۱۵ رمضان ۱۴۲۴ قمری – ۱۸ آبان ۱۳۸۲ شمسی – ۹ نوامبر ۲۰۰۳ میلادی
۱- خطبه
اَعُوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیْطَانِ الرَّجِیمِ بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اَلْحَمْدُ للهِ وَ الصَّلاهُ وَ السَّلامُ عَلَی رَسُولِ اللهِ وَ عَلَی آلِهِ آل الله لَاسِیَّمَا عَلَی بَقِیَّهِاللهِ رُوحِی وَ اَرْوَاحُ الْعَالَمِینَ لِتُرَابِ مَقْدَمِهِ الْفَدَاءُ وَ اللَّعْنَهُ الدَّائِمَهُ عَلَی اَعْدَائِهِمْ اَجْمَعِینَ مِنَ الْآنِ اِلَی قِیَامِ یَوْمِ الدِّینِ.
۲- تلاوت قرآن یک فرد تزکیه شده از تلاوت استاد قرائت قرآن که تزکیه نشده بهتر است
امشب از قرآن خواندن آقای رضازاده محروم شدیم ولی ایشان موفق شدند و عیدی به ما دادند یک دوره قرآن را تلاوت کردند که من قبل از اینکه بیایم توی این مجلس داشتم تلاوت ایشان را گوش میکردم، از نظر من قرآنی که یک فردِ تزکیه شده بخواند خیلی قیمتش بیشتر است از آن اساتید قرآن مصری که با آهنگهای مختلف و با قرائتهای مختلف میخوانند انشاءاللّه نمیدانم این دورهی قرآن را تکثیر میکنند، تکثیر نمیکنند این را چون هنوز با ایشان تماسی نداشتم انشاءاللّه دوستان از قرآن ایشان استفاده کنند.
۳- امام مجتبی علیه السلامامام حلیم است
جملهای که جناب آقای نعمتی سرور عزیز من که خدا و امام زمان به ایشان اجر کاملی به خاطر زحماتشان که برای حضرتحجه بن الحسن ارواحنا له الفداءمیکشدند، عنایت کند همان جمله را من از قرآن مجید، امشب که شب میلاد مسعود حضرت امام مجتبی علیه الصلوه و السلاماست و در نیمهی ماه مبارک رمضان، درضیافهاللّههمه لباس تقوا پوشیدهاند، همه در مهمانی حاضر شدهاند، همه انفاسشان تسبیح و خوابشان حتّی عبادت است؛ در این ماه خدای تعالی چقدر مهربان است که امام حلیم را، آن امامی که معروف است به حلیم،
Cمعنای حلیم و زمان ایجاد شدن روحیه حلم و بردباری
«حلیم» به معنای کسی که دارای صفتِ نیکو است، «حلم و بردباری» که اساسیترین صفت خوب انسان بعد از تمام دوران تزکیهی نفس است بوجود میآید،
Cعلت تولد امام مجتبی علیه السلامدر نیمه ماه مبارک رمضان این است که مردم بدانند خدا مهربان و میهماننواز است
پروردگار متعال قرار داده که ما بدانیم خدا مهربان است، ما بدانیم که وقتی پیغمبراکرم میفرماید: «اَکْرِمِ اضِیْفَ وَ لَوْ کَانَ کَافِرًا»([1])، مهمان را گرامی بدارید اگر چه کافر باشد خدای تعالی در ماه مبارک رمضان که: «دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَى ضِیَافَهِ اللَّهِ»([2])، همهتان دعوت شدید به مهمانی خدا و خدا مهمانی کرده
cمیهماندار ماه مبارک رمضان امام زمان ارواحنا فداهاست
و میزبان چونحجهبن الحسن ارواحنافداهلساناللّهاست، یداللّهاست،عیناللّه است، آن حضرت خواهد بود و از طرف پروردگار میزبانی میکند و مهمان داری میکند و چون «اَکْرِمِ اضِیْفَ وَ لَوْ کَانَ کَافِرًا»، این محقق است، مسلم است در اسلام عمل شده حتّی انبیای گذشته این کار را میکردهاند دربارهی حضرت ابراهیم دارد که گبری وارد بر آن حضرت شد این کثیف بود، حضرت ابراهیم به او اعتراض کرد، خدای تعالی به حضرت ابراهیم فرمود که من سالها است این را دارم روزی میدهم به او اعتراض نکردم یک روز مهمان تو شد. این مسأله باید برای ما معلوم باشد که ما در این ماه مهمان خدا هستیم. میزبانمان هم حجهبن الحسن علیه الصلوه و السلاماست.
#قبل از شب قدر باید خود را آماده ارتباط با خدا کنیم
کوشش کنیم از همین امشب که شب تولد امام مجتبی علیه الصلوه و السلاماست که خُلق حسَن، اقتداء به حسن بن علی علیه الصلوه و السلامداشته باشیم و این چند روزی که تا شب قدر باقی مانده خودمان را بسازیم، جوری خودمان را بسازیم که رابطهمان را با خدا برقرار کنیم.
۴- ماه رمضان ماه میهمانی خدا است
ماه رمضان مثل یک مهمانی است که یکی را دعوت میکنند
Cبهترین مثل برای میهمانی ماه مبارک رمضان قضیه حضرت موسی علیه السلاماست
و بهترین مَثلش همان جریان حضرت موسی علیه السلاماست که«وَ وَاعَدْنَا مُوسَى ثَلَاثِینَ لَیْلَهً»، ما حضرت موسی را دعوت کردیم سی شب، سی شب به مهمانی خدا رفت، ما هم سی روز روزه گرفتهایم، سی شب اگر چه خوابیده باشیم هم، «نَوْمُکُمْ فِیهِ عِبَادَهٌ»([3])، به هرحال عبادت کردهایم، نفسمان تسبیح، تسبیح گفتهایم
cموسی علیه السلامدر میهمانی ۳۰ شبهاش الواح را دریافت نمود و ما هم باید در این میهمانی ۳۰ شبانه روزی حکمت الهی را دریافت کنیم
باید لااقل همانطوری که حضرت موسی الواح را گرفت؛ یعنی حکمت الهی را دریافت نمود، یعنی آنچه که برای خودش و برای مردمش مفید بود، دنیا و آخرتشان را تأمین میکرد از پروردگار گرفت و برای قومش آورد، ما هم در این سی روز و سی شب بخصوص در شب قدر انشاءاللّه حکمت الهی را از پروردگار بگیریم، شرح صدر پیدا کنیم، دلی آرام داشته باشیم، محبّت شدید به پروردگار پیدا کنیم و آنچه خوبی است در آن الواحی که شب قدر به مهمانهای عزیز میدهند، مهمانهای خوبشان میدهند مانند حضرت موسی، به ما هم انشاءاللّه داده بشود،
cمیهمان خوب مثل حضرت موسی علیه السلاممورد لطف صاحب خانه قرار میگیرد
اگر مهمان خوبی بودیم که گاهی مهمان اینطوری است جوری با صاحبخانه رفتار میکند که صاحبخانه هِی منتظر است که این آقا زودتر برود ولی گاهی طوری رفتار میکند که صاحبخانه ولو اینکه ایشان کار زیادی دارد و گرفتاریِ زیادی دارد و مشغلهی فراوان در عین حال یک ده روز دیگری می گوید: باش، «وَأَتْمَمْنَاهَا بِعَشْرٍ»([4])یک ده روزی اضافه میکند.
