۱۵ رمضان ۱۴۲۶ قمری – میلاد امام مجتبی (علیه السلام)

اعوذ باللّه من الشيطان الرجيم

بسم اللّه الرحمن الرحيم

الحمدللّه والصلوة و السلام علي رسول‌اللّه و علي آله آل اللّه لاسيما علي بقية اللّه روحي وارواح العالمين لتراب مقدمه الفداء و اللعنة الدائمة علي اعدائهم اجمعين من الان الي قيام يوم الدين.

ميلاد مسعود حضرت امام مجتبي عليه الصلوة و السلام به محضر مقدس حضرت بقيةاللّه تبريك عرض مي كنيم، اميدواريم همه مان زير سايه ي آن حضرت از بركات اين ماه و امشب بهره ي كافي ببريم. خداي تعالي در اين مهماني عظيم كه بسيار مهماني پر عظمتي بود و هست مطالبي و دستوراتي براي بيدار شدن ما از خواب غفلت قرار داده و شايد به اين وسيله ما متوجّه حقايق و آنچه خداي تعالي منظور فرموده از خلقت بشر برسيم.

يكي از اعمالي كه در اين ماه به آن زياد توجّه شده همين مسأله روزه است. كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَي الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ (بقره / ۱۸۳) براي شما هم همانطوري كه درباره ي گذشتگان و معتقدين به اديان گذشته نوشته شده بود براي شما هم روزه نوشته شده، روزه درست است كه تمام فكر ما به جنبه هاي نخوردن و نياشاميدن متمركز شده است ولي يكي از جزئي ترين چيزهايي كه در ماه رمضان به آن توجّه شده مسأله روزه است. همانطوري كه شما در نماز حق خوردن غذا نداريد در ماه رمضان هم روزهايش از مبطلات روزه بايد خودتان را حفظ كنيد والاّ حقيقت ماه رمضان چيز ديگريست. حقيقت ماه رمضان همانطوري كه حقيقتِ نماز خوردن و آشاميدن يعني نخوردن و نياشاميدن نيست همانطور ماه رمضان تنها روزه گرفتن نيست، در ماه رمضان خدا شما را دعوت كرده، دعيتم فيه الی ضيافة اللّه؛ شما به ضيافت پروردگار دعوت شده ايد. اگر ضيافت نخوردن و نياشاميدن باشد خوب ما اكثر اوقات در غير ماه رمضان هم نمي خوريم و نمي آشاميم. خيلي اتفاق مي افتد که ساعتها بلكه بيشتر از روزهای ماه رمضان در غير از ماه رمضان غذا يا گيرمان نمي آيد يا حوصله نمي كنيم يا مرضي داريم يا مشكلاتي داريم كه بيشتر صائميم، يعني روزه داريم، يعني نداريم بخوريم و بياشاميم مثلاً.

آنچه كه حقيقت اين ضيافت است ـ همانطوري كه حقيقت نماز آنچه كه ظاهر نماز است نيست حقيقت ديگري دارد ـ حقيقت ماه رمضان چند چيز است كه متأسفانه به آن چند چيز اكثراً حتّي صائمين توجّه ندارند. اوّل چيزي كه حقيقت ماه مبارک رمضان است كه بسيار اهميّت دارد اينست كه ما مشمول رحمت پروردگار بشويم. دعيتم فيه الي ضيافة اللّه بالبركة و الرحمة و المغفرة، رحمت پروردگار را بتوانيم جلب كنيم، اين رحمت، رحمت عام و معناي رحمانيّت نيست. اين رحمت، رحمت خاص است كه معني رحيميت پروردگار است يعني در اين ماه بتوانيم طوري حركت كنيم كه رحمت خاصّه پروردگار شامل حالمان بشود. يعني همانطوري كه اولياء خدا از رحمت خاصّه پروردگار استفاده مي كنند شما لااقل در يك ماه از رحمت خاصّه پروردگار و لذّت آن رحمت استفاده كنيد. اين رحمت خيلي اهميّت دارد بهترين غذاي ماه مبارك رمضان است. خودتان را در اين ماه به وسيله اين رحمت شستشو كنيد. خودتان را در اين ماه بوسيله اين رحمت آزمايش كنيد كه تا چه حدّ مورد عنايات پروردگار هستيد، تا چه حدّ از اولياء خدا هستيد، تا چه حدّ بندگي خدا را مي كنيد، تا چه حدّ در صراط مستقيميد، تا چه حد محبّت پروردگار را در دل داريد و محبّت تان متمركز به خواسته هاي پروردگار و خداي تعالي است، خودتان را آزمايش كنيد كه تا چه حدّ جهاد با نفس كرده ايد و تا چه حدّ مي توانيد نفستان را كنترل كنيد، نه در خوردن و آشاميدن، عرض كردم اين مسأله بسيار كوچك است در آنچه كه خداي تعالي از اين ماه منظور كرده، آنكه مهم است همان جهاد اكبر است كه كنترل نفسِ امّاره بالسوء است كه يك جهتش اينست كه شما تشنه ايد، گرسنه ايد، حتي ممكن است معتاد به چيزي باشيد كه روزه را باطل مي كند ولي در اين ماه كنار مي گذاريد، پس مي توانيد. مي توانيد با نفستان در اين ماه جهاد كنيد، مي توانيد بنده رسمي خدا باشيد، مرحله ي عبوديت را در اين ماه بسيار جالب مي توانيد بگذرانيد. شيطان را از خودتان دور كنيد، شيطان نبايد در اين ماه دور و بر شما بيايد، حالا كه شيطان در حبس است شيطان را محبوسش كرده اند و مي گويند در اين ماه شيطان نيست شما بايد بنده ي رسمي خدا باشيد. اگر شخصي را ديديد در اين ماه نتوانست خودش را كنترل كند و گناه كرد بدانيد كه او ديگر به اصطلاح معروف نمي تواند خودش را حفظ كند. چون در غير ماه رمضان با تأييد شيطان كارهاي معصيت را مي كرد ولي حالا كه شيطاني در كار نيست، شيطان را كه حبس كرده اند، در ماه رمضان نمونه اي از زمان ظهور بايد براي شما باشد كه شيطاني وجود نبايد داشته باشد و نبايد گناهي باشد و نبايد وسوسه اي باشد، بنابراين اينها رحمت هاي الهي است كه در اين ماه براي آنهايي كه ذائقه استفاده ي از رحمت را دارند وجود دارد،

آخر شما ممكن است با خودتان بگوييد خوب چرا در اين ماه، ما رحمت را احساس نمي كنيم؟ چرا رحمت پروردگار را زياد متوجّه نيستيم؟ واقعش اينست كه ما آنقدر وضع روحي مان خراب است كه مانند يك مريضي كه سر سفره ي مفصلي نشسته باشد ولي ذائقه ي خوردن و آشاميدن نداشته باشد، ميل به خوردن و آشاميدن نداشته باشد خوب اين شخص چه چیزی جز رنج مي برد؟ جز اینکه تأسف مي خورد كه يك عدّه مردم هستند در كنار حجة بن الحسن ارواحنا فداه با آن حضرت روزه مي گيرند، با آن حضرت سحری مي خورند، با آن حضرت افطار مي كنند امّا اينها اصلاً لذّتي از اين سفره ي احسان پروردگار نمي برند.

ماه رمضان را خداي تعالي در يك وضعي قرار داده كه گاهي انسان محاسبه مي كند مي بيند كه بسيار جالب، نيمه ي شعبان آن طور با آن مفصلي خداي تعالي مقدّمه ي ماه رمضان قرار داده، ماه شعبان را كه ماه پيغمبر است مقدمه ي ماه رمضان قرار داده، شما بايد در ماه شعبان خودتان را مهيّا كنيد براي اين ضيافت اللّه كه من مكرر در ماه شعبان چه سالهاي قبل و شايد هم همين امسال گفتم كه لباس تقوا بايد براي خودتان تهيه كنيد. يك لباسي كه مناسب مجلس رحمت پروردگار و سفره ي احسان پروردگار باشد، لباسِ تقوا يعني همان رحمت پروردگار، لباس غذاخوري، لباس مهماني، بعضي ها كه اهل يك نظم خاصّي هستند يك دست لباس براي نمازشان دارند، يك دست لباس براي مهمانی رفتنشان دارند، يك دست لباس براي كارشان دارند، نمي شود با يك لباس هم كار كرد ـ مخصوصاً كارهايي كه يك قدري آلودگي دارد ـ هم با آن كار كرد هم با آن مهماني رفت، هم با آن نماز رفت، نمي شود! لباس خاصي بايد انسان بپوشد. اگر يك انساني پيدا شد كه پيدا شده و هست كه لباسِ شب و روزش، لباس مهماني و كارش، هميشه يك دست لباس تميز است. سر كار هم كه مي رود لباسش تميز، وقتي كه مهماني مي رود با همان لباس آبرومند است مي رود، وقتي هم كه در خانه است با همان لباس است، اين خيلي آدمِ پرقيمتِ منظمِ تميزِ پاكي است. ما بايد اينطوري باشيم. يك دست لباس تقوي، لباس تقوي مي دانيد چه هست؟ همان چيزي است كه تمام دوستان من، خود من، اگر به هر كدامتان مرحله ي يقظه يا توبه مي دهيم مي گوييم كه واجبات را انجام بده، محرمات را ترك كن، اين لباس تقوي است. شما اگر اين كار را كرديد، همين يك قلم كار را، بعضي ها مي گويند تزكيه نفس شما تمام است. ما مي گوييم تزكيه عمل شما تمام است، تزكيه نفستان انشاءالله از همين راه به وجود مي آيد، بايد از اين راه وارد شد. اين لباس را تا نپوشيد، مثل يك پليس تا لباسِ پليسي نپوشد مي بينيد كسي به او اعتنا نمي كند.

تا شما لباس تقوي نپوشيد نمي توانيد در اين ماه از رحمت خاصّ پروردگار استفاده كنيد، بحمداللّه تا حدّي من در نيمه ي شعبان در جلسات مختلفي كه داشتيم هفت جلسه در همين مجلس تشكيل شد براي دوستان مختلف و مراحل مختلف بحمداللّه بسيار مفيد بود كه من همين امروز در ماشين كه مي آمدم نوارِ شبِ آخر كه شب يقظه بود خودم گوش مي دادم، به دوستان عرض كردم كه همه ي آقايان بايد اين نوار را گوش بدهند، نه به خاطر اينكه من دوست داشته باشم شما باز صداي من را بشنويد، نه! براي اينكه شرايطي آنجا هست، انسان را از خواب غفلت بيدار مي كند، اين را ان شاءالله آنهايي كه مخصوصاً در مرحله ي يقظه و توبه و استقامت هستند حتماً زياد گوش بدهند تا بفهمند مجالس ما يعني چه؟

در اين شبها كلّي از بزرگان و علماء در تلويزيون صحبت مي كنند مستمعينشان را هم گاهي نشان مي دهند، مستمعين بيداري مثل شما جمعيّت من كم ديدم، مستمعینی که بيدار باشند، حواسشان جمع باشد، تا قرآن خوانده مي شود دو زانو بنشينند، برداشت داشته باشند از قرآن، تدبر كنند در قرآن، همين امشب من فكر مي كردم سر همين قسمت اول سوره ي صاد من شايد دو ساعت معطل شدم تا اين چند تا برداشت را برداشتم و به شما امشب تحويل دادم. از قرآن برداشت داشته باشيد، فكر كنيد روي قرآن، غُل به چشم و فكرتان زده نشده باشد، أَفَلَا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ (نساء / ۸۲) در قرآن اگر تدبّر كنيد همه چيز دارد، همه چيز، من منتظر بودم دوستان اهل تزكيه نفس كه مخصوصاً آنهايي كه قلمشان آزاد است، فكرشان آزاد است، محدوديّت فكري و محدوديّت بي سوادي ندارند اگر شما تدبّر نمي كنید اينها برداشتهاي فوق العاده اي از آياتي كه هفت روز مي خوانند به ما تحويل بدهند تا ما از آنها استفاده كنيم، ان شاءالله هم از اين به بعد شايد باشد، ولي خيلي ما بي حاليم نسبت به دينمان، نسبت به راهمان، نسبت به قيامتمان، نسبت به هر چه كه مايه  فضيلت است. خيلي بي حال هستیم، آقا شما ماه رمضان را گذرانديد، چطور گذرانديد؟ خوب مي گوييد ما روزه ها را گرفتيم، همين؟!

مهمترين چيزي كه در ماه مبارک رمضان سبب نزول رحمت پروردگار، رحمت خاصّه ي پروردگار مي شود خواندن قرآن و تدبّر در قرآن است. قرآن در اين ماه نازل شده، قرآن در اين ماه بايد خوانده شود، قرآن وقتي نازل شد در شبِ قدر تمام اين عالم هستي را تحت كنترل قرار داد. لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ (قدر / ۳) شبِ قدر اهميّتش كه بهتر از هزار ماه است به جهت اينست كه اِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ (قدر / ۱) البته در اين سوره ي مباركه مي خواهد شب قدر را معرفي كند، امّا شب قدر مي دانيد يعني چه؟ يعني در آن شب قدر اوّل ما اين شبهاي قدري كه ان شاءاللّه در پيش داريم يا شبهاي احياء و شب قدر، اينها سالگرد آن شب قدر اوّل است. شب قدر الان كه قرآن نازل نمي شود، يعني مثلاً شب بيست و يكم، بيست و سوم، شب نوزدهم، امسال هم قرآن نازل مي شود؟ نه! ولي شما مي توانيد كاري كنيد كه قرآن بر شما نازل بشود، يعني اين قرآن پايين بيايد به اندازه ي فهم شما، شما اگر تدبّر كنيد در قرآن، قرآن را بفهميد، سوره ي روم و باصطلاح عنكبوت را بخوانيد، سوره ي حم دخان را بخوانيد، سوره هاي مختلفي كه در اين شبها مخصوصاً سوره ي  اِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ را هزار مرتبه فرموده اند اگر كسي بتواند بخواند. اينها يك مسائلي است كه همه اش مربوط به قرآن است.

