۱۴۲۶/۴/۵ قمری – درباره زندگی خودم (رجال سیاسی در دفتر کانون بحث و انتقاد دینی)

درباره زندگی خودم

 

 

بسمه تعالی …………. در دفتر کانون بحث و انتقاد دینی گاهی که بعضی از رجال سیاسی و دینی در اوائل انقلاب اسلامی اجتماع می کردند. گاهی سخن از شرائط مسئولین این نظام پیش می آمد. یک روز از آیة الله حکمت که کاندید ریاست جمهوری بودند پرسیدم. شما چرا خود را کاندید ریاست جمهوری کرده اید. ایشان گفتند که من نمی خواستم کاندید شوم و بلکه تا جائی که مرا اجازه می دادند شرائط رئیس جمهور را در نظام اسلامی به مردم برسانم بیشتر پیش نمی رفتم. که یکی از آن شرائط عدالت رئیس جمهور بود. من پس از این جریان مکرر با مسئولین و علماء دین سخن از شرائط رئیس جمهور و سایر مسئولین نظام اسلامی به میان می آوردم و می گفتم: در اسلام برای قاضی و امام جمعه و جماعت و شاهد و بسیاری از چیزها دیگر عدالت را شرط کرده اند. چرا برای رئیس جمهور که مسئولیتش بیشتر از هر مسئولی است این شرط را تعیین ننموده اند. چرا نباید شورای نگهبان با این شرط رئیس جمهور را بپذیرد. چرا وقتی اسلام برای چند رکعت نماز خواندن با شخصی عدالت را برای امام جماعت شرط می کند. ما برای رئیس جمهور که چهار سال لااقل عهده دار اجرای اسلام و احکام اسلام است عدالت را شرط نکنیم. چرا برای وزراء و وکلاء که قانون گذار و مجریان قانون اند عدالت را شرط نکنیم. چرا نباید مسئولین شرط اول انتخاب شان عادل بودن و تزکیه نفس کردن نباشد که لااقل مقید باشند به ظواهر دین عمل کنند . رشوه نگیرند. ربا نخورند و به کسی ظلم ننمایند. پس اگر شرط مسئولیت در نظام اسلامی عدالت و تزکیه نفس باشد و با این شرط مسئولین را بپذیرند و مردم آنها را با این شرط انتخاب کنند نظام واقعا اسلامی می شود و این پرچم را می توان مستقیما به دست امام عصر روحی فداه تحویل داد

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *