۱۴۲۷/۱/۳ قمری – فراز پنجم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله

فراز پنجم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله            

بسمه تعالي……………………..حضرت آيت الله ابطحي در فراز ديگري از فرمايشاتشان درباره آيه شريفه « إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ » مائده/۵۶ فرمودند: حضرت امير عليه السلام  زكات كه يك عبادت اجتماعي است و ركوع كه يك عبادت  فردي است هر دو را با هم توأم كرده ، يعني هم اجتماع را علي عليه الصلوة والسلام دارد، هم به جامعه مي رسد، هم شرح صدري دارد كه كوچك ترين كار اجتماعي از نظرش از بين نمي رود و هم مشغول عبادت است. همان جمله اي كه: « رِجَالٌ لَا تُلْهِيهِمْ تِجَارَةٌ وَ لَا بَيْعٌ عَنْ ذِكْرِ اللَّهِ » (نور / 37) يك فقيري آمده يك چيزي مي خواهد، كمكي مي خواهد، نبايد از نظر رهبر مسلمين احتياج او مخفي باشد. در عين اينكه بزرگترين و حسّاس ترين عبادت را مي كند. ركوع حساس ترين عبادت است ، يعني يك عبادتي است كه بايد بيشتر از هر چيزي به آن انسان متوجه باشد. در حال قيام انسان همه جا را مي بيند، در حال سجده هيچ جا را نمي بيند، در حال ركوع خيلي بايد انسان مواظب باشد كه ركوع سالمي داشته باشد، امّا در عين آن كه ركوع سالمي دارد كه خدا تصديق كرده ركوع اين شخص را، در حال ركوع زكات مي دهد. انسان بايد داراي يك حالتي باشد كه « لا يشغله شأن عن شأن »، شما نمي شود كه مشغول يك كاري باشيد و يك كاري كه مخالف اين كار است هر دويش را صد درصد داشته باشيد و هر دويش مورد تصديق پروردگار باشد. در حال ركوع كه حساس ترين عبادت است كه شش دانگ حواس انسان بايد به آن باشد، در آن حالت به زكات پرداختن مهم است، انسان هم به كار اجتماعي برسد، هم به كار عبادي فردي برسد اين نمونه است كه هر دو با هم انجام بشود. غير از دوازده معصوم عليهم الصلوة والسلام، شما يك نفر پيدا نمي كنيد كه يك چنين خصوصيتي داشته باشد، يعني هم در امور اجتماعي عادل باشد و دقيق آنچه خدا مي خواهد و تأييد مي  كند انجام بدهد و هم در امور عبادي، لذا اين چنين كسي را خدا، مثل امروزي براي پيشوايي و ولايت تعيين مي كند. « يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ » ، ببينيد توأم كرده، يك چنين فردي را خداي تعالي به عنوان وليّ شما مردم مسلمان قرار مي دهد، وليّ شما مردم مسلمان كيست؟ خداست، خدا جاي خود دارد، خيلي معلوم، روشن، بعد از آن پيغمبر صلي اله عليه و اله ، پيغمبر هم مشخص است براي هر مسلماني. پيغمبر معلوم است كه كيست و چيست و چه خصوصيتي دارد. حالا چرا نفرمود علي بن ابيطالب؟ به عللي، يكي براي حفظ قرآن از خطر تحريف، كه اين بحث مفصلي دارد و دوّم به خاطر اينكه ساير ائمه را شامل بشود يك نمونه اش كه علي بن ابيطالب در حال ركوع دارد زكات مي دهد و نمونه هاي ديگر با توضيحات حضرت رسول اكرم، يا در كتاب علي اينها بيان شده و همه اينها يك همچين خصوصيّتي دارند. از اعمالشان هم اين خصوصيّت پيداست. تا مي خواست يك بي عدالتي بشود، مي بينيم كه اينها از همه ي مناصب دنيا دست مي كشند كه مبادا يك بي عدالتي به وسيله آنها انجام بشود.