بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

«به نام خداوند بخشنده مهربان»

«علائم قیامت»

إِذَا السَّمَاءُ انْشَقَّتْ ﴿۱﴾

زمانی که آسمان شکافته شود. ﴿۱﴾

وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿۲﴾

و فرمان پروردگارش را ببرد و حقّ هم همین است. ﴿۲﴾

وَإِذَا الْأَرْضُ مُدَّتْ ﴿۳﴾

و وقتی که زمین کشیده شود. ﴿۳﴾

وَأَلْقَتْ مَا فِیهَا وَتَخَلَّتْ ﴿۴﴾

و آنچه در او است بیرون اندازد و خالی شود. ﴿۴﴾

وَأَذِنَتْ لِرَبِّهَا وَحُقَّتْ ﴿۵﴾

و فرمان پروردگارش را ببرد و حقّ هم همین است. ﴿۵﴾

«ملاقات با خدای تعالی»

يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَى رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَاقِيهِ ﴿۶﴾

ای انسان، قطعا تو با تلاش و رنج به سوی پروردگارت می روی و او را ملاقات خواهی نمود. ﴿۶﴾

«نامه اعمال در قیامت»

فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ ﴿۷﴾

پس امّا کسی که نامه اعمالش به دست راستش داده شود. ﴿۷﴾

فَسَوْفَ یُحَاسَبُ حِسَاباً یَسِیراً ﴿۸﴾

به زودی حساب آسانی برای او محسوب می شود. ﴿۸﴾

وَیَنقَلِبُ إِلَى أَهْلِهِ مَسْرُوراً ﴿۹﴾

و به سوی خانواده اش خوشحال برمی گردد. ﴿۹﴾

وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ ﴿۱۰﴾

و امّا کسی که نامه اعمالش از پشت سرش به او داده می شود. ﴿۱۰﴾

فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُوراً ﴿۱۱﴾

پس به زودی فریاد می زند که هلاک شدم. ﴿۱۱﴾

وَیَصْلَى سَعِیراً ﴿۱۲﴾

و در آتش سوزان انداخته می شود. ﴿۱۲﴾

إِنَّهُ كَانَ فِي أَهْلِهِ مَسْرُورًا ﴿۱۳﴾

او در میان خانواده اش مسرور بوده. ﴿۱۳﴾

إِنَّهُ ظَنَّ أَنْ لَنْ يَحُورَ ﴿۱۴﴾

قطعا او گمان مى کرده که هرگز بازگشتى نخواهد داشت. ﴿۱۴﴾

بَلَى إِنَّ رَبَّهُ كَانَ بِهِ بَصِيرًا ﴿۱۵﴾

بلکه قطعا پروردگار او به او بینا بوده. ﴿۱۵﴾

فَلَا أُقْسِمُ بِالشَّفَقِ ﴿۱۶﴾

پس نه، قسم می خورم به سرخی غروب. ﴿۱۶﴾

وَاللَّیْلِ وَمَا وَسَقَ ﴿۱۷﴾

و قسم به شب و آنچه که جمع می کند. ﴿۱۷﴾

وَالْقَمَرِ إِذَا اتَّسَقَ ﴿۱۸﴾

و قسم به ماه وقتی که کامل می شود. ﴿۱۸﴾

لَتَرْكَبُنَّ طَبَقًا عَنْ طَبَقٍ ﴿۱۹﴾

قطعا شما از حالی به حالی منتقل می شوید. ﴿۱۹﴾

«چرا مردم ایمان نمی آورند؟»

فَمَا لَهُمْ لَا یُؤْمِنُونَ ﴿۲۰﴾

پس آنها را چه شده که ایمان نمی آورند؟ ﴿۲۰﴾

وَإِذَا قُرِئَ عَلَیْهِمُ الْقُرْآنُ لَا یَسْجُدُونَ ﴿۲۱﴾ 

و زمانی که بر آنها قرآن خوانده می شود، سجده نمی کنند. ﴿۲۱﴾

بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا يُكَذِّبُونَ ﴿۲۲﴾

بلکه کسانی که کافر شده اند تکذیب می کنند. ﴿۲۲﴾

وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا یُوعُونَ ﴿۲۳﴾

و خدا آنچه را که در دل پنهان می کنند، به خوبی می داند. ﴿۲۳﴾

فَبَشِّرْهُم بِعَذَابٍ أَلِیمٍ ﴿۲۴﴾

پس آنها را به عذاب دردناکی بشارت بده. ﴿۲۴﴾

إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ ﴿۲۵﴾

مگر کسانی که ایمان آورده اند و کارهای نیک کرده اند، برای آنها اجری بدون منّت خواهد بود. ﴿۲۵﴾

برداشت از آیات ۲۵ – ۲۰

یقین به قیامت

سالک الی اللّه باید ایمانش را به خدای تعالی و آیات قرآن و آخرت روز به روز بیشتر کند و به قیامت یقینی پیدا نماید، و وقتی آیات قرآن را قرائت می کند کمال خضوع را در مقابل پروردگار انجام دهد و سجده کند و جزء کسانی که به نشانه های الهی کافرند و نعمتهای خدا را کفران می کنند نباشد. و بالاخره آن چنان در ایمان و عمل صالح قوی باشد که بدون منت از خدای تعالی اجر و ثواب بی نهایتی دریافت نماید.