بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند بخشنده مهربان

« اهميّت محبّت به يتيم ها »

أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ ﴿۱﴾

آيا ديدی كسی را كه دين را تكذيب نمود؟ (۱)

فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ ﴿۲﴾

پس آن كسی است كه يتيم را با بی‏ مهری دور می‏ كند. (۲)

وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿۳﴾

و بر اطعام مساكين مردم را تشويق نمی‏ كند. (۳)

فَوَيْلٌ لِلْمُصَلِّينَ ﴿۴﴾

پس وای بر نمازگزاران. (۴)

الَّذِينَ هُمْ عَنْ صَلَاتِهِمْ سَاهُونَ ﴿۵﴾

آن كسانی كه آنها در نمازشان سهل‏ انگاری می‏ كنند. (۵)

الَّذِينَ هُمْ يُرَاءُونَ ﴿۶﴾

همان كسانی كه آنها ريا می‏ كنند. (۶)

وَيَمْنَعُونَ الْمَاعُونَ ﴿۷﴾

و مردم را از وسائل ضروری زندگی منع می ‏نمايند. (۷)

برداشت از آيات ۷-۱

شکر الهی

سالک الى اللّه نبايد راه و روش دين مقدس اسلام را تكذيب كند، با يتيم‏ ها بی ‏مهرى نمايد. و مساكين را اطعام نكند. و بلكه بايد مردم را وادار به اطعام آنها نمايد و آن قدر در نماز توجه داشته باشد كه سهل انگارى و سهو نكند و ريا در نماز ننمايد و مردم را از وسائل ضرورى زندگى منع نكند.