cخدای تعالی روزه عید فطر را حرام کرد تا بندگی محور ارتباط با خدا باشد نه روزه یا چیز دیگر
اگر خدای تعالی روز عیدِ فطر را، روزهاش را حرام نمیکرد شاید یک عدّه بودند از لذّتی که از روزه گرفتن و عبادتِ کردن بدست آوردهاند شاید آنها هم همینطور روزه را ادامه میدادند لذا قطع کرده، فرموده عید فطر، عید بگیرید، نماز عید بخوانید، با خدا رابطه پیدا کنید امّا دیگر روزه نگیرید قطعاش کنید، روزهی عیدِ فطر حرام است. نوع عبادت فرق میکند یعنی تا به امروز با روزه گرفتن بندهی خدا بودی از فردا با روزه خوردن بندهی خدایی، روزه و غیر روزه اگر بندگی خدا باشد فرقی نمیکند.
Cقبل از شب قدر باید عبد صالح خدا شویم تا الواح را دریافت کنیم
بنابراین سی روز دعوت شدهایم در این سی روز باید همانطوری که حضرت موسی الواح را گرفت که: «فیها موعظه»([5])، در این الواح حکمت بود، موعظه بود، باید یکیک شما به یاری پروردگار قاطعانه عرض میکنم این چند شبی که باقی مانده تا شب نوزدهم یا بیست و یکم یا بیست و سوم، باید انشاءاللّه طوری خودتان را در این مهمانی بسازید که هم روزهی از خوردنیها و آشامیدنیها و سایر مبطلات روزه پیدا کنید و هم آنچه را که خدا میخواهد، «الصَّوْمُ جُنَّهٌ مِنَ النَّارِ»([6])، یک سپری است از آتش جهنم، یک شکلی پیدا کنید که نتوانید غیر عمل صالح کار دیگری بکنید، قرآن همانطوری که فرمودند، میفرماید: «قُلْ کُلٌّ یَعْمَلُ عَلَى شَاکِلَتِهِ»([7])، اگر یک نفر گناهکار را دیدید میگوید من قلبم پاک است، گناه میکنم این دروغ میگوید شکل دلش گناهکاراست، گناه باید بکند چون خودش را به آن شکل ساخته، هیچ وقت از یک الاغ، از یک اسب، از یک حیوان انسان توقّع کارهای عقلایی ندارد، امّا از یک انسان، انسان باید نماز بخواند، انسان باید ارتباطِ با پروردگار پیدا کند.
Cهر کسی باید طوری خودش را بسازد که وجودش مجسمه صدق باشد
انسان باید خودش را طوری بسازد که هر کارش، هر عملش، هر چه میگوید و هر چه میکند مرضیِ پروردگارش باشد و خدای تعالی از اعمال و گفتار و رفتار او راضی باشد و آن جملهای که در زیارت آلیاسین به حضرت بقیهاللهعرض میکنیم که «اَنَا وَلِیٌّ لَکَ»، آقا من ولیّ تو هستم، ولیّ امام زمان، ولیاللّه هم هست، ادّعا میکنیم که ما از اولیاء خداییم، در زیارت آلیاسین این جمله را ما داریم
cآنچه باید خواسته افراد ساخته نشده از نیمه ماه رمضان به بعد باشد
و روی همین حساب در این ایّام پانزده روز یا چهارده روز از ماه رمضان گذشته هنوز خودمان را نساخته باشیم از فردا باید بگوییم:«اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَى مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ»، در ماه شعبان میگفتیم: «مِنْ شَعْبَانَ»([8])، حالا باید بگوییم: «مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ،فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ»، خیلی هم وقت نداریم تا شب نوزدهم چهار شب، تا شب بیست و یکم شاید شش شب
#انسان باید خدای تعالی و امام زمان ارواحنا فداهرا با معرفت و چشم دل ببیند نه با چشم سر
و بالاخره این چند شبی که باقی مانده جزء آن دستهای نباشید که: «وَ اخْتَارَ مُوسَى قَوْمَهُ سَبعِینَ رَجُلًا لِمِیقَاتِنَا»([9])، حضرت موسی هفتاد نفر را انتخاب کرد از میان تمام بنیاسرائیل برای میقات ما، برای ملاقات ما، برای حضور ما، که اینها همه آمدند در کوه طور، حضرت موسی را خجالت دادند، اصرار کردند که ما باید خدا را ببینیم، با همین چشم سر ببینیم. نکند خدای نکرده شما اگر به مسجد جمکران میآیید، از امام عصر ارواحنافداهبخواهید که فقط و فقط قیافهی مقدّس حضرت بقیهاللهببینید و به معرفت آن حضرت توجّهای نداشته باشید. عمده، معرفت آن حضرت است والاّ چه بسا همهی شماها حضرت را دیده باشید حالا در آن موقع نشناخته باشید، آقا در بین ما هست او ما را میبیند ما هم او را میبینیم امّا آنچه که ارزش دارد معرفت امام علیه الصلوه و السلاماست، اینها هم گفتند: ما با چشم سر خدا را ببینیم، حضرت موسی را اصرار کردند حضرت موسی دید اگر از قول اینها بگوید خدای تعالی به اینها غضب میکند، یک رهبر دلسوز، یک دوستِ دلسوز اینطور است بلا را به جان خودش میخرد که دوستانش اذیّت نشوند، گفت:«رَبِّ أَرِنِی أَنظُرْ إِلَیْکَ»، خدایا! خودت را به من نشان بده تا به تو نگاه کنم،«قَالَ لَنْ تَرَانِی وَ لَکِنْ انظُرْ إِلَى الْجَبَلِ»،به کوه نگاه کن، قدرت ما را ببین، ارادهی ما را مشاهده کن. ما اگر عاقل باشیم در تمام لحظات زندگیمان اگر بوجود خودمان حتی نگاه کنیم، به این درختها نگاه کنیم، به این اتمها نگاه کنیم پروردگار متعال دارد دائماً اِعمال قدرت میکند قدرتش ظاهر و دیده میشود. یکی از اسماء پروردگار «یَا ظَاهِرُ»([10]) است، خدا آنقدر ظاهر است که اگر کسی بگوید: من خدا را ندیدم حضرت فرمود:«عَمِیَتْ عَیْنٌ لَا تَرَاکَ»([11])، کور باد چشمی که تو را نبیند! علی بن ابیطالب فرمود: «لَمْ أَعْبُدُ رَبّاً لَمْ اَرَهُ »([12])، من خدا و پروردگاری را که نبینم عبادتش را نمیکنم، انسان باید خدا را ببیند، همهی اشیاء نشانههای خدا هستند، آیات الهی هستند،
$یک رهبر دلسوز برای راحتی امت بلا را به جان خود میخرد
لذا باید کوشش کنیم انشاءاللّه مثلِ امّت حضرت موسی و منتخبین حضرت موسی نباشیم؛ آنهایی را که انتخاب کرد، ولی وقتی که «تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَل فجَعَلَهُ دَکًّا»، موسی چون قدرتش زیاد بود نسبتِ به این حوادث در وقتی که خدا با او صحبت میکرد و از شجره صدای خدا را میشنید آنجا غش نکرد حتی ضعف هم در او پیدا نشد، امّا چون اینجا یک عدّه عقب سرش هستند، آنها که مردند، «فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ فجَعَلَهُ دَکًّا وَخَرَّ مُوسَى صَعِقًا»([13])، حضرت موسی افتاد بیهوش، وقتی که به هوش آمد گفت: خدایا من توبه کردم، من را ببخش، این در حقیقت از قول اصحابش بود، گفت: خدایا! حالا اگر من برگردم در بین قومم، اینها هم مُردند، مردم چه میگویند، مردم میگویند یک عدّه را بردی آنجا خفهشان کردی حالا برگشتی، اینها را زندهشان کن.
$معرفت چشم انسان را به حقایق باز میکند
کوشش کنیم که به حقیقت معرفت برسید، همهی علوم، همهی مسایل، همهی آنچه که در اختیار ما است ظواهر است، حقیقت چیز دیگری است. با یک چشم ممکن است نگاه کنید حضرت بقیهاللهرا حتّی در اطاق خلوتتان ببینید و با یک چشم هم چهل شب چهارشنبه بیایید مسجد جمکران و یک مرتبه هم او را نبینید. پس انشاءاللّه معرفت آن حضرت را نیّت کنید و من یک مقداری کمتر باید صحبت کنم نه به خاطر کسالتم، امشب یک خرده هم سرما خوردم و چند وقت هم هست صحبت نکردم لذا به همین مقدار اکتفا میکنم. انشاءاللّه شبهای آینده دوستان، دوستانِ فاضل، دوستانِ خوبم مثل استاد جناب آقای نعمتی و جناب آقای مسعودی و دوستان دیگر بالاخره شما را بینصیب نمیگذارند
۵- در عید نیمه ماه مبارک رمضان امید رحمت از جانب خدای تعالی باید داشته باشیم
امشب که شبِ عید بزرگ شیعه است که پروردگار در وسط ماه مبارک رمضان ایشان را متولّد فرموده وجودِ مقدس ایشان مایه رحمت و برکت و حکمت برای ما در این ماه باشد که وقتی پیغمبراکرم فرمود:«دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَى ضِیَافَهِ اللَّهِ»([14])، به مهمانی خدا میدهد که رحمت و برکت و مغفرت در این مهمانی هست همهاش انشاءاللّه نصیبمان بشود و شب قدر انشاءاللّه موفق به تقدیرات صحیحِ خوبمان بگردیم و دنیا و آخرتمان را انشاءاللّه زیر توجّهات حضرت بقیهالله تأمین کنیم.
حضرت مجتبیعلیه الصلوه و السلامدر دنیا بسیار مظلوم بود، قبر مبارکش در بقیع شاید الان یک نفر هم زائر نداشته باشد، تولّدش در ماه مبارک رمضان مردم آن قدر حال ندارند که این جشن، این عید در عید چون ماه رمضان همهاش عید است و این عید در عید واقع شده این را جشنهای مفصّلی بگیرند و نامِ مقدسش خیلی کم برده میشود و حال اینکه توسّلات به حضرت مجتبی آنقدر پُر اثراست که من شخصاً به شما عرض کنم نشده توسّلی به حضرت امام مجتبی داشته باشم و حاجتم برآورده نشود من خودم اینطورم، مخصوصاً در امور مادّی و دنیایی، و انشاءاللّه متوّسل به آن حضرت باشید و از حضرت امام مجتبی بخواهید که خدای تعالی در این ماه کمال رحمت و مغفرت و محبّت را بفرماید و عرض میکنیم:
۶- دعای ختم مجلس
نسئلک اللّهم و ندعوک باعظم اسمائک و بمولانا حجهابن الحسن یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه و یا اللّه
خدایا! همهی ما را از بهترین اصحاب امام زمان قرار بده.
همهی ما را از بهترین خدمتگزاران به آن حضرت قرار بده.
توفیق خدمتِ به آن حضرت را به همهمان مرحمت بفرما.
پروردگارا! به آبروی آقایمان حجه بن الحسنقلب مقدّسش را از ما راضی بفرما.
مرضهای روحیمان شفا عنایت بفرما.
توفیق افاضه و استفاضهی از شب قدر و این ایّام را به ما عنایت بفرما.
پروردگارا! به آبروی آقایمانحجهبن الحسن توفیق تزکیهی نفس به همهمان مرحمت بفرما.
مریضهای اسلام، مریض منظور، مریضه منظوره الساعه! لباس عافیت بپوشان.
امواتمان غریق رحمت بفرما.
شهداءمان با شهداء کربلا محشور بفرما.
عاقبت امرمان ختم بخیر بفرما.
و عجل اللهم فی فرج مولانا صاحبالزمان.
[۱]بحار: ۶۷/ ۳۷۰
[۲]وسائلالشیعه: ۱۰/ ۳۱۳، بحار: ۹۳/ ۳۵۶
[۳]وسائلالشیعه: ۱۰/ ۳۱۳، بحار: ۹۳/ ۳۵۶
[۴]اعراف/۱۴۲
[۵]«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ أَلْوَاحُ مُوسَى علیه السلام عِنْدَنَا وَ عَصَا مُوسَى عِنْدَنَا وَ نَحْنُ وَرَثَهُ النَّبِیِّینَ» کافی: ۱/ ۲۳۱، «عن زراره عن أبی جعفر و أبی عبد الله علیه السلام فی قوله فَجَعَلْناها نَکالًا لِما بَیْنَ یَدَیْها وَ ما خَلْفَها وَ مَوْعِظَهً لِلْمُتَّقِینَ قال لما معها ینظر إلیها من أهل القرى و لما خلفها قال و نحن و لنا فیها موعظه» تفسیرالعیاشی: ۱/ ۴۶، «وَ کِتابٍ مَسْطُورٍ مکتوب و المراد به القرآن أو ما کتبه الله تعالى فی اللوح المحفوظ أو ألواح موسى علیه السلام أو فی قلوب أولیائه من المعارف و الحکم» بحار: ۷/ ۲۸
[۶]کافی: ۲/ ۱۸، بحار: ۶۵/ ۳۳۰
[۷]اسراء/۸۴
[۸]«اللَّهُمَّ إِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنَا فِیمَا مَضَى مِنْ شَعْبَانَ فَاغْفِرْ لَنَا فِیمَا بَقِیَ مِنْهُ» وسائلالشیعه: ۱۰/ ۳۰۱، بحار: ۹۴/ ۷۲
[۹]اعراف/۱۵۵
[۱۰]کافی: ۴/ ۱۶۲ و ماخذ بسیار دیگر
[۱۱]بحار: ۶۴/ ۱۴۲ و ۹۵/ ۲۲۶
[۱۲]«یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ هَلْ رَأَیْتَ رَبَّکَ حِینَ عَبَدْتَهُ قَالَ فَقَالَ وَیْلَکَ مَا کُنْتُ أَعْبُدُ رَبّاً لَمْ أَرَهُ قَالَ وَ کَیْفَ رَأَیْتَهُ قَالَ وَیْلَکَ لَا تُدْرِکُهُ الْعُیُونُ فِی مُشَاهَدَهِ الْأَبْصَارِ وَ لَکِنْ رَأَتْهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الْإِیمَانِ» کافی: ۱/ ۹۷، بحار: ۴/ ۵۲، «یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ هَلْ رَأَیْتَ رَبَّکَ فَقَالَ وَیْلَکَ یَا ذَعْلَبُ لَمْ أَکُنْ بِالَّذِی أَعْبُدُ رَبّاً لَمْ أَرَهُ قَالَ فَکَیْفَ رَأَیْتَهُ صِفْهُ لَنَا قَالَ علیه السلام وَیْلَکَ لَمْ تَرَهُ الْعُیُونُ بِمُشَاهَدَهِ الْأَبْصَارِ وَ لَکِنْ رَأَتْهُ الْقُلُوبُ بِحَقَائِقِ الْإِیمَانِ» بحار: ۱۰/ ۱۱۷، إرشاد: ۲/ ۳۷۴، «الصادق علیه السلام وَ قَدْ سَأَلَهُ أَعْرَابِیٌ هَل رأیت ربک حین عبدته فقال ع لم أکن أعبد ربا لم أره فقال کیف رأیته قال لم تره الأبصار بمشاهده العیان بل رأته القلوب بحقائق الإیمان»
[۱۳]اعراف/۱۴۳
[۱۴]وسائلالشیعه: ۱۰/ ۳۱۳، بحار: ۹۳/ ۳۵۶
جهت دانلود صوت و یا پخش آنلاین کلیک کنید
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.