بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«به نام خداوند بخشنده مهربان»

عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ ﴿۱﴾

از چه چیز از یکدیگر سؤال می کنند؟ ﴿۱﴾

«تذکر نعمتهای الهی»

عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ﴿۲﴾

از خبر مهمّ با عظمت. ﴿۲﴾

اَلَّذِی هُمْ فِیهِ مُخْتَلِفُونَ ﴿۳﴾

آن (خبری) که آنها در آن اختلاف دارند. ﴿۳﴾

كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿۴﴾

هرگز، به زودی خواهند دانست. ﴿۴﴾

ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ﴿۵﴾

سپس هرگز، به زودی خواهند دانست.﴿۵﴾

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَاداً ﴿۶﴾

آیا ما زمین را (همچون) گهواره قرار ندادیم؟ ﴿۶﴾

وَالْجِبَالَ أَوْتَاداً ﴿۷﴾

و کوهها را میخهائی؟ ﴿۷﴾

وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ﴿۸﴾

و شما را جفت خلق نکردیم؟ ﴿۸﴾

وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ﴿۹﴾

و خواب شما را در برگیرنده قرار نداده ایم؟﴿۹﴾

وَجَعَلْنَا اللَّیْلَ لِبَاساً ﴿۱۰﴾

و شب را لباسی ﴿برای شما﴾ قرار نداده ایم؟ ﴿۱۰﴾

وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشاً ﴿۱۱﴾

و روز را (وسیله) زندگی و معیشت قرار نداده ایم؟ ﴿۱۱﴾

وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ﴿۱۲﴾

و بالای سر شما هفت آسمان محکم بنا نکرده ایم؟ ﴿۱۲﴾

وَجَعَلْنَا سِرَاجاً وَهَّاجاً ﴿۱۳﴾

و چراغی روشن قرار ندادیم؟ ﴿۱۳﴾

وَأَنْزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ﴿۱۴﴾

و از ابرهای فشرده شده آب فراوانی نازل نکردیم؟ ﴿۱۴﴾

لِنُخْرِجَ بِهِ حَبّاً وَنَبَاتاً ﴿۱۵﴾

برای اینکه بوسیله آن دانه و گیاهی را (از زمین) خارج کنیم؟ ﴿۱۵﴾

وَجَنَّاتٍ أَلْفَافاً ﴿۱۶﴾

و باغهای پر درختی را؟ ﴿۱۶﴾

«تذکر خصوصیات روز قیامت»

إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ﴿۱۷﴾

قطعا روز جدائی میقاتگاه همه است. ﴿۱۷﴾

یَوْمَ یُنفَخُ فِی الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجاً ﴿۱۸﴾

روزی که در صور دمیده می شود، پس شما دسته دسته می آیید. ﴿۱۸﴾

وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا ﴿۱۹﴾

و آسمان به صورت درهای متعدّدی باز می شود. ﴿۱۹﴾

وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ﴿۲۰﴾

و کوهها حرکت می کنند و به صورت سرابی در می آیند. ﴿۲۰﴾

إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ﴿۲۱﴾

قطعا جهنّم کمینگاه (بزرگی) می باشد. ﴿۲۱﴾

«عذاب طاغوتها و طغیانگران»

لِلطَّاغِينَ مَآبًا ﴿۲۲﴾

برای طغیانگران برگشتی به آن خواهد بود. ﴿۲۲﴾

لَابِثِینَ فِیهَا أَحْقَاباً ﴿۲۳﴾

مدّتهای طولانی در آن می مانند. ﴿۲۳﴾

لَا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ﴿۲۴﴾

در جهنّم نه سردی و نه نوشیدنی می چشند. ﴿۲۴﴾

إِلَّا حَمِیماً وَغَسَّاقاً ﴿۲۵﴾

مگر آب جوشان و خون و چرک بدنها. ﴿۲۵﴾

جَزَاءً وِفَاقًا ﴿۲۶﴾

(برای آنها) جزای مناسبی است. ﴿۲۶﴾

إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا ﴿۲۷﴾

قطعا آنها بودند که امیدی به (روز) حساب نداشتند. ﴿۲۷﴾

وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا ﴿۲۸﴾

و آیات ما را تماما تکذیب کردند. ﴿۲۸﴾

وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا ﴿۲۹﴾

و هر چیزی را حساب کردیم و به صورت کتابی درآوریم. ﴿۲۹﴾

فَذُوقُوا فَلَنْ نَزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ﴿۳۰﴾‏

پس بچشید، براى شما جز عذاب چیزى زیاد نمى کنیم. ﴿۳۰﴾

«ثوابهای اهل تقوی»

إِنَّ لِلْمُتَّقِینَ مَفَازاً ﴿۳۱﴾

قطعا برای متّقین رستگاری است. ﴿۳۱﴾

حَدَائِقَ وَأَعْنَاباً ﴿۳۲﴾

باغهای دیوار کشیده و (درختان) انگور است. ﴿۳۲﴾

وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا ﴿۳۳﴾

و دختران بسیار جوان و هم سنّ و سال. ﴿۳۳﴾

وَكَأْسًا دِهَاقًا ﴿۳۴﴾

و جامهای پُر. ﴿۳۴﴾

لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ﴿۳۵﴾

در آن (بهشتها) نه لغو و نه دروغی را می شنوند. ﴿۳۵﴾

جَزَاءً مِنْ رَبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا ﴿۳۶﴾

جزائی از طرف پروردگار تو، عطائی است از روی حساب. ﴿۳۶﴾

«کسی بدون اجازه نمی تواند در قیامت حرف بزند»

رَبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَنِ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ﴿۳۷﴾

پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در بین آنها است، خدای بخشنده ای است که کسی نمی تواند بدون اجازه او سخنی بگوید. ﴿۳۷﴾

يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا لَا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَقَالَ صَوَابًا ﴿۳۸﴾

روزی که روح و ملائکه در یک صف می ایستند، کسی جز با اذنی که برای او خدای بخشنده داده است، سخنی نمی گوید و (وقتی که) می گوید، درست می گوید. ﴿۳۸﴾

ذَلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ فَمَنْ شَاءَ اتَّخَذَ إِلَى رَبِّهِ مَآبًا ﴿۳۹﴾

آن روز حقّی است، پس کسی که بخواهد، راهی به سوی پروردگارش اتّخاذ می کند. ﴿۳۹﴾

إِنَّا أَنْذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنْظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنْتُ تُرَابًا ﴿۴۰﴾

ما شما را از عذاب نزدیکی می ترسانیم، روزی که انسان نگاه می کند که چه جلو فرستاده و کافر می گوید: ای کاش من خاک می بودم. ﴿۴۰﴾