۱۴۲۷/۱/۸ قمری – فرازپنجم از فرمايشات حضرت آيت الله ابطحي در اولين جمعه سال ۱۴۲۷

فرازپنجم از فرمايشات حضرت آيت الله ابطحي در اولين جمعه سال ۱۴۲۷     

حضرت آيت الله ابطحي در فراز ديگري از فرمايشاتشان درباره تعليمات عالم ارواح فرمودند: « طبق روايات متواتر و متعدد شما ۲۰۰۰ سال نزد خاندان عصمت عليهم السلام درس خوانده ايد، حالا ممكن است بگوييد اين همه درس خواندن چه لزومي داشته. باور كنيد اگر سابقه قبلي نداشته باشيد و قبلا به شما تعليم نداده باشند و اينجا بخواهيد يك صفت رذيله اي را بفهميد بد است، بسيار مشكل و تقريبا محال است. اگر تعليمات خاندان عصمت نبود، اگر آن قوه دراكه اي كه خدا به ما داده نبود، ما هم مثل حيوانات بوديم. اگر شما مي توانيد به يك حيوان بدي يك صفتي را بفهمانيد، آن وقت مي توانيد بگوييد ۲۰۰۰ سال وقت لازم نبوده. اين كه الان مي بينيد زود متوجه مي شويد، بخاطر اين است كه قبلا يادتان داده اند، الان يادتان مي آيد، متذكر مي شويد. در قرآن زياد به كلمه ذكر برخورد مي كنيد.  ذكر يعني يادآوري، ولي ما يادمان نمي آيد واين را بدانيد اگر يادتان مي آمد اين نبوديد كه الان هستيد. اگر اين مطالب را قبلا به ما ياد نداده بودند الان ما با حيوانات هيچ فرقي نداشتيم. معظم له در بخش ديگري از فرمايشاتشان فرمودند: « يك عده مي خواهند خودشان را از خدا دور كنند، در همه چيز آمده اند يك چيز بدلي كنارش گذاشته اند، خدا مي فرمايد « وَ عَلَّمَ آدَمَ الْأَسْمَاءَ كُلَّهَا » بقرة/۳۲  اينها مي گويند ما غار نشين بوديم، خودمان با تجربه خودمان كم كم چيز ياد گرفتيم. خدا مي فرمايد من آدم را دفعتاً خلق كردم و همه شما نسل حضرت آدم هستيد. اينها مي گويند اجداد ما ميمون بوده . خدا مي گويد همه چيزتان من باشم، ما مي گوييم خدايا تو حوصله ما را سر مي بري همان شيطان بهتر ما را راهنمايي مي كند. تمام كارهايي كه شيطان به شما پيشنهاد مي كند اگر حساب كنيد، زحمت بيشتري دارد از آن چيزهايي كه خدا به شما پيشنهاد مي كند. خدا راحتي را براي شما مي خواهد، خدا رحمان است ، خدا رحيم است، خداي تعالي مي فرمايد « هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَ مَلَائِكَتُهُ لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَي النُّورِ » احزاب/۴۴ خدا بر ما صلوات مي فرستد تا از تاريكي ها به سوي نور خارجمان كند. معظم له در بخش پاياني بياناتشان فرمودند: ما اگر شرح جريان كربلا را خوب دقت كنيم مي بينيم عمر سعد به آخرت يقين ندارد، مي گويد اگر آخرتي بود توبه مي كنيم، حضرت سيدالشهداء به عمرسعد فرمودند:  تو از گندم ري نصيبت نمي شود، گفت من به جو ري هم راضي مي شوم. خداي نكرده ما يك وقت اينطور نباشيم. يكي را مي بينيد كه راه طولاني بين كربلا تا كوفه و تا شام را مي تازد تا سر مقدس سيدالشهداء را به نزد يزيد ببرد. بايد براي اين گريه كنيم كه اگر اين بزرگواران را در بين خودمان محترم جا مي داديم و از محضرشان استفاده مي كرديم الان بشريت به كجاها رسيده بود.»