۱۴۲۷/۳/۱ قمری – فراز اول از بیانات حضرت آیت الله ابطحی درباره ملك و ملكوت در مشهد مقدس

فراز اول از بیانات حضرت آیت الله ابطحی درباره ملك و ملكوت  در مشهد مقدس       

بسمه تعالي…………………حضرت آيت الله ابطحي مد ظله العالي در روز جمعه، اول ربيع الاول سال ۱۴۲۷ ، در جمع سالكين الي الله در مشهد مقدس، ضمن قرائت آيه شريفه « إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَ عُيُونٍ » ذاريات/۱۶ و تسليت شهادت امام عسگري عليه الصلوة و السلام به محضر مقدس امام عصر ارواحنا فداه فرمودند: هر چيزي در عالم دو بعد دارد، يكي بعد ملكي و ديگري بعد ملكوتي. بعد ملكي عالم، همين چيزهايي است كه ما مي بينيم و با حواس پنجگانه آنها را حس مي كنيم ولي بعد ملكوتي آن چيزهايي است كه با اين حواس احساس نمي شود. با چشم سر ديده نمي شود ولي با چشم دل ديده مي شود. با گوش ظاهري شنيده نمي شود ولي با گوش باطن قابل شنيدن است. حتي توصيف ملكوت با زبان،  كه خيلي مشكل است و زحمت زيادي دارد، براي عده اي كه خداي تعالي اذن فرموده و حكمت را از قلبشان به زبانشان جاري نموده است، كاري است آسان و مي توانند ملكوت هر چيزي را براي مردم بيان نمايند. بنابراين اگر انسان بخواهد به كمالاتي برسد و متوجه ملكوت عالم گردد، بايد يك چشم ديگر ، يك گوش ديگر، يك زبان ديگر و يك قلب ديگري داشته باشد تا بتواند به آن وادي وارد شود و اكثر مردم اين طورند كه « لَهُمْ قُلُوبٌ لَا يَفْقَهُونَ بِهَا وَ لَهُمْ أَعْيُنٌ لَا يُبْصِرُونَ بِهَا وَ لَهُمْ آذَانٌ لَا يَسْمَعُونَ بِهَا أُوْلَئِكَ كَالْأَنْعَامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ » اعراف/۱۸۰ ملك را همه حيوانات مي بينند و حتي ممكن است با زباني بين خودشان درباره آن صحبت كنند و اصلا خداي تعالي، عالم ملك را هم براي حيوان قرار داده و هم براي انسان. ولي اگر انساني به همين ملك و ظاهر اكتفا كرد،  از دايره حيوانيت بيرون نيامده و قدمي در ملكوت عالم نگذاشته است. كسي كه از محدوده ملك تجاوز نكرده است، اگر به بهشت هم وارد شود باز هم به فكر ميوه و سايه و حورالعين و امثال اينهااست. ولي بهشت در فارسي و جنت در عربي يك ملكوتي دارد كه اكثر انسانها بخاطر روحيه ملك شناسي و ملك پرستي و محبت به ملك و غلبه جنبه هاي حيواني بر جنبه هاي معنوي متوجه آن نيستند.