بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

« قاطعيّت در مقابل کفّار نسبت به بندگی خدا »

قُلْ يَا أَيُّهَا الْكَافِرُونَ ﴿۱﴾

بگو: ای کافران، (۱)

لَا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ ﴿۲﴾

من عبادت نمی‏ كنم، آنچه را كه شما می‏ پرستيد. (۲)

وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿۳﴾

و شما عبادت نمی‏ كنيد، آنچه را که من می‏ پرستم. (۳)

وَلَا أَنَا عَابِدٌ مَا عَبَدْتُمْ ﴿۴﴾

و من بندگی نمی ‏كنم، آنچه را كه شما عبادت می كنيد. (۴)

وَلَا أَنْتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ ﴿۵﴾

و شما نمی پرستید، آنچه را كه من می ‏پرستم. (۵)

لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ ﴿۶﴾

دین شما براى شما باشد و براى من دین خودم خواهد بود. (۶)

برداشت از آيات ۶-۱

بندگى کامل

سالک الى اللّه بايد در مرحله عبودیت که هفتمين مرحله سير و سلوک است از كسانى كه حقيقت را مى‏ پوشانند و كفران نعمتى را مى كنند و يا به خدا و قيامت كافر مى ‏شوند تبرى كند و صف خود را از صف آنها جدا كند و رسما و جدا خود را با آنها مخلوط نکند.