۱۷ جمادی الاول ۱۴۲۶ قمری – ۳ تیر ۱۳۸۴ شمسی

اعوذ باللّه من الشيطان الرجيم

بسم اللّه الرحمن الرحيم

الحمدللّه والصلوة و السلام علي رسول‌اللّه و علي آله آل اللّه لاسيما علي بقيةاللّه روحي و ارواح العالمين لتراب مقدمه الفداء و اللعنة الدائمة علي اعدائهم اجمعين من الان الي قيام يوم الدين.

اعوذ بالله من الشيطان الرجيم، کذّب اصحاب الايکة المرسلين  إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌأَ لَا تَتَّقُونَ ٭ إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (شعراء / 177 – 178) در سوره شعراء حالات انبياء گفته شده و بيشتر آيات آن تنبّهي است براي سالكين الي اللّه و آنهايي كه جدّاً به سوي خداي تعالي با قدم هاي استوار در راه راست و با محبت حركت مي كنند. يكي از آن انبياء عظام حضرت شعيب است. به گفته ي بعضي از روايات و فرمايشات ائمه اطهار استادِ دوره ي اوّل حضرت موسي است. همه ي انبياء اگر چه از ناحيه ي پروردگار به آنها وحي مي رسيد و ربّ آنها همان پروردگار متعال كه ربّ العالمين است بوده است، ولي در عين حال براي بعضي از كارهاي جزئي پيامبري و رهبري و ارشاد مردم به بعضي از انبياء ديگر نيازمند بودند. لذا خداي تعالي در قرآن مي فرمايد كه ما انبياء را يك جمعشان را بر يك جمع ديگر فضيلت داديم، فَضَّلْنا بَعْضَهُمْ عَلَي بَعْضٍ (اسراء / 21) حضرت شيعب درست است كه از انبياء اولوالعزم نبوده ولي در ابتداي كار در آن وقتي كه حضرت موسي تازه از دامن حضرت آسيه بيرون آمده، جوان رشيدي شده و دربار فرعون و در آن مركز پر از فساد از نظر اعتقادي زندگي كرده بايد يك مدّتي تحت يك برنامه ي معنوي قرار بگيرد، زندگي ساده ي حضرت شيعب. نه فكر كنيد زندگي ساده يعني بي مال و منال و بي پول و فقير. همه ي انبياء از خصوصيّاتشان اين بوده است كه به قدري ثروت داشتند چون درستكار بودند و چون اهل تقوا بودند و چون خداي تعالي فرموده است وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَيَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً ٭ وَ يَرْزُقْهُمِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ (طلاق / 2 و 3) ثروت زيادي لااقل به قدر كفاف داشته اند. اينكه مي بيند حضرت شيعب همين جا مي فرمايد: وَ مَا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍإِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَي رَبِّ الْعَالَمِينَ (شعراء / 180) معناي همان وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَيَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً است. اين نه اينکه با گفتار فقط بيان شده چون خيلي از افراد هستند كه ادعاي بي تفاوتي در مقابل مردم مي كنند، مردم را به حساب نمي آورند، اجر و مزدي به صورت ظاهر از آنها نمي خواهند ولي يك طوري حركت مي كنند كه مردم به آنها كمك كنند! اين كلام و اين جمله شرح حال زندگي حضرت شعيب بوده. يعني شما مي بينيد. حتّي شايد به زبان هم نياورده باشد چون كلمه ي قالدر اينجا خداي تعالي نفرموده، وَ مَا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ، شرح زندگي حضرت شعيب اين بوده. ديدند گوسفند زيادي دارد، كشاورزي دارد، باصطلاح گله هاي گوسفند به طوري كه حضرت موسي وقتي كه به او وعده داده شد مي تواني بروي و اگر امسال هر چه خداي تعالي به اين گوسفندها برّه عنايت كرد مال تو باشد مخصوصاً يك بخشي كه ابلقند يعني دورنگند. آنها را به حضرت موسي داد، و آن  گلّه ي بسيار بزرگي شد. از همين جا استفاده مي شود كه حضرت شعيب ثروتمند بوده و مردم مي دانستند كه حضرت شعيب براي مال دنيا نمي خواهد مردم را دور خودش جمع كند و فقط و فقط زندگي ساده اي كه عرض مي كنم يعني يك زندگي كه از اسراف و تبذير دور بوده. گاهي بعضي از زندگي ها هست بسيار فقيرانه است ولي اسراف و تبذير در آن است و بعضي زندگي هاست كه با داشتن ثروت زياد، صاحب ثروت آنقدر مقيّد است كه يك كبريت حتّي نبايد اسراف بشود و اسراف نمي كند. نمي گويد حالا كه من پول دارم بايد هر كاري كه مي خواهم، هر چيزي كه مي خواهم بخرم و اگر هم يك مقدار هم زياد آمد در ميان زباله داني بريزم. اين اخلاق، اخلاق انبياء نبوده، انبياء تا آخرين ذرّه ي طعام، آب و يا هر چيزي كه در اختيارشان بوده استفاده مي كردند، متاسفانه يكي از مسائلي كه امروز ما مبتلاي به آن هستيم حالا به خاطر مثلاً تنبلي مان است نمي دانم، بخاطر اينست كه اين يخچال ها و فريزرها و امثال اينها در زندگي مان پيدا شده، گوشت زيادي تهيّه مي كنيم، غذاي زيادي تهيّه مي كنيم به اميد اينكه اگر زياد آمد در يخچال مي گذاريم و محفوظ مي ماند. و بعد هم مي بينيم نه، آن طوري كه ما مي خواستيم محفوظ نماند و يا بيرون مي ريزيم و يا به حيوانات مي دهيم. اينها اسراف است. انبياء را خداي تعالي چون الگو قرار داده اين را بدانيد دوستان، آنها الگو بودند. ثروت زياد داشتند و در عين حال اسراف و تبذير نداشتند. مقيّد بودند كه از اين ثروت زياد دقيقاً استفاده كنند. چون اگر يك چيزي را پروردگار متعال زياد در اختيار انسان گذاشت شكرش اين است كه دقيقاً از آن استفاده كند و هيچ چيز را از بين نبرد. اينكه شما مي بينيد اگر يك قطعه ناني كنار خيابان افتاده بعضي از متديّنين بر مي دارند و آن را تميز مي كنند و از آن استفاده مي كنند اين نه در خصوص نان است اين مسأله.هر يك از نعمتهاي الهي همين طور است. من يادم است يك وقتي در نجف بعد از درس مرحوم آيت اللّه خوئي بيرون آمده بودند يك تكه نان خشكي افتاده بود كه زير پا ظاهراً خورد شده بود. ايشان نشستند يك طلبه هم اتفاقاً كنار ايشان با ايشان بحث مي كرد او ايستاده، ايشان نشسته، چون نان خورد شده بود انگشتشان را با آب دهانشان تَر مي كردند اين نانها را جمع مي كردند مي گذاشتند كف دستشان، حالا ما با همين ناني كه مي گوييم بركت خداست چكار مي كنيم؟ با برنج كه از آن بهتر است چه برنامه اي داريم؟ اينهاست كه از خوي انبياء سالك الي اللّه را خارج مي كند. دارد در روايت شايد هم شنيده باشيد كه امام صادق عليه الصلوةوالسلام وارد مستراح شدند ديدند يك قطعه ي ناني آنجا افتاده، حضرت برداشتند به خادمشان – خادم دارند – كسي كه عبايشان را نگه داشته دارند، به او حقوق مي دهند ولي سر اين قطعه ي نان گيرند. نان را دادند به آن خادم، گفتند اين را نگه دار من وقتي كارم تمام شد مي آيم اين نان را مي شويم و مي خورم. آن خادم در همين فرصت رفت نان را شست و خورد وقتي كه امام صادق تشريف آوردند گفتند نان را چه كردي؟ گفت من خوردم. حضرت فرمود به خاطر اين عملت تو در راه خدا آزادي! ببينيد چقدر ما فاصله داريم با روش انبياء و ائمه اطهار عليهم الصلوةوالسلام. من نمي گويم نان مثلاً در مستراح افتاده را برداريد بخوريد. اين كه اصلاً امروز معقول نيست، امروزي كه اسم اسلام براي يك عدّه تحجّر است، عمل به دستورات اسلام به كساني كه مي خواهند انجام بدهند و به وظايفشان عمل كنند متحجّر مي گويند امروز كه اين پيشنهاد را اصلاً نمي توانيم بكنيم. اقلاً نان توي سفره ات را بخور. نگو حالا كه من نان مي گيرم بگذار ده تا بگيرم، ماند مي دهيم به گربه ها يا مثلاً به حيوانات مسأله اي نيست. ناني كه تو مي خري از بازار براي تو خلق شده، براي تو نانوا تهيّه كرده نه براي سگ و گربه. ببينيد حضرت شعيب با اين ثروت زيادي كه دارد طوري در بين مردم خودش را معرّفي كرده كه شعارِ وجوديش اين است كه مي فرمايد – نه با زبان – با زندگي، من اگر گفتم من از شما اجر و مزدي نمي خواهم و كار براي خدا مي كنم امّا مشتري را كناري كشيدم گفتم اين كار برايت خرج دارد، چقدر خرج دارد؟ ا ينقدر! بسيار خوب من مي دهم! كه الراشي و المرتشي كليهما في النار هم رشوه دهنده – مجبور بودم – چه مجبوري؟ مي ميري نهايتش از گرسنگي، ملكت از دستت مي رود. خوب برود! دنيا اينقدر اهميت ندارد كه تو اهل جهنّم كني خودت را، پول هم بدهي و در مقابل پروردگار هم يك كافري محسوب بشوي. من جدّاً به دوستان امروز دارم عرض مي كنم، از نظر اخلاقی هم مي گويم كه ربا نگيريد و ندهيد. رشوه نگيريد و ندهيد. چون اگر اين دو تا كار را بخصوص که يكي اش فَأْذَنُوا بِحَرْبٍ مِنَ اللَّهِ (بقره / 279) هست و ديگريش في النار است، در آتش است اگر كرديد همه ي زحماتتان به هدر رفته، فايده اي ديگر اين كارهايتان ندارد. من اعلام مي كنم كسي كه نتواند اين كارها را بكند از همين الان نه در جلسات بيايد نه خودش را به زحمت بياندازد. حضرت شعيب اولين جمله اي كه به مردم مي گويد مي گويد: فَاتَّقُوا اللَّهَوَ أَطِيعُونِ (شعراء / 179) خودتان را از اين مسائل نگه داريد. اينها كه از گناهان كبيره بود اين دو چيزي كه گفتم، گناهان صغيره را هم خودتان را حفظ كنيد. اين چك دادنها و چك بازي ها و اين كارهايي كه در بازار انجام مي شود صد درصد با تزكيه نفس منافات دارد. نكنيد، آقا از گرسنگي مي ميريم! بهتر. از اين زندان نجات پيدا مي كنيد، اگر سالك الي اللّه ايد. من با شما دارم حرف مي زنم نه در مثلاً تلويزيون براي عموم مردم، نكنيد. آخرش مردن است. چه بهتر، اين دنيا مگر براي شما زندان نبوده؟ تا كي مي خواهيد دوستانتان را از خودتان ناراضي كنيد براي مال دنيا؟ رشوه بگيريد. شما فكر نكنيد رشوه، يك ترسيمي مي كنيد از رشوه كه مثلاً وارد يك اداره اي شديد رئيس اداره اين كشوي ميزش را كشيده عقب، اشاره مي كند شما هم يك پولي مي اندازيد آنجا، اين رشوه است. نه! گاهي مي شود دو تا رفيق به هم رشوه مي دهند كه هر دويشان در جهنمند. مثلاً چطور؟ يك محبتهايي مي كند كه اين يك كارهاي خلافي براي اين بكند. اين معناي رشوه است. جلوي محبت را نمي گيرند ولي براي كار خلاف نبايد تو حتّي سلام بكني به كسي كه او وادار به كار خلاف بشود براي تو. نبايد كلامي بگويي كه آن كلامت منظورت اين باشد كه اين يك كار بدي را، يك كار خلافي را، يك قتلي را، -يك جواني بود به يك بچه اي خيلي اظهار محبت مي كرد. گفتم چرا به اين اينقدر اظهار محبت مي كني؟ گفت اين از ديوار خوب مي رود بالا مي رود از داخل باغ براي من ميوه مي چيند مي آورد!- اين از اين پاينتر نمي شود ديگر رشوه دادن، حواستان جمع باشد. يك وقت فكر نكنيد يله و رهاست. كار بد از همه بد است، ولي از تو بدتر است. اين كلام امام صادق عليه الصلوةوالسلام است. چرا؟ براي اينكه تو هر هفته سي آيه قرآن مي خواني، براي اينكه تو هر هفته داري اسم سالك الي اللّه را مي شنوي، من كوشش كردم در اول هر برداشتي بنويسم سالك الي اللّه بايد مثلاً به قدري در صراط مستقيم حركت كند -كه اينجا الان دارم مي بينم- چرا سالك الي اللّه؟ مگر مسلمانهاي ديگر چكاره اند؟ ما الان با آنها صحبت نمي كنيم، طرف صحبتمان آنها نيستند، حتّي اعلام كردم كساني كه جدّي نيستند به آنها جزوه ندهيد چون سالك الي اللّه نيست. ما دنبال شما نفرستاديم كه بياييد اين جزوه هاي ما را، ما اصلاً جزوه به شما نمي فروشيم. ديديد قرآن به آن قطوري را كه سه هزار تا چاپ شد و سه هزار تا الان زير چاپ است و ده هزار تا درخواست چاپ كرده اند ما يك دانه اش را در مقابلش پول نگرفتيم قرآن كه فروشي نيست. كلام خداست، همه را هديه داديم. اين جزوه ها را ما پول نمي گيريم از شما، اين را بدانيد. ولي تا اينكه آن پولي كه مي دهيد براي تزكيه نفس تان مفيد است، خُذْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ صَدَقَةًتُطَهِّرُهُمْ وَ تُزَكِّيهِمْ بِهَاوَ صَلِّ عَلَيْهِمْإِنَّ صَلَاتَكَ سَكَنٌ لَهُمْ (توبه / 103) من همين امروز در حرم همين قبل از اين جلسه براي شما سلام عرض كردم خدمت امام رضا و بر شما مشهدي ها يك پيشنهادي داده بودم قبلاً ظاهراً يادشان رفته، يكي دو نفر شايد يادشان مانده باشد كه شما اقلاً آن مقداري كه من فكر مي كنم شايد صد، صد و پنجاه نفر باشيد. همه تان هر وقت حرم مشرف مي شويد صد مرتبه بگوييد السلام عليك يا مولاي، خيلي كوتاه، براي دوستان اهل تزكيه نفستان. خدا هم خودش  مي داند اين صد تا را كه به يك نفر نمي دهد، به هر كه صلاح باشد به او تحويل مي دهد، به نام او مي نويسد. شما صد نفريد مثلاً، صد تا سلام گفتيد، چقدر مي شود؟ صد صد تا؟ ده هزارتا، ما اينقدر جمعيت نداريم، براي همه سلام گفتيد و اين كار را انشاءالله بكنيد اين براي خودتان خوب است. هر كس به ياد دوستانش باشد دوستانش هم چون ارحم ترحم تو رحم كن، تو مهرباني كن تا مورد مهرباني خدا واقع بشوي. روايت دارد اگر يك كسي يك صلوات براي محمد و آل محمّد عليهم الصلوةوالسلام بفرستد خدا ده صلوات بر او مي فرستد. اين كار را بكنيد. و به دوستان شهرستاني ها هم عرض مي كنم وقتي وارد يك امامزاده ي محترمي مثل حضرت معصومه و حضرت شاهچراغ و ساير امامزاده هاي محترم وقتي وارد مي شويد شما هم براي مشهدي ها اين كار را بكنيد. حالا شما مثلاً فرض كنيد كمتر خواستيد سلام عرض كنيد اشكال ندارد، السلام عليك يا مولاي، همان ثواب را به شما مي دهند. ثواب زيارت حضرت رضا چقدر است؟ تعيين نكردند زيارت جامعه باشد يا زيارت امين اللّه يا مثلاً زيارتهاي طولاني. نه! السلام عليك يا مولاي و رحمة اللّه و بركاته در روايات هم تصريح شده. چه هست ثواب اين كار؟ ثواب هم نه فكر كنيد كار خوب، نه خداي تعالي انقدر به شما اجر مي دهد كه مبلغش را تعيين كردند. يك سلام، السلام عليك يا مولاي و رحمة اللّه و بركاته يك سلام! هزار حجّ، آقا چرتكه داري بنشين حساب كن ببين كه هزار حج امروز چقدر خرجش است. هزار عمره، چقدر خرجش است؟ اين را حساب كن. حساب كه كردي مي گويي اين همه پول را من مي خواهم براي چه؟ يك وقتي من به شما مي گويم كه اين همه پول را مي خواهيد براي چه. شما از وقتي چشم باز كرديد در اين عالَم انهايي كه آپارتمان نشينند يك هفتاد متر، شصت متر، تا دويست ديگر بالايش دويست متر است. يك همچنين جايي نشستيد مي گوييد بيشتر از اين من مي خواهم چه كنم؟ بچّه ي داخل رحم – چون مثال زدند – بچه ي داخل رحم مي گويد من بيشتر از اين جا مي خواهم چه كنم؟ هر چه به او مي گويند آقا تو يك جايي خواهي رفت، همان كسي هم كه در آپارتمان مي نشيند ده هزار برابر اينجا به شما مي دهند. مي گويد من وحشت مي كنم. همچنين جايي را مي خواهم چه كنم؟ عقلش نمي رسد. روز قيامت بهشتي را كه به شما مي دهند مطابق عمرتان مي دهند، عمر شما چقدر است؟ بي نهايت! هر كس بگويد: من قبول ندارم همين الان كافر است. چرا؟! به جهت اينكه صريح آياتِ متعددهِ قرآن است. أُولَئِكَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِهُمْ فِيهَا خَالِدُونَ (يونس / 26) خَالِدِينَ فِيهَا أَبَداً (نساء / 57) اين معناي آخرت است. آن وقت شما مي خواهيد چه كنيد؟! اگر كم نياوريد چون محدود است و شما بي نهايتيد اگر كم نياوريد زياد نمي آوريد. اگر يك ركعت نماز جماعتي كه ده نفر جمع شده باشند مي گويند به شما كه اگر تمام ملائكه نويسنده بشوند، تمام درياها مركّب بشود و تمام درخت ها قلم بشود نمي توانند ثواب اين را بنويسند شما مي گوييد عجب! ما كه هر روز مي رويم نماز جماعت. تو اگر هزار سال هم اگر عمر كني، هر روز هم بروي نماز جماعت، براي هر ركعتش هم همين اندازه ثواب به تو بدهند باز آنجا كم مي آوري، بايد خدا به تو تفضل كند تا بتواني زندگيت را تأمين كني. شما يك سال مي خواهيد برويد مثلاً در يك شهري زندگي بكنيد. مي نشيني حساب مي كني هر روزي مثلاً ده هزار تومان خرج دارد ماهش مي شود سيصد هزار تومان، خوب ديگر ما ماهي سيصد هزار تومان داشته باشيم بس است. اگر گفتند بي نهايت بايد اينجا باشي، آنجا ديگر فكر  ديگري مي كني، كي مي خواهيم از خواب غفلت بيدار بشويم؟! به خودتان مراجعه كنيد ببينيد در خواب غفلت هستيد يا نه؟ شما همين مرحله ي يقظه را درست تكميل نكرديد. يك چند روز مرحله اش عقب افتاده ما نگفتيم بيا عوض كن مرحله ات را، دادش بالا مي رود هنوز يقظه ات را خوب نفهميدي. بيداري يعني هر كاري مي كني به فكر عالم آخرتت باشي، آنجا را منظور كني. چقدر من اينجا مي خواهم زندگي كنم، چقدر بايد داشته باشم؟ چه چيزي بايد داشته باشم؟ اينطوري باشيد. فَاتَّقُوا اللَّهَوَ أَطِيعُونِ اطيعونِ را هم در هفته گذشته برايتان معنا كردم. وَ مَا أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍإِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَي رَبِّ الْعَالَمِينَ آقا من مزدم پيش خداست. يك كارمند يك فرمانداري مي گويد آقا من، حقوقم را فرمانداري مي دهد. به تو مربوط نيست. به او مي گويي آقا شايد فردا بيرونت كردند. مي گويد مگر مي شود؟ بله مي شود! خيلي ساده، خيلي ها را از رياست جمهوري بيرون كردند. ما در همين اول انقلاب ديديم آن يكي اولي، رئيس جمهوري را از رياست جمهوري بيرونش كردند. مرحوم امام تنفيذ كرد و بعد هم بيرونش كردند، مردم بيرونش كردند. همين طور همه چيز را مي بينيد كه روي باد هوا دارد حركت مي كند آن وقت شما مي گوييد مگر مي شود ما را بيرون كنند؟! بيرونت مي كنند، بيرونت نكنند خدا مي تواند بيرونت بكند يا نه؟! نصف شب يك سكته بكني، ديگر نه هم معاون فرمانداري، نه رئيس جمهوري، نه معاونش هستي، هيچ نيستي. اين آن است كه مربوط به دنياست هيچ نيستي. اوّل جمله اي كه بعد از مطالب كلي حضرت شعيب مي فرمايد، مي فرمايد: أَوْفُوا الْكَيْلَآقا يك كيل و وزن و حدّي كه داريد اين را درست به مردم بدهيد. من بچّه بودم پيش يك سيب فروشي بودم مي گفت سيبهاي كوچك و كال بردار بياور اوّل، – من البتّه كارمند او نبودم من را به كار مي كشيد مي گفت بيا- مي گفتم چرا مي گويد اوّل اينها را بياور؟ ريخت ته جعبه، سيب هاي درشت و خوب را مي گذاشت روي جعبه! اين طوري نباشيد. نگذاريد بدي هايي كه مي خواهيد به مردم تحويل بدهيد لااقل آن را مخفي كنيد. اين غش است. غش اصلاً به معناي پوشاندن بدي هاست و ظاهر كردن خوبي ها. أَوْفُوا الْكَيْلَ وَ لَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (شعراء / 181) از آنهايي كه خسارت بر مي دارند نباشيد. معلوم است اگر وزن را خوب و درست انجام ندهيد، كيل و ميزان را خوب انجام ندهيد شما ضرر كرديد نه آن كسي كه و يا ضرر به كسي بزنيد. وَ زِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (شعراء / 182) اول برو ترازويت را درست كن بعد بيا بكش. نكنيد. حالا چون آيات قرآن پيش آمده شما انشاءالله قطعاً اكثرتان اينطوري نيستيد. وَ زِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ آنچه درباره ي شما مي توانم بگويم اين است افكارتان را وزن كنيد، اوّل افكارتان. اعمالتان را وزن كنيد در صراط مستقيم باشد. زبانتان را وزن كنيد، شنيدني هايتان را وزن كنيد، اينها را همه را وزن كنيد در صراط مستقيم قرارش بدهيد. هر جا اشتباه داريد آن اشتباهات را رفع كنيد. وَ لَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَ‌هُمْوَ لَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (شعراء / 183) آقا يك عدّه هستند اصلاً ذاتاً مثل اينكه فساد مي خواهند بكنند. مي خواهند  فسادگر باشند. در دنيا چه ارزشي دارد آدم فساد كند. اگر در جلسه ي امتحاني، دانشگاهي، يا هر جلسه ي امتحان يكي باشد شلوغ كند. يكي بزند توي سر او، با يكي دعوا کند، مي گويند که اين ديوانه است. به خدا قسم اين مردمي كه اينطور با هم دارند دعوا مي كنند سر مسائل جزئي در جلسه ي امتحان ديوانه – چه عرض كنم- زنجيري هستند. بايد اينها را زنجيرشان کرد! سر مسائل جزئي، سر مسائلي كه اصلاً من ارزش نمي بينم كه درباره اش صحبت كنم. فحش به هم مي دهند، همديگر را اذيّت مي كنند. الان اينجا اين آيات بعد مي گويد كه هيچ وقت به هم تهمت نزنيد. حضرت باري تعالي مي فرمايد: هَلْ أُنَبِّئُكُمْعَلَي مَنْ تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ (شعراء / 221) مي خواهيد بگويم شيطان بر چه کساني نازل مي شود – بر رسول اكرم جبرئيل نازل مي شد بر اينها شيطان نازل مي شد – بر انبياء ملائكه نازل مي شد، وحي نازل مي شد، بر اينها شياطين نازل مي شد. خدا مي گويد: مي خواهيد بگويم بر چه کساني شيطان نازل مي شود. تَنَزَّلُ عَلَي كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (شعراء / 222) افّاك مي دانيد چه کسي است؟ آنكه تهمت مي زند. تهمت! آقا هر چه مي گويي نگفتم، باز مي رود به آنجا مي گويد كه اين همچنين حرفي زده! من نمي خواهم جريان را خصوصيش كنم. يك جا ايستاده بودم يك جرياني را يك نفر آمد از من پرسيد، من هم اطّلاع داشتم از آن، گفتم جريان اين طور است. اين آنچنان وارونه اش كرد، به يك كسي به دومي كه آمد آن هم باز از من سؤال مي كرد او مهلت نداد گفت كه اينطوري فلاني مي گويد. اصلاً عوضي آقا چه مي گويي؟! من اصلاً يك همچنين حرفي نزدم. نه من استنباط كردم كه شما منظورتان اين بود! غلط كردي استنباط كردي. عجيب است ! تهمت مي زنند. من از روزي كه متولد شدم شخص خودم را مي گويم تا همين الان براي پنج دقيقه يك قدرتمندي به من نگفته بايد تو آنجا باشي. دو سه سال قبل آمده بودم اينجا، يك روزنامه اي برداشته بود نوشته بود فلاني از تبعيد برگشت! كي تبعيد بوديم كه حالا برگشته باشيم؟! آقاي حلبي كه از دنيا رفت وصيت كرد كه آقاي ابطحي جانشين ايشان در انجمن حجّتيه باشد!! من اصلا نمي دانم انجمن حجّتيه چه اساسنامه اي دارد، چه هست! ببينيد! هر چه هم بگوييم آقا نيست، مي گويند شما نمي فهميد! ما مي گوييم هست. اينقدر انسان بي شعور، اينقدر افّاك؟ شيطان اين چنين بر او نازل مي شود و اينطور حرف مي زند. خيلي عجيب است! تَنَزَّلُ عَلَي كُلِّ أَفَّاكٍ؛ افّاك يعني تهمت زن، تهمت زن أَثِيمٍيعني گناهكار، خوب ديگر شما دوستان ما هستيد ما هم اينجا خدمت شما بوديم. اين حرفها درست است؟ هر چه هم آدم بزرگتر مي شود تهمت هاي بزرگتري به او مي زنند. چون زورشان نمي رسد كه يك كسي را بخوابانند. من نمي خواهم بگويم من بهتر از آقاياني كه در انجمن حجّتيه بودند هستم. ولي خوب نبودم، من حتّي مشهد هم بودم نبودم. نمي خواهم از خودم دفاع كنم. اينقدر بگويند تا چه عرض كنم. ولي اين شياطين، شما اگر كسي ديديد يك كسي يك حرف اضافي دارد براي يك كسي مي زند تهمت مي زند، تهمت هم نزند اگر همين طور آمد نقل كرد اين نمّام است. گناهكار است، خانمها حواستان جمع باشد مخصوصاً به خانمها عرض مي كنم نمي شود كه شيطان بر شما مرتب شب و روز نازل بشود و به سوي خدا هم حركت كنيد! ما يك امتحاني داريم، كم كم، خيلي همچنين تدريجي دارد انجام مي شود چون هم فرصت من ندارم و هم بايد اينطوري باشد. ما مي شناسيم كساني را كه شياطين بر آنها نازل مي شوند. اين افراد نمي توانند حركت كنند به سوي خدا، در دهنت را ببند. تهمت نزن. تهمت بدتر از غيبت است، غيبت بدتر از زناست. خوب اگر تو اهل گناهي مي خواهي خيلي گناه بكني برو زنا كن! اينقدر انسان بي فهم و بي شعور؟! يُلْقُونَ السَّمْعَوَ أَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (شعراء / 223) القاي سمع مي شود، حتي گاهي مي شود آدم خيال مي كند يك كسي دارد به او مي گويد. بعضي احمقها مي گويند كه به ما الهام شده كه ما به فلاني تهمت بزنيم. عجيب است! به من الهام شد كه من بگويم فلاني فلان كاره است. عجب! تو اسمش را بلد نيستي، وسوسه شده! وَ أَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ بيشترشان هم دروغ مي گويند. يعني آدم نمي تواند اهل تهمت زدن و غيبت كردن باشد و دروغي قاطيش نكند. چون مي خواهد بزرگش كند. حرفي زده، تهمت زده حالا چه اشكال دارد. آقا جزء انجمن حجتيه است. مگر انجمن حجّتيه چه هست؟ دو سه تا مي اندازد پشتش. اينها ضدّ ولايت فقيه اند. اينها مي گويند دنيا را بايد فاسد كرد. ما اين همه داريم جان مي كَنيم، نه از كسي پول مي گيريم. اين طرف مي دويدم، آن طرف مي دويم، حالا اگر ما اينطوري باشيم شما را مي خواهيم فاسدتان كنيم آن وقت؟ اقلاً دو سه هزار جمعيت اصلاح شدند كه حتّي ريش شان را نمي تراشند. مي خواهيم فاسد بشود. كي تا حالا من به شما گفتم كه -مثلاً-  كي تا حالا من به شما عرض كردم يک دزدي بكنيد، يك غيبتي بكنيد، يك تهمتي بزنيد. بگذاريد دنيا فاسد بشود. -البته به من نگفتند الحمدللّه- و شايد به همانهايي كه گفتند. چه کسي همچنين حرفهايي مي زند! تا كي انسان بايد هر چه شنيد همان را بگويد؟ روايت دارد كه دروغگوترين افراد كسي است از نظر اسلام كه هر چه شنيد نقل كند، هر چه شنيد! شنيدم فلاني آدم بدي است. خوب شنيدي باطل است. حضرت امير مي فرمايد: بين حق و باطل چهار انگشت است، تازه آنكه ديدي نبايد بگويي تا چه برسد به آنكه شنيدي. وَ الشُّعَراءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ ٭ أَ لَمْ تَرَأَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ (شعراء / 224 – 225) شعر در زمان ائمه اطهار و تا همين زمانها شايد الان هم تا حدّي باشد. شعر از روزنامه و از مجلّه كه الان چاپ مي شود خيلي قويتر كار مي كرد. الان روزنامه هايي كه زمانِ مثلاً ابوالقاسم فرودسي چاپ شده نمانده. اگر بوده نمانده، مجلات نمانده، شايد بعضي كتابها هم نمانده باشد. امّا شعرهايشان مانده. شعر حافظ مانده، شعر خيلي قوي كار مي كند. اگر شاعر منحرف شد، هر روز براي يك كسي شعر مي گويد فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ به هر وادي وارد مي شود. يك قدري پولش مي دهند در مدح شما شعر مي گويد. يكي ديگر مي آيد مي گويد آقا اين پول را بگير هم من را مدح كن هم او را مذمّت كن. چشم! فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ، چرا؟! وَ أَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَالَا يَفْعَلُونَ(شعراء / 226)مي دانند اين آدم خوبي است ولي شعر عليهش مي گويند. بعضي شعراء ايمان دارند، إِلَّا الَّذِينَآمَنُواوَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ يك عدّه از شعراء هستند كه اينها ايمان دارند. فرزدق شاعر را شنيده ايد. فرزدق شاعر دربار خليفه ي عبّاسي بود، اصلاً آنجا كارمند بود، هشام در مسجدالحرام ايستاده بود ديد كه يك آقايي آمد خودش خواست حَجر را ببوسد نتوانست. ديد يك آقايي آمد مردم كوچه دادند، راه را باز كردند، حجَر ديده شد حضرت با آرامي رفتند حجر را بوسيدند برگشتند. خيلي اوقاتش تلخ شد. چون افرادِ متكبر هميشه دلشان مي خواهد كه بالاترين باشند. معناي تكبّر همين است. كاري نكرده كه ارزشي پيدا كند اسمي فقط رويش گذاشته شده كه اين خليفه ي عبّاسي است. مي خواهد برتر باشد. آخر اين كه بود رفت و بوسيد ما را نگذاشتند ببوسيم! فرزدق گفت كه هذا الذي تعرف البطحاء وطأته جاي پايش را تمام سرزمين مكّه مي شناسد. خلاصه اش اشعاري گفت كه هشام را خيلي ناراحت كرد. و البيت يعرفه و الحلّ و الحرم، اين هذا ابن فاطمة ان كنت جاهله اين پسر فاطمه است، حضرت سجاد صلوات اللّه عليه برايش يك مقداري بعد به عنوان هديه فرستادند، صله ي اشعارش فرستادند. گفت آقا! من براي خدا شعر گفتم. هشام او را از دربارش بيرون كرد، زندانش كرد، براي خدا. ببينيد إِلَّا الَّذِينَآمَنُواوَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِوَ ذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيراً اين شعرايي كه براي فضيلت خاندان عصمت و طهارت شعر مي گويند، مدح مي كنند، ذكر خدا مي گويند. ياد خدا هستند، اينها ارزش دارند و اسم اين سوره را هم به همين خاطر سوره ي شعراء گفتند. ولي به طور كلّي اين را بدانيد -چون در يك آيه ي ديگري دارد كه پيغمبراكرم شاعر نيست. وَ مَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَوَ مَا يَنْبَغِي لَهُ (يس / 69)اصلاً سزاوار نيست كه پيغمبر شاعر باشد. چرا؟! به جهت اينكه اساس شعر روي دروغ است- پايه ي شعر روي دروغ است. بهترين شعرها خودشان مي گويند احسنها اكذبهابهترين شعرها دروغش است. مي گويد كه: عزيزم كاسه ي چشمم سرايت! دروغ است ديگر. نمي شود كاسه ي چشم انسان خانه ي كسي باشد ولي خوب گفته. عزيزم كاسه ي چشمم سرايت يا از آن ترسم كه غافل پا نهي تو – رود تيغ مژگانم به پايت. اين دروغ است. ولي خوب است، معلوم است كه خوب بيان كرده. يك دهان خواهم به پهناي فلك ٭ تا بگويم وصف آن مثلاً دوست عزيزم، -ببخشيد قافيه اش جور در نمي آيد تقصير من است والاّ شاعر خوب شعر گفته.- كتاب وصف – اين البته راست است من اين را بعد از تحقيقاتي ديدم اين شعر راست است – كتاب  وصف تو را آب بحر كافي نيست كه تَر كنم سر انگشت و صفحه بشمارم. اين درباره ي علي بن ابيطالب است. اين راست است، مبالغه هست، شاعر هم شايد خواسته مبالغه كند امّا طبق آنچه كه خدا در قرآن مي فرمايد كه: لَوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَاداً لِكَلِمَاتِ رَبِّيلَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَنْ تَنْفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي (كهف / 109) و اگر چه هفت برابر دريا اضافه بشود باز هم كم است معلوم است اين شعر يك مقداري از معرفت علي بن ابيطالب شاعرش فهمي داشته. به هرحال إِلَّا الَّذِينَآمَنُواوَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِوَ ذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيراًوَ انْتَصَرُوا مِنْ بَعْدِ مَا ظُلِمُواوَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُواأَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ (شعراء / 227) من به همه ي دوستان توصيه مي كنم در همه ي جاها و شهرهاي ديگر كه اين تلفن هايي كه وصل مي كنند ما چون در تهران گاهي     مبتلاي به اين مسئله هستيم، شهرهاي ديگر هم همين امروز يك مطلبي اشاره شد كه يا حالا تقصير فرستنده است يا تقصير گيرنده است كه بيشتر طبعاً تقصير گيرنده است كه نصف كلامي كه در تهران مي گويند نصفش را مي گويند نصفش را نمي گويند. همين امروز دوستان مشهدي فهميدند كه براي مادر ما كه روز دوشنبه كه سالگردش بود فاتحه خوانده شد ولي صداي جناب آقاي بختياري از اينجا، از جايي كه فاتحه مي خوانند مثلاً رسيد. خيلي دقّت كنند، حالا من نمي دانم چه کسي اينجا متصدي است  يك افراد كارآزموده، دقيق، كسي كه علاقمند به اين است كه اين حرفها به ديگران برسد. اينها دقّت كنند و اگر نمي توانند دقّت كنند يك دو دفعه تخلف ديدند يكي ديگر از دوستان -الحمدللّه زيادند- آنها را بگذارند جاي اينها، وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُواأَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ اين خيلي مطلب دارد. ظالم بداند – نكند ما ظالم باشيم، نكند ما جزء آنهايي باشيم كه اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد حق محمّد و آل محمّد آقايان فكر نكنيد همين است كه مثلاً شمر و يزيد كردند، ظلم كردند به حقشان، حق آنها اين است كه شما مسلمان حسابي باشيد، به دستورات اسلام دقيقاً عمل كنيد. زحمت كشيدند از عرش آمدند روي كره ي زمين، با آن همه رنج و زحمت، در زندانها، كشته شدنها، خانواده هايشان اسير شدنها كه شما فلان گناه را نكنيد و فلان واجب را انجام بدهيد. اگر كوتاهي كرديد، اينكه مي بينيد امام صادق عليه الصلوة والسلام مي فرمايد كه به شفاعت ما نمي رسد كسي كه كاهل به نماز باشد اين مال اين جهت است. حقّشان ضايع شده، اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علي ذلك، صد مرتبه بايد در زيارت عاشورا شما اينها را لعن كنيد، نكند خودمان، خودمان را لعن كنيم. حق محمّد و آل محمّد چه هست؟ نمازت را اوّل وقت بخوان، دروغ نگويي، راست بگويي. تقلّب نكني، همه ي كارهاي بد نكردنش حق آل محمّد است و اعمال واجبه ات را ترك بكني باز حق آل محمّد است. مي گوييد نه، برويد تمام كتب لغت، معنا، هر چيزي كه تصور مي كنيد تحقيق كنيد ببينيد اينها جزء حقوق  آل محمّد هست يا نيست. اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد و آخر تابع له علي ذلك بعدش نوبت به جريان حضرت سيدالشهداء صلوات الله عليه مي رسد. در اينجا مي فرمايد: وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ما خيلي دور مي بينيم خدا خيلي نزديك مي بيند، إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيداً ٭ وَ نَرَاهُ قَرِيباً (معارج / 6 – 7) من چند روز قبل آلبومم را نگاه مي كردم عكس هايي كه از جوانيها تا حالا با دوستان برداشتيم ديدم اكثرشان مردند. عجب! اين مُرد، اين آقا مُرد، اين آقا شهيد شد، آن آقا چه شد. مي ميريم، خيلي زود هم مي گذرد، خيلي سريع. نه ما كه زود به ما نگذشته! خيلي خوب حالا بعداً مي بينيد كه مثل يك چشم بهم زدن گذشته، وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا به زودي آنهايي كه ظالمند مي فهمند، مي دانند كه چه انقلابي، -خوش و خرم تكيه زده به عريكه و تخت قدرت فلاني را ببريد زندان. يادش هم مي رود، يك نفر را بي جهت گفته ببريد زندان، حالا به او چه مي گذرد، به خانواده اش چه مي گذرد. خدا نكند يك چنين رئيس جمهوري بر سر شما مسلط بشود. يك چنين قدرتمندي بر سر شما مسلط بشود، نگذاريد، نكنيد، الحمدللّه آزادي داريد، وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُواأَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ –يك انقلابي مي شود، چه انقلابي خواهد شد. همه ي خوشي هايش. به التماس مي افتد تا حالا من آقاي كه بودم، روي تخت نشسته بودم، صد تا كلفت و نوكر در اختيارم بود حالا تو سيلي به من مي زني؟! تازه اين اولش است، هنوز اوّل كار است. نكير و منكر شروع مي كنند، بله، وقتي كه از خاك بلند مي شوي تازه اگر شيعه باشد والاّ ادامه دارد اين سيلي ها، اگر شيعه باشي، اعتقادات خوب باشد، ظالم باشي و تزكيه نفس نكرده باشي تا سرت را از خاك بلند كردي در قيامت مي بيني كه كتك ها شروع شد، آقا! پيغمبراكرم كجا هستند ما امتش بوديم. برو مرد حسابي! تو با پيغمبر در دنيا كاري نداشتي، الْيَوْمَ نَنْسَاهُمْكَمَا نَسُوا لِقَاءَ يَوْمِهِمْ هَذَا (يس / 51) حالا باش اينجا، يك جايي كه مردم قيامت مي گويند خدايا ما را از اين مهلكه نجات بده ولو الي النار ولو اينكه ما را ببري در جهنم. حالا فکر مي کند جهنم بهتر از آنجاست.  بله! به فاطمه ي اطهر آنقدر اذيّت وارد كردند، ايّام متعلق به اين بي بي است، صرفنظر از همه ي عظمتي كه فاطمه ي زهرا دارد، دختر پيغمبر است اين را كه نمي توانيد منكر بشويد. يك دختري است كه سه روز بيشتر نيست كه پدرش از دار دنيا رفته، آن هم آن پدر، كاري به شما ندارد، شما رفتيد در سقيفه نشستيد خليفه تعيين كرديد نيامد آنجا داد و فرياد بكند. به شما كاري نداشت، اگر علي بيعت نكند گوشه ي كار لنگ است. همان، ولي اين در خانه ي فاطمه ي زهرا، شما فكر نكنيد يك خانه ي معمولي بوده، درش به مسجد باز مي شده، درش به مسجد باز مي شده، اين جمع در مسجد ايستاده بودند آنهايي كه پشت دَر خانه ي فاطمه ي زهرا ايستاده بودند در مسجد ايستاده بودند جايي كه پيغمبر دائماً آنجا نماز مي خواند. آنجا بود، در مسجدِ پيغمبر يك چنين ظلمي، سنگِ اوّل را انداختند، ظلم به خاندان عصمت و طهارت كردند. فيها فاطمة در اين خانه فاطمه است. باشد! ما كه دين نداريم، هر چه مي خواهد پيش بيايد بيايد، اعتقادي نيست. حق درد علي بن ابيطالب اين روزها برود سر قبر فاطمه ي زهرا صدا بزند نفسي علي زفراتها محبوسة يا ليتها خرجت مع الزفرات ،لاخير بعدک في الحياة  و انما ابکي مخافة ان تطول حياتي. لاحول ولاقوة الا باللّه العلي العظيم.

همه با توجّه! نسئلك اللهمو ندعوك باعظم اسمائك و بمولانا صاحب الزمان يا اللّه و يا اللّه و يا اللّه و يا اللّه و يا اللّه  يا اللّه  يا اللّه يا اللّه و يا اللّه و يا اللّه و يا اللّه و يا اللّه و يا اللّه يا رحمن يا رحيم يا غياث المستغيثين، يا اله العالمين يا ربّاه يا سيّداه عجل لوليك الفرج. عجل لمولانا الفرج. خدايا فرج امام زمان ما را برسان. همه ي ما را از بهترين اصحاب و ياورانش قرار بده. قلب مقدسش را از ما راضي بفرما. خدايا امّت شيعه و اسلامي را به آبروي ولي عصر در پناه خودت از همه ي ظلمها. نگراني ها محفوظ بدار. پروردگارا در پناه امام زمانمان ما را از جميع افكار شيطاني، نزول شيطان بر ما و تهمت و غيبت و هر گناهي كه از نظر تو گناه است خدايا همه ي ما را حفظ بفرما. پروردگارا به آبروي حجةابن الحسن قسَمت مي دهيم عزاداري هاي ما را، اظهار محبتهاي ما را به خاندان عصمت و طهارت بالاخص فاطمه ي زهرا پروردگارا همه ي اينها را قبول بفرما. خدايا مرض هاي روحيمان شفا عنايت بفرما. خدايا جديّت كامل در راه تزكيه نفس به همه مان مرحمت بفرما، مريض هاي اسلام، مريض منظور الساعه لباس عافيت بپوشان، امواتمان غريق رحمت بفرما. عاقبتمان ختم بخير بفرما.