سوره مبارکه فتح

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«به نام خداوند بخشنده مهربان»

«فتح مکه»

إِنَّا فَتَحْنَا لَكَ فَتْحًا مُبِينًا ﴿۱﴾

قطعا ما برای تو فتح کردیم، یک فتح آشکاری. ﴿۱﴾

لِيَغْفِرَ لَكَ اللَّهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِكَ وَمَا تَأَخَّرَ وَيُتِمَّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَيَهْدِيَكَ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا ﴿۲﴾

تا خدا گناهان گذشته ات و گناهان بعد از آن را براى تو ببخشد و نعمتش را براى تو تمام کند و به راهى راست هدایتت نماید. ﴿۲﴾

وَيَنْصُرَكَ اللَّهُ نَصْرًا عَزِيزًا ﴿۳﴾

و خدا یاریت کند، آنچنان یاری که شکست نداشته باشد. ﴿۳﴾

«نزول آرامش بر مؤمنین»

هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِي قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ لِيَزْدَادُوا إِيمَانًا مَعَ إِيمَانِهِمْ وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمًا ﴿۴﴾

آن خدا کسى است که آرامش را بر قلوب مؤمنین نازل فرمود تا علاوه بر ایمانشان، ایمان زیادترى پیدا کنند و لشگرهاى آسمانها و زمین مال خدا است. و خدا داناى حکیمى است. ﴿۴﴾

لِيُدْخِلَ الْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَيُكَفِّرَ عَنْهُمْ سَيِّئَاتِهِمْ وَكَانَ ذَلِكَ عِنْدَ اللَّهِ فَوْزًا عَظِيمًا ﴿۵﴾

براى اینکه مؤمنین و مؤمنات را به بهشتهائى که از دامن آنها نهرها جارى است و همیشه در آن خواهند بود، داخل کند و گناهانى از آنها را جبران نماید. و آن نزد خدا پیروزى عظیمى خواهد بود. ﴿۵﴾

«عذاب بدگمانی به خدای تعالی»

وَيُعَذِّبَ الْمُنَافِقِينَ وَالْمُنَافِقَاتِ وَالْمُشْرِكِينَ وَالْمُشْرِكَاتِ الظَّانِّينَ بِاللَّهِ ظَنَّ السَّوْءِ عَلَيْهِمْ دَائِرَةُ السَّوْءِ وَغَضِبَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَلَعَنَهُمْ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَهَنَّمَ وَسَاءَتْ مَصِيرًا ﴿۶﴾

و خدا مردان منافق و زنهاى منافق و مردان مشرک و زنهاى مشرکى که به خدا بدگمانند، عذاب مى کند. بر آنها حوادث بد باشد و خدا بر آنها غضب نمود و لعنتشان کرد و براى آنها جهنّم را مهیا کرده و چه بد سرانجامى است. ﴿۶﴾

وَلِلَّهِ جُنُودُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿۷﴾

و برای خدا لشگرهای آسمانها و زمین است و خدا عزیز حکیمی است. ﴿۷﴾

«پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله بشارت دهنده است»

إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِيرًا ﴿۸﴾

ما تو را شاهد و بشارت دهنده و ترساننده فرستاده ایم. ﴿۸﴾

لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ وَتُعَزِّرُوهُ وَتُوَقِّرُوهُ وَتُسَبِّحُوهُ بُكْرَةً وَأَصِيلًا ﴿۹﴾  

تا شما به خدا و رسولش ایمان بیاورید و خدا را یارى کنید و او را تعظیم نمایید و هر صبح و شام خدا را تسبیح بگویید. ﴿۹﴾

«بیعت با پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله بیعت با خدا است»

إِنَّ الَّذِينَ يُبَايِعُونَكَ إِنَّمَا يُبَايِعُونَ اللَّهَ يَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَيْدِيهِمْ فَمَنْ نَكَثَ فَإِنَّمَا يَنْكُثُ عَلَى نَفْسِهِ وَمَنْ أَوْفَى بِمَا عَاهَدَ عَلَيْهُ اللَّهَ فَسَيُؤْتِيهِ أَجْرًا عَظِيمًا ﴿۱۰﴾

قطعا کسانى که با تو بیعت مى کنند، جز این نیست که با خدا بیعت مى نمایند. دست خدا بالاى دستهاى آنها است. پس کسى که بیعتش را بشکند، جز این نیست که بر ضرر خود شکسته است و کسى که به آنچه با خدا عهد بسته است وفا کند، پس اجر عظیمى به او خواهد داد. ﴿۱۰﴾

برداشت از آیات ۱۰ – ۱

موفقیت و هدایت

سالک الی اللّه از ده آیه ای که در اول سوره فتح نازل شده باید موفق به موارد زیر گردد:

۱  –  اگر بخواهد خدا گناهان او را بیامرزد و نعمتش را بر او تمام کند و به راه راست هدایتش نماید و با عزت خدا یاری اش نماید باید با جدیت کامل به طرف دشمنانش که یکی از آنها شیطان است، برود.

۲  –  امدادهای غیبی بر قلب او نازل می شود و آرامش در او پیدا می گردد و بر ایمانش اضافه می شود و موفقیت پشت موفقیت نصیبش می گردد.

۳  –  خدای تعالی لشگریانش را که ملائکه هستند به کمک او می فرستد تا آنها او را وارد بهشت خلد کنند و گناهانش را جبران کنند و این موفقیت بسیار بزرگی خواهد بود.

۴  –  سالک الی اللّه نباید به خدا بدگمان باشد و الا مانند منافقین و مشرکین خدا به او غضب می کند و او را لعنت می کند و جهنم را برای او آماده می کند و این راه بسیار بدی است که رفته است.

۵  –  سالک الی اللّه باید بداند که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله شاهد اعمال ماست و هم بشارت دهنده و هم ترساننده از عاقبت بدی که ممکن است در انتظار ما باشد، می باشد لذا خدا او را فرستاده تا خدا را با راهنمائی های او یاری کند و تعظیم نماید و هر صبح و شام تسبیح او را بگوید.

۶  –  سالک الی اللّه باید با پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله یا با وصی بر حقش حضرت بقیه اللّه ارواحنا فداه بیعت کند که بیعت با او بیعت با خداست و کسی که این بیعت را بشکند بر ضرر خود اقدام کرده و کسی که وفای به عهد خدا بکند اجر بزرگی خواهد داشت.

«منافقین آنچه در دل ندارند به زبان می آورند»

سَيَقُولُ لَكَ الْمُخَلَّفُونَ مِنَ الْأَعْرَابِ شَغَلَتْنَا أَمْوَالُنَا وَأَهْلُونَا فَاسْتَغْفِرْ لَنَا يَقُولُونَ بِأَلْسِنَتِهِمْ مَا لَيْسَ فِي قُلُوبِهِمْ قُلْ فَمَنْ يَمْلِكُ لَكُمْ مِنَ اللَّهِ شَيْئًا إِنْ أَرَادَ بِكُمْ ضَرًّا أَوْ أَرَادَ بِكُمْ نَفْعًا بَلْ كَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرًا ﴿۱۱﴾

به زودى تخلّف کنندگان از اعراب به تو مى گویند: ما را اموالمان و خانواده هایمان مشغولمان کرده، پس براى ما استغفار کن. اینها با زبانهایشان چیزى را که در قلوبشان نیست مى گویند. بگو: چه کسى براى شما از جانب خدا اگر اراده ضرر شما را بکند یا اراده نفع شما را بکند، چیزى را مالک است؟ بلکه خدا به آنچه مى کنید، آگاه است. ﴿۱۱﴾

«با وعده خدا پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به مکه بر می گردد»

بَلْ ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَنْقَلِبَ الرَّسُولُ وَالْمُؤْمِنُونَ إِلَى أَهْلِيهِمْ أَبَدًا وَزُيِّنَ ذَلِكَ فِي قُلُوبِكُمْ وَظَنَنْتُمْ ظَنَّ السَّوْءِ وَكُنْتُمْ قَوْمًا بُورًا ﴿۱۲﴾

