۱۴۲۷/۱/۳ قمری – فراز سوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله

فراز سوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله  

بسمه تعالي……………………..حضرت آيت الله ابطحي در فراز ديگري از فرمايشاتشان درباره اهميت حديث شريف كساء فرمودند: پيغمبراكرم صلي الله عليه و اله خسته شده بود ، همه نظر با پيغمبر منفي داشتند ، اين خستگي مي آورد، نگوييد پيغمبر نبايد خسته بشود. ماها يك كلمه هم با بعضي از مخالفين نمي توانستيم صحبت كنيم، پيغمبر بود كه اين همه صحبت مي كرد، طبيعتاً خسته مي شد، يك روز آمد منزل فاطمه ي زهرا عليها سلام، فرمود: « اني لاجد في بدني ضعفا »، فاطمه من يك ضعفي در بدن خود احساس مي كنم، كساء يماني را كه مال يمن است بياور « فغطّيني به »، روي من بكش، خيلي عجيب است! حيف كه ما مسلمانها، ما شيعيان قدر اين راهنمايي ها را نمي دانيم. خدا مي داند من خودم هر وقت كه مريض مي شوم يك چيزي روي خودم مي كشم، مي گويم: يا فاطمة اغيثيني، خيلي مؤثر است، حالا مربوط به ايمان است، مربوط به اينست كه تا چه اندازه ببينم دست فاطمه زهرا دارد اين پتو را روي من مي كشد. كساء يماني را روي حضرت كشيد ، خودش مي گويد: « فصرت انظر اليه »، برگشتم نگاه كردم به پيغمبر، پيغمبري كه خسته شده، رنگش طبعاً يك خورده اي ممكن است تغيير كرده باشد، آثار خستگي از سر و صورتش ديده بشود، مي گويد نگاهش كردم « كأنّه البدر في ليلة تمامه و كماله »، مثل ماه شب چهارده مي درخشيد. ديگر مشغول خوشي شدند، حضرت امام حسن عليه السلام آمد،به مادر عرض كرد : بوي پدربزرگ را من مي شنوم، « اني اشمُّ عندك رائحة طيّبه كأنّها رائحة جدّي رسول اللّه صلي الله عليه و اله»، حالا اين اشمُّ چه معنا دارد، خيلي معنا دارد.« فقلت نعم »، گفتم بله، همين طور است. «انَّ جدّك تحت الكساء»، خدا لعنت كند آنهايي كه مي خواهند به هر وسيله اي كه هست اين فضيلت با اين بزرگي را از فاطمه زهرا سلام الله عليها بگيرند. حديث كساء سندش چطور؟ وضعش چطور؟ مگر يك كس ديگري مي تواند يك چنين كلماتي را رديف كند؟ « فما كانت الاّ ساعة » زماني نگذشت مگر يك چند دقيقه اي، امام حسين عليه السلام آمد. بعد علي بن ابيطالب عليه السلام، همه رفتند دور اين بزرگوار، دور حضرتش جمع شدند، حضرت هم عبا را روي سر همه شان كشيد ، حضرت زهرا سلام الله عليها هم آمد، جبرئيل گفت: خدايا مي شود من هم بروم با آنها ششمي شان بشوم؟ ششمي كه تو نمي تواني بشوي، خمسه طيّبه هستند، ولي برو ، برو يك هديه هم برايشان ببر، اين آيه را دو مرتبه برايشان بگو،  « إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَ يُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيراً »؛ خداي تعالي فرمود كه: «اني ما خلقت سماء مبنيه و لا ارضاً مدحيّة و لا قمرا منيرا و لا شمسا مضيئة» ، خلاصه هيچ چيزي را خلق نكردم « الاّ لاجلكم و محبتكم» مگر به محبت شما پنج نفر.