۱۴۲۷/۳/۱۵ قمری – فراز دوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در دفتر قم

فراز دوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در دفتر قم           

بسمه تعالي……………….معظم له در ادامه فرمايشاتشان فرمودند: بدون ترديد راه رسيدن به آن حقايقي كه در فطرت ما ثبت شده، عبادت و بندگي پروردگار است. چون خداي تعالي فرموده : « وَ ذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَي تَنْفَعُ الْمُؤْمِنِينَ وَ مَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ » ذاريات/۵۵و۵۶  جن و انس را خدا خلق نكرده مگر براي عبادت. اينكه چرا عبادت اين تاثير را دارد كه ما را به همه حقايق مي رساند بسيار واضح و كاملا عقلي است. شما اگر بخواهيد علمي را تعليم بگيريد و نزد متخصص آن علم برويد، حتما در مرحله اول براي اينكه درست مطالب را ياد بگيريد از شما مي خواهد كه به حرفش گوش بدهيد و هر چه مي گويد اطاعت كنيد. حتي اشتباهات احتمالي آن دانشمند را نيز بايد نديده بگيريد و در حين يادگيري و تعليم، ناملايماتي را كه ممكن است از ناحيه استاد بر شما وارد شود تحمل نماييد. در جريان حضرت موسي و حضرت خضر با اينكه حضرت موسي يك پيغمبر اولوالعزم بود وقتي خدمت حضرت خضر رسيد، اول چيزي كه جناب خضر به او فرمود اين بود كه « إِنَّكَ لَنْ تَسْتَطِيعَ مَعِيَ صَبْراً» كهف/۶۷  تو نمي تواني با من صبر كني و اگر مي خواهي از من علمي بياموزي بايد مطيع و گوش به فرمان باشي. پس انسان در مقابل خداي تعالي كه علام الغيوب است و علمش عين ذاتش و ذاتش بي نهايت است، بايد بدون ترديد و حتي فكر كردن عبادت كند و گوش به فرمان خدا بدهد و اطاعت پروردگار، مساوي است با رشد و كمالات و رسيدن به مقام خليفة اللهي. بخصوص كه مي دانيم خدا اشتباه نمي كند، فراموش نمي كند، « لَا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لَا نَوْمٌ » بقرة /۲۵۵ غفلت ندارد و از همه مهمتر ما را دوست دارد.