۱۴۲۷/۱/۳ قمری – فراز دوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله

فراز دوم از بیانات حضرت آیت الله ابطحی در جمع سالکین الی الله

بسمه تعالي……………………..حضرت آيت الله ابطحي در فراز ديگري از فرمايشاتشان و در ادامه موضوع اهميت به ماههاي قمري فرمودند :‌ يكي از انحرافات ما از صراط مستقيم، بي توجهي به ماه قمري است. الان اگر از ما بپرسند چندم ماه است ما زياد توجّه به آن نداريم و حال اينكه، مثل امروزي آيه ي شريفه ي:  « إِنَّمَا وَلِيُّكُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا الَّذِينَ يُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَ يُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَ هُمْ رَاكِعُونَ » (مائده / ۵۵) نازل شده است. شايد در همين ايّام بوده كه آيه تطهير كه بزرگترين و مهم ترين مسأله است براي خاندان عصمت و طهارت عليهم الصلوة والسلام نازل شده كه متأسفانه باز هم تاريخش را نمي دانيم. عيد غدير در اين ماه بوده و بالاخره كلي از مسائل پراهميت كه اگر ما تاريخ را ندانيم، اگر ما، ماه قمري را درست اوقاتش را نشناسيم بسياري از مستحبات، از دستمان مي رود. روز عيد غدير اگر كسي روزه بگيرد معادل با عمر دنيا اجر مي برد. الان آن چنان بايد حساس باشيد در اين روزها، كه روزهاي بسيار پربركتي است، يك روزهايي است كه خداي تعالي قرار داده براي اينكه سال گذشته را اگر يك ندانم كاري هايي داشته ايد به بركت علي بن ابيطالب عليه الصلوة والسلام، به بركت خاندان عصمت عليهم السلام ، به بركت پنج نور مقدس كه زير كساء وقتي واقع شدند حتّي نصاراي نجران ترسيدند با آنها مباهله كنند، بتوانيد جبران كنيد. در جريان مباهله خداي تعالي فرموده: « قُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَ‌نَا وَ أَبْنَاءَ‌كُمْ وَ نِسَاءَ‌نَا وَ نِسَاءَ‌كُمْ وَ أَنْفُسَنَا وَ أَنْفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَي الْكَاذِبِينَ » (آل عمران / ۶۱) پنج چهره نوراني كه عبارت بودند از : رسول اكرم، فاطمه اطهر، علي بن ابيطالب، حضرت امام مجتبي و حضرت سيدالشهداء عليهم السلام، اينها آمدند. انسان اگر وجدان داشته باشد مي گويد كه ما به حقانيت خودمان شك داريم ، ولي اينها حتماً شك ندارند، لااقل يك جوري با اينها كنار مي آييم نفرين نكنند. لذا همين كار هم شد، كنار آمدند،پيغمبراكرم صلي الله عليه و اله اينجا از آن جاهايي بود كه امام حسن و امام حسين عليهما السلام را توي بغل گرفت ، حضرت زهرا سلام الله عليها را هم گرفت، علي بن ابيطالب عليه السلام هم كه با آنها بود و عبا را رويشان كشيد، جمع شان كرد، يعني ما همه واحديم، كه امام عليه السلام فرمود : « اولنا محمد، آخرنا محمّد، و كلّنا محمد صلي اللّه عليه وآله وسلم» ، و اين آيه نازل شد، آيه تطهير.