بلکه شما گمان کردید که پیغمبر و مؤمنین هیچ وقت به سوى خانواده هایشان برنمى گردند و آن گمان در دلهاى شما آرایش شده بود و شما بدگمانى کردید و شما (بالأخره) قومى هلاک شده، گردیدید. ﴿۱۲﴾

وَمَنْ لَمْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ وَرَسُولِهِ فَإِنَّا أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ سَعِيرًا ﴿۱۳﴾

و کسى که ایمان به خدا و رسولش نیاورد، پس قطعا ما براى کافران آتش سوزنده اى را آماده کرده ایم. ﴿۱۳﴾

«ملک آسمانها و زمین از خدا است»

وَلِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَغْفِرُ لِمَنْ يَشَاءُ وَيُعَذِّبُ مَنْ يَشَاءُ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا ﴿۱۴﴾

و مُلک آسمانها و زمین مال خدا است، مى بخشد هر که را بخواهد و عذاب مى کند هر که را بخواهد و خدا آمرزنده مهربانى است. ﴿۱۴﴾

«درباره غنائم جنگی»

سَيَقُولُ الْمُخَلَّفُونَ إِذَا انْطَلَقْتُمْ إِلَى مَغَانِمَ لِتَأْخُذُوهَا ذَرُونَا نَتَّبِعْكُمْ يُرِيدُونَ أَنْ يُبَدِّلُوا كَلَامَ اللَّهِ قُلْ لَنْ تَتَّبِعُونَا كَذَلِكُمْ قَالَ اللَّهُ مِنْ قَبْلُ فَسَيَقُولُونَ بَلْ تَحْسُدُونَنَا بَلْ كَانُوا لَا يَفْقَهُونَ إِلَّا قَلِيلًا ﴿۱۵﴾  

وقتى که شما براى غنائم رفتید که آنها را بگیرید، متخلّفین گفتند: ما را هم بگذارید که پشت سر شما بیائیم آنها مى خواهند کلام خدا را عوض کنند. بگو: «هرگز نباید شما پشت سر ما بیائید، خدا قبلاً این چنین گفته است». پس آنها به زودى خواهند گفت: شما نسبت به ما حسادت مى کنید، ولى آنها جز کمى نمى فهمند. ﴿۱۵﴾

«اجر کسانی که خدا را اطاعت کنند»

قُلْ لِلْمُخَلَّفِينَ مِنَ الْأَعْرَابِ سَتُدْعَوْنَ إِلَى قَوْمٍ أُولِي بَأْسٍ شَدِيدٍ تُقَاتِلُونَهُمْ أَوْ يُسْلِمُونَ فَإِنْ تُطِيعُوا يُؤْتِكُمُ اللَّهُ أَجْرًا حَسَنًا وَإِنْ تَتَوَلَّوْا كَمَا تَوَلَّيْتُمْ مِنْ قَبْلُ يُعَذِّبْكُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿۱۶﴾

به متخلّفین از اعراب بگو: به زودى به طرف مردمى که صاحب نیروى محکمى هستند، دعوت مى شوید که با آنها جنگ کنید یا مسلمان شوند. پس اگر اطاعت کنید، خدا اجر نیکوئى به شما خواهد داد و اگر روبگردانید، همان طورى که قبلاً روبرگردانده بودید، خدا شما را عذاب دردناکى خواهد نمود. ﴿۱۶﴾

«جمعی که می توانند به جنگ حاضر نشوند»

لَيْسَ عَلَى الْأَعْمَى حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْأَعْرَجِ حَرَجٌ وَلَا عَلَى الْمَرِيضِ حَرَجٌ وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ يُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ وَمَنْ يَتَوَلَّ يُعَذِّبْهُ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿۱۷﴾

به کور حرجى نیست و به لنگ حرجى نیست و به مریض حرجى نیست (که به جنگ حاضر نشوند) و کسى که خدا و رسولش را اطاعت کند، خدا او را به بهشتهائى که از دامن آنها نهرها جارى است داخل خواهد فرمود و کسى که روبگرداند، (خدا) او را به عذاب دردناکى مجازات خواهد فرمود. ﴿۱۷﴾

«بیعت زیر درخت»