قرآن را اهميت بدهيد، قرآن كتابي است كه از هزار و چهارصد سال قبل تا حالا دارد در مقابل دشمنان صدا مي زند كه اگر مي توانيد يك سوره مثل قرآن بياوريد، فَأْتُوا بِسُورَةٍ مِنْ مِثْلِهِ (بقره / ۲۳) يك سوره مثل قرآن بياوريد، يك سوره كوثر، سه تا آيه بيشتر ندارد اين سوره كوثر هم پيشگويي كرده، همه آنچه كه از جانب پروردگار بر پيغمبر از علم و عصمت نازل شده با يك كلمه ي كوثر بيان كرده، يك همچنين چيزي كه اينطور حقيقت داشته باشد و اينطور واقعيّت داشته باشد محال است افكار بشر بتواند كه مثلش را بياورد. شرايطي كه براي شكر اين نعمت بزرگ خداي تعالي به پيغمبر فرموده اين شرايط خيلي عجيب است كه: فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَ انْحَرْ (كوثر / ۲) سوره ي كوثر را خيلي اهميّت بدهيد، توِ پيغمبر! با همه ي عظمتت، با همه ي بزرگيت كه در عالم وجود بهتر از تو وجود ندارد بايد به خاطر اين كوثر تعظيم كني، نحر كني، قرباني يك گوسفند كافي نيست، شتر قرباني كني، وَ انْحَرْ ٭ إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ (كوثر /۲-۳) دشمنت را – اين تعبير مال من است ترجمه اين جمله نيست – دشمنت را خداي تعالي مقطوعش مي كند، قطعش مي كند، مي بُرد او را، از بين مي برد. همانطوري كه تا به حال ديده شده، دشمنِ پيغمبراكرم هر كجا واقع شده با ذلّت، با بدبختي زندگي كرده، إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ؛ بني اميه دشمنان سرسخت پيغمبر بودند الان يك نفر از نسل بني اميّه وجود ندارد ولي از نسل فاطمه ي زهرا سلام اللّه عليها كه در سنّ هيجده سالگي تقريباً از دار دنيا رفته است مي بينيد كه تا چندي قبل يادم است كه هشتاد ميليون سادات پدری تنها، در عالم وجود داشته. إِنَّ شَانِئَكَ هُوَ الْأَبْتَرُ؛ قرآن بخوانيد، چرا وقتي كه قرآن مي خوانيد عوض اينكه بيدار بشويد خوابتان مي برد؟ يكي از رفقا مي گفت كه من سحري خورده بودم بعد شروع كردم به قرآن خواندن، – قرآن را يك وقتي كه حال داريد بخوانيد، گاهي طبيعت همان طبيعت انسان خوب خواب است به سراغ انسان مي آيد يك وقتي كه خوابتان را كرده ايد، غذايتان يك قدری هضم شده، مي بينيد كه من امشب گلويم گرفت به خاطر اينكه بعد از غذا آمدم برايتان صحبت مي كنم. غذايتان تا يك حدّي هضم بشود، سبك بشويد، آماده براي شنيدن كلام پروردگار بشويد آن وقت قرآن بخوانيد، نه اينكه در دستتان قرآن باشد بيفتد – مي گفت قرآن افتاده حالا من گناه كردم يا نه؟ گفتم حالا قرآن را كه عمداً نينداختي ولي اينكه آن وقت و آنطور قرآن را به دستت گرفتي و خواندي آن بيشتر اشكال دارد. خيلي حواستان جمع باشد،

قرآن را اهميّت بدهيد. تمام ماه رمضان يك طرف قرآن يك طرف، در اين ماه وجود مقدس حضرت مجتبي در نيمه ي اين ماه در ماه ضيافت اللّه بايد در دنيا بيايد. در ماه شعبان نيمه ي شعبان حضرت بقية اللّه آمده، آنجا چرا او در ماه پيغمبر آمد و اين در ماه خدا آمد؟ حضرت ولي عصر عليه الصلوة و السلام بايد يك روزي بيايد دنيا را تحتِ نفوذ ديني كه پيغمبر آورده قرار بدهد امّا امام مجتبي عليه الصلوة و السلام بايد ما از اعمالش، از رفتارش، از امامتش، از زندگي پر رنجش راه خدا را بيابيم. چون امام مجتبي عليه الصلوة و السلام كه جانمان به قربانش، مظلوم ترين ائمّه است. امامي است كه شايد نتوانيد چون برايتان پيش نيامده كه پدرِ بزرگوارش نه با معرفتي كه ما نسبت به علي بن ابيطالب داريم با معرفتي كه آن حضرت به علي عليه الصلوة و السلام داشت  ميدانيد معرفت ما هر چه هم بالا باشد باز نسبت به اقيانوس معرفت امام و امام مجتبي يك قطره است، يك سر سوزن است، امام مجتبي است پيغمبراكرم فرمود يا علي، تو را نشناخت جز من و خدا، خدا را نشناخت جز من و تو، من را نشناخت جز تو و خدا، شناختن خيلي مهم است، يك وقت است من يك شخصي را خوب معمولي مي شناسم، هر چه اين را اذيّتش كنند، بكُشند او را، خوب همان اندازه من ناراحت مي شوم، امّا يك وقتي است يك شخصي را شما مي شناسيد، ما مي شناسيم اين خيلي باتقوا است، خيلي باعظمت است، از اولياء خداست اين را ببينيم اذيّت مي كنند بيشتر ناراحت مي شويم. حالا همينطور برويد بالا تا برسيد به وجود مقدس اميرالمؤمنين من همين جا نشسته بودم در آيات مردم به پيغمبراكرم عرض ميكردند كه تو دروغگويي! آنقدر تكان خوردم، گفتم نستجيرباللّه، پيغمبر و دروغ؟! إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ (حجر / ۶) تو ديوانه اي! يك چنين جسارت هايي به پيغمبراكرم مي كردند، انسان يك مختصري معرفت دارد خيلي ناراحت مي شود. حالا اگر اين معرفت اوج گرفت كه هيچ كس جز امام مجتبي در زمان خودش و خدا، علي بن ابيطالب را نمي شناسد. اين بنشيند جسارت كنند، حرف بزنند، توهين كنند، حضرت صبر كند، چرا صبر مي كرد؟ براي خدا. راه خدا را به شما نشان مي دهد، راه خدا اينست كه اول با خدا بودن و بعد استقامت در راه خدا. اين راه خداست. إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا (فصلت / ۳۰) بعد استقامت، اين را بايد ياد بگيريد، از امام مجتبي امشب بايد ياد بگيريد. رئيس سفره ي احسان پروردگار طبق اين وضعي كه ما داريم حضرت مجتبي عليه الصلوة و السلام است. حضرت مجتبي با صلحش مي دانيد چه كرد؟! خيلي مختصر عرض مي كنم، با صلحشان امام مجتبي عليه الصلوة و السلام ايشان يقه معاويه را گرفتند كشاندندش به كوفه، يقه يزيد را گرفتند كشاندندش به كوفه چون مردم كوفه فكر مي كردند يزيد و معاويه يك آدمهاي معمولي هستند، حالا به مرحله ي امام نمي شناختند او را البته، ولي به مرحله ي اينكه يك آدمي است او هم يك رياستي دارد، يك كسي است. حضرت امير فرمود: انزلنی الدهر حتي قيل علي و معاويه! اين قدر من را زمانه پايين آورد كه گفتند علي يكي، معاويه هم يكي، يك خليفه در جهان اسلام هست به نام معاويه يك خليفه در جهان اسلام است به نام علي، نه شامي ها علي را مي شناختند نه كوفي ها معاويه را، امام مجتبي با اين صلحي كه فرمود، صلح معنيش اينست كه بيا جلو، بيا جلو، معاويه حرکت کرد آمد كوفه، در مسجد كوفه منبر رفت. آنجا عهدنامه اي كه با امام مجتبي نوشته بود پاره كرد انداخت زير پايش، امضاء خودش، همه ي مردم يك دفعه متوجّه شدند كه اين آدم بسيار آدم بدي است. بالاخره انسان وجدان دارد. دوستان علي بن ابيطالب هم رفتند به شام، خودشان را معرّفي كردند. هم آنها يك قدري از خواب غفلت بيدار شدند هم اينها از خواب غفلت بيدار شدند. اگر تنها نتيجه ي صلح امام مجتبي همين باشد كافي است. چون تمام انبياء و اولياء آمدند مردم را از خواب غفلت بيدار كنند و اينها را به حقيقت برسانند. اين را خيلي مختصر عرض كردم من فكر مي كنم در كتاب امام مجتبي عليه الصلوة و السلام اين مطلب را توضيح داده باشم.

حضرت مجتبي عليه الصلوة و السلام آمد در خانه نشست، نه اینکه فكر كنيد وظيفه اش را از دست داد، نه! منتظر بود كه اين بني اميه بديها را به اوج برسانند، إِنَّمَا نُمْلِي لَهُمْ لِيَزْدَادُوا إِثْماً (آل عمران / ۱۷۸) خداي تعالي در قرآن مي فرمايد: ما مهلت مي دهيم به اينها تا خودشان را به اوج برسانند، به اوج برسانند به اوج برسند. بني اميه خودشان به دست خودشان، خودشان را سرنگون كنند و همينطور هم شد.

من تعبيرم اينست كه امام مجتبي يقه ي معاويه را گرفت آوردش جلو، حضرت سيدالشهداء صلوات اللّه عليه توگوشي را زد. كسي كه آن دور ايستاده كه نمي شود كتكش زد بايد يكي بكشدش جلو، يكي هم بزند و كاملاً آبروي بني اميّه با اين صلح از بين رفت و فضيلت حضرت مجتبي عليه الصلوة و السلام بر ملا شد. خداي تعالي در اين ماه اين وجود مقدس را بر ما منّت گذاشته و در ميان ما قرارش داده، اگر تمام دنيا شادي كنند براي آمدن اين وجود مقدس در بين افراد بشر جا دارد، امّا چند دفعه امام مجتبي عليه الصلوة و السلام را مسموم كردند ما از همين جا بايد بفهميم كه كارهاي زشتمان، كارهاي بدمان، كارهايي كه برخلاف حقيقت و اسلام است اينها چقدر زشت و بد است. يك وقت خداي نكرده به طرف گناه نرويم. درست است در اين ماه خداي تعالي درهاي مغفرتش را باز كرده، دعيتم فيه الی ضيافة اللّه بالبركة و الرحمة و المغفرة و در هر شب جمعه بخصوص در هر ساعتي يك ميليون جمعيت را از آتش جهنم آزاد مي كند و مي بخشد. در غير شب هاي جمعه در هر شبانه روز يك ميليون جمعيت را مي بخشد امّا شرطش اينست كه از اين مغفرت كسي بتواند استفاده كند. از اين رحمت كسي بتواند استفاده كند. شما بركات دوره ي سالتان را بايد در اين ماه و از اين ماه براي خودتان ان شاءالله استفاده كنيد. ان شاءالله ما هم در شبهاي احياء و شايد موفق بشويم شب قدر ان شاءالله اگر خداي تعالي كمك كند و توفيقش را عنايت بفرمايد در قم ان شاءالله اين مجلس، مجلس احياء خواهد بود و بعد از ماه مبارك رمضان ما ديگر مجلس مختلط اين طوري شايد كمتر داشته باشيم و اگر هم باشد همان روزهاي جمعه خواهد بود ولي اين را عرض كنم يعني اين فرصتي است كه به دوستان ما مي دهيم. در اين شبهايي كه مجلسمان خاصّ است، جمع خاصّي بود خيلي استفاده هاي خوبي شد بسيار عالي بود، دوستان يك تحرّكي در آنها پيدا شد مقالاتشان بسيار خوب بود، مقالات خانمها بسيار عالي بود و بحمداللّه خيلي استفاده هاي خوبي شد ولي خوب عدّه اي هم بودند كه مسامحه شان چه در نيامدن در جلسه و چه در نوشتن مقاله و چه در بعضي از مسائلي كه ما از آنها توقّع داشتيم زیاد بود و خيلي ضعيف بودند. اينها ان شاءالله در اين مدّت يعني تا ماه شوال كه نوبت دعوت بعدي خواهد شد جبران كنند اگر كارت ندارند يا كارت دارند، دعوتنامه براي آنها نيامده يك فعاليّتي بكنند چون ما آنهايي را كه انتخابشان كرديم و خوب بودند برايشان دعوت نامه مي فرستيم، احترامشان مي كنيم و در جلسه مي گوييم تشريف بياورند. اگر يك وقتي ديديد براي همه آمد براي شما نيامد يك سستي در شما ديده شده كوشش كنيد اين را رفعش كنيد، ما دوست نداريم يك نفر از شما عقب گرد كند و لذا اگر دعوت نامه اي كه براي جلسه ي مرحله ي خودتان باید برایتان بیاید، ملاحظه کردید که برايتان نيامد اين ديگر تقصير ما نيست، تقصير خودتان است كه يك مسامحه اي داشتيد، يك نمره كمي داشتيد، يك مسائلي داشتيد، ان شاءالله اينها را رعايت بكنيد و جبران بكنيد. ما همان عدّه ي خاصي كه از نظر ما پذيرفته شدند و كارت دارند آنها را ان شاءالله دعوت مي كنيم. روي نوبت برنامه ي خاصي هيئت داوران که با آنها مشورت مي كنيم منظور كرده اند و ان شاءالله آنها را عمل كنند. يك قدري هم خودمان و ديگراني كه تحت برنامه ي ما هستند چون من بحمداللّه الان مي بينم اكثر دوستان هستند و اگر هم در مجلس نيستند شايد صداي من را بشنوند. اين دوستان خيلي مايلند كه شما انشاءالله زودتر به مقامات عاليه برسيد،

ماه رمضان است ماه تصميم است، ماهي است كه حتّي من دهها نفر را ديدم سيگار مي كشيدند در ماه رمضان ترك كرده اند، ماه جهاد با نفس است، يك كاري بكنيد كه انشاءالله جديّتتان در پيشرفتتان روشن بشود، ماهي است كه از اوّل ماه تا امشب كه نيمه ي ماه است بايد انسان خودش را تزكيه نفس كرده باشد، مراحل تزكيه نفس را گذرانده باشد، حالا بدبختي اينست كه تا من اين حرف را می زنم ـ پارسال هم يادم است همچنين حرفي زدم ـ فوراً مي گويند آقا ما چكار كنيم در اين پانزده شب تمام دوره ي تزكيه نفس را گذرانده باشيم؟ به شما عرض مي كنم در يك ساعت من تمام مراحل تزكيه نفس را به شما مي گويم، بقيّه اش مربوط به شماست. شما بايد تمرين كنيد، شما بايد توبه را طوري تمرين كنيد كه اگر شما را صد نفر هل مي دهند به طرف گناه نرويد، اگر ضعفي داريد برطرف كنيد آخر نمي شود كه انسان هي بشنود، يكي از آقايان – بزرگان – به من مي گفت كه اين همه مطالب در ماه رمضان، در مجالس گفته مي شود در عين حال ما مي بينيم پاي سخنان اين آقايان افراد ريش تراشيدهِ مثلاً فرض كنيد متظاهر به فسق نشسته اند، اين دوربين تلويزيون هم مي رود روي آنها، حالا مي خواهد نشان بدهد كه اينها، اينند. چرا اينند؟ گفتم: به خاطر اينكه اين آقايان بناي تربيت ندارند، اگر من در اين مجلس ديدم يك نفر ريشش را تراشيده، يك نفر مثلاً فرض كنيد يك زن بدحجاب جلويم نشسته، يك نفر مثلاً رباخواري كه مي شناسمش جلوي من نشسته همان جا به او گفتم، آقا تو گناه كردي، اين ديگر جرأت نمي كند بيايد پاي صحبتهاي من، چون آبرويش مي رود، پاي صحبتهاي من بنشيند با همين حال؟

تربيت قاطعيّت مي خواهد. من شماها را ـ همه تان را ـ مي خواهم كه مربّي باشيد، يا مربّي يك جامعه اي باشيد يا مربّي يك فرد يا افراد خانواده تان. با قاطعيّت يك، صراحت دو، من اينجا نشسته ام مثلاً مي بينم ماست سفره ي افطار اشکالی دارد و تذکر می دهم. ممكن است بعضيها بگويند آقا شأن تو حرف بزني، من بگويم از اين بدترش را من هستم، من در ماشين نشسته ام يك ماشيني بد مي رود دلم مي خواهد اين راننده نگه بدارد من به او تذكر بدهم كه آقا تو چرا اين طور حركت مي كني در جاده؟ غالباً اينطور است.

مربّي باشيد، قاطعيّت داشته باشيد، با شل بازي و ببخشيد آقا شما چه، خوب تو صد دفعه به اين آقا گفتي كه آقا مثلاً اين گناه را نكن، با ببخشيد و خواهش مي كنم و اينها تاثیری نکرده، در گوشش اول گفتي گوش نكرده، بعضي ها   زود گوش مي كنند، چشم. بعضيها هستند نه، اعتنا نمي كنند، دفعه دوم بلند گفتي، دفعه سوم يك دفعه در مجلس بگو آبرويش بگذار برود يا برود گم شود، يا برود به طرف جهنم يا اينكه آدم بشود. خيلي صريح و اگر غير از اين باشد پيشرفت ندارد. الان همه مان مسلمانيم، همه مان هم شيعه علي بن ابيطالبيم، امّا دين را به بازي گرفته ايم و الدين لعب علی السنتهم، به زبان مي گوييم ما مسلمانيم، پايش بيفتد دينمان را ارزان مي فروشيم. مي بينيم همه غيبت مي كنند، خوب ما هم ديگر نمي شود برنامه را بهم بزنیم، خانممان مي خواهد برود در مجالسی که مثلاً مردي كه با چشم بد به او نگاه ميكند هم در انجا هست، نمي شود آقا جلويش را گرفت، چرا؟ براي اينكه تو قاطعيت نداري، تو صراحت نداري، تو روي دينت محكم نايستاده اي، محكم بايستيد، قاطعيت داشته باشيد، صراحت داشته باشيد كارتان پيش مي رود. اگر انسان بخواهد همينطور بي تفاوت باشد در همه جا، گناه مي كنند جلويش فرقي نداشته باشد برايش، وليّ خدا نمي شود، وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍيَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِوَ يَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْكَرِ (توبه / ۷۰) شماها بايد همه تان نسبت به هم وليّ همديگر باشيد، ولايت عام اصلاً معنايش همين است. اقلاً ولايت عام داشته باشيد، نسبت به ديگران امر به معروف كنيد، نهي از منكر كنيد. من دوستان خيلي خوبي باصطلاح قدرتمند، پولدار، داشتم حرف من را گوش نكردند تركشان كردم، نه اينكه حرف من را چون گوش نكردند، شما هر چه كه ديديد حرف من است گوش نكنيد، من خودم دارم به شما مي گويم، هر چه ديديد حرف خداست، سخن ائمه است يك دليلي از قرآن دارد حرف من را گوش نداديد حرف خدا را گوش نداديد.

بنابراين ان شاءالله به خاطر حضرت مجتبي عليه الصلوة و السلام، بخاطر اينكه مقدمه ي شبهاي احياء و شب قدرِ معيّن آينده بشويد و ان شاءالله تقديرات پروردگار آن تقديرات مختصري كه براي مردم دنيا در هر سال خداي تعالي گذاشته آن را برخوردار باشيد، همين امشب با تمامِ جديّت تصميم بگيريد، قاطعيت، ربوبيت در عين حال رحيميت و در عين حال صراحت ان شاءالله داشته باشيد تا بتوانيد موفق بشويد.

اميدواريم كه در اين ماه خداي تعالي از همه ي نعمتهايي كه به اولياءش عنايت مي كند، از همه ي بركاتي كه به اولياءش ميدهد، از همه ي رحمت خاصّه اي كه متوجّه اولياءش مي فرمايد، از همه ي مغفرتي كه خداي تعالي به بندگان خوبش عنايت مي كند كمال استفاده را بكنيم و اميدواريم كه همه مان از ياران خوب امام عصر ارواحنافداه بشويم و ان شاءالله اين ماه پايان پيدا نكند مگر آنكه حضرت ولي عصر عليه الصلوة و السلام ظهور بفرمايند.

نسئلك اللهم و ندعوك باعظم اسمائك و بمولانا صاحب الزمان يا اللّه يا اللّه يا اللّه يا اللّه يا اللّه يا اللّه يا اللّه يا اللّه يا اللّه يا اللّه يا اللّه يا اللّه،

پروردگارا به آبروي ولي عصر فرج آن حضرت را برسان.

همه ي ما را از اين ماه پربركت بهره مند بفرما.

خدايا اعمال ما را در اين ماه قبول بفرما.

پروردگار همه ي ما را در اين ماه ببخش و بيامرز.

خدايا به آبروي آقايمان حجة بن الحسن قلب مقدس امام زمان را از ما راضي و خشنود بفرما.

خدايا ماه دعاست، ماه عبادتست، ماه رحمت توست پروردگارا پيغمبر تو به ما فرموده است كه اكرم الضيف و لو كان كافرا، مهمان را گرامي بداريد ولو اينكه كافر باشد خدايا ما هر چه هستيم مهمان تو هستيم به آبروي امام زمانمان همه ي حوائجمان را در اين ماه برآورده بفرما.

خدايا دعاهايمان را در شب هاي احياء و شب قدر مستجاب بفرما،

توفيق احياء شب قدر را به ما مرحمت بفرما،

توفيق بندگي خودت را در اين ماه به ما مرحمت بفرما،

خدايا به آبروي ولي عصر قَسمت مي دهيم به خاطر امام زمانمان خدايا به ما رحم بفرما.

صلوات و سلامت را بر ما نازل بفرما.

پروردگارا به آبروي ولي عصر قَسمت مي دهيم مراحل تزكيه نفس را در ما ثبت بفرما،

ما را آني از اين مسائل روحي و معنوي دور مفرما،

خدايا ما را آني از الطاف خودت، از محبتهاي خودت خدايا دور مفرما،

پروردگارا به آبروي حجة بن الحسن مرضهاي روحيمان شفا عنایت بفرما.

مريضهاي منظور شفا عنايت بفرما،

امواتمان غريق رحمت بفرما.

خدايا شهداءمان با شهداي كربلا محشور بفرما،

عاقبت امرمان ختم بخير بفرما.

و عجل في فرج مولانا صاحب الزمان.