۱۴۲۶/۲/۶ قمری – درباره زندگی خودم ( برنامه های کانون بحث و انتقاد دینی)

درباره زندگی خودم            

 

 

 

بسمه تعالی …………. روزهای قبل درباره خودم می گفتم ………… کانون بحث و انتقاد دینی. در مدت ۳۵ سال که در مشهد فعالیت می کرد به قدری منظم بود که احدی به هیچ وجه نمی توانست آن را از تحت مدیریت موسس کانون خارج کند. معمولا روزهای جمعه ساعت ۹ صبح پاسخ به سوالات شروع می شد و ساعت ۱۱ خاتمه پیدا می کرد. چراغ قرمزی در روی تریبون قبل از جلسه روشن بود و وقتی که قرآن وارد جلسه می شد با گفتن ( و من یعظم شعائر الله فانها من تقوی القلوب ) همه در مقابل قرآنی که به طرف تریبون برده می شد قیام می کردند و اول ساعت ۹ تا ۱۰ دقیقه که قرآن خوانده می شد چراغ قرمز خاموش می گردید و باز روشن می شد تا سخنگو و پاسخگوی به سوالات شروع به سخن می کرد که باز چراغ خاموش می شد و 5 دقیقه مانده به ساعت ۱۰ با چراغ قرمز به سخنگو علامت داده می شد که سخنان خود را کم کم تمام کند و ساعت ۱۰ چراغ قرمز روشن می شد و ۱۰ دقیقه که پذیرایی طول می کشید چراغ قرمز روشن بود و ساعت ۱۰ / ۱۰ دقیقه چراغ خاموش می شد و سخنگو دوباره شروع به پاسخ سوالات می نمود تا ۵ دقیقه به ساعت ۱۱ بوسیله چراغ علامت داده می شد تا سخنگو دقیقا بتواند سخنان خودرا تا ساعت ۱۱ تمام کند این روش و این نظم آنقدر دقیق بود که هیچ سخنگویی در هر شان و مقامی که بود نمی توانست از این برنامه تخطی کند و سایر برنامه های کانون به همین منوال که نمونه اش عرض شد انجام می گرفت. در این کانون صدها هزار سوال اعتقادی و فلسفی جواب داده شد و دشمنان بسیاری از مذاهب مختلف و حسادت اندیشان و جاهلان دانشمند نما می خواستند این فعالیت نورانی را در آن ظلمات زمان طاغوت خاموش کنند ولی حضرت بقیة الله روحی فداه که در حقیقت دست خدا بود توی دهن این افراد می زد و اگرچه در عین حال هشتاد درصد فعالیت ما رفع مانع بود ولی همان بیست درصد توانست خدمت خوبی به جامعه جوانان اسلامی بکند. امید است موفقیت ما بیشتر و کارهای این کانون مفید تر واقع گردد .

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *