۱ شعبان ۱۴۲۵ – ۲۷ شهریور ۱۳۸۳ – توضیح آیات هفتگی

اعوذ باللّه من الشیطان الرجیم

بسم‌ اللّه الرحمن الرحیم

الحمدللّه و الصلوه و السلام علی رسول اللّه و علی آله آل اللّه لاسیّما علی بقیة الله روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه الفداء و اللعنه الدّائمه علی اعدائهم اجمعین من الان الی قیام یوم الدین.

بحثی که امروز ان‌شاءالله خواهیم داشت درباره‌ی همین آیاتی بود که تلاوت شد. درباره‌ی انبیاء است. در سوره‌ی هود، خدای‌تعالی انبیاء را در آن زمان مثل زمان ما نبوده که کتابی باشد، جزوه‌ای باشد، چاپی باشد، لذا اینگونه برنامه ای بوده که اگر یک پیغمبری، در یک محلی، در یک دهی، در یک شهری بوده است، خدای‌تعالی ارتباط مستقیم یا غیرمستقیم، مستقیمش مثل حضرت موسی که کَلَّمَ اللَّهُ مُوسَى تَکْلِیمًا (نساء / ۱۶۴) خدای‌تعالی با حضرت موسی مستقیماً صحبت کرد. و یک عدّه‌ هم بودند با واسطه‌، حالا یا با واسطه‌ی ملک یا با واسطه‌ی پیغمبر بزرگتر یعنی پیغمبر اولوالعزم به آنها دستوراتی داده می‌شد که بروند برای تبلیغ. در این آیاتی که تلاوت شد خدای‌تعالی اوّل جریانِ حضرت صالح را می‌فرماید. قبر حضرت صالح و هود در وادی‌السلام در نجف اشرف است. حضرت صالح با یک مردمی روبرو شده بود که مردم بدی نبودند، ایمان داشتند، زیاد مشرک نبودند، یک مردمانِ نسبتاً خوبی بودند. حضرت لوط با یک مردم بسیار بدی روبرو بود و آن چنان فشار بر حضرت لوط آمده بود که -واقعاً من همین الان که این آیات را می‌خواندند گریه‌ام گرفت که- یک پیغمبر آن قدر عرصه به او تنگ بشود که دخترهایش را بگذارد در اختیار مردم که بیایید از اینها استفاده کنید و در مقابل مهمان‌هایم آبرویم را نبرید. حضرت صالح خدای‌تعالی به او فرموده است که اینطوری با مردم صحبت کن: یَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ (هود / ۶۱) اوّلاً عبادت کنید خدا را. بندگی خدا را بکنید. خدای دیگری ندارید شما هر چه بکنید، هر چه بخواهید خدا برای خودتان بسازید، هر چه دلتان را به خدای دیگری متوجه کنید، هر چه قلبتان را به قدرت دیگری متّکی کنید، اشتباه کرده اید. من یک وقتی یک نفری گرفتار شده بود گفتم به خدا توجّه کن. گفت درست است ولی شما وسیله باشید! اینها غلط است. در دل متوجّه‌ی خدا باشید. این را بدانید که همیشه خدای‌تعالی  اگر خودش بخواهد وسیله‌ای برای شما تهیه کند و قرار بدهد خودش می‌داند چگونه وسیله‌ای قرار بدهد. اگر تمام دلتان را متوجه خدا بکنید، خدای‌تعالی آن وسیله‌ای که مناسب باشد نه به تو فشار بیاید، نه آبرویت برود و نه تو را ناراحت کند، برایت تهیّه می‌کند، اعْبُدُوا اللَّهَ بندگی خدا را بکنید، مَا لَکُمْ مِنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ،خدای دیگری غیر از خدای واحد، آن خدایی که خاندان عصمت و طهارت برای ما منظور کرده‌اند و وصف نموده اند نخواهید داشت. هُوَ أَنشَأَکُمْ مِنْ الْأَرْضِ، در روی زمین آن خدا شما را بوجود آورده همان که بوجود آورده همان می‌تواند شمارا نگهداری‌تان کند، حفظ‌تان کند، هر چه می‌خواهید به شما بدهد، تمام قدرت در دست اوست، قدرت‌های پوشالی از شخصیت‌های اوّل دنیا گرفته تا قدرتی که در بازوی تو هست، مال خداست. لاحول و لاقوه الاّ باللّه العلی العظیم. قدرتی هم که خدا به شما داده در مرحله‌ی اوّل خودتان خانه‌ی خودتان را بسازید. یک عدّه بچّه‌ها از دبیرستان تحصیلاتشان تمام شده بود اینها را فرستادند کلاسِ امتحان را مرتّب کنند. کلاس امتحان مرتّب باید باشد. صندلی‌ها به هم ریخته! اگر یک دانش‌آموزی وارد این کلاس امتحان شد نتوانست جای معینی بنشیند، استراحتی داشته باشد، فکرش به این باشد که من این صندلی‌ که به پهلو افتاده چطور رویش بنشینم؟ اوّل کاری که ما افراد بشر در این جلسه‌ی امتحان دنیا داریم این است که این دنیا را آبادش کنیم. امّا نه آنقدر دنیا را آباد کنیم که از اصل جلسه‌ی امتحان بمانیم. یک قدری صندلی‌ها را مرتب کن، یک قدری اگر کثیف است، بو می‌دهد، حواس دیگران را پرت می‌کند، اینها را تمیز کن، مهلت هم داری، یک مقداری به شما مهلت داده اند که دنیایتان را آباد کنید. استعمرکم فی الارض، این دنیایتان را بسازید، حالا می‌خواهید قبل از تکلیف بسازید چه بهتر. اگر بعدش در ضمن امتحان دادن می‌سازید، صندلیت یک قدری کج است، یک قدری خودت را بکِش این طرف، صندلی را راست بکن، امتحانت را بده. اصل امتحان دادن است. در این دنیا اصل آن است که خدا تعیین کرده. خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَیَاهَ لِیَبْلُوَکُمْ أَیُّکُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا (ملک / ۲) حتی خدای‌تعالی آن جلسه‌ی امتحان را مرتب کردنش را جزء امتحان شما قرار داده. گفته هر کس بهتر مثلاً جلسه امتحان را مرتب کرد ما به او یکی دو نمره اضافه می‌دهیم. هر کس زندگی مرتبی برای خودش و زن و بچه‌اش به فکر بود و آنها را در رفاه قرار داد، نه تنها آنها را، به عنوان مستحب النفقه یعنی از باب استحباب شما صندلی‌های اطراف جلسه‌ای که نشسته‌اید، اطراف خودتان را که نشسته‌اید تا جایی که دستتان می‌رسد مرتب می‌کنید که دیگران به زحمت نیفتند. واستعمرکم فی الارض، خانه‌تان را مرتب کنید، زندگی‌تان را مرتب کنید، همه‌ی فکرتان را هم به این زندگی ندهید. اگر می‌خواهید این زندگی برایتان ثوابی داشته باشد و این زندگی برایتان مفید باشد و در امتحانتان مؤثر باشد، برای خدا اعْبُدُوا اللَّهَ، ببینید اول می‌فرماید: اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَکُمْ مِنْ إِلَهٍ غَیْرُهُ هُوَ أَنشَأَکُمْ، بعد وَاسْتَعْمَرَکُمْ فِیهَا، –در جای دیگر دارد واستعمرکم فی الارض- خودتان را آماده کنید برای اینکه زندگی‌تان را مرتب کنید. -آقایان بعضی از مطالب گاهی نمی‌خواهم خیلی داغ با آن برخورد کنم