۱۴۲۶/۲/۱۶ قمری – درباره زندگی خودم (مرحوم آیة الله حکمت نیا )

درباره زندگی خودم            

بسمه تعالی …………. یکی از دوستان اهل معنی که بوسیله مرحوم حاج ملاآقا جان با او آشنا شدم مرحوم آیة الله حکمت نیا بود. او مردی اهل معنی ، مربی ، استاد و بسیار دانشمند بود. خود را آنچنان تزکیه کرده بود که هرکس با او چند دقیقه ای می نشست صفات حسنه را از او مشاهده می کرد و در او رذیله ای نمی دید. یادم هست در آخرین روزی که او را دیدم و بعد از آن وفات کرد. وقتی حالشان را پرسیدم فرمودند بسیار خوبم. مهمانان مختلفی برایم می آیند. از آنها پذیرائی می کنم و بعد می روند و یا با من می مانند قدمشان به هر حال مبارک است. من اول متوجه نشدم که ایشان منظورشان چیست ولی بعدا که توضیح می دادند فهمیدم منظورشان امراض و دردهای مختلف بدنی است که به سراغشان می آیند و آنچنان خود را شاکر و با استقامت نشان می داد که ما تعجب می کردیم. معظم له در آن وقتی که من تازه به مرحوم حاج ملاآقاجان برخورد کرده بودم او از علماء اخلاق و دارای تزکیه نفس بود. حاج ملاآقاجان از او مدح می کرد و او را بهترین شاگرد خود معرفی می نمود. آیة الله حکمت نیا شاگردان خوبی تربیت کرد و در آخر با سکته قلبی از دار دنیا رفت و او را در صحن مطهر حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام دفن کردند. یادش فراموش نشدنی است و علم و حکمتش باقی  است و سخنانش در راه کمالات باقی ماندنی است . خدا او را رحمت کند و با موالیانش محشورش نماید .