۱۴۲۷/۲/۲۳ قمری – فراز سوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله در مشهد مقدس

فراز سوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله  در مشهد مقدس   

بسمه تعالي…………………………….معظم له در ادامه بحث تحريف واژه ها به توضيح واژه نصيحت پرداخته و فرمودند : معناي نصيحت در فارسي خيرخواهي است. نصيحت در ذهن ما اين است كه فكر مي كنيم بايد از ناحيه فرد بزرگتر به كوچكتر و از يك فرد عالي به داني اعمال شود و به همين علت گاهي اوقات، افراد از اينكه نصيحت بشوند بدشان مي آيد. اصحاب مي آمدند خدمت اميرالمومنين، « النصيحة لاميرالمومنين» ما مي خواهيم براي حضرت اميرالمومنين عليه السلام خيرخواهي كنيم . حضرت هم بدش نمي آمد. نصيحت به سن و سال نيست. گاهي يك بچه انسان را نصيحت مي كند و انسان بايد نصيحتش را گوش بدهد. ممكن است خداي تعالي راهنمايي لازم براي تو را به ذهن او انداخته باشد. عالي و داني بودن در نصيحت مطرح نيست. همه بايد خيرخواه همديگر باشند، يكديگر را دوست داشته باشند . اگر شما كسي را را دوست داريد بايد خيرخواهش باشيد. خداي تعالي در قرآن مي فرمايد : « وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْضٍ » توبه/۷۱ زنها و مردهاي مومن، بعضي وليّ بعض ديگرند. «وليّ» بمعناي دوستِ با محبتِ امر كننده است، يعني هم دوستت دارد و هم امر و نهيت مي كند. از انحرافاتي كه در صراط مستقيم بوجود آمده همين است كه بگوييد: تو كه هستي كه مرا نصيحت كني؟  كوچكتر كه نمي تواند بزرگتر را نصيحت كند! بزرگتر هم بايد خودش را بزرگتر بداند تا نصيحتتان كند! پس چه كسي شما را نصيحت كند؟ اگر كسي خواست نصيحتتان كند، بايد بگوييد: بسيار عالي است، چه از اين بهتر ؟ در روايات زياد داريم كه اصحاب مي خواستند پيغمبر اكرم صلي الله عليه و اله يا ائمه اطهار عليهم السلام را نصيحت كنند، البته به اندازه عقل خودشان، ائمه اطهار عليهم السلام هم قبول مي كردند. هر كس هر مقدار مي فهمد، بايد ديگراني را كه آن مقدار نمي فهمند يا فكر مي كند نمي فهمند، نصيحت كند. آن طرف هم نبايد بدش بيايد. لحن نصيحت بنا به اقتضائات فرق مي كند، گاهي بايد با ملايمت توام باشد، گاهي با قاطعيت و باصطلاح با تندي بايد همراه باشد. گاهي بايد فرد خودش را به عنوان نصيحت به ديگران معرفي كند، چنانكه حضرت عيسي عليه السلام كه طفلي بود، در اول تولد،  بزرگان بيت المقدس را نصيحت كرد و فرمود « جَعَلَنِي نَبِيًّا وَ جَعَلَنِي مُبارَكاً أَيْنَ ما كُنْتُ وَ أَوْصَانِي بِالصَّلَاةِ وَ الزَّكَاةِ ما دُمْتُ حَيًّا » مريم/۳۱و۳۲