و با آن صحبت کنم- ما آن وقت‌هایی که با اولیای خدا یک روابطی داشتیم آنها چون یکی دو تا شاگرد بیشتر نداشتند، خیلی قاطعانه با ما صحبت می‌کردند ولی حالا چون جمعیت زیاد شده -الحمدللّه نزدیک ظهور است- باید امیدوار باشیم که همه‌مان برویم به طرف خدای‌تعالی و امام زمان با ملایمت بیشتری برخورد می‌کنیم، امّا نتیجه خیلی بد شده، زندگی‌هایتان باید دقیقاً طبق زندگی‌های اولیای خدا باشد. باز آن که در ذهنتان دیگران فرو کرده اند که اولیاء خدا یک حصیر زیر پایشان هست، زن ندارند، فرزند ندارند، زندگی کثیفی دارند! و اگر یک چنین فردی را ببینید فکر می‌کنید این واقعاً تارک دنیاست! این طور نه. همه چیز داشته باشید، زندگی خوبی هم داشته باشید، دیگر به قول معروف کاسه داغ‌تر از آش که نمی‌شود! کاسه از آش داغ‌تر  ما شده ایم که می‌گوییم این چطور زاهدی است که خانه دارد، زن دارد، زندگی دارد؟ این با زهد سازش ندارد! اگر اینطوری باشد پیغمبراکرم جزء زهاد نبود! برای اینکه نُه تا زن را نگهداری و رفاه برای آنها فراهم کردن با حصیر و با آن برنامه‌ها اصلاً مناسب نیست. انسان باید مرد باشد. زنهایی هم که سالک الی اللّه‌اند باید مرد باشند. در یکی از آیات قرآن وقتی که درباره پیغمبراکرم و امام حسن و امام حسین و علی بن ابیطالب و فاطمه‌ی زهرا صحبت می کند، می‌فرماید: رِجَالٌ لَا تُلْهِیهِمْ تِجَارَهٌ وَلَا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ (نور / ۳۷) رجال می‌گوید، مرد باشید به همین اصطلاحی که ما داریم، به همین اصطلاح مرد باشید، به همان اصطلاح قرآن مرد باشید، لَا تُلْهِیهِمْ تِجَارَهٌ وَلَا بَیْعٌ عَنْ ذِکْرِ اللَّهِ، باصطلاح کلاس را مرتّب کردن منافاتِ با یاد خدا نداشته باشد، شما را دنیا نگیرد. شما را خدا بگیرد و در ضمن دنیا‌یتان را هم اداره کنید. خدای‌تعالی در قرآن می‌فرماید که: قُلْ مَنْ حَرَّمَ زِینَهَ اللَّهِ الَّتِی أَخْرَجَ لِعِبَادِهِ وَالطَّیِّبَاتِ مِنْ الرِّزْقِ، بگو ای پیغمبر چه کسی زینتی که خدا خارج کرده، خلق کرده برای بندگانش بر شما حرام کرده؟ زینت داشته باشید، ماشین داشته باشید، خانه داشته باشید، همه چیز داشته باشید، می‌گویید از کجا آقا؟! من به شما می گویم: اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ یُرْسِلْ السَّمَاءَ عَلَیْکُمْ مِدْرَارًا، (هود / ۵۲) دیشب، عزیز جانم، نور چشمم، -که خدا می‌داند خیلی دعایش کردم- سرورم، جناب آقای معلم بسیار عالی این مطلب را بیان فرمودند. یُرْسِلْ السَّمَاءَ، آسمان را خدا بر سر شما فرود می‌آورد. دائماً هم می‌آورد. این راهش است. ما که تجربه کردیم نشد! خاک بر سرت که کلام خدا را تجربه می‌کنی! اگر یک طبیب حاذقی یک دردی تو داشته باشی، به تو بگوید این قرص را بخور، دو سه دفعه بخوری به عنوان تجربه، او بدش می‌آید. می‌گوید خاک بر سرت! تو تجربه می‌کنی کلام خدا