لَقَدْ رَضِيَ اللَّهُ عَنِ الْمُؤْمِنِينَ إِذْ يُبَايِعُونَكَ تَحْتَ الشَّجَرَةِ فَعَلِمَ مَا فِي قُلُوبِهِمْ فَأَنْزَلَ السَّكِينَةَ عَلَيْهِمْ وَأَثَابَهُمْ فَتْحًا قَرِيبًا ﴿۱۸﴾

قطعا خدا راضى شد از مؤمنین، آن وقتى که زیر درخت با تو بیعت مى کردند. پس خدا مى داند آنچه در دلهاى آنها است، پس آرامش را بر آنها نازل فرمود و فتح نزدیکى را به آنها پاداش داد. ﴿۱۸﴾

برداشت از آیات ۱۸ – ۱۱

مسائل اخلاقی

سالک الی اللّه باید از آیاتی که تلاوت شد مسائل اخلاقی زیر را با جان و دل بپذیرد:

۱  –  باید کوشش کند که اموال و زن و اولادش او را از خدا و دین باز ندارند و اگر او را اینها باز داشتند با ایمان کامل استغفار کند که اگر تنها به زبانش استغفار نماید خدا او را نمی بخشد و گذشته هایش را جبران نمی کند.

۲  –  از سوء ظن باید دوری کند و خود را به هلاکت روحی و معنوی نیاندازد.

۳  –  باید بداند که مغفرت پروردگار برای کسانی است که ایمان به خدا و پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله دارند و خدا هر کس را که بخواهد ﴿یعنی استغفار نکند﴾ عذابش می فرماید ولی در عین حال خدا بخشنده مهربانی است.

۴  –  باید بداند که مخالفین اسلام آن چنان مادی هستند که به خاطر به دست آوردن پول و ثروت حتی کلام خدا را عوض می کنند و با مسلمانان درگیر می شوند و نسبت های بدی به آنها می دهند زیرا آنها زیاد فهم و شعور ندارند.

۵  –  سالک الی اللّه باید مطیع دین و دستورات الهی باشد تا اجر نیکوئی از طرف پروردگار دریافت نماید.

۶  –  سالک الی اللّه باید از افراد مریض مانند کورها و لنگ ها توقعی برای کارهای سخت نداشته باشد بلکه به آنچه برای آنها ممکن است انجام دهند راضی باشند.

۷  –  سالک الی اللّه اگر با جان و دل در بیعت با دین بماند خدای تعالی از او راضی می شود و آرامش را بر او نازل می کند و پیروزی سریعی نصیب او می گرداند.

«وعده پاداش با غنیمتهای زیاد»

وَمَغَانِمَ كَثِيرَةً يَأْخُذُونَهَا وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا ﴿۱۹﴾

و (نیز) غنیمتهاى زیادى که آنها را بدست مى آورند و خدا عزیز حکیمى است. ﴿۱۹﴾

وَعَدَكُمُ اللَّهُ مَغَانِمَ كَثِيرَةً تَأْخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَكُمْ هَذِهِ وَكَفَّ أَيْدِيَ النَّاسِ عَنْكُمْ وَلِتَكُونَ آيَةً لِلْمُؤْمِنِينَ وَيَهْدِيَكُمْ صِرَاطًا مُسْتَقِيمًا ﴿۲۰﴾

خدا به شما غنیمتهاى بسیارى را وعده کرده بود که آنها را بدست خواهید آورد، ولى این مورد را زودتر براى شما قرار داد و جلو قدرت مردم را بر شما گرفت و این براى آن است که نشانه اى براى مؤمنین باشد و خدا شما را به راه راست هدایت کند. ﴿۲۰﴾

وَأُخْرَى لَمْ تَقْدِرُوا عَلَيْهَا قَدْ أَحَاطَ اللَّهُ بِهَا وَكَانَ اللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرًا ﴿۲۱﴾

و غنائم دیگرى که شما بر آن قدرت ندارید، قطعا خدا به آن احاطه دارد. و خدا بر هر چیزى قادر است. ﴿۲۱﴾

وَلَوْ قَاتَلَكُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوَلَّوُا الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يَجِدُونَ وَلِيًّا وَلَا نَصِيرًا ﴿۲۲﴾

و اگر کافران با شما بجنگند حتما آنها پشت کرده و فرار مى کنند، سپس فرمانبردار و یاورى پیدا نخواهند کرد. ﴿۲۲﴾

سُنَّةَ اللَّهِ الَّتِي قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلُ وَلَنْ تَجِدَ لِسُنَّةِ اللَّهِ تَبْدِيلًا ﴿۲۳﴾  

سنّت خدائى است که در قبل هم بوده است و هرگز براى سنّت خدا تبدیلى نخواهى یافت. ﴿۲۳﴾

«فتح مکه به آرامش انجام شد»

وَهُوَ الَّذِي كَفَّ أَيْدِيَهُمْ عَنْكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ عَنْهُمْ بِبَطْنِ مَكَّةَ مِنْ بَعْدِ أَنْ أَظْفَرَكُمْ عَلَيْهِمْ وَكَانَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرًا ﴿۲۴﴾

و آن خدا کسى است که دست آنها را از شما و دست شما را از آنها در مرکز شهر مکه نگاه داشت، بعد از آنکه شما را بر آنها پیروز کرده بود. و خدا به آنچه مى کنید بینا است. ﴿۲۴﴾

هُمُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَصَدُّوكُمْ عَنِ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ وَالْهَدْيَ مَعْكُوفًا أَنْ يَبْلُغَ مَحِلَّهُ وَلَوْلَا رِجَالٌ مُؤْمِنُونَ وَنِسَاءٌ مُؤْمِنَاتٌ لَمْ تَعْلَمُوهُمْ أَنْ تَطَئُوهُمْ فَتُصِيبَكُمْ مِنْهُمْ مَعَرَّةٌ بِغَيْرِ عِلْمٍ لِيُدْخِلَ اللَّهُ فِي رَحْمَتِهِ مَنْ يَشَاءُ لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذَابًا أَلِيمًا ﴿۲۵﴾

آنها کسانى هستند که کافر شدند و شما را از مسجدالحرام و قربانى که به محل خود برسد، جلوگیرى کردند. و اگر مردان مؤمن و زنان با ایمان که شما آنها را نمى شناسید (در مکه) نبودند که مبادا آنها را پایمال کنید تا به شما ضرر و سرزنشى بدون آنکه بدانید، برسد (امر به جهاد مى شد) تا خدا در رحمت خود هر که را بخواهد وارد کند. اگر شما از هم جدا مى شدید، ما کسانى را که از آنها کافر شده اند، به عذاب دردناکى معذّبشان مى کردیم. ﴿۲۵﴾

«تعصّب زمان جاهلیت»

إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجَاهِلِيَّةِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَكِينَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِينَ وَأَلْزَمَهُمْ كَلِمَةَ التَّقْوَى وَكَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمًا ﴿۲۶﴾

آن وقتى که کفّار در دلهایشان تعصّب قرار دادند، همان تعصّب (زمان) جاهلیت را، پس خدا بر پیامبرش و بر مؤمنین آرامشش را نازل فرمود و آنها را به کلمه تقوى ملزم نمود و آنها سزاوارتر به کلمه تقوى و اهل آن بودند. و خدا به هر چیزى دانا است. ﴿۲۶﴾

«رؤیای رسول اکرم صلی الله علیه و آله»

لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُءُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لَا تَخَافُونَ فَعَلِمَ مَا لَمْ تَعْلَمُوا فَجَعَلَ مِنْ دُونِ ذَلِكَ فَتْحًا قَرِيبًا ﴿۲۷﴾

خدا رؤیاى پیامبرش را به حقّ صادقه قرار داد که حتما اگر خدا بخواهد، داخل مسجدالحرام مى شوید، در حالى که در امنیتید، سرهایتان را تراشیده یا کوتاه نموده اید، (از هیچ کس) نمى ترسید. خدا آنچه را که شما نمى دانید مى داند و غیر از آن پیروزى نزدیکى قرار داده است. ﴿۲۷﴾

«دین اسلام بر همه ادیان پیروز خواهد شد»

هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَكَفَى بِاللَّهِ شَهِيدًا ﴿۲۸﴾  

آن خدا کسى است که پیامبرش را با هدایت و دین حقّ فرستاده است، به خاطر آنکه آن را بر همه دینها پیروز کند. و خدا براى گواه بودن کافى است. ﴿۲۸﴾

«حالات اصحاب پیغمبراکرم صلی الله علیه و آله»

مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنْجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا ﴿۲۹﴾

«محمّد» رسول خدا است و کسانى که با او هستند، بر کفّار سختگیر و بین خودشان مهربانند. آنها را بسیار در حال رکوع و سجود مى بینى که فضلى از خدا و رضایت او را مى طلبند. نشانه آنها در صورتهایشان از اثر سجود ظاهر است. آن است مَثَل آنها در تورات و مَثَل آنها در انجیل، مانند زراعتى است که شکوفه اش را بیرون آورده، پس آن را تقویت کرده تا محکم شده و بر ساقه خود ایستاده که زراعتکاران را به تعجّب درآورده است، براى آنکه کفّار را به خشم درآورد. خدا به کسانى که از آنها ایمان آورده و عمل صالح انجام داده اند مغفرت و اجر عظیمى را وعده داده است. ﴿۲۹﴾

برداشت از آیات ۲۹ – ۱۹

دستورات اخلاقی قرآن

سالک الی اللّه باید از آیاتی که تلاوت شد برداشتهای زیر را بکار ببندد و استفاده کند:

۱  –  آن که در مبارزه با دشمنان اسلام به فکر جنبه های مادی نباشد و تمام کارهایش برای رضای پروردگار باشد.

۲  –  اگر غنیمتی و یا استفاده ای در این راستا برای او به وجود آمد از جانب خدا بداند و از صراط مستقیمی که خدا سر راه او قرار داده تجاوز نکند.

۳  –  خدا می تواند همه بهره ها را به انسان برساند ولی باید بهره های مادی به وسیله قدرت شخصی و در محدوده تلاش خود او نصیبش گردد.

۴  –  در مقابل دشمن بایستد و به او پشت نکند که اگر در امر به معروف و نهی از منکر کوتاهی نمود یار و یاوری در سائر کارها هم پیدا نمی کند.

۵  –  باید بداند که خدای تعالی همه برنامه ها را روی حکمت قرار داده و هیچ گاه حکمت الهی تغییر نمی کند.

۶  –  همیشه خدای تعالی پشتیبان کسانی است که در تمام کارها خدا را منظور کرده اند و خدای تعالی آنها را بر همه مشکلات پیروز می فرماید.

۷  –  وحدت مسلمانها باید در تمام مشکلات که با آن روبرو می شوند پایدار بماند و الا خدای تعالی عذاب دردناکی متوجه اهل تفرقه می فرماید.

۸  –  سالک الی اللّه نباید تعصب جاهلانه داشته باشد و آن را اعمال کند زیرا در این صورت از کفار محسوب می شود.

۹  –  باید بکوشد که از آرامش کامل در زندگی دنیا برخوردار گردد تا ملتزم به تقوی گردد. زیرا تقوی با داشتن آرامش موفقیت آمیزتر است.

۱۰  –  سالک الی اللّه باید بداند که وعده های الهی که خدا به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله داده است حق است و تخلف ناپذیر است.

۱۱  –  سالک الی اللّه باید بداند که روزی دین مقدس اسلام که دین حقی است بالاخره بر تمام دنیا حکومت می کند و خدای تعالی این را به مسلمانها وعده کرده است.

۱۲  –  سالک الی اللّه باید بداند که حضرت محمد صلی الله علیه و آله برگزیده ترین و بالاترین و پرعظمت ترین رسول خدا است و کسانی که با او هستند دارای صفات حمیده اند. آنها در مقابل کفار با شدت عمل می کنند و در میان خودشان مهربانند، رکوع می کنند، سجده می کنند و به فضل خدا امیدوارند. صورتهایشان در اثر سجده مثل ماه می درخشد و در قیامت مغفرت و اجر بزرگی نصیب آنها خواهد شد این وعده خدا است و وعده خدا تخلف ناپذیر است.

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *