایت دارد این را که بر سر می‌‌‌‌‌‌‌گذارید و ان‌شاءالله به شرایطش عمل کنید مثل من نباشید، شرایطِ عمّامه این است که باید صد درصد نوکرِ امام زمان باشید، این یعنی چه اصلاً؟ یک افسر، یک سرباز اینها سردوشی که می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گیرند نوکر دولت می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند، نوکر مردم می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شوند و ان‌شاءالله بعضی‌هایشان هم نوکر خدا هستند ولی این دیگر صد درصد نوکر خدا است، ان‌شاءالله امیدواریم که آقایان همین طوری که ما عمّامه را می‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گذاریم سر آقایان، شماها بایستید و صلوات بفرستید و صلوات هم با توجّه بفرستید به همان معنایی که عرض کردم.

جهت دانلود صوت و یا پخش آنلاین کلیک کنید