را؟! اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ، شما از پروردگارتان طلب بخشش کنید. همه بدبختی‌ها به خاطر ضعف و عقب‌افتادگی‌ها و معصیت‌ها و بدی‌هایی هست که ما می‌کنیم. استغفار کنید، ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ، بعد هم توبه کنید، برگردید به طرف خدا. ما که دیشب تا صبح ده هزار مرتبه گفتیم استغفر الله ربی و اتوب الیه،صبح یک قرِان گیرمان نیامد! بله! تو مسلمان نیستی! تو دین نداری! والاّ با یک مرتبه استغفر اللّه ربی و اتوب الیه، -باید معتقد باشی، می‌گویید: نشد! می‌گویم معتقد نبودید- باید معتقد باشی که خدای‌تعالی در حسابت آن قدر پول ریخته که اگر از آسمان پول بریزند این قدر نمی‌شود. یک مقدارش را در این دنیا، در این جلسه امتحان به تو می‌دهند، یک مقدارش را هم نگه می‌دارند برای زندگی‌ ابدیت. در جلسه امتحان نشسته‌ای، ششدانگ حواست به امتحانت است. اگر یک کسی بیاید بدهی‌اش را به تو بدهد، می‌گویی آقا الان وقتش نیست! حواسم پرت می‌شود، دنیا اینطوری است. نگو پس چرا نمی‌شود؟ ما همه‌ی اعتقادمان به پول است و مال است و زندگی راحت و همه چیز. و نمی‌رویم هم دنبالش، اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ یُرْسِلْ السَّمَاءَ عَلَیْکُمْ مِدْرَارًا، وَیُمْدِدْکُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِینَ (نوح / ۱۲) در همین دنیا خدا می‌فرماید: به شما مدد می‌دهد، هم فرزنددار می‌شوی، هم مال و پول و زندگی خوبی خواهی داشت، اگر هم نداد، نداد! حالا هر کس پول ندارد، زندگی ندارد، نگویید که این معلوم است به خدا توکل ندارد؛ نه! –یک روزی می‌شود- در قیامت روایت داریم که یک بنده‌ی خدا می‌بیند آن قدر در مقابل آن ندادن به او می‌دهند که می‌گوید خدایا همان را چرا دادی؟! مثلاً یک قرِان به تو داده –حالا ما یک قرِانی هنوز در ذهنمان هست شما دیگر در ذهنتان نیست –ولی در عین حال واحد پول ایران ریال است –یک قرِان به تو می‌دهند، می‌گویند حالا پول داشته باش، در جیبت باشد، بقیّه‌اش را می‌ریزیم به حسابت. اعتقاد پیدا کنید، خدای‌تعالی این کار را می‌کند. مردم صالح، یعنی آنهایی که تابع حضرت صالح بودند اینها دستوراتی از حضرت صالح به وسیله الهام یا وحی پروردگار رسیده که یکی اینکه زندگی‌تان را تأمین کنید، دنیایتان را آباد کنید، بعد هم فَاسْتَغْفِرُوهُ، استغفار کنید، ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ، بعد هم توبه کنید، خدای تعالی که پروردگار ماست قَرِیبٌ مُجِیبٌ (هود / ۶۱) هم نزدیک است، هم جواب می‌دهد. ما نه نزدیکی خدا را احساس می‌کنیم نه جواب دادنش را، خدای‌تعالی آن قدر نزدیک است که از رگ گردن به ما نزدیکتر است. جواب پروردگار هم قبل از اینکه ما سؤال بکنیم گاهی جواب می‌دهد، در ماه رجب گذشته شاید خواندید دیگر –در نمازهای جماعت خوانده می‌شود- یا من یعطی من سئله یا من یعطی من لم یسئله و من لم یعرفه تحننّا منه و رحمه، ما سؤال نکردیم، شما سؤال کرده بودی که دوتا چشم بینای خوب به تو بدهند؟ دادند. و همینطور. این قوم صالح بود که مطالبش را شنیدید آنها در جواب چه گفتند؟ از سرزنش افراد، از سرکوفت زدنِ افراد، از اینها نترسید، بگذارید بگویند، هر چه بگویند به نفع شماست. اگر با یکی دعوا کردی دیدی او فحش داد شما فحش نده. چون تو و او با هم مساوی می‌شوید، -می‌گویید: من بد کنم و تو بد مکافات کنی، پس فرق میان من و تو چیست؟- و اگر که نه؛ توانستید با هم خوب زندگی کنید که چه بهتر. پیغمبرانِ با آن عظمت را به آنها فحش می‌دادند! گفتند: یَا صَالِحُ قَدْ کُنتَ فِینَا مَرْجُوًّا، ما به تو امید داشتیم! حالا این چه کاری است که تو می‌کنی؟ امیدوار بودیم به تو. تو یک آدم به دردخوری بودی! ما می‌خواهیم همان راهی که پدرانمان عبادت کردند ما هم بکنیم. آقایان فکر نکنید آنها بُت را چون آبائشان عبادت می‌کردند حالا اینها هم عبادت می‌کردند. هر کاری که مورد پسند خدا و پیغمبر نباشد و جزء دستورات نباشد و رسم شده باشد و از آباء و اجدادمان، از گذشتگان‌مان به ما رسیده باشد، اینها در همین برنامه هستند. حضرت صالح چون مردمش یک مردمی بودند که در مقابلشان می‌توانست حرف بزند برایشان دلیل، بیّنات آورد تا آنها را قانع کرد. امّا وَلَمَّا جَاءَتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِیءَ بِهِمْ، اگر الان بر شما یک مَلکی نازل بشود، به صورت یک انسانی بیاید جلویتان بنشیند شما ناراحت می‌شوید؟ خیلی هم خوشحال می‌شوید. امّا حضرت لوط ناراحت شد! با یک قیافه ای هم آمده اند که –قومش را می‌شناسد- آنها اذیت می‌کنند اینها را. خودش گفت که هَذَا یَوْمٌ عَصِیبٌ، (هود ‌/ 77) روز بسیار سختی خواهد بود! این چه مهمانی است که برای من آمده؟! وَجَاء قَوْمُهُ یُهْرَعُونَ إِلَیْهِ وَمِنْ قَبْلُ کَانُوا یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ، –این جمله را من در برداشتم اشاره کرده‌ام- گناهان کوچک را نکنید. مکروهات را حتّی ترک کنید. آدم کارهای بد را اگر کرد به کارهای بدِ بدتری می‌رسد. وقتی که ابُهّت پروردگار از نظرش رفت دیگر به گناهانی می‌رسد که اصلاً قابل تحمل نیست. ببینید خدای‌تعالی در اینجا می‌فرماید که وَمِنْ قَبْلُ کَانُوا یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ، این قوم لوط قبل اینها کارهای بد می‌کردند. سیّئه می‌کردند، سیئات غالباً به گناهان صغیره گفته می‌شود، چون در آن آیه می‌فرماید: إِنْ تَجْتَنِبُوا کَبَائِرَ مَا تُنْهَوْنَ عَنْهُ نُکَفِّرْ عَنْکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ (نساء / ۳۱) اگر شما گناهان کبیره  نکنید ما گناهان صغیره را خودمان جبران می‌کنیم. همه‌ی مفسرین سیّئات را به عنوان گناه صغیره بیان کرده اند. اینها وَمِنْ قَبْلُ کَانُوا یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ، کارهای بد می‌کردند، دروغ می‌گفتند؛ –حالا دروغ گفتن از گناهان کبیره است- نه! مثلاً شوخی دروغ می‌گفتند.