۱۴۲۶/۲/۱۲ قمری – درباره زندگی خودم ( مرحوم حاج میرزا صادق آقای تبریزی)

درباره زندگی خودم            

بسمه تعالی ……….. روزهای قبل درباره خودم می گفتم ………….. یکی از علمای اهل معنی که بسیار خاطره اش فراموش نشدنی است مرحوم حاج میرزا صادق آقای تبریزی بود. که از شاگردان خوب مرحوم حاج ملاآقاجان و از دوستان حضرت بقیة الله روحی فداه بود. در مدتی که من با مرحوم حاج ملا آقاجان ارتباط داشتم این بزرگوار را هم می دیدم و از معنویت او استفاده می کردم. مرحوم حاج میرزا صادق آقای تبریزی یک روز می فرمود که زیارت جامعه کبیره را می خواندم به مضامینش وقتی توجه می کردم مثل این بود که ائمه اطهار علیهم السلام با همان اوصافی که در زیارت جامعه گفته شده در مقابلم ایستاده اند. همه صفات الهی در آنها متجلی بود. آنها در حقیقت آینه تمام نمای الهی بودند. حضرت بقیة الله ارواحنا فداه مثل اینکه در مقابل چشمم ایستاده بودند و آن حضرت را نزدیکتر از همه می دیدم. آنها با یک جمله توصیف  می شدند که ( ان ذکر الخیر کنتم اوله و اصله و فرعه و معدنه و ماواه و منتهاه ) یعنی اگر خوبی یاد شود. شما در اول آن و اصل آن و فرع آن و معدن آن و محل فرود آن و نهایت آن هستید خدا او را رحمت کند و با موالیانش محشورش نماید .