۱۴۲۷/۳/۱۷ قمری – فراز سوم-بیانات حضرت آیت الله ابطحی بمناسبت ميلاد پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله و امام صادق عليه السلام

فراز سوم-بیانات حضرت آیت الله ابطحی بمناسبت ميلاد پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله و امام صادق عليه السلام      

بسمه تعالي……………………. معظم له در بخش ديگري از فرمايشاتشان فرمودند: شيطان بعد از درگيري با خداي تعالي به سراغ حضرت آدم رفت و او را وسوسه نمود تا از ميوه درخت منهيه بخورد. ممكن است اين كار حضرت آدم، به ظاهر ترك اولايي بيشتر نباشد و از نظر تفاسير هم عمل مكروهي انجام داده است ولي از نظر كيفيت، گناه بزرگي مرتكب شد كه با وجود آن همه نعمت در بهشت كه از طرف خداي تعالي برايش فراهم شده بود، باز هم دست به آن كار زد و لذا مطرود پروردگار شد. و خودش و همسرش و شيطان هر سه نفر از بهشت اخراج شدند. گناه شيطان هم، تنها سجده نكردن نبود. بلكه او سنگ اول را در مخالفت با خدا انداخت و اين كار را در مقابل ملائكه و همه ارواح بشر انجام داد. و آنجا انسانها فهميدند كه مي شود با خداي تعالي هم مخالفت كرد. و الا ما كجا و مخالفت با خداي با عظمت كجا. از آن روز به بعد شيطان، جهل  را در بين بني بشر گسترش داد و در مقابل انبياء، قد علم كرد و از هواي نفس اماره بالسوء مردم نيز كمك گرفت تا جايي كه مردم يك بخش از كره زمين بنام جزيرة العرب، صد در صد تابع شيطان و گرفتار جهل بودند. كه اسم آن زمان را خداي تعالي زمان جاهليت گذاشته است. اگر جهل با قدرت توام شود، آن هم جهل مطلق با قدرت تقريبا بي نهايت، اين مي تواند همه كارهاي زشت را مرتكب شود و ملائكه هم از همين مي ترسيدند. ممالك ديگر مثل ايران و روم، چون شيطان زياد با آنها كاري نداشت، قدري از علم و دانش بهره برده بودند ولي در جزيرة العرب، اميرالمومنين عليه السلام مي فرمايد: « لم يكن احد من العرب يقرء كتابا » يك نفر از اينها خواندن بلد نبود. بيسواد محض بودند. عاطفه انساني در آنها از بين رفته بود. تا جايي كه دختر بچه شيرين و نازدانه را با دست خود زير خاك مي كردند « وَ إِذَا بُشِّرَ أَحَدُهُمْ بِالْأُنْثَي ظَلَّ وَجْهُهُ مُسْوَدًّا وَ هُوَ كَظِيمٌ » نحل/۵۸ اگر به مردي خبر مي دادند كه خدا به تو دختري داده، صورتش از شدت غضب سياه مي شد و از بدي اين خبر از شهر متواري مي گشت.