اجمالاً یک کارهایی که خدا را منظور نمی‌کردند در کارهایشان. هوای نفسشان را منظور می‌کردند. ببینید چقدر دقیق است اگر می‌خواهید قدم به طرف خدا بردارید همان وقتی که کارهای بد می‌کنید و اهمیّت نمی‌دهید، بدانید که راهتان را کج کرده اید. به طرف خدا دیگر نمی‌روید. قَالَ یَا قَوْمِ هَؤُلَاءِ بَنَاتِی، اینجاست که  واقعاً بالاترین مصیبت است، یک مصیبت بسیار بزرگی است، یک آدم معصیت‌کار مسلمان هیچ وقت حاضر نیست دخترهایش را بگذارد در اختیار مردهایِ هرزه که یَعْمَلُونَ السَّیِّئَاتِ. متدیّنش به طریق اولی! آنهایی که –سالک الی اللّه‌اند- من گاهی یک زنی می‌آید می‌گوید شوهرم با اینکه در راه است به من می‌گوید که تو صورتت را باز بگذار وقتی با من راه می‌روی! من اگر بشناسم او را دیگر نمی‌پذیرمش. این به درد سیر الی اللّه نمی‌خورد. این قدر آدم بی‌غیرت؟! که او صورتش را می‌گیرد تو می‌گویی صورتت را باز بگذار؟! تا چه برسد که پیغمبری –ببینید چقدر فشار آمده روی این پیغمبر ‌- آنقدر فشار آمده که می‌گوید: یَا قَوْمِ هَؤُلَاءِ بَنَاتِی، بنات به دختر می‌گویند، هُنَّ أَطْهَرُ لَکُمْ   ، این پاک‌تر است. پاکیزه‌تر است. برای شما بهتر است. فَاتَّقُوا اللَّهَ، از خدا بترسید، وَلَا تُخْزُونِی فِی ضَیْفِی، دو تا مهمان برای من آمده این طور من را در مقابل اینها شرمنده نکنید. من رهبر شما باید باشم. أَلَیْسَ مِنْکُمْ رَجُلٌ رَشِیدٌ (هود / ۷۸) یک مرد در شما پیدا نمی‌شود که به من کمک بدهد؟ تا من بتوانم جلوی شما در بیایم، آنها در جواب می‌گویند: می‌دانی که ما چه می‌خواهیم! آقا؛ هوای نفس، در مقابل پیغمبر انسان را نگه می‌دارد، در مقابل حضرت سیدالشهداء علیه‌الصلاه و السلام، در مقابل شمر، حضرت سیدالشهداء، حضرت ابوالفضل صحبت می کردند؛این حرفها را بگذارید کنار! افرادی هستند که وقتی که انسان امر به معروفشان می‌کند با ملایمت، با محبّت، آقا این حرفها را بگذار برو به مادر و خواهر خودت بگو! زن بی‌حجاب آمده در جامعه، در حرم حضرت رضا علیه الصلوهو السلام به او می‌گویم یک قدری آن موهایت را بپوشان، چون،-آقایان این را ترویج کنید بگویید به همه که- قدر مسلّم از حجاب زن که حتماً باید پوشیده بشود، موی سر زن است، چون زینت زن است. و صریح چند آیه ‌از قرآن است که وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ (نور / ۳۱) یک لاخ مویش هم نباید دیده بشود. این را بگویید. این حجاب‌هایی که غیر از این باشد به درد نمی‌خورد. مویت را بپوشان! خدا رحمت کند مرحوم آیت‌اللّه حکیم رضوان اللّه تعالی علیه من در نجف بودم، ایشان پسرهایشان،- پسرهایشان را دیدید بعد از ایشان هر کدام از آیات شیعه شدند. اینها را من یادم است آن موقع سنشان کم بود، نه سنّشان کم بود بچه باشند، نه! مثلاً بیست و پنج ساله، سی ساله- اینها را وادار می‌کرد بروید در حرم به زنها بگویید غطّی شَعرک.یعنی مویت را بپوشان. و من می‌دیدم می‌گفتند. مو باید پوشیده بشود، واجب است. و یک مطلبی هم درباره‌ی حجاب زن من گفته‌ام که در مجالس هنوز نگفته‌ام که فکر نکنید تنها پوشش مو هست از نامحرم ؛حجاب یعنی پرچم اسلام. این را دقت داشته باشید. در یک فیلمی اگر ببینید یک زنی که بازی می‌کند حجاب دارد، می‌گویید این فیلم را مسلمانها ساخته اند، اگر در یک جامعه‌ای ببینید که یک عدّه زن باحجاب هست چون حجاب مخصوص اسلام است، می‌گویید اینجا مسلمان زندگی می‌کند، پرچم اسلام است، ان‌شاءالله خانم‌ها پرچمدار اسلام باشند و حجابشان را حفظ کنند که هر چه این پرچم را محکم‌تر دیدید یک زن گرفته بدانید مسلمان‌تر، و مردم آن حدود هم مسلمان‌تر حتی مردهایش و هر جایی که دیدید این پرچم را سُست گرفته اند، به اجبار دستشان گرفته اند، بدانید آنها یا مسلمان نیستند و یا مسلمانان ضعیفی هستند، این یک مطلب تازه‌ای هست ! نه اینکه حجاب تنها برای پوشیدن مرد باشد والاّ این پرچم اسلام را وقتی که زنی می‌خواهد نماز بخواند در اتاق تنها، باید بردارد. دقیق! پرچم اسلام است. رویش فکر کنید. یک مطلب خیلی مهمی است. شاید هم جایی ننوشته باشند، ولی این هست. یک مرد حاضر نمی‌شود که زنش را مردهای نامحرم ببینند، -این هم هست- تا چه برسد به اینکه بگوید این دخترهای من برای شما پاک‌تر است. شما نگذارید اینطوری بشوید که اگر اینها یک قدری کوتاه می‌آمدند،صبح فردای آن روز، به آن وضع مبتلا نمی‌شدند. یعنی شهر لوط وقتی که بلند شد، زیر و رو که شد از همانجا همه رفتند در جهنم! -این را یقین بدانید- و همیشه هم معذّبند. برای یک هوای نفس! آقا؛ هوای نفس خیلی کار دست انسان می‌دهد. قَالَ لَوْ أَنَّ لِی بِکُمْ قُوَّهً، من اگر قوّت می‌داشتم، یک زوری می‌داشتم همه‌ی شما را از بین می‌بردم أَوْ آوِی إِلَى رُکْنٍ شَدِیدٍ (هود / ۸۰) یا می‌توانستم بمبی درست کنم بیاندازم در شما، رکن شدید –دیگر کلّی گفته- یک نارنجکی در شما پرت می‌کردم، یک مسلسلی می‌گرفتم همه‌تان را از بین می‌بردم، خدای‌تعالی هم که حالا صبر دارد و می‌خواهد شما را امتحان کند و…ولی خدا خودش کار خودش را کرد. به حضرت لوط گفتند تو و بچه‌هایت و هر کس متعلق به تو است برود صبح بیرون، الاّ زنت که جزء آنهاست، حالا این زن چقدر احمق بوده! به جهت اینکه حالا مردی باشد جزء آنها باشد می‌گوییم یک چیزی ، ولی زن جزء آنها باشد؟! حالا وقتی حرکت کردند دارند می‌روند او را که نمی توانستند مخفی کنند. او هم حرکت کرد. ولی خدا یک طوری زمین را بلند کرد که از زیر پای او هم بلند شد! در بین اینها این را برد. فکر نکنید حالا یک نفری هر چه هم بد باشد در مردم خوب خودش را جا داده و منافق‌گری می‌کند این محفوظ است، نه! این حرف هم درست نیست، برای خدا درست نیست لااقل که

لینک ویدیو در آپارات: کلیک کنید