بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«به نام خداوند بخشنده مهربان»

«توضیح غاشیه و جریان عذاب قیامت»

هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ ﴿۱﴾

آیا خبر غاشیه به تو رسیده است؟ ﴿۱﴾

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ ﴿۲﴾

صورتهائی که در آن روز، ذلّت بار و خاشع اند. ﴿۲﴾

عَامِلَةٌ نَاصِبَةٌ ﴿۳﴾

عمل کرده و خسته شده اند. ﴿۳﴾

تَصْلَى نَارًا حَامِيَةً ﴿۴﴾

به آتش سوزان وارد می شوند. ﴿۴﴾

تُسْقَى مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ ﴿۵﴾

از چشمه ای داغ به آنها نوشانده می شود. ﴿۵﴾

لَيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِنْ ضَرِيعٍ ﴿۶﴾

برای آنها خوراکی جز از خار تلخ خشک بدبوئی نخواهد بود. ﴿۶﴾

لَا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِنْ جُوعٍ ﴿۷﴾

(آنها را) نه چاق مى کند و نه از گرسنگى نجات مى دهد. ﴿۷﴾

«صورتهای شاداب و پر طراوت در بهشت»

وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَاعِمَةٌ ﴿۸﴾

صورتهائی در آن روز شاداب و با طراوتند. ﴿۸﴾

لِسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ ﴿۹﴾

از فعّالیتهائی که کرده اند، راضی هستند. ﴿۹﴾

فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ ﴿۱۰﴾

در بهشت عالی هستند. ﴿۱۰﴾

لَا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً ﴿۱۱﴾

در آن (بهشت) حرف لغو نمی شنوند. ﴿۱۱﴾

فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ ﴿۱۲﴾

در آن (بهشت) چشمه ای جاری است. ﴿۱۲﴾

فِيهَا سُرُرٌ مَرْفُوعَةٌ ﴿۱۳﴾

در آن (بهشت) تختهای بلندی است. ﴿۱۳﴾

وَأَكْوَابٌ مَوْضُوعَةٌ ﴿۱۴﴾

و قدحهائی گذاشته شده است. ﴿۱۴﴾

وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ ﴿۱۵﴾

و بالشهائی کنار یکدیگر گذاشته شده است. ﴿۱۵﴾

وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ ﴿۱۶﴾

و فرشهای خوبی پهن شده است. ﴿۱۶﴾

«نشانه های الهی در آفاق»

أَفَلَا يَنْظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ ﴿۱۷﴾

آیا پس چرا به شتر نگاه نمی کنند که چگونه خلق شده است؟ ﴿۱۷﴾

وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ ﴿۱۸﴾

و به آسمان (نگاه نمی کنند) که چگونه بالا برده شده است؟ ﴿۱۸﴾

وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ ﴿۱۹﴾

و به کوهها (نگاه نمی کنند) که چگونه نصب شده است؟ ﴿۱۹﴾

وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ ﴿۲۰﴾

و به زمین (نگاه نمی کنند) که چگونه مسطّح شده است؟ ﴿۲۰﴾

«پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فقط تذکر دهنده است»

فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنْتَ مُذَكِّرٌ ﴿۲۱﴾

پس تذکر بده، فقط تو تذکردهنده هستی. ﴿۲۱﴾

لَسْتَ عَلَيْهِمْ بِمُصَيْطِرٍ ﴿۲۲﴾

تو بر آنها مسلّط نیستی. ﴿۲۲﴾

إِلَّا مَنْ تَوَلَّى وَكَفَرَ ﴿۲۳﴾

مگر کسی که پشت کند و کافر شود. ﴿۲۳﴾

فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ ﴿۲۴﴾

پس خدا او را به عذاب بزرگ معذّب می کند. ﴿۲۴﴾

إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ ﴿۲۵﴾

قطعا به سوی ما بازگشت آنها است. ﴿۲۵﴾

ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُمْ ﴿۲۶﴾

سپس قطعا بر عهده ما حساب آنها است. ﴿۲۶﴾