سوره مبارکه انفطار

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

«به نام خداوند بخشنده مهربان»

«علائم قیامت»

إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿۱﴾

وقتی که آسمان شکافته شود. (۱)

وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ ﴿۲﴾

و وقتی ستاره ها فرو ریزند. (۲)

وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿۳﴾

و زمانی که دریاها منفجر شود. (۳)

وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿۴﴾

و زمانی که قبرها زیر و رو گردند.(۴)

عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿۵﴾

هر کس می داند چه پیش فرستاده و چه بعد از آن فرستاده است. (۵)

«غرور انسان»

يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿۶﴾

ای انسان، چه چیز تو را مغرور کرده که پروردگارت کریم است؟ (۶)

الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿۷﴾

آن کسی که تو را آفریده و (اندامت را) کامل نموده و منظّمت ساخته است. (۷)

فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ ﴿۸﴾

در هر صورتی که خواسته، تو را ترکیب فرموده. (۸)

«تکذیب قیامت»

كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿۹﴾

هرگز، بلکه شما روز جزا را تکذیب می کنید. (۹)

«اوصاف ملائکه»

وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿۱۰﴾

و قطعا بر شما محافظینی گذاشته شده. (۱۰)

كِرَامًا كَاتِبِينَ ﴿۱۱﴾

والامقامِ نویسنده اند. (۱۱)

یَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿۱۲﴾

هر چه می کنید، می دانند. (۱۲)

برداشت از آیات ۱۲ – ۶

باید از خدا ترسید

سالک الی اللّه نباید به خاطر نعمت هائی که خدای تعالی به او داده گناه بکند و فکر کند که او بخشنده و مهربان است و گناهان او را منظور نمی کند بلکه باید بداند که خدای تعالی با کسانی که به این جهت و با این فکر معصیت می کنند و نعمت های الهی را در نظر نمی گیرند و ملائکه موکل بر هر انسانی را معتقد نیستند. آنها را به جهنم می برد و برخورد بدی با آنها دارد.

إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِی نَعِیمٍ ﴿۱۳﴾

قطعا نیکان در نعمتند. (۱۳)

وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِی جَحِیمٍ ﴿۱۴﴾

و قطعا بدکاران در دوزخند. (۱۴)

یَصْلَوْنَهَا یَوْمَ الدِّینِ ﴿۱۵﴾

روز جزا وارد دوزخ می شوند. (۱۵)

وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِینَ ﴿۱۶﴾

و آنها هرگز از آن غیبت ندارند.(۱۶)

«روز جزا»

وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿۱۷﴾

و تو چه می دانی که روز جزا چیست؟ (۱۷)

ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿۱۸﴾

سپس چه می دانی که روز جزا چیست؟ (۱۸)

يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿۱۹﴾

روزی است که کسی برای کسی هیچ چیز را مالک نخواهد بود و تمام کار در آن روز در اختیار خدا است. (۱۹